Categorie archieven: M&M-tuin

Verhuisd!

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De tuin is verhuisd! Voortaan zijn de M&M-tuin en de Spruit-tuin één en dezelfde tuin.

Het was een dag flink doorwerken met bomen en struiken uitgraven, tegels sjouwen, kruiwagens inladen en bij de aanhangwagen weer uitladen, rijden, kruiwagens weer volladen, tegels sjouwen en bomen en struiken planten. En tussendoor is de kist ook nog eens op een andere plek gezet, waterpas gemaakt en opnieuw gekit. Er is dus héél veel gedaan! Vanavond zaten we dan ook rozig aan tafel na een lekkere maaltijd, warm en voldaan.

Yacon geoogst

Geplaatst op door — 4 reacties ↓

M&M-tuin

Het is alweer even geleden dat ik de eerste yacon heb geoogst. De eerste knol liet ik enthousiast aan mijn vriend proeven maar helaas viel de smaak tegen. Het smaakte eigenlijk naar… niks. En dat terwijl ik net zo vol lof was over de frisse, zoete smaak van appel/peer/meloen. Nee hoor, niets van dat alles. Dat was een flinke tegenvaller. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat het meeste van de yacon nog op zolder in droog zand ligt. Tsja… wat doe ik daar nu mee?

Wat me ook opvalt aan deze yacon is dat de knollen amper roze zijn. En dat terwijl ik enkele jaren geleden heel donkerroze knollen had. Zou dat dezelfde oorzaak hebben als het ontbreken van de smaak?

Ik ben maar even op zoek gegaan. Heb ik de yacon misschien te vroeg geoogst? Of moeten de takken nog een paar dagen aan de knol blijven zitten na de oogst, zoals je bij witlof doet?

Ik vind al snel het antwoord op mijn eerste vraag: de yacon oogst je kort na de eerste nachtvorst. Verder staat op de site van stadslandbouw in Dordrecht dat de yacon enkele weken na het oogsten nog zoeter wordt. Dat zijn handige dingen om te weten. Nog even geduld dus. Ik hoop dat ik ze zolang goed kan houden want ik heb niet zoveel droog zand meer in huis.

Wat de kleur betreft zou het kunnen dat ik net een andere soort heb, dat zou ik dan eens moeten uitzoeken. Voor vandaag vind ik het wel weer genoeg.

www.stadslandbouwdordrecht.nl

Opruimen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

Na het oogsten van de pompoenen (in de M&M-tuin gebeurde dat zaterdag al) kon ik de pompoenplant opruimen. Nou, dat was nog een aardige klus. De slierten van de plant lagen tot halverwege de tuin en ‘even’ de plant op de composthoop gooien was er niet bij. Maar het was een leuk klusje met veel resultaat. Opeens is het zeil weer helemaal te zien, is de composthoop óvervol en kon ik het onkruid aan de voorkant van de tuin makkelijk verwijderen. Nu het niet meer zulk groeizaam weer is, is het onkruid verwijderen ook een dankbaarder werkje. De week erna is de zwarte aarde tenminste niet weer bezaaid met kiemplantjes.

Achterin de tuin kon ik ook nog onkruid verwijderen al komt daar steeds minder op. De eerste yacon-plant heb ik inmiddels gerooid, daarover later meer. En zo lijkt de M&M-tuin opeens weer heel anders. Je zou bijna zeggen dat het klaar is voor de winter, ware het niet dat er nog heel wat planten verhuisd moeten worden voor het echt winter is.

(Te) groot II

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

M&M-tuin

De grote pompoen vast in het fietsmandje… En dan? Het deed me denken aan het pompoen-avontuur van vorig jaar. Dat telen van de pompoenen zorgt toch wel voor wat belevenissen!

Mijn vriend was ook net thuis en kwam me een schilmesje brengen. Het steeltje van de pompoen leek zich namelijk in het gaas van het mandje gewurmd te hebben. Ik hoopte dat het korter snijden ervan genoeg ruimte zou opleveren om de pompoen uit de mand te vissen. Eigenlijk was de pompoen gewoon te groot voor de mand. Geen plek om het beet te pakken en een flink gewicht. Terwijl ik moeizaam zat te prutsen had mijn (sterke) vriend een beter idee.

‘Wacht maar, ik weet wat beters. Vang jij de pompoen op?’ vroeg hij, terwijl hij de fiets van me overnam. Afwachtend keek ik hem aan. Wilde hij nou met de fiets gaan stuiteren in de hoop dat de pompoen eruit zou springen? Ik hoopte dat ik de pompoen op tijd zou weten te vangen, het is niet echt mijn specialiteit. Nog voor ik mijn bezwaren kenbaar kon maken tilde hij de fiets in de lucht en hield die op de kop. De pompoen bleef muurvast zitten maar met wat duwen en trekken gaf de zwaartekracht nét dat zetje wat nodig was om het ding in beweging te krijgen. Even later liepen we met de dikkerd naar boven om de weegschaal op te zoeken.

This poll is no longer accepting votes

Hoe zwaar is de muskaatpompoen?
stem
×

(Te) groot I

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

De eerste pompoen is geoogst! Helemaal op kleur gekomen is ‘ie nog niet, maar ik heb vorig jaar ontdekt dat dit bij de muskaatpompoen helemaal geen probleem is. Sterker nog, de pompoen is al verder gekleurd dan de meeste pompoenen vorig jaar bij mij ooit zijn geweest. Toen ik gister het tuincomplex op kwam fietsen riep een tuinder me al toe dat ik zeker mijn pompoenen kwam oogsten. Er liggen er inderdaad behoorlijk wat en de pompoen op de foto is misschien wel de grootste. Aan het eind van de winter kunnen mijn vriend en ik waarschijnlijk geen pompoen meer zien. 😉 Maar weggooien zal niet gebeuren, er zijn altijd wel mensen met belangstelling en ik werd ook al getipt om het aan de plaatselijke voedselbank te doneren.

Na het tuinieren wilde ik de pompoen in de fietstas stoppen, maar de fietstassen die ik daar heb zijn mijn reserve en die zijn niet zo groot. Het paste dus niet! Daar stond ik dan met mijn dikke pompoen…

Gelukkig zit er een mandje op de fiets en zowaar paste het grote ding er precies in. Echt gemakkelijk fietsen was het niet. Het eerste straatje is ook nog eens een klinkerweg en het stuur vloog alle kanten op met zo’n gewichtige last. Het werd een wiebelige, slingerende fietstocht in een laag tempo. Hotsend en gelukkig niet botsend kwamen de pompoen en ik heelhuids thuis.

Als ik dacht dat het daarmee klaar was, dan had ik het mis. Want toen ik de pompoen voorzichtig uit het mandje wilde tillen, bleek deze namelijk muurvast te zitten…

Morgen zal ik vertellen hoe de pompoen uit de mand kwam.

 

Kaapse bes / Goudbes

Geplaatst op door — 4 reacties ↓

M&M-tuin

goudbes incabes ananaskersVorige week liet een andere tuinder mij wat proeven en zo maakte ik kennis met een heerlijke vrucht. Een geeloranje bes ter grootte van een cherrytomaat met een verrassend frisse, zoete smaak. Het bleek te gaan om de Kaapse bes. Deze bes groeit in een lampionnetje aan een struik. Het is familie van de oranje Lampionplant, waar je de vruchten overigens niet van kunt eten. Ik moest meteen denken aan de Ananaskers die ik vorig najaar in de zaden catalogus van onze volkstuin had zien staan. Ik heb serieus overwogen om die eens te gaan telen maar de plant kan nogal groot worden en daar had ik toen geen ruimte voor.

Volgens Wikipedia heeft de Kaapse bes veel verschillende namen en daar valt inderdaad de Ananaskers onder. Goudbes, Incabes, Kaapse kruisbes of (Kaapse) goudbes, hoeveel namen wil je geven aan één en dezelfde plant? En dan bestaat er ook nog de Latijnse benaming: Physalis peruviana.

Het is een plant die van oorsprong uit Zuid-Amerika komt en de struik houdt dan ook van warmte. In principe is het een meerjarige plant maar gezien de minimum temperatuur van 6 graden is het niet gek dat de plant in Nederland als éénjarige wordt gezien. Het wordt een struik van zo’n 1 à 2 meter hoog en na de gele bloemen komen er groene lampionnetjes aan de plant. Als deze lampionnetjes strokleurig zijn kunnen ze geplukt worden. De geeloranje bes binnenin is eetbaar en heeft iets weg van de zoete smaak van ananas. Ook de onrijpe bessen zijn al eetbaar, alleen is de smaak dan nog niet zo goed. De vruchten kun je gewoon los opeten maar je kunt ze ook opsparen en er jam van maken.

Kortom, dat klinkt als iets waar ik volgend jaar graag alsnog ruimte voor vrij maak in mijn tuin… 🙂

Gebruikte sites voor dit blogstukje:

Bloemenvak

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

Er zijn weer wat planten verhuisd naar hun nieuwe stekje. Het systeem van door de week emmertjes vullen en in het weekend in de M&M-tuin zetten werkt goed. Zo verhuisden deze week een pol Anjers, de Lamsoor, Acanthus, Ijzerhard, die ene bodembedekker waarvan ik de naam altijd vergeet, wat bloembollen en zelfs de rozenstruik. Met de nieuwe start wil ik iets meer structuur aanbrengen in de tuin. In het midden wil ik twee vakken met (vaste) bloemen inrichten. Het eerste vak is nu wel ongeveer vol. De Acanthus staat meteen al buiten het vak dus of die structuur ook gaat lukken is nog even de vraag. En of ik de structuur kan behouden is nóg meer de vraag. 😉

Wat de roos betreft is het even afwachten wat het effect is van deze verhuizing. Er zijn best wat wortels doorgesneden en alle takken zijn afgeknipt. Toen ik enkele jaren geleden de roos aanschafte bestond deze echter ook uit meerderjarige takken die kort waren. Bovendien zat de struik toen eveneens in een kleine pot. Wat dat betreft denk ik dat het wel goed zal gaan. En wie weet fleurt ‘ie wel helemaal op van dit verjongingskuur!

Nieuwe standplaats

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

De eerste vaste plant is verhuisd. Nou ja, de eerste… er waren natuurlijk al heel wat bodembedekkers naar de M&M-tuin gebracht. Maar nu heeft ook de Zonnehoed er een plekje gekregen. Evenals een polletje bieslook (sjonge, die bieslook mis ik altijd als ik sla wil eten bij mijn vriend) en een paar aardbeiplanten.

Enige tijd geleden heb ik weer een stapel witte emmertjes gekregen. Ze komen ergens uit de horeca en ik gebruik ze graag als ik onkruid aan het trekken ben. Nu heb ik ze echter voor een ander doel nodig en daarvoor had ik het liefst de grootst mogelijke emmers. Naast de standaard emmertjes van (ik denk) 5 liter, heb ik nu ook een paar grotere in mijn bezit. Met een dikke spijker en een hamer heb ik flink wat gaten in de bodem gemaakt. In de emmers wil ik planten verhuizen. Het uitgraven en weer planten lukt meestal niet in één dag en zo kunnen de planten er enige tijd in blijven staan. De gaten voorkomen dat de planten verzuipen na een flinke regenbui. Het heeft meteen al zijn nut bewezen want het eerste emmertje moest anderhalve week wachten voor het verhuisd werd.

Ik had mijn fototoestel niet bij me toen ik vanmiddag naar de tuin ging, maar de Zonnehoed zag er toch wat treurig uit na de verhuizing dus misschien is het maar goed ook 😉

Pompoenen op komst

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

M&M-tuin

De pompoenplant in de M&M-tuin is, naast het produceren van véle bladeren en stengels, inmiddels ook pompoenen aan het produceren. Zoekend in de wirwar van bladeren heb ik er tot nu toe vijf geteld. Ze liggen nu netjes op een steen, vooral op het zeil kan het water namelijk lang blijven staan. Jammer als ze zouden gaan rotten. In tegenstelling tot vorig jaar zijn ze nu al aan de plant aan het verkleuren en de eerste gele tinten komen al tevoorschijn. Erg fijn want met de vorst moeten ze geoogst worden en vorig jaar waren ze toen allemaal nog helemaal donkergroen. De pompoenplant met oranje, kleine, pompoenen lijkt van de aardbodem verdwenen te zijn. Heel bijzonder, dit jaar zijn er wel meer planten van soort gewisseld. Onmogelijk natuurlijk, ik zal me wel eens vergist hebben met het opschrijven van de namen. Met tot gevolg dat ik straks 8 muskaatpompoenen in de aanbieding heb. En dat terwijl je met twee toch echt al meer dan genoeg hebt voor de hele winter… Misschien is het een idee om een marktkraampje te beginnen? 😉

Het eerste vak

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

Afgelopen vrijdag was het weer een dag voor de M&M-tuin. Gelukkig was het mooi weer en kon ik lekker actief aan de slag. Na een periode van afwezigheid stond, uiteraard, het onkruid weer hoog. De pompoenplant was nóg weer groter geworden en… het lijkt wel of ik elke keer hetzelfde verhaal kan vertellen. Na twee uurtjes onkruid trekken en pompoenplant intomen, was ik dan ook toe aan wat anders.

‘Wat zou ik nu nog graag even doen?’ vroeg ik mezelf af terwijl ik even pauze zat te houden aan de picknicktafel. ‘Ik heb zin om iets op te bouwen. Anders heb ik het gevoel dat ik elke keer weer alleen het onkruid zit uit te trekken dat er de volgende keer er weer staat.’

Na dit persoonlijke beraad ging ik weer met goede moed aan de slag. Er waren nog wat tegels over en inmiddels is het ook tijd om de tuin klaar te maken voor de te verhuizen planten. (Voor de lezers die denken dat ik alles weg doe van de Spruit-tuin: nee hoor! Er wordt veel verhuisd, al is het wel veel in kleinere vorm.) Met het globale tuinplan in mijn hoofd schatte ik de afstand die ik voor de fruithoek nodig zou hebben en vanaf daar heb ik een eerste vak gemarkeerd. Het vak maakte ik vrij van onkruid. Dat was gelukkig een kleine klus, op bepaalde plekken in de tuin komt het onkruid al veel minder snel terug. En zo kan de verhuizing zo langzaamaan, stukje bij beetje, van start gaan.