Tag archieven: aardappels

Witte klaver en de aardappelen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Witte klaver is een groenbemester. Vorig jaar heb ik deze gezaaid op een stukje braakliggende tuin. Begin dit jaar heb ik deze enigszins door de aarde gewerkt. Aangezien ik liever niet wil spitten in mijn tuin om het bodemleven niet te verstoren, was de klaver dus niet goed ondergewerkt. Ik wist dat deze weer opnieuw zou gaan groeien en dat is inderdaad gebeurd.

Ik had echter wel aardappels gepoot in dit veldje. Het leek me niet verkeerd dat de klaverplantjes de bodem zouden bedekken en zo het onkroud tegen zouden houden. Maar, de klaver doet het erg goed en de aardappelen raakten wat verstopt tussen alle klaver.

De klaver bloeit inmiddels volop, een mooi gezicht. Maar de aardappelplanten vind ik toch wat belangrijker dus ben ik zaterdag maar begonnen met het weghalen van de klaver. Niet alle aardappelplanten waren groot genoeg om boven de klaver uit te komen.

Het veldje aardappelplanten is inmiddels weer een aardappelveldje geworden. De witte klaver heb ik bewaard want een groenbemester is juist goed voor mijn tuin. Alleen de vraag is nog even: hoe krijg ik het dusdanig goed onder de grond dat het gaat verteren in plaats van weer verder groeien?

Ik zit te overwegen om een kuil te graven en het daar in te gooien. Maar misschien kan het ook wel gewoon op de composthoop. Terwijl ik me zit af te vragen hoe je de stikstof het meest efficiënt in de tuin krijgt ligt de klaver op een berg op een kaal stukje grond. Nog even wachten en het probleem is gewoon een vakje verplaatst.

Ik herinner me dat ik dit probleem al eens eerder gehad heb. Een paar jaar geleden bleef de klaver ook maar weer terugkomen en ik had me bedacht dat ik beter een andere groenbemester kon kiezen.

Op zo’n moment als deze, waarin een grote berg klaver me ligt aan te staren vraag ik me af waarom ik tóch weer klaver heb gezaaid. Klaver is een sterke plant die vrolijk verder groeit als er nog wat groen boven de aarde uitpiept. Goed spitten dus om het door de aarde heen te werken. Het lijkt niet echt geschikt voor iemand die niet wil spitten. En toch heb ik het weer gekocht en gezaaid. Klaver bindt namelijk stikstof uit de lucht en slaat dit op in zijn wortels. En die voedingsstof wil ik meer in mijn tuin hebben. Nou, de stikstof ligt dus opgeslagen in de wortels van de klaver, op een berg in de tuin. Het moet alleen nog even op de juiste manier verwerkt worden zodat er plantjes profijt van gaan hebben. Tips zijn van harte welkom.

Dag tuinen II

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

Vrijdagmiddag vertrok ik vroeg van huis om nog even een uurtje in de M&M-tuin te kunnen werken. Ik had de weersvoorspelling voor zaterdag gezien en daarin kwam nogal veel regen in voor. Omdat de aardappelen gerooid moeten worden leek het me een goed idee om alvast een uurtje op vrijdagmiddag te rooien. Het werd anderhalf uur en ik heb weer twee rijtjes aardappelen kunnen rooien. Ondertussen haal ik ook meteen het onkruid en vooral de heermoes eruit. De heermoes gaat in een compostzakje mee naar huis (in de groencontainer) en al het niet-bloeiende onkruid gaat op mijn nieuwe composthoopje. Het scheelt een heleboel gesleep en nu ik het enigszins kan bijhouden is er een stuk minder onkruid dat in bloei schiet.

Vorige week heb ik na het rooien een stuk aarde ingezaaid met rode klaver en phacelia. Het komt al massaal op. Waarschijnlijk tegelijk met knopkruid (?) maar de verhouding is al heel wat eerlijker verdeeld dan een paar maanden geleden. Dat geeft moed. De plantjes die na vorige week weer overeind zijn gekomen heb ik snel weggehaald. En zo is er gewoon een stuk tuin waar ik nu echt even helemaal niets aan hoef en kán doen. Wat een genot zeg!

Aardappels rooien

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

Vandaag heb ik de eerste aardappels gerooid. Het is jammer dat ik mijn fototoestel thuis had laten liggen, anders had ik jullie kunnen laten zien hoe groot de aardappels zijn. Het zijn echt flinke ‘joeperds’ en inmiddels heb ik al een half kratje vol. Terwijl ik met zorg de aardappels uit de grond wipte, haalde ik ook meteen het onkruid grondig weg. Naast me stond een vuilniszak voor het zieke aardappelloof, een emmertje voor het wortelonkruid (met name heermoes), een emmertje voor de composthoop en tenslotte nog een krat voor de aardappelen.

Na het rooien heb ik alles netjes egaal gemaakt met de hark, bestrooid met kalk en vervolgens ingezaaid met groenbemester. Er lag nog een restje rode klaver en verder mag er phacelia (mijn favoriet) gaan groeien.

Op de foto die niet gemaakt is zien jullie aan de rand van het stuk landbouwzeil een stukje mooie zwarte aarde met drie tegels en een in bloei geschoten krop sla.

Op de voorgrond staat een aardappelkistje met daarin aardappels zo groot als mango’s.

 

Onkruid, heel veel onkruid

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuin

In de M&M-tuin gedijt het onkruid goed. Dit komt deels doordat er nog weinig planten in staan. Verder groeit er in de tuinen om mij heen soms ook best wat (uitzaaiend) onkruid en tenslotte ben ik er zelf te weinig om het goed bij te houden.

Vooral achter in de tuin zit hardnekkig spul. Pispotjes die nog altijd niet volledig zijn uitgegraven beginnen elke keer fanatiek weer opnieuw. Terwijl ik actief bezig ben met het inzaaien van phacelia, is het regelmatig het onkruid dat overwint. Maar… niet meer altijd. Zo staat er al een ‘plukje’ paarse phacelia in bloei. Het geeft me nieuwe moed.

Afgelopen vrijdag ben ik heel hard aan het werk gegaan en het resultaat mag er zijn. De maggiplant achterin werd flink gesnoeid. Het leverde het eerste hoopje voor de (toekomstige) composthoop op. Tussen de tegels van het pad haalde ik de heermoes weg (het zal er over twee weken wel weer staan, dat krijg je met onkruid tussen de tegels) en zo kan ik opeens weer helemaal tot achteraan doorlopen.

Bij de aardappels stond het onkruid al behoorlijk hoog. Vóór het poten van de aardappels zijn mijn vriend en ik grondig bezig geweest om pispotjes en heermoes weg te halen. Dat is (gelukkig) duidelijk te merken. Er stond alleen onkruid dat gemakkelijk weg te halen was. Met bosjes tegelijk kon ik het eruit trekken. Het was een heerlijk klusje want het leverde meteen mooi resultaat op. De aardappelplanten kwamen opeens tevoorschijn uit de groene zee. Wat verder naar achteren stond een ander soort onkruid nogal hoog. De naam is mij onbekend, in de Spruitenieren-tuin heb ik er geen (of weinig) last van. Dit bleek onkruid te zijn met een nadelig effect op de aardappelplanten. Het onkruid hinderde de aardappelen om te groeien. Dikke stengels getuigden van hun gulzige aard. Ook daar werden de aardappels bevrijd.

Inmiddels is het meeste van het onkruid tussen de aardappels eruit getrokken. Ik vulde er vier complete vuilniszakken mee.

Niet alleen in de tuin was het resultaat van mijn harde arbeid te merken. Ook mijn huid kon er van meegenieten. Het uitschudden van de onkruidplanten liet het zand in het rond vliegen. Een zwetend lijf laat al die zandkorrels niet meer los. Een paar keer kriebelbeestje wegvegen met een modderige handschoen maakte het modderbad compleet. Thuis kon ik rechtstreeks onder de douche en erna voldaan op de bank uitrusten met een vers bakje koffie. Wat een heerlijke actieve dag. 🙂

Aan de slag!

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

M&M-tuinM&M-tuin

Er is veel te doen in de M&M-tuin. Omdat ik eindelijk weer eens genoeg ruimte heb om aardappels te telen heb ik begin dit jaar een zakje pootaardappelen besteld. Inmiddels zijn deze klaar om de grond in te gaan. Alleen… de grond is er nog niet klaar voor! De tuin zit boordevol heermoes en pispotten (ik geloof dat er een meer elegante naam voor dit plantje is maar het is me even ontschoten welke). Dit vervelende kruid is het beste te verwijderen door de wortel uit te graven. Zoiets kun je beter vóór het poten doen, anders beschadig je alleen maar je eigen pootgoed. Maar ja, dat betekent dus wel even flink aanpoten. 😉

Enige tijd geleden heb ik met mijn vriend al een heel stuk gedaan en daar kon ik gister het eerste deel van het zakje pootaardappelen in kwijt. Om het werk wat te variëren heb ik vervolgens nog slechts één strook ontdaan van de heermoes en ook vol gepoot. De rest zal een weekje moeten wachten.

Erna ben ik maar brandnetels gaan verwijderen. Dat is toch echt wat anders 😀

 

Ideaal tuinweer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN0734 Wat een heerlijke week om te tuinieren is het toch! Vandaag had ik de hele dag de tijd om te tuinieren en hoewel ik het in de eerste instantie niet van plan was heeft het heerlijke weer me overgehaald om nog wat langer te blijven. Toen ik vijf uur later thuis op de bank zat met een bakje koffie voelde ik me voldaan, tevreden, moe en soezerig. Wat is het toch lekker om een hele dag buiten te zijn en fysieke arbeid te verrichten!

Mijn tuinmDSCN0733aatje dacht er ook zo over en samen hebben we veel kunnen doen. De laatste aardappels zijn nu gerooid, er is een hele berg onkruid verwijderd, er is weer bijgepraat met deez en gene op de tuin en uiteraard was er alle ruimte voor een bakje koffie in het zonnetje. De rest vertel ik de volgende keer, vandaag rust ik lekker verder uit van de gedane arbeid!

Ingewijd

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De ‘iriekerappelgripe’ oftewel de riek, is inmiddels ingewijd met het rooien van de eerste aardappels. Voordat de eerste modder aan de riek kwam heb ik deze uiteraard weer even gemerkt met een houtbrander. Handig én leuk.

Toen ik twee jaar geleden ook aardappels moest rooien had ik een riek van een andere tuinder geleend. Wat ik me er nog van herinner is dat het lichamelijk zeer intensief was en toen had ik ook nog mínder aardappels dan dit jaar. Vandaag viel me het echter alles mee. Wat scheelt is dat ik nu niet meteen alles wilde rooien en waarschijnlijk is het werken met een riek met 3 tanden lichter dan met 4. Daarbij zat ik twee jaar geleden midden in een verhuizing, aardappels rooien is dan niet even ’ter ontspanning’.

De aardappels die ik vanwormdaag gerooid heb waren de vroege aardappels… tomtiedom, echt vroeg gerooid zijn ze dus niet 😉 Wat me opviel, al bij de eerste steek in de grond, is dat de aarde boordevol wormen zit. Ontzettend mooie, dikke, lange wormen. Wauw… wat ben ik blij met deze diertjes! Ze maken het werken in de soms keiharde kleigrond een heel stuk gemakkelijker. En ze zorgen ook nog eens voor gezonde grond! Sommige wormen waren zo dik dat het net leek of ik een aal door de grond had kruipen. Ik heb ze met zorg behandeld en bewonderd om hun prachtige, glimmende lijf.

DSCN1988Inmiddels zijn de eerste twee rijtjes aardappels gerooid. Er is nog een éénling die nog steeds niet afgestorven is. Ach, vooruit, die mag nog even blijven staan. En… ik heb slechts twéé aardappeltjes aangeprikt. Dat is een hele grote vooruitgang met de vorige keer toen dit rond de 25 procent lag… aardappels

Aanaarden

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1970Dat ik soms een wat alternatieve manier van tuinieren heb, dat weet ik allang. De meeste mensen op het volkstuinencomplex doen het heel anders. Van de week is dat maar weer eens bevestigd. Terwijl de meeste tuinders hun aardappels aan het rooien zijn, heb ik de aardappels nog maar even aangeaard. Normaal gesproken zou dat zo’n twee maanden eerder gebeuren. ’n Ieder die het zal ziet zal óf zijn hoofd schudden en mompelen ‘die heeft er geen verstand van’ óf zich afvragen wat het idee erachter is.

Er was echter niemand op de tuin dus er werd niets gezegd of gedacht. Al zal het erna vast gebeuren als het al iemand opgevallen is. Het idee erachter is: ik had geen tijd om te gaan aanaarden, ik wil nu wel oogsten maar heb nog geen ‘ierappelgripe’ en door de hoosbuien kwamen de bovenste aardappels opeens bloot te liggen. Dus… dan alsnog maar even aanaarden ook al mogen ze wel geoogst worden.

Inmiddels is de ‘ierappelgripe’ al in zicht. Pake is sneller dan dat bol.com of Hornbach deze vraag voor mij kunnen oplossen. Geweldig hè, zo’n pake! En nee, hij is niet te koop 😀

Ierappelgripe

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik ben op zoek naar een ‘ierappelgripe’, ook wel genaamd de ‘ierappeldollersgripe’. De meeste lezers zullen geen idee hebben waar ik nu naar op zoek ben terwijl ik op zoek ben naar een woord waar ik op kan googlen. Google is slecht in Fries. En als ik bij het lokale tuincentrum vraag naar een ‘ierappelgripe’, of vrij vertaald om een ‘aardappelgrijper’ dan betwijfel ik ten stelligst dat ze zullen weten wat ik wil hebben.

Ik dacht: ik zoek een riek. Maar zoekend in het assortiment van zowel de Hornbach als de Praxis kwamen daar geen artikelen uit. Wel op ‘compostvork’ of ‘mestvork’. Maar kan ik die ook gebruiken om de aardappels mee te rooien?

Gelukkig heb ik een kundige familie en dus bel ik mijn pake (= opa voor de niet-Friezen) om te vragen of zo’n mest- of compostvork een beetje geschikt is. Moet ik één met vier tanden of met vijf tanden? En moet de vork licht gebogen zijn of helemaal vlak?

‘Wij hebben hier allemaal één met drie tanden,’ (ik vertaal het meteen maar even, maar we praten natuurlijk gewoon Fries, dat is wel zo gemakkelijk) ‘ik weet niet hoeveel tanden een riek heeft, maar als je wilt aardappels rooien zou ik zo één nemen. Die hebben geen scherpe punt en de tanden zijn breed, dat is beter voor het aardappels rooien.’

‘Ah! Ik weet zelf ook niet hoeveel tanden een riek heeft, maar dát zoek ik. Hoe heet het?’

‘Ierappelgripe.’

Ik weet meteen waar pake het over heeft. Lastig dat hier geen Fries gesproken wordt hoor, in de Hornbach. Maar inmiddels is het gelukkig ook niet meer nodig. Want waar kun je beter een ierappelgripe zoeken dan in Friesland zelf met alle aardappelboeren? En laat ik nou precies dáár een familielid hebben wonen dat zich met alle liefde op de zoektocht stort. 🙂 🙂 Wie weet kan ik binnenkort aardappels rooien met een echte ierappelgripe. De aardappels smaken dan vast een beetje naar thuis…

Inhaalslag

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik had het al wel zien aankomen, maar dat het zo snel zou gaan had ik niet verwacht. De oogst van de Japanse wijnbes is inmiddels groter dan die van de frambozen. Opeens zijn er maar weinig frambozen te vinden. De gele waren vorige week al minimaal, maar die komen later dit jaar nóg eens. De struik geeft vrucht op één- en tweejarig hout. De rode frambozen waren nog dik en royaal maar opeens is er weinig te plukken. Misschien als de zon weer wat meer schijnt.

De Japanse wijnbes lijkt het niet uit te maken wat voor weer het is. En of de zon bij de vruchten kan komen. Sommige takken met vruchten liggen ver onder de bladeren verscholen. Anderen hangen zowat in de modder. Ondertussen schieten de nieuwe takken alle kanten op en prikken me tijdens het plukken. De besjes die me veel moeite kostten om te plukken gaan rechtstreeks mijn mond in. Het zijn doorgaans ook de dikste en de lekkerste. Ondanks het vele snoepen bleef er nog bijna een literbakje vol aan vruchten over. Mjammie! Snel opeten want ze zijn maar kort houdbaar.

Het miezerdDSCN1771e toen ik vandaag in mijn tuin bezig was. Maar het gaf niet. Enige tijd geleden heb ik namelijk speciaal voor het tuinwerk een nieuwe regenjas gekocht. Ik had al wel een regenjas, maar die is veel te mooi, en te lang, om mee in de tuin te werken. Als ik gehurkt zit te werken hangt de fleurige jas in de natte kleigrond. Geen goed idee. Om mijzelf het tuinieren niet te ontmoedigen als het eens regent heb ik een felgroene regenjas gekocht. En die is vandaag ingewijd.

Het heeft geholpen, ik heb weinig hinder gehad van de regen en zelfs nog heel wat onkruid weggehaald en een deel van de aardappels aangeaard. Met de natte klei ziet het er na het onkruid verwijderen meteen extra netjes uit.

En vanavond kon ik een heleboel kapucijners eten. Tot nu toe at ik de doperwten en kapucijners tegelijk omdat ik anders niet genoeg had voor één maaltijd. Maar vandaag was de oogst royaal en was het teveel om in één keer op te eten. Morgen dus nog lekkere doperwten tegoed!