Categorie archieven: Archief 2016

Het vierde jaar met een eigen volkstuin van 100 m2. Dit jaar komt er een kas in te staan wat weer nieuwe mogelijkheden en uitdagingen biedt.

Dicht bij huis

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is alweer even geleden dat ik mijn vorige blogbericht plaatste. Ach ja, dat gaat zo met feestdagen en weinig tuinnieuws. Maar hier is er weer eentje!

In het najaar is het een beetje blijven liggen: knoflook planten. Uiteindelijk heb ik de uitgelopen knoflookteentjes maar in potjes geplant en zijn ze op het balkon terecht gekomen. Het voordeel daarvan is dat ik ze dicht bij huis heb. Ik zie de sprietjes groeien tot al mooie knoflookplantjes. Het lijken net narcisbollen in het voorjaar en het geeft me ook hetzelfde vrolijke gevoel. Het nieuwe tuinseizoen is onder de aarde al begonnen. Ik kan niet wachten om het (verder) bovengronds te zien komen.

Kleurrijk

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Laatst schreef ik een blog over nieuwe verlichting op mijn balkon. In de winter komt er erg weinig zon op mijn balkon en met het licht dat het zonnepaneeltje opvangt blijven de lampjes maar kort branden. Het is echter al vroeg donker en juist het eerste uur geeft het een leuk gezicht. De gordijnen zijn nog open, de lampjes branden nog helder.

Al snel wil ik de gordijnen liever dicht hebben. Bovendien zijn de lichtjes na een uur alweer erg zwak. Ik vroeg me dus af of het wel zo handig was om de lampionnetjes al in de winter op te hangen. Op deze manier heb je er weinig aan zou je denken.

Maar dat is niet helemaal waar. Als de lampjes branden ziet het er gezellig uit. Maar als de lampjes uit zijn, en het is licht, geven ze ook een kleurrijk aanzicht. En juist in de winter kan het balkon wel wat extra kleur gebruiken.

Voorjaar

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Elk jaar verbaas ik me er weer over als ik in de herfst al de eerste bolletjes boven de grond zie komen. Het is zowaar alweer even geleden dat ik deze sprietjes boven de aarde zag uitsteken. Of het uitmaakt dat ze in een pot op mijn balkon zitten weet ik niet, maar vroeg vind ik het wel. Dit jaargetijde heet ‘najaar’, dat heeft weinig te doen met voorjaarsbolletjes… 😉

Leuk is het wel. De bolletjes geven me het gevoel dat ze net zo verlangend zijn als ik. Zo kunnen we ‘samen’ uitzien naar de lente. Want hoewel ik het heerlijk vind om in de winter allerlei andere hobby’s uit te kunnen oefenen, ik kom pas echt tot bloei in het voorjaar.

Vijgenboom I

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

vijg in vijgenboomAl enige tijd geleden heb ik toegezegd een blogstukje te schrijven over een vijgenboom. Hier het eerste deel. Over het snoeien en stekken zal ik een volgende keer schrijven. Eerst de boom zelf maar eens ‘verkennen’ voor we de snoeischaar erin zetten 😉

De vijgenboom komt uit Mediterraan gebied maar er zijn genoeg soorten die het in ons klimaat goed doen. Eén daarvan is de Brown Turkey en als ik het zo goed zie is dat precies ook de vijgenboom waar ik al mee kennis gemaakt heb.

Vijgenbomen kunnen snel groeien maar dit heeft zo zijn nadelen. De lange, jonge scheuten zullen in de winter sneller bevriezen. Bovendien zal de boom meer oogst geven als de boom in toom gehouden wordt. Een vijgenboom kan dan ook prima in een pot gehouden worden. De voordelen hiervan zijn dat de boom langzamer groeit en de takken beter verhout zijn als de winter begint. Het nadeel is dat een boom in een pot sneller bevriest. Waar je voor kiest zal doorgaans ook sterk afhangen van de hoeveelheid ruimte die je hebt maar beide is prima mogelijk.

Een vijvijgenboom genboom houdt van water, maar niet van natte voeten. In de volle grond zal er in ons klimaat doorgaans genoeg regen zijn om de boom in deze behoefte te voorzien. Bij een pot zul je regelmatig water moeten geven. De boom laat zijn blaadjes hangen als het tekort komt. Juist bij een pot is goede afwatering erg belangrijk.

Daarnaast houdt de boom van een beschutte plek, het liefst bij een zuidmuur. Het kan enige vorst verdragen, hoeveel is afhankelijk van plek waar deze staat.

De oogst is doorgaans in augustus/september. De vijgen zijn maar kort houdbaar maar als het goed is zijn ze zo lekker dat je ze toch meteen opeet 😉 Ik las overigens dat je ze ook kunt invriezen. Voor wie meer wil lezen, mijn gebruikte sites staan hieronder.

  • www.vijg.nl > veel informatie over vijgen, prettig leesbaar
  • www.bergerie.nl > specialist in Olijfbomen, geeft ook informatie over Vijgenbomen
  • www.tuinadvies.nl > Bevat overzicht met verschillende soorten die goed gedijen in Nederland

Interieurgebruik

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

In een groen verleden, toen het nog zomer was, had ik een watermeloenenplant. De plant stierf af, de meloenen werden geoogst en de restanten van de plant werden gerooid. De meloenen smaakten heerlijk, al was er eentje nog wat te hard om te eten. Verrassend lekker, en dat terwijl ze niet eens helemaal rood gekleurd waren. Niet gek voor een eerste oogst.

Enkele maanden later kwam ik er nog eentje tegen. De groene bal op de fruitschaal bleek niet tot het interieur te horen maar was de harde meloen die nog moest rijpen. Zou het niet eens tijd worden om deze te gaan proeven?

En zo aten mijn logé en ik in december nog een smakelijke, helemaal rode watermeloen.

Ik ben er wel voor om volgend jaar weer meloenen te kweken. Nooit gedacht dat ze zó lang bewaarbaar waren!

De doorzettende muis

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Een muis houdt niet van aluminiumfolie. Waarom het precies is heb ik nooit uitgezocht, maar op zolder werkt het uitstekend. Elk gaatje wordt dichtgestopt met aluminiumfolie en voor zover ik weet zijn díe gaatjes allemaal nog dicht. Het enige probleem op zolder is dat er nog gaatjes zijn die minder goed bereikbaar zijn waardoor een muis alsnog wel binnen kan komen.

Maar dan de muis op het balkon. Alle tot nu toe gegeven informatie blijkt opeens onderuit te gaan want… de muis zit aan het aluminiumfolie… 🙁 Een paar dagen nadat ik het gat versperd had met het folie begon het geknaag opnieuw. Toen ik naar buiten keek bleken er overal snippers aluminiumfolie te liggen. Hé, dat doet een muis toch niet?

Nogmaals heb ik het gat dicht proberen te maken. Het zou wel eens een ingang naar de spouwmuur kunnen zijn want het gat is eindeloos. Maar als de ingang maar versperd is, dacht ik zo. Het is inmiddels weer een tijdje stil. Nu maar hopen dat de muis niet óm het aluminiumfolie gaat knagen.

Wat hoor ik daar?

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Met een open keuken staat mijn koelkast ‘in’ de woonkamer. Nu heb ik een hele stille koelkast maar de laatste tijd hoorde ik ‘m opvallend vaak. En dat was me tot nu toe nog bijna nooit opgevallen. Ach, soms heb je dat, dat je opeens iets begint op te vallen. Maar het bleef vreemd.

Op een avond ging ik toch maar eens op onderzoek uit. Want eigenlijk klonk het niet precies zoals de koelkast maar meer als… nee, als een knagende muis!

Ai!

Ik heb op zolder weleens muizen en ach ja… het is niet anders. Maar in de woonkamer wil ik ze absoluut niet hebben! Ik keek onder de koelkast en naast de koelkast maar ik zag niets. Bovendien ging de muis gewoon door en dat was vreemd. Het geluid kwam trouwens net uit een andere hoek.

Het duurde niet lang voor ik ontdekte dat de muis in de buitenmuur zat te knagen. Het behang bleek nog ongedeerd dus binnen was het beestje nog niet. Even buiten kijken…

De muis was al een tijdje bezig geweest, gezien de flinke hap die er uit het kozijn was genomen. Op zoek naar het aluminiumfolie dan maar, daar knagen ze niet graag in.

‘Even’ het gaatje dichtstoppen maakte me duidelijk dat er een enorm gat te bereiken was via de opening. De ene na de andere prop aluminium viel in het gat maar uiteindelijk lukte het me om de ingang te versperren.

Het is twee dagen stil geweest.

 

Takkenbos

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Behalve het rooien van de Japanse wijnbes ben ik afgelopen dinsdag nog meer aan het snoeien geweest. De vlinderstruik stond er afgelopen seizoen voor het laatst en moet nu weg. Of iemand deze komt afhalen of dat de struik naar de gemeentewerf gaat, het is sowieso handig om de struik te snoeien. Het is leuk om te doen en het zorgt voor meer ruimte om te lopen. Dus pakte ik nogmaals de snoeischaar en kortwiekte ik de vlinderstruik.

Nu staan er enkel nog de dikke, houtige takken. Wie wil mag de struik gratis komen ophalen.

Stekelvrij

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Uiteraard kwam ik gister niet enkel in mijn tuin om de rijp op de blaadjes te zien liggen. Er moest ook gewerkt worden. Al de hele zomer was ik van plan de Japanse wijnbes aan te pakken. De plant werd te groot en moest een ander plekje hebben. Ik had al wat stekjes gekweekt* zodat ik de plant makkelijk een nieuw plekje kon geven. Ondertussen werd het tijd om de grote plant te rooien.

Maar ja… wie de Japanse wijnbes kent weet dat deze enorm veel venijnige stekeltjes heeft. Niet zo gek dus dat ik dat klusje maar steeds voor mij uitschoof. Inmiddels is het tijd voor de winterklussen en zal ik er toch eens aan moeten geloven. Ik had werkhandschoenen van thuis meegenomen, dikke, warme en stevige handschoenen die doorgaans worden gebruikt in de bouw. Met nog dunne handschoenen eronder hoopte ik zo genoeg bescherming te hebben tegen de stekels.

En het werkte! Wat een genot zeg! Het maakte de klus een stuk gemakkelijker en alles ging lekker vlot. Opeens was het helemaal geen vervelende klus meer maar een snoeiklus. En ik ben dol op snoeien. Aan het eind van de ochtend had ik twee zakken vol met takken (die gaan de volgende keer naar de ‘buren’) en had ik weer een heleboel ruimte in mijn tuin gecreëerd. Alleen de twee stekjes moeten nog een keer verplaatst worden en dan is het project ‘Japanse wijnbes’ weer afgerond.

* De Japanse wijnbes is heel makkelijk te stekken: buig een tak naar de grond en zorg dat deze de grond blijft raken (bijvoorbeeld door deze wat in te graven of door er wat op te leggen) Na enige tijd begint de tak te wortelen. Als de stek begint te groeien kun je de tak van de moederplant los knippen.

Dik ingepakt

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

dscn3065Het was behoorlijk koud toen ik vanmorgen op mijn fiets stapte om naar de tuin te gaan. Gelukkig was ik daar goed op gekleed. Met twee paar sokken, twee t-shirts, twee truien, een jas en een warme muts kon ik heel wat kou uit de buurt houden. Het voordeel van de vrieskou is dat het vaak een strakblauwe lucht met zich meeneemt en een vrolijk zonnetje. Zo ook vandaag. Met al dat binnen zitten in het najaar is elk zonnestraaltje welkom.

De tuin zag er prachtig uit met de rijp die de planten sierde. Dorre bladeren en uitgebloeide bloemen waren omgetoverd tot juweeltjes. De kas had voor de verandering matglas en al het blad werd omlijst door een wit randje. Na wat protesteren deed mijn camera het gelukkig zodat jullie een beetje kunnen meegenieten.

dscn3066dscn3077