Hoelang de geoogste watermeloenen goed blijven weet ik niet, zo informatief was het AH-moestuinboekje niet. Maar grote kans dat het ook niet uitmaakt. De eerste meloen (van de drie) is namelijk al op. Ik was erg nieuwsgierig naar de binnenkant van de meloen en uiteraard ook naar de smaak. Het rode gedeelte is niet zo groot als dat ik had gedacht, maar de smaak is… tja, zoals een watermeloen smaakt 😉 Het witte gedeelte heeft trouwens net zoveel smaak als het rode. En de meloen was in twee keer op, dat overkomt me ook niet zo vaak 😉