Het is de tijd van het oogsten. Laatst de bloemkool, al was die dan helaas niet eetbaar meer. Sla en courgettes. Frambozen, aardbeien en Japanse wijnbes. En inmiddels dan ook de spitskool. Ik heb het nog niet zo vaak gegeten en had het nog nooit geoogst dus ik heb de buurman maar even gevraagd of ik het al kon oogsten of dat het nog wat langer door moest groeien. Ze voelden wel stevig, moeten ze dan nog verder groeien?
Ze waren precies goed, oogsten dus maar! En nu liggen er in mijn koelkast twee dikke kolen en kan ik op zoek naar wat recepten hiervoor. Mem maakt wel eens iets overheerlijks met spitskool, kerrie, ananas en ham. Maar goed, dat kan ik natuurlijk niet maken als ik deze kool samen met heit en mem wil eten a.s. zondag. Op zoek naar iets anders dus maar. Dankzij internet is dat geen probleem.
De buurman gaf me nog een goede raad: de restanten van de koolplant meteen rooien omdat het laten staan de kans op knolvoet vergroot. Nu had ik laatst gehoord dat de plant in de oksels nog weer wat nieuwe (bloem)kooltjes aanmaakt als je eenmaal de grote bloemkool hebt geoogst. Leuk om eens uit te proberen dacht ik. Maar knolvoet wil ik zeker niet in mijn tuin hebben dus ik heb de boel er snel uitgehaald. En dat was maar goed ook, er was al een plant die de eerste tekenen van knolvoet vertoonde.
Morgen vertel ik jullie graag wat meer over deze besmettelijke en erg vervelende ziekte.