Update

Er is de laatste weken weer genoeg gedaan in de tuin. En nu regent het, wat heerlijk! Alle gezaaide stukjes krijgen voldoende water en we hebben ’s avonds opeens weer meer tijd om lekker op de bank te zitten. Al heeft het ook wel wat gezelligs hoor, elke avond samen naar de tuin om water te geven en even te kijken hoe alles groeit.

Want het groeit goed allemaal! We kunnen duidelijk effect zien van het trouwe water geven aan de hele fruithoek. De bodembedekkers die in het begin van het jaar nog wat zielig waren beginnen nu volop te groeien. Ze bedekken de grond en houden zo niet alleen het onkruid tegen maar zorgen er ook voor dat de grond minder snel uitdroogt.

De aardbeiplanten staan er fris bij en zitten vol met bloemen. Daar zal mijn man straks lekker van kunnen smikkelen.

De kapucijners zijn bijna allemaal opgekomen en er staan inmiddels stokken bij. Helaas, zoals wel vaker, zijn de doperwten niet opgekomen. Zouden ze het toch nog te koud hebben gevonden? Ik weet het niet, volgens het zakje mochten ze gezaaid worden maar volgend jaar zal ik ze toch maar thuis voorzaaien. Of in de koude kas. Ik heb ze nogmaals gezaaid en hoop dat ze nu beter ontkiemen.

De prei komt massaal op, zowel de eerste als de tweede keer zaaien. Ik was wat te ongeduldig. Of beter gezegd: ik was bang dat ze wat te weinig water hadden gehad op een cruciaal moment en dat er daardoor niets opkwam. Net naast de gezaaide rijtjes had ik nog een keer rijtjes gezaaid. Nu staan er vier rijtjes met preisprietjes. 🙂

In de kas groeit de sla erg goed en binnenkort kunnen we wel een kropje oogsten. Met radijsjes erdoor, die doen het ook al erg goed.

Inmiddels heb ik ook wortels en bietjes gezaaid en een heleboel bloemen. Met de gestage regen van de afgelopen dagen hebben ze een mooi vochtige grond om in te ontkiemen. Al zal het nog even duren, zo lang zit het zaad nog niet in de grond.

De groenbemester onder het zeil is massaal opgekomen en bedekt het hele vak met een groene waas. Ik moest alweer flink onkruid trekken want ook dat groeide er welig. Met name heermoes en pispotjes zitten er veel. Helaas kan ik het nu niet uitgraven dus zal ik het regelmatig moeten onderhouden om te voorkomen dat het gaat woekeren. Het zij zo. Volgend jaar maar weer even met de spitvork erdoor, dat scheelt vaak enorm in het wortelonkruid. Het zeil is er inmiddels af, er kunnen geen zaadjes meer gesnoept worden, de plantjes kunnen nu wat meer hebben en inmiddels groeien ze de lucht in. Er is zelfs een phacelia overgebleven van deze winter, leuk!

De appelboom heeft een ziekte. De boom stond prachtig in bloei toen ineens alle bloemetjes verdorden. De groene blaadjes begonnen om te krullen en een week later werden de puntjes zwart. Ik heb nog niet helemaal kunnen ontdekken wat de boom heeft, maar de ziektes die erop lijken voorspellen weinig goeds. De kans is groot dat de boom het niet overleefd… Erg jammer!

De pruimenboom doet het gelukkig wel erg goed, er zitten al ieniemini-pruimpjes aan en de boom heeft mooi fris groen blad. Die heeft de verhuizing goed doorstaan.

Terwijl ik dit blogstukje typ en geniet van de tikkende regen op het dak begint het plots fiks te hagelen. Ai! Stonden de kapucijners nog maar veilig onder het net in plaats van naakt naast de bonenstaken… De hagelbui is van korte duur, binnenkort de schade maar opnemen in de tuin. Gelukkig staan de meeste plantjes nog veilig thuis, te wachten op IJsheiligen.

Ontspruitende aardbei

De aardbeiplant op ons balkon geeft twee bijzondere vruchten. Terwijl de vruchten steeds wat groter werden, kwamen er steeds meer blaadjes tevoorschijn. Inmiddels zijn de aardbeien al aardig rood en is ongeveer de helft van de zaadjes óp de aardbei ontkiemd! Ik heb het nog nooit eerder gezien en heb het even goed bestudeerd. De aardbei zal niet meer zo smaken met al dat blad erbij, maar duidelijk is dat de zaadjes kiemkrachtig zijn.

Rode vruchtjes

De eerste aardbeien zijn verorberd. De paar planten die nog ergens in een hoekje in de tuin staan vertoonden opeens rode vruchten. O ja, wel handig om de aardbeien te oogsten. Het bleek nog mee te vallen, er was er slechts één overrijp. Opeens gaat het hard, twee dagen later is er alweer een hele lading rood. En dat met die paar kleine plantjes. Zelf heb ik helaas een allergie voor de aardbeien ontwikkeld, maar mijn man is er dol op en zo zijn er toch wat aardbeiplantjes in de tuin blijven staan.

Gelukkig mag ik de andere rode vruchtjes van de tuin wél eten, en die zijn zo mogelijk nog lekkerder: de rode bessen. In een struik zitten al hele trossen en de eerste bessen kleuren al rood. Het zou verstandig zijn om er een net overheen te maken, het zou me niet verbazen als de vogels eraan zitten. Maar eerst zal ik het stukje tuin daar nog wat meer op orde moeten krijgen, anders groeien de pispotjes onder het net de struik in en ben ik alsnog mijn oogst kwijt.

Rozengeur en zonneschijn

DSCN2459Uren kan ik over mijn tuin praten en nog meer uren kan ik erin doorbrengen. Er is weinig wat ik níet leuk vind aan mij tuin. Maar vandaag was er weinig rozengeur en zonneschijn in mijn tuin aanwezig. De rozen waren zowaar allemaal tegelijk uitgebloeid en zonneschijn was helemaal ver te zoeken. Maar ondertussen moesten wel de aardbeien weer geplukt worden en de planten in de kas wilden allang weer water. Dus fietste ik naar de tuin, met laarzen, regenbroek, regenjas en regenhoedje, op het moment dat de minste regen viel volgens de voorspelling van de komende drie uren. Ik ging vol goede moed hoor, wat regen houdt mij niet tegen. Na het plukken van de aardbeien en frambozen, het water geven in de kas en het afknippen van een bos anjers ging ik zelfs de vlinderstruik nog te lijf (wat groeit die toch hard) en werd de maggiplant ingekort.

DSCN2460De regen begon in mijn kleren door te dringen, mijn handen werden nat en modderig en de bakjes vruchten liepen tijdens het plukken vol water. De regen was opeens meer dan ‘een beetje vervelend’. Ik vroeg me af waarom ik eigenlijk wilde snoeien in dit natte weer en tegen de tijd dat ik thuis was had ik wel méér dan genoeg regen gezien, gevoeld en gehoord.

Echter een droge broek, een warme kop thee, een royale oogst (1 kilo aardbeien en 0,5 kilo frambozen) en een gezellig telefoongesprek later was de bui alweer over. Mijn bui welteverstaan, buiten regende het nog heel wat liters door.

Een bedje van stro

DSCN2411 Niet alleen de rode bessen moeten beschermd worden, ook de aardbeien willen graag wat extra aandacht. De meeste tuinders hebben een net over de aardbeiplanten maar gezien de plaatsen waar ik de aardbeiplantjes heb (laten) groeien is dat bij mij praktisch onmogelijk. Eén veldje kan ik met een net bescherming bieden, de rest staat zo verspreid dat daar geen beginnen aan is. Dat klinkt nadelig maar het heeft ook zeker een voordeel. De plantjes staan soms zo verstopt dat er weinig vogels aan zullen komen. Vorig jaar heb ik vrijwel geen aardbei gemist (en anders mag er van de 12 kilo ook best wat door de vogels opgegeten worden) van alle losse planten. Doorgaans heb ik meer last van slakken. Die kleine, zwarte naaktslakjes die kriskras door de aardbei kruipen en eten om nog voor de aardbei op is alweer een nieuwe te nemen. Dan klinken die vogels zo gek nog niet.

DSCN2410Een ander gevaar is rotte vruchten. Met het droge weer deze tijd valt dat wel mee, maar met een flinke hoosbui zullen de aardbeien snel gaan rotten als ze in de natte klei liggen. Zoals elk jaar heb ik ook nu weer bedjes van stro gemaakt waarop de aardbeien mogen zonnebaden. Van dat sprieterige, prikkende stro waar slakken een hekel aan hebben. Ik hoop dat het helpt. Het net laat ik nog even achterwege, misschien vinden de vogels die naaktslakken wel lekkerder dan de aardbeien…

Eerste aardbeien!

DSCN2386Ik ben het gister helemaal vergeten te vertellen maar ik heb gister de eerste (drie) aardbeien geplukt! Hele dikke ook nog eens. Terwijl iedereen om mij heen al stro bij de plantjes heeft liggen (tegen rotten en om de slakken te ontmoedigen) en keurig netten heeft gespannen, liggen mijn aardbeien er nog open en bloot bij. Vogels kunnen eten wat ze willen. En toch… zijn er slecht twee aardbeien verorberd en hangt de rest keurig te zonnen en bij te kleuren. Voor de zekerheid heb ik vandaag weer geplukt, dit keer ook de aardbeien die bijna helemaal rood waren. Het is er gewoon nog niet van gekomen om een net te spannen. Daarbij, mijn aardbeiplanten staan zo verspreid door de tuin dat het onmogelijk is om álle planten onder een net te stoppen. Maar dat geeft niet. Vorig jaar had ik ook slecht over één vak een net, de planten die wat verstopt zitten weten de vogels doorgaans niet zo vlot te vinden. Zo ontdekte ik vanavond nog een paar mooie rode aardbeien onder de frambozenstruiken. Dan is de rode kleur toch wel handig, dat valt tenminste op tussen al dat groen.

De rabarber kon ik ook royaal oogsten, 1,5 kilo. Mjammie! 🙂

Oogsttijd

Wat is het heerlijk om de oogst binnen te halen na heel veel zaaien, onkruid wieden, water geven en verzorgen. Alles van tuinieren is héérlijk, echt, maar oogsten is toch wel het mooiste onderdeel van het hele proces. Vandaag kon ik een grote oogst binnenhalen. Helaas ligt er nog wat in mijn tuin dat ik ben vergeten mee te nemen. Hopelijk kan het wat hebben en kan ik het de volgende keer gewoon meenemen. Dus, bedenk er nog even twee courgettes bij als je de foto bekijkt. P_20150821_185105

Linksboven: pompoen en mini-pompoen, rechts ervan tomaten, 2x bosje bloemen, 2,5 bakje bramen,

Voorste rij: linker bakje droogbonen, daarna een bakje sperziebonen, wat aardbeien en hele dikke komkommers. 

Aardbeien-oogst

Iedereen is natuurlijk ontzettend nieuwsgierig naar het gewicht van de aardbeien-oogst. Met als hoofdprijs een bakje heerlijke, sappige, dikke aardbeien kon iedereen een gokje wagen. Woensdag zat ik me af te vragen of ik wat teveel aardbeiplanten had uitgedeeld dat de animo zo laag was of misschien verwachtte niemand echt dat ik een bakje aardbeien zou weggeven. Dat laatste begrijp ik, ze zijn zooooo lekker! En die dikke, rode, sappige eet ik ter plekke op dus die zouden nooit het bakje bereiken. Echter heb ook ik wel eens genoeg gegeten en met de hoeveelheid aardbeien van dit jaar kan ik er, naast de vele potten jam die ik ga maken, nog meer dan genoeg aardbeien uitdelen.

Gister kwam ik echter tot de verrassende ontdekking dat er wel degelijk mensen hadden geprobeerd het gewicht te raden, echter ging er iets verkeerd met het contactformulier en kwamen de reacties bij mijn spam terecht. Ai… ik had het nog wel getest en meende dat het inmiddels goed ging. (Toch fijn als mensen dan gaan vragen of ze gewonnen hebben en de aap uit de mouw komt.)

Gelukkig, nog net voordat ik het bericht over de aardbeien-prijsvraag zou publiceren kon ik de reacties lezen. En zo blijken er weer meer mensen mee te lezen dan ik dacht. Hartelijk welkom ook aan de Belgische lezers!

Voor allen die inmiddels heel benieuwd zijn naar het gewicht: de hoeveelheid aardbeienDSCN9461 op de foto, plus nog een bakje dat op dat moment al in de vriezer zat, bedraagt 3,6 kilo!

En dan zijn de dikste aardbeien niet meegeteld want die werden al tijdens het plukken opgegeten. Tenslotte zijn ze onweerstaanbaar lekker.

Vorige week zaterdag kon ik weer 2,5 kilo mee naar huis nemen en donderdag kwam ik op zo’n 2 kilo. Met nog een paar keer van ervoor zit ik inmiddels voor dit jaar op zo’n 11 kilo.

Genoeg om te snoepen, voor het fruithapje, voor in het toetje, voor de jam, voor de buren en… voor een prijsvraag! Met 4,0 kilo zat Afke B. er het dichtste bij. Ik zal lekkere dikke aardbeien zoeken voor het vullen van een mooie bakje. Gefeliciteerd!

Open dag

DSCN9479Gister was het voor het eerst dat we met ons volkstuinencomplex meededen aan de open tuinen-dag. Aangezien we het kleine complex zijn en vrijwel geen ruimte hebben om mensen te ontvangen (gezien koffie/thee aanbieden en een plekje om te zitten)DSCN9524 was het even afwachten hoeveel mensen er op af zouden komen en hoe die het zouden vinden. Geen groot spektakel maar gewoon ’tuinen kijken’. De bezoekers die kwamen werden met groot enthousiasme onthaald en kregen alle aandacht. Tussendoor hadden we het gezellig met elkaar en alle tijd om heerlijk te tuinieren. DSCN9509

Dankzij mijn logé die wel de aardbeien wilde plukken en de hele dag mijn persoonlijke fotograaf was (nog hartelijk dank daarvoor!!), had ik lekker de tijd om plantjes te planten, mensen rond te leiden en eindelijk een aantal lang liggende klussen aan te pakken. Er is lekker veel gebeurd en ’s avonds kwamen we moe en voldaan thuis. Voorlopig heb ik weer genoeg stof (en foto’s!) voor mijn blog en een hele berg aardbeien om op te eten en in de jam te doen.

DSCN9481Het gewicht van de aardbeien van deze week, dinsdag t/m zaterdag, bedraagt 2,25 kilo. (wie weet helpt dat iemand nog bij het raden van het gewicht van vórige week!)

Aardbeien prijsvraag!

DSCN9461Voor het weekend had ik nog de rijpe aardbeien uit de tuin gehaald, maar alleen van de planten waar géén net over zat. Ik zat wat krap in tijd en wilde ook graag verschillende planten nog water geven in verband met het warme weer van die dag. Dat er vandaag veel aardbeien zouden zijn om te plukken had ik dus wel verwacht, maar zóveel…?

Tot nu toe had ik zo’n 2,5 kg aardbeien geplukt (sinds een andere tuinder me vertelde hoeveel hij plukte was ik wel benieuwd naar mijn hoeveelheid en ben ik het steeds gaan wegen. De dikste, al opgegeten aardbeien zitten er alleen niet bij)

Ik ben benieuwd wie er kan raden hoeveel kilo we vandaag geplukt hebben (de iemand met voorkennis mag niet raden 😀 ) Laat een berichtje achter als reactie, hieronder. Wie er het dichtst bij zit krijgt een bakje aardbeien. Sluitingsdatum dinsdag 23 juni 23:59 uur.

Nog even ter extra informatie: op de foto ontbreekt nog één bakje dat al in de vriezer zat (ook ’n 1-literbakje) en in de beslagkom zitten de aardbeien in water omdat ze nog moesten worden gewassen) Eigenlijk is het dus… wie kan het beste gokken? 😀

En ja, de aardbeien zijn heeeeel erg lekker!!