Categorie archieven: Archief 2017

Állerlaatste keer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

En dan is het toch hélemaal afgelopen met de verhuizing van de tuin. Woensdag is de laatste lading tegels verhuisd. We hadden geluk dat het na de buien ’s ochtends droog werd. In de hozende regen is het niet leuk om zo’n (toch al niet meer interessante) klus te klaren. Maar het is gelukt. De laatste tegels zijn voor de (vele) liefhebbers op het volkstuincomplex. Tenslotte is het ook niet de bedoeling om de nieuwe volkstuin te gaan bestraten. Al zou je dat wel gaan denken als je ziet hoeveel tegels er inmiddels liggen. 😉

 

Radijskiemen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

In de zomer eet ik vrijwel al mijn groenten uit eigen tuin. In de winter is dat wel anders. Ik vind het dan ook leuk om juist dan kiemen te kweken. Vorig jaar deed ik dat in een leeg potje pindakaas met een open geweven stofje en een elastiekje. Het werkte prima.

Toch kon ik het niet laten om enige tijd geleden dit potje aan te schaffen. Het ziet er leuk uit en het is makkelijk schoon te houden.

De eerste radijskiemen zijn alweer op. Opvallend is dat de zaden zo ongelijk kiemen. Waar de ene al klaar is om gegeten te worden, komt de andere kiem nog maar net uit het zaadje tevoorschijn. Wat dat betreft werkt een kweekkast zoals bij mijn vrijwilligerswerk beter, daar kiemt alles redelijk gelijkmatig. Maar goed, daar betaal je dan ook wel voor natuurlijk 😉

Yacon: bewaren en opeten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Nu de yacon alweer een tijdje op smaak ligt te komen begint niet alleen de smaak te veranderen maar ook de kleur. Was de knol eerst vanbinnen grauwwit van kleur, inmiddels gaat de kleur naar licht oranje. Een deel had ik in droog zand bewaard. Aangezien ik niet veel zand in huis had (naast het zand waar de witlof in gezet is), was de yacon niet goed bedekt. Desondanks is het niet rimpelig geworden. Wat dat betreft is het goed te bewaren. Een ander deel lag in de koelkast en die is zelfs van uitstekende kwaliteit. Mooi stevig.

En dan de smaak. Ik kan niet zeggen dat er een duidelijke smaak aan zit. Het is heel subtiel. Je zou het peer kunnen noemen, of appel. Of gewoon ‘vaag zoet’. Het eet wel lekker weg omdat de yacon heerlijk fris knapperig is. In kleine stukjes op het aanrecht zetten en het snoept net zo lekker weg als de druifjes die ik er in de herfst neerzet.

Oranje

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Terwijl er bij ons buiten her en der nog wat grauwe sneeuw ligt, rijpt binnenshuis zowaar de eerste tomaat. Of de laatste tomaat, het is maar net hoe je het bekijkt. Ik vermoed dat het de eerste tomaat van het jaar gaat worden. Het rijpen gaat nu niet meer zo snel als in de zomer. De tomaat krijgt wél meer aandacht nu het de enige is. Verder groeit er bar weinig hier in huis en doe ik het met de groenten uit de supermarkt.

Deze week moet ik de bestellijst voor de zaden inleveren en dan is het wachten op de start van het nieuwe tuinseizoen. Ik zie er alweer naar uit.

Tijd van de Amaryllis

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Nog nooit eerder had ik zoveel Amaryllissen tegelijk in huis. De eerste staat al het hele jaar op mijn balkon. De uitgebloeide amaryllis van vorig jaar die weer nieuwe energie heeft opgedaan. Nummer twee is ook een bol. Al enige tijd ligt het in de vensterbank maar behalve het puntje is er nog weinig aan de bol te zien. Misschien maar goed ook want als de bol eenmaal begint uit te lopen is het toch wel verstandig om het ergens in te zetten. Nu ligt ‘ie op zijn kant.

Met een bosje bloemen kwam Amaryllis nummer drie binnen. Ik herkende de bloem eerst niet, tot ik zag dat de drie donkerrode knoppen aan één dikke stengel zaten. Ah! Dat zou wel eens een Amaryllis kunnen zijn. En ja hoor, een paar dagen later werden de knoppen grote bloemen, prachtig donkerrood!

Nummer vier is ook een bloem. Deze is wit. Twee van de vijf knoppen zijn open. Ik hoop de bloem langer goed te houden door de vaas in de badkamer te zetten. In de woonkamer heb ik al een mooie bos bloemen en zo kan ik het wat spreiden. Ik ben benieuwd hoe lang een Amaryllis in een vaas goed blijft.

Plannen voor volgend jaar

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik heb weer een zadengids ontvangen om zaden, bollen en knollen te bestellen voor volgend jaar. Nu ik bij een andere volkstuinvereniging zit, betekent dit ook een gids van een andere leverancier. Geen Garant Zaden meer maar Zaadhandel Van der Wal. Het boekje bevat minder kleurrijke foto’s maar de keuze uit de soorten zaden maakt dat ruimschoots goed. Bovendien kan ik mijn favoriete oranje cherrytomaat ‘Sungold’ ook hier bestellen.

Het kiezen van de zaden is mijn favoriete bezigheid van het jaar. Het gaat als volgt. De eerste dagen (soms weken) ligt de gids pontificaal op tafel. Zo nu en dan sla ik de gids even open en dan verschijnt er een brede grijns op mijn gezicht. Op den duur wil ik toch wel weten wat voor leuks ik volgend jaar ga zaaien en dan blader ik het hele boekje door. Met een pen streep ik de soorten aan die me wel wat lijken. Omdat ik in mijn enthousiasme steeds her en der wat soorten heb bekeken, begin ik vervolgens weer helemaal voorin. Gestructureerd kijk ik op elke bladzijde of er een soort is wat nog ontbreekt in mijn collectie. Is er een soort (bijna) op dan lees ik de beschrijvingen van alle varianten door en streep ik de leukste aan. (of de leukste top drie)

Enkele weken lang geniet ik van de wereld aan nieuwe zaden die in het voorjaar tot mijn beschikking zal staan. In die fase bevind ik mij nu. De regenboog aan kleuren wortelen, de paarse bloemkool en kleurrijke snijbiet, de variatie in tomaten en al die nieuwe dahlia-bollen! O! Wát een genot! Ik kan bijna niet wachten om ze in mijn tuin te zien groeien.

Binnenkort komt de volgende fase. Die stel ik doorgaans zo lang mogelijk uit. Dat is de fase van het daadwerkelijk bestellen van de zaden en daarbij moeten beperkende keuzes gemaakt worden. De tuin beslaat maar 84 vierkante meter, zaden gaan op den duur over datum, de portemonnee wil ook wat houden en ach, volgend jaar moet er ook nog wat nieuws te kiezen zijn. Van alle zaden zal ik een beperkt aantal daadwerkelijk op de lijst schrijven. Mijn regel daarbij is dat ik elk jaar één echt nieuw soort mag uitproberen.  In rassen varieer ik wel, maar de soorten blijven wel een beetje hetzelfde. Ik zal nóg eens het hele boekje doorlopen en daarna mag het boekje verknipt worden. De kleurrijke foto’s van ‘mijn’ soorten plak ik in mijn tuinboekje, met de beschrijving/tips erbij.

Maar nu nog éven genieten van die onbeperkte mogelijkheden 🙂

www.zaadhandelvanderwal.nl

Yacon laten overwinteren

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Het eerste jaar waarin ik een yacon had heb ik geprobeerd hiervan een knolletje te laten overwinteren. De knol begon echter niet meer uit te lopen. Inmiddels weet ik wat het probleem is geweest en ga ik het nog eens proberen. De yacon is namelijk niet winterhard maar heeft wel verschillende middelen om te overwinteren.

Als je de yacon oogst zul je verschillende soorten knollen aantreffen. Dikke knollen, en smalle knollen waar ‘oogjes’ aan zitten. Deze knollen met oogjes kun je apart houden om volgend jaar weer te laten uitgroeien tot een nieuwe plant. Hoewel ik toen wel een smal knolletje had bewaard. was dit een knolletje zonder oog. Juist dat oog is noodzakelijk om de knol weer te laten uitlopen.

De knol moet je overigens wel bewaren in droog zand, anders verschrompelt het.

Een andere manier om de yacon te laten overwinteren is het stekken van de plant. Hiervoor neem je een stukje van de stengel waar nog wat nieuwe blaadjes aan zitten of knoppen. De stengel zet je in het water en na verloop van tijd zal deze wortels aanmaken en uitlopen.

Zo ontdekte ik dat de plant best tegen een stootje kan. Ik heb namelijk pas een week na de oogst een stuk stengel afgesneden en deze is zowaar ook nog uitgelopen. Nu staat het stukje in een potje in de vensterbank en komen er allemaal nieuwe, frisse blaadjes aan. 

Tomatenplant in de herfst

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Momenteel vind ik maar weinig tijd of inspiratie om een blogstukje te schrijven. Laat ik zeggen dat mijn aandacht even ergens anders ligt. Bij iets leuks 🙂 In de herfst en winter is er natuurlijk ook minder te schrijven, al zijn er gelukkig nog wel wat planten die inspiratie bieden. Zoals vandaag de tomatenplant.

Ik vind het elk jaar weer een uitdaging om in huis nog enige tijd tomaten te kunnen kweken. Hoewel de kwantiteit niet zo groot is, gaat het me vooral om het zien groeien. Juist een plant die ‘in beweging’ is, is interessant en deze soort groeit het hele jaar door. Het gaat hier om de ‘Sungold’, de plant die oranje cherrytomaatjes voortbrengt. Waar de meeste tomatenplanten na verloop van tijd stoppen met groeien, gaat de Sungold gewoon door. Inmiddels is de plant al tot aan het plafond gekomen en wordt het tijd om de top eraf te halen. Tenslotte moet er ook nog capaciteit zijn om tomaten te kunnen laten groeien. Ik ben benieuwd of ik de top weer kan laten wortelen nu het licht een stuk minder is. Het is het proberen waard natuurlijk!

Sierbonen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Je kunt ze gewoon eten, deze sierbonen. Ik vind ze alleen zo leuk dat ik er graag nog even van geniet. Dus voor ze de pan in gaan versieren ze mijn woonkamer. De fles met druivensap was leeg en zo kon ik twee sierlijke dingen combineren. Met name de kievitsbonen zien er vrolijk uit. O, en ik vind het ook heerlijk om de bonen door mijn handen te laten glijden. Ze zijn mooi stevig en glad. En uit élke boon kan weer een complete plant groeien! Bonenplanten zijn heel leuk om te kweken want ze groeien heel snel.

Zeg… waarom eten we die bonen eigenlijk op?

En dan resten alleen nog tegels

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Ik heb zeker nog even gedacht aan Emmies berichtje toen ik gisterochtend maar weer aan de slag ging in de tuin. De tuinkast zou bijna opgehaald worden en dat leek me een goede stok achter de deur om tijdig de tuin helemaal klaar te hebben. Erna zou ik namelijk het gereedschap steeds van huis moeten meenemen. Het weer was gister gelukkig redelijk. Een paar miezerbuitjes, maar de droge dagen ervoor hadden ervoor gezorgd dat de klei iets minder zompig was.

Achterin de tuin was nog een hoekje met veel plantenwortels die ik moest uitgraven. Daarna ging ik gestructureerd van achter naar voren. Zowaar ben ik nog eens aan het spitten… jaja. Doorgaans trek ik het onkruid er liever gewoon uit dan het onder te spitten. Met de natte aarde is dat echter bijna niet te doen. En dus zijn sommige stukken van de tuin provisorisch gespit terwijl andere stukken al netjes onkruidvrij waren.

De laatste kruiwagen met afval maakte een vreugderondje. Oké, de tegels moeten nog opgehaald moeten maar toch voelt het alsof ik nu klaar ben. Het zal wel komen omdat de tegels verhuizen een klusje is dat ik met iemand anders ga doen. Moe maar voldaan ging ik gister naar huis. De klus is geklaard! 🙂