Aardappels rooien

Vorige week ben ik aan het aardappels rooien geweest. Jaja, in mei, ik zal zeker de eerste zijn van het complex. Ik kwam geweldig grote aardappels tegen, zulke waarvan je aan één al genoeg hebt voor je maaltijd. Ik vind het dan ook heel bijzonder dat ik zulke dikkerds vorig jaar bij het oogsten niet tegengekomen ben. Je kúnt ze eenvoudigweg niet over het hoofd zien. Blijkbaar wel. Vorig jaar heb ik genoeg aardappels in de grond laten zitten om nog een maand van te kunnen eten. Aardappels rooien is niet mijn sterkste kant.

Dit jaar ga ik maar verder met rooien, al gaan de piepers nu wel bij het afval. Overal komen namelijk aardappelplanten op, het onkruid is er niks bij. Van sommige stukken wist ik dat er nog wat in moest zitten. Vorig jaar was ik druk bezig met het rooien en tegelijkertijd probeerde ik de wortels van de pispotjes uit de aarde te vissen. Op den duur was ik de draad kwijt en wist ik niet meer waar ik precies gebleven was. Als er dan óók nog eens twee weken voorbij gaan voor je weer verder kunt… Nou ja, vandaar dus.

Inmiddels is er weer heel wat gerooid en hopelijk blijven de aardappelplanten nu weg. De phacelia die overal opkwam moet ook steeds meer terrein inleveren. Zolang ik er niks voor in de plek zetten kan mag het blijven staan voor de bijen. Ze maken er druk gebruik van. De rest wordt gerooid, klein gemaakt en over de tuin verspreid. En dan is een stukje tuin heel snel netjes te maken. Wat dat betreft heb ik liever wat teveel phacelia dan aardappels 😉

Op zoek naar de aardappels

M&M-tuin

Vandaag was weer een dagje M&M-tuin. De aardappels moesten gerooid worden en gezien de opbrengst tot aan vandaag had ik daarvoor nog wel twee kratjes nodig. Gister hadden mijn vriend en ik die naar de tuin gebracht en vandaag kon ik ze gaan vullen. Zowel ’s ochtends als ’s middags kon ik wat uurtjes aan de slag terwijl in mijn lunchpauze de regen op het dak kletterde.

De aardappeloogst viel tegen. Waar ik de vorige keer met twee rijtjes bijna een krat vol had, had ik nu met 3-4 rijtjes nog niet de helft. Apart hoe dat zo van elkaar kan verschillen op één veldje. Ik denk dat het verschil ‘m zit in het aanaarden, hoewel ook de poottijd ongelijk was. Nou ja, uiteindelijk heb ik met het totaal gelukkig wel genoeg aardappelen. Vanavond aten we krieltjes uit de oven met rozemarijn, peper en zout. Het smaakte heerlijk, helemaal na zo’n dag van lichamelijke arbeid.

Tijdens het rooien heb ik ook heel secuur het onkruid weggehaald. De heermoes en ook weer allemaal pispotjes werden zorgvuldig verwijderd. Nu de tuin nog vrij leeg is gaat het vrij gemakkelijk. Als er eenmaal planten in staan is het nog maar de vraag of ik de pispotjes kan uitroeien.

Voor het egaal maken van de aarde en het inzaaien met groenbemester was helaas echt geen tijd meer. Ik hoop dat ik nog een keer een uurtje tijd heb als ik bij mijn vriend ben. Die groenbemester is namelijk een goeie concurrent van al het onkruid.

Dag tuinen II

M&M-tuin

Vrijdagmiddag vertrok ik vroeg van huis om nog even een uurtje in de M&M-tuin te kunnen werken. Ik had de weersvoorspelling voor zaterdag gezien en daarin kwam nogal veel regen in voor. Omdat de aardappelen gerooid moeten worden leek het me een goed idee om alvast een uurtje op vrijdagmiddag te rooien. Het werd anderhalf uur en ik heb weer twee rijtjes aardappelen kunnen rooien. Ondertussen haal ik ook meteen het onkruid en vooral de heermoes eruit. De heermoes gaat in een compostzakje mee naar huis (in de groencontainer) en al het niet-bloeiende onkruid gaat op mijn nieuwe composthoopje. Het scheelt een heleboel gesleep en nu ik het enigszins kan bijhouden is er een stuk minder onkruid dat in bloei schiet.

Vorige week heb ik na het rooien een stuk aarde ingezaaid met rode klaver en phacelia. Het komt al massaal op. Waarschijnlijk tegelijk met knopkruid (?) maar de verhouding is al heel wat eerlijker verdeeld dan een paar maanden geleden. Dat geeft moed. De plantjes die na vorige week weer overeind zijn gekomen heb ik snel weggehaald. En zo is er gewoon een stuk tuin waar ik nu echt even helemaal niets aan hoef en kán doen. Wat een genot zeg!

Aardappels rooien

M&M-tuin

Vandaag heb ik de eerste aardappels gerooid. Het is jammer dat ik mijn fototoestel thuis had laten liggen, anders had ik jullie kunnen laten zien hoe groot de aardappels zijn. Het zijn echt flinke ‘joeperds’ en inmiddels heb ik al een half kratje vol. Terwijl ik met zorg de aardappels uit de grond wipte, haalde ik ook meteen het onkruid grondig weg. Naast me stond een vuilniszak voor het zieke aardappelloof, een emmertje voor het wortelonkruid (met name heermoes), een emmertje voor de composthoop en tenslotte nog een krat voor de aardappelen.

Na het rooien heb ik alles netjes egaal gemaakt met de hark, bestrooid met kalk en vervolgens ingezaaid met groenbemester. Er lag nog een restje rode klaver en verder mag er phacelia (mijn favoriet) gaan groeien.


Op de foto die niet gemaakt is zien jullie aan de rand van het stuk landbouwzeil een stukje mooie zwarte aarde met drie tegels en een in bloei geschoten krop sla.

Op de voorgrond staat een aardappelkistje met daarin aardappels zo groot als mango’s.

 

Aardappels rooien

DSCN0120DSCN0134DSCN0122Vandaag heb ik weer aardappels gerooid. Er zijn nog maar een paar planten over maar deze hebben nog groene bladeren dus die laat ik nog even zitten. De oogst van de late aardappels valt nogal tegen, van het veldje van vandaag vult nog geen bodem van een aardappelkratje. Jammer! De droge periode in het voorjaar zou best wel eens de oorzaak kunnen zijn. Ik heb de aardappels vrijwel geen water gegeven en hoewel sommige soorten daar prima tegen kunnen lijkt deze daar onder te lijden.

Terwijl ik hard aan het werk was liep er om mij heen iemand met een camera dus mijn geploeter staat deze keer op de foto. DSCN0137

Ingewijd

De ‘iriekerappelgripe’ oftewel de riek, is inmiddels ingewijd met het rooien van de eerste aardappels. Voordat de eerste modder aan de riek kwam heb ik deze uiteraard weer even gemerkt met een houtbrander. Handig én leuk.

Toen ik twee jaar geleden ook aardappels moest rooien had ik een riek van een andere tuinder geleend. Wat ik me er nog van herinner is dat het lichamelijk zeer intensief was en toen had ik ook nog mínder aardappels dan dit jaar. Vandaag viel me het echter alles mee. Wat scheelt is dat ik nu niet meteen alles wilde rooien en waarschijnlijk is het werken met een riek met 3 tanden lichter dan met 4. Daarbij zat ik twee jaar geleden midden in een verhuizing, aardappels rooien is dan niet even ’ter ontspanning’.

De aardappels die ik vanwormdaag gerooid heb waren de vroege aardappels… tomtiedom, echt vroeg gerooid zijn ze dus niet 😉 Wat me opviel, al bij de eerste steek in de grond, is dat de aarde boordevol wormen zit. Ontzettend mooie, dikke, lange wormen. Wauw… wat ben ik blij met deze diertjes! Ze maken het werken in de soms keiharde kleigrond een heel stuk gemakkelijker. En ze zorgen ook nog eens voor gezonde grond! Sommige wormen waren zo dik dat het net leek of ik een aal door de grond had kruipen. Ik heb ze met zorg behandeld en bewonderd om hun prachtige, glimmende lijf.

DSCN1988Inmiddels zijn de eerste twee rijtjes aardappels gerooid. Er is nog een éénling die nog steeds niet afgestorven is. Ach, vooruit, die mag nog even blijven staan. En… ik heb slechts twéé aardappeltjes aangeprikt. Dat is een hele grote vooruitgang met de vorige keer toen dit rond de 25 procent lag… aardappels

Aanaarden

DSCN1970Dat ik soms een wat alternatieve manier van tuinieren heb, dat weet ik allang. De meeste mensen op het volkstuinencomplex doen het heel anders. Van de week is dat maar weer eens bevestigd. Terwijl de meeste tuinders hun aardappels aan het rooien zijn, heb ik de aardappels nog maar even aangeaard. Normaal gesproken zou dat zo’n twee maanden eerder gebeuren. ’n Ieder die het zal ziet zal óf zijn hoofd schudden en mompelen ‘die heeft er geen verstand van’ óf zich afvragen wat het idee erachter is.

Er was echter niemand op de tuin dus er werd niets gezegd of gedacht. Al zal het erna vast gebeuren als het al iemand opgevallen is. Het idee erachter is: ik had geen tijd om te gaan aanaarden, ik wil nu wel oogsten maar heb nog geen ‘ierappelgripe’ en door de hoosbuien kwamen de bovenste aardappels opeens bloot te liggen. Dus… dan alsnog maar even aanaarden ook al mogen ze wel geoogst worden.

Inmiddels is de ‘ierappelgripe’ al in zicht. Pake is sneller dan dat bol.com of Hornbach deze vraag voor mij kunnen oplossen. Geweldig hè, zo’n pake! En nee, hij is niet te koop 😀

Ierappelgripe

Ik ben op zoek naar een ‘ierappelgripe’, ook wel genaamd de ‘ierappeldollersgripe’. De meeste lezers zullen geen idee hebben waar ik nu naar op zoek ben terwijl ik op zoek ben naar een woord waar ik op kan googlen. Google is slecht in Fries. En als ik bij het lokale tuincentrum vraag naar een ‘ierappelgripe’, of vrij vertaald om een ‘aardappelgrijper’ dan betwijfel ik ten stelligst dat ze zullen weten wat ik wil hebben.

Ik dacht: ik zoek een riek. Maar zoekend in het assortiment van zowel de Hornbach als de Praxis kwamen daar geen artikelen uit. Wel op ‘compostvork’ of ‘mestvork’. Maar kan ik die ook gebruiken om de aardappels mee te rooien?

Gelukkig heb ik een kundige familie en dus bel ik mijn pake (= opa voor de niet-Friezen) om te vragen of zo’n mest- of compostvork een beetje geschikt is. Moet ik één met vier tanden of met vijf tanden? En moet de vork licht gebogen zijn of helemaal vlak?

‘Wij hebben hier allemaal één met drie tanden,’ (ik vertaal het meteen maar even, maar we praten natuurlijk gewoon Fries, dat is wel zo gemakkelijk) ‘ik weet niet hoeveel tanden een riek heeft, maar als je wilt aardappels rooien zou ik zo één nemen. Die hebben geen scherpe punt en de tanden zijn breed, dat is beter voor het aardappels rooien.’

‘Ah! Ik weet zelf ook niet hoeveel tanden een riek heeft, maar dát zoek ik. Hoe heet het?’

‘Ierappelgripe.’

Ik weet meteen waar pake het over heeft. Lastig dat hier geen Fries gesproken wordt hoor, in de Hornbach. Maar inmiddels is het gelukkig ook niet meer nodig. Want waar kun je beter een ierappelgripe zoeken dan in Friesland zelf met alle aardappelboeren? En laat ik nou precies dáár een familielid hebben wonen dat zich met alle liefde op de zoektocht stort. 🙂 🙂 Wie weet kan ik binnenkort aardappels rooien met een echte ierappelgripe. De aardappels smaken dan vast een beetje naar thuis…