De woonkamer ligt er momenteel vol mee: drogende bonen. Kievitsbonen en snijbonen, wâldbeantjes en cobrabonen. Ze liggen zo langzamerhand allemaal door elkaar. Op kranten liggen ze uitgespreid en zo nu en dan gaat er een lading voor 24 uur in de vriezer tegen de mogelijke aanwezigheid van kevertjes. De eerste lading is inmiddels ook al gedopt. De gevulde potjes sieren de woonkamer. Gelukkig blijven gedroogde bonen heel lang goed want het zou toch jammer zijn om al dat moois al aan het begin van de winter op te eten 😉 
blog