Regenboog snijbiet

In de tuin heb ik snijbiet gezaaid van verschillende kleuren. Rood, oranje, geel en wit. Met de kleurrijke stengels zou het er vrolijk uit moeten zien en dat zou het ook doen als het niet zo explosief was gegroeid. De stengels zijn bijna niet zichtbaar onder de grote groene bladeren. Maar voor het oogsten maakt dat natuurlijk niet uit. Ik zoek van alle kleurtjes wat uit. En zo is het op ons bord een vrolijke boel. De kleine blaadjes eten we als sla, met de stengels er fijn gesneden doorheen. Het zorgt voor een knapperige bite.

Van de grotere snijbiet kook ik de stengels, in stukjes, zo’n 5-7 minuten. De bladeren slinken snel, net als spinazie en zijn sneller klaar. We aten het laatst met wat aardappels en een stukje vlees. De smaak was wat flauw en persoonlijk vond ik de verhouding blad-stengel niet in evenwicht. Maar er is nog genoeg snijbiet om het op een andere manier klaar te maken. In mijn kookboek zag ik een recept om de stengels in te maken tot zoetzuur. Kan ik mooi het blad gebruiken voor de warme maaltijd.

Voor wie ook eens iets met snijbiet wil klaarmaken: op de site groentegroente.nl staat hoe je snijbiet kunt klaarmaken en staan allerlei verschillende recepten.

Nieuwe voorraad I

De zaden zijn binnen! Hoera! Prompt begint het weer te kriebelen om in de tuin aan de slag te gaan. Of beter gezegd: thuis voor de tuin aan de slag te gaan. Buiten is het nog veel te koud en er valt weinig te bewerken aan een bevroren grond. Omdat er een verhuizing op stapel staat is voorzaaien niet heel erg handig. Tenslotte moeten de kwetsbare plantjes dan ook nog weer verhuisd worden én er zal iemand voor ze moeten zorgen terwijl ik minder thuis ben. Maar natuurlijk zal ik wel íets zaaien. Al is het alleen al om weer even te kunnen genieten van de start van het nieuwe tuinseizoen. Sommige groenten zal ik wel als klein plantje kopen. Maar mijn hoeveelheid aan soorten tomaat kan ik niet in de doos laten zitten.

Dit jaar heb ik bij het bestellen van het zaad er rekening mee gehouden dat ik nu geen kas meer heb. De tomaten zullen extra kwetsbaar zijn omdat ze afhankelijk zijn van goed weer. Ze zijn echter té lekker om het niet te proberen.

Uiteraard komt er weer Sungold, mijn favoriete oranje cherrytomaat. Ik heb een nieuw zakje zaad besteld, maar mogelijk kan ik het dit jaar redden met wat stekjes van een overgehouden tomatenplant. Het is nog even spannend of de stekjes het gaan redden maar de eerste heeft al een worteltje, dus wie weet…

Vorig jaar kreeg ik een aantal plantjes van de (waarschijnlijk) Bombonera tomaat, ook wel de choco-tomaat genoemd. Deze tomaten worden lichtbruin als ze rijp zijn. Het ras beviel me erg goed. De tomaatjes zijn overheerlijk en er komen veel vruchten aan een plant. Komend jaar ga ik kijken hoe ze het doen in de buitenlucht.

En dan heb ik nog de vroegrijpende struiktomaat ACE. Omdat deze vroeg rijpt is het minder vatbaar voor de aardappelziekte/phytophtora. En dat kan ik wel gebruiken nu ze in weer en wind moeten staan en gevoelig zijn voor een natte zomer. En ik hoop dat deze plantjes niet te groot worden, dan kan ik ze namelijk nog wel in een tunnelkas houden en ze zo wat bescherming bieden.


Dit jaar heb ik mijn zaad, via de volkstuinvereniging, besteld bij Zaadhandel Van der Wal. Via de links in de blog kunnen jullie zien welke soorten ik heb besteld.

 

Twee knoppen

Dagelijks kijk ik naar mijn Amaryllisbollen die met een flinke snelheid de lucht in schieten. Nou ja, voor een plant is het een flinke snelheid. Ik was dan ook zeer verbaasd toen ik vandaag een nieuwe knop van al 5 cm ontdekte. Heb ik daar steeds overheen gekeken? Ik keek nog eens goed en ja hoor, ik heb zowaar een bol waar twéé bloemknoppen in zitten! Wat ontzettend leuk!

Inmiddels ben ik toch wel benieuwd waarom de ene bol één bloem geeft en een andere bol meerdere. Even op internet struinen…

Ik stuit al snel op een prachtige, informatieve site die ik jullie zeker niet wil onthouden. Er staat overzichtelijke, handige informatie op over de Amaryllis. En daar kom ik erachter dat het inderdaad de soort bol is die bepaald hoeveel knoppen er komen. Hoe groter de bol, hoe meer knoppen. Nou, dat klopt bij mij wel, de twee-knoppige bol is bijna twee keer zo groot als die met één knop. Voor wie meer informatie wil over de Amaryllis, ga vooral even kijken op onderstaande site.


www.deenbloembollen.nl/informatie-amaryllis-bollen

 

Plannen voor volgend jaar

Ik heb weer een zadengids ontvangen om zaden, bollen en knollen te bestellen voor volgend jaar. Nu ik bij een andere volkstuinvereniging zit, betekent dit ook een gids van een andere leverancier. Geen Garant Zaden meer maar Zaadhandel Van der Wal. Het boekje bevat minder kleurrijke foto’s maar de keuze uit de soorten zaden maakt dat ruimschoots goed. Bovendien kan ik mijn favoriete oranje cherrytomaat ‘Sungold’ ook hier bestellen.

Het kiezen van de zaden is mijn favoriete bezigheid van het jaar. Het gaat als volgt. De eerste dagen (soms weken) ligt de gids pontificaal op tafel. Zo nu en dan sla ik de gids even open en dan verschijnt er een brede grijns op mijn gezicht. Op den duur wil ik toch wel weten wat voor leuks ik volgend jaar ga zaaien en dan blader ik het hele boekje door. Met een pen streep ik de soorten aan die me wel wat lijken. Omdat ik in mijn enthousiasme steeds her en der wat soorten heb bekeken, begin ik vervolgens weer helemaal voorin. Gestructureerd kijk ik op elke bladzijde of er een soort is wat nog ontbreekt in mijn collectie. Is er een soort (bijna) op dan lees ik de beschrijvingen van alle varianten door en streep ik de leukste aan. (of de leukste top drie)

Enkele weken lang geniet ik van de wereld aan nieuwe zaden die in het voorjaar tot mijn beschikking zal staan. In die fase bevind ik mij nu. De regenboog aan kleuren wortelen, de paarse bloemkool en kleurrijke snijbiet, de variatie in tomaten en al die nieuwe dahlia-bollen! O! Wát een genot! Ik kan bijna niet wachten om ze in mijn tuin te zien groeien.

Binnenkort komt de volgende fase. Die stel ik doorgaans zo lang mogelijk uit. Dat is de fase van het daadwerkelijk bestellen van de zaden en daarbij moeten beperkende keuzes gemaakt worden. De tuin beslaat maar 84 vierkante meter, zaden gaan op den duur over datum, de portemonnee wil ook wat houden en ach, volgend jaar moet er ook nog wat nieuws te kiezen zijn. Van alle zaden zal ik een beperkt aantal daadwerkelijk op de lijst schrijven. Mijn regel daarbij is dat ik elk jaar één echt nieuw soort mag uitproberen.  In rassen varieer ik wel, maar de soorten blijven wel een beetje hetzelfde. Ik zal nóg eens het hele boekje doorlopen en daarna mag het boekje verknipt worden. De kleurrijke foto’s van ‘mijn’ soorten plak ik in mijn tuinboekje, met de beschrijving/tips erbij.

Maar nu nog éven genieten van die onbeperkte mogelijkheden 🙂


www.zaadhandelvanderwal.nl

Yacon geoogst

M&M-tuin

Het is alweer even geleden dat ik de eerste yacon heb geoogst. De eerste knol liet ik enthousiast aan mijn vriend proeven maar helaas viel de smaak tegen. Het smaakte eigenlijk naar… niks. En dat terwijl ik net zo vol lof was over de frisse, zoete smaak van appel/peer/meloen. Nee hoor, niets van dat alles. Dat was een flinke tegenvaller. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat het meeste van de yacon nog op zolder in droog zand ligt. Tsja… wat doe ik daar nu mee?

Wat me ook opvalt aan deze yacon is dat de knollen amper roze zijn. En dat terwijl ik enkele jaren geleden heel donkerroze knollen had. Zou dat dezelfde oorzaak hebben als het ontbreken van de smaak?

Ik ben maar even op zoek gegaan. Heb ik de yacon misschien te vroeg geoogst? Of moeten de takken nog een paar dagen aan de knol blijven zitten na de oogst, zoals je bij witlof doet?

Ik vind al snel het antwoord op mijn eerste vraag: de yacon oogst je kort na de eerste nachtvorst. Verder staat op de site van stadslandbouw in Dordrecht dat de yacon enkele weken na het oogsten nog zoeter wordt. Dat zijn handige dingen om te weten. Nog even geduld dus. Ik hoop dat ik ze zolang goed kan houden want ik heb niet zoveel droog zand meer in huis.

Wat de kleur betreft zou het kunnen dat ik net een andere soort heb, dat zou ik dan eens moeten uitzoeken. Voor vandaag vind ik het wel weer genoeg.


www.stadslandbouwdordrecht.nl

Kaapse bes / Goudbes

M&M-tuin

goudbes incabes ananaskersVorige week liet een andere tuinder mij wat proeven en zo maakte ik kennis met een heerlijke vrucht. Een geeloranje bes ter grootte van een cherrytomaat met een verrassend frisse, zoete smaak. Het bleek te gaan om de Kaapse bes. Deze bes groeit in een lampionnetje aan een struik. Het is familie van de oranje Lampionplant, waar je de vruchten overigens niet van kunt eten. Ik moest meteen denken aan de Ananaskers die ik vorig najaar in de zaden catalogus van onze volkstuin had zien staan. Ik heb serieus overwogen om die eens te gaan telen maar de plant kan nogal groot worden en daar had ik toen geen ruimte voor.

Volgens Wikipedia heeft de Kaapse bes veel verschillende namen en daar valt inderdaad de Ananaskers onder. Goudbes, Incabes, Kaapse kruisbes of (Kaapse) goudbes, hoeveel namen wil je geven aan één en dezelfde plant? En dan bestaat er ook nog de Latijnse benaming: Physalis peruviana.

Het is een plant die van oorsprong uit Zuid-Amerika komt en de struik houdt dan ook van warmte. In principe is het een meerjarige plant maar gezien de minimum temperatuur van 6 graden is het niet gek dat de plant in Nederland als éénjarige wordt gezien. Het wordt een struik van zo’n 1 à 2 meter hoog en na de gele bloemen komen er groene lampionnetjes aan de plant. Als deze lampionnetjes strokleurig zijn kunnen ze geplukt worden. De geeloranje bes binnenin is eetbaar en heeft iets weg van de zoete smaak van ananas. Ook de onrijpe bessen zijn al eetbaar, alleen is de smaak dan nog niet zo goed. De vruchten kun je gewoon los opeten maar je kunt ze ook opsparen en er jam van maken.

Kortom, dat klinkt als iets waar ik volgend jaar graag alsnog ruimte voor vrij maak in mijn tuin… 🙂


Gebruikte sites voor dit blogstukje:

Galiameloen

In de kas staan twee meloenplanten. Ze groeien lekker door maar een meloen had ik nog niet gezien. Terwijl ik de planten water gaf maakte ik in mijn hoofd een notitie ‘informatie opzoeken over meloenen kweken’. Plots viel mijn oog op een groen balletje. En ja hoor, tóch een meloen! Ik vermoed dat ik in het begin iets verkeerd heb gedaan. Bij komkommerplanten kun je namelijk het best de zijtakken verwijderen. Bij de meloen had ik dat ook gedaan maar volgens mij komen de meloenen juist aan die zijtakjes.

Ik heb net toch maar even op internet gekeken om te te kijken of ik nog tips kon vinden over meloenen kweken. Ik kwam een interessante site tegen met allerlei handige tips. En ja hoor, de meloenen groeien inderdaad aan de zijtakjes… 😉 De bevruchting wordt gedaan door de bijen en dat kan in de kas voor problemen zorgen. Geen wonder dat er tot nu toe nog niet meer meloenen gevormd zijn. Handmatig bevruchten is aan te raden. Het is handig om de takken te toppen. Dat laatste heb ik gelukkig nog niet gedaan, de meloen groeit namelijk aan het laatste zijtakje. 😉

Voor wie wat meer wil lezen over het kweken van meloenen, kan op www.tuinkrant.com nog even verder studeren.

Yacon

Al een hele tijd geleden bestelde ik, samen met een andere tuinder, een aantal yaconplanten bij Vreeken’s Zaden. Bij aankomst zagen twee van de drie yaconplantjes er helaas wat zielig uit en ik maakte me wel wat zorgen. Met enige schroom mailde ik toch maar naar Vreeken en stuurde daarbij wat foto’s van de plantjes.

Binnen no-time had ik antwoord. Door het vervoer konden de plantjes er wat zielig uitzien en de blaadjes laten vallen maar als het groeipunt intact was, was er geen enkel probleem. Helaas bleek van één plantje het groeipunt beschadigd te zijn en zoals voorspeld stierf dit plantje langzaam af. Zonder problemen kreeg ik een nieuwe. Maar ai, wat er toch mis ging met het vervoer weet ik niet, maar ook dít plantje ging ten onder.

Ik werd er een beetje moedeloos van en vroeg me af of ik nog een keer een nieuwe zou vragen of toch maar gewoon mijn geld terug. Maar goed, eigenlijk wilde ik erg graag nog een yacon erbij dus mailde ik maar weer. Nog voor er mailverkeer was, werd ik al verrast met een pakketje op de stoep. Een andere verpakking, een prachtig, grote yacon met heerlijk frisgroene bladeren. Uiterst voorzichtig heb ik deze naar de M&M-tuin vervoerd. Na zoveel moeite moest het niet door eigen handelen alsnog misgaan. Inmiddels staat de yacon in de tuin, met voor de zekerheid wat slakkenkorrels er omheen. Al verwacht ik niet dat het door slakken belaagd zal worden, maar beter voor niets dan te laat. De nieuwe yacon is meer dan twee keer zo groot als de andere en dat maakt me tot een uiterst tevreden klant.

Moestuinbak

Het is momenteel heel hip om een moestuinbak van één vierkante meter in je tuin te hebben staan. Met de Makkelijke Moestuin Mix van vermiculiet, turf en compost lukt het om op zo’n klein stukje aarde toch heel wat groenten te kweken. Opeens zijn heel wat mensen druk met groenten kweken die er anders misschien wel nooit aan begonnen waren. Of die misschien al jaren groenten kweken in bloempotten en het nu eens gaan proberen met deze moestuinbak. Misschien hebben de acties van de Albert Heijn er ook wel mee te maken. De moestuintjes die je daar in het voorjaar kunt sparen laten heel wat mensen even proeven aan het kweken van hun eigen groenten. Hoe dan ook: je eigen groenten kweken is helemaal hip.

Ik heb een vriendin die hip meedoet met de moestuinbak. Om het nog hipper te maken recyclede ze een bak van anderen en knapte deze met wat nieuw materiaal weer helemaal op. Ik ging helpen om de bak af te maken en vooral om even wat leuke foto’s te maken 😉

De bak is (verder) in elkaar gezet en gevuld. Het is een mobiele bak geworden doordat er vier wieltjes onder zijn bevestigd. De rijdende moestuin. Nu maar hopen dat de groenten niet wagenziek kunnen worden.

Automatische raamopeners

Halverwege vorig jaar heb ik automatische raamopeners aangeschaft voor mijn kas. Het leek me heerlijk om niet meer te hoeven denken aan het tijdig sluiten van het raam, ik was soms al thuis als ik eraan dacht. Bovendien: het openen van een raam op een warme dag gebeurde ook alleen als ik die dag op de tuin kwam. Dus… voor de planten en voor mijn gemoedsrust zou het een stuk beter zijn als de ramen automatisch open en dicht zouden gaan.

Op de site www.tuinkassenwinkel.nl kwam ik raamopeners tegen die werkten op temperatuurverschil. Een cilinder dat uitzet zodra het warmer is dan 15 graden. Bij gebruik staat het raam maximaal open bij 35 graden.

De afgelopen week kwam de temperatuur al boven de 30 graden uit in de kas, hoog tijd om de automatische raamopeners te installeren. Voor het bevestigen had ik een accuboormachine en een handige klusjesman nodig. Afgelopen donderdag waren deze beide tegelijkertijd aanwezig bij mijn kas. Bij het geluid van de boormachine ging ik de plantjes water geven. En na een enkele keer wat schroefjes aangeven of een raam vasthouden, was de klus geklaard. Een handige klusjesman is heel wat waard!

Vanmorgen kon ik het resultaat in werking zien. Het ene raampje stond al netjes op een kier, het andere had wat hulp nodig. Tsja, wat wil je na een jaar lang dichtzitten, dan gaat de boel wel eens wat stroef. Een uur later waren ze allebei al op ‘volle sterkte’ open. Ik heb er geen omkijken meer naar, wat heerlijk!