Met twee appelbomen en een perenboom in mijn tuin kan ik er niet omheen dat ik eens een boom moet snoeien. Ik ben dol op snoeien, maar aan een boom waag ik mij niet zo snel. Ik zie het voor mij dat ik precies de vruchtdragende tak eraf knip en nog twee jaar zonder oogst zit. Of een aantal takken zo inkort dat het vijf jaar duurt voor de boom weer enigszins toonbaar is voor het publiek. Of, nog erger, dat ik op het verkeerde moment snoei en de boom doodbloedt.
Ik ben zo blij met mijn fruitbomen dat ik eerst het snoeien maar lekker heb laten zitten en om dezelfde reden heb ik vandaag de bomen tóch gesnoeid. Vorige maand las ik in een uitgave van de Tuinseizoen (het zal denk ik die van februari 2016 zijn) hoe je een appelboom en hoe je een perenboom moet snoeien. Er stonden heldere plaatjes bij en met deze plaatjes (letterlijk!) in mijn hand durfde ik het aan om de bomen te snoeien. 
Lastig was dat er netjes beschreven stond wat je in jaar 1, 2 en 3 moet doen maar dat ik niet kan zeggen hoe oud mijn bomen zijn. De perenboom staat al drie jaar in mijn tuin maar de (“grote”) appelboom nog net geen jaar. Dat betekent natuurlijk niet dat dit het eerste jaar van de boom is. Daarbij vraag ik me af of er in het eerste jaar van een boom überhaupt al wat te snoeien valt, zó hard groeien ze toch niet? Ik stel mij zo voor dat in het eerste jaar de ‘boom’ niet veel groter is dan een stronkje prei. En om dan al de gesteltakken te selecteren…
Hoe dan ook: het leek me wijs om te doen alsof het hun eerste jaar was aangezien je dan de gesteltakken uitkiest waar de andere snoei-jaren weer van af hangen. Dat betekende dat ik de appelboom (die vorig jaar nog geen appel voortbracht) bijna halveerde. Het heeft nu vier gesteltakken die ik nog met een voorzichtige dwang in horizontale positie moet laten groeien. Want de horizontale takken brengen vrucht voort, aldus de Tuinseizoen. Het verklaart meteen waarom mijn perenboom elke keer aan het allerkortste takje zijn peer/peren laat groeien: het is de enige tak in horizontale positie…