Ik heb inmiddels al een kwart van een literbak gevuld met droogbonen. Op de foto zien jullie van links naar rechts de Wieringerboon, de yingyangboon en de citroenboon. Tussen de bonen die nog liggen te drogen heb ik ook nog de kievitsboon, deze is blijkbaar later klaar in het jaar want de bonenplanten zijn voor een deel ook nog groen.
Nu het najaar is duik ik voor mijn blogstukjes ook weer wat meer het internet op. En voor deze droogbonen is dat wel handig want ik ben wel benieuwd wat het verschil in smaak is en voor volgend jaar weet ik graag van tevóren of het klimbonen of struikbonen zijn 😉
Even een kort overzicht:
Je hebt stambonen en je hebt stokbonen. De stambonen blijven laag en hebben geen steun nodig. De stokbonen kunnen wel 2,5 meter hoog worden en hebben behoefte aan een stok.
- Wieringerboon: stamboon
- Yingyangboon: de plant blijft laag (stamboon) en de bonen worden bruin door het koken.
- Citroenboon: eveneens een stamboon. Deze naam wordt al snel gegeven aan een citroengele boon, de echte citroenboon is nogal moeilijk te verkrijgen, ik zal wel een ‘soort van’ hebben 😉 Qua smaak lijkt deze boon op de witte boon, het heeft een iets stuggere schil
- Kievitsboon: stamboon, deze boon wordt bruin door het koken
Voor een beschrijving en eventuele aanschaf van deze en nog vele andere droogbonen is de volgende site handig om eens te bekijken: http://www.levenvanhetland.nl/boon.htm
Voor een uitgebreide uitleg over het telen van bonen, zowel sperziebonen als droogbonen, kun je eens kijken op: http://www.mooiemoestuin.nl/groenteteelt/peulgewassen/boontjes/ 