Tag archieven: aardpeer

Wintergroenten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is een hele kunst om in de winter nog regelmatig uit eigen tuin te kunnen eten. Er zijn diverse soorten wintergroenten en met goed plannen en uitkienen is er nog heel wat mogelijk. De bekende groenten zijn de boerenkool en de prei. Je ziet ze in de winter duidelijk staan op de vrijwel lege volkstuinen. Maar winterpostelein en veldsla voor de knapperige, frisse rauwkost of soep kunnen ook. Dan is er nog de aardpeer, al zal ik die waarschijnlijk niet bij de groenten mogen rekenen. Voor degenen die nog wat hebben bewaard zal er nog wat in de vriezer kunnen zitten of is er nog keus uit gedroogde bonen of de lang te bewaren pompoenen.

Behalve de veldsla (helaas niet opgekomen) kan ik nog uit al deze soorten kiezen. Toch eet ik momenteel maar weinig uit eigen tuin. Veel droogbonen heb ik dit jaar niet, de vriezer heeft enkel nog wat restjes en de prei is maar dun gebleven.

Maar de belangrijkste oorzaak ligt vooral in het feit dat ik maar weinig in mijn tuin kom. Even wat winterpostelein gebruiken voor een frisse salade is alleen praktisch als ik die dag (of de dag ervoor) in mijn tuin ben geweest. Juist de winterpostelein is erg geschikt om in kleine beetjes te oogsten. Hetzelfde geldt voor de aardpeer. En hoewel prei wat langer te bewaren is, is een gespreide oogst wel handiger.

Maar gelukkig, boerenkool gaat bij mij altijd eerst in de vriezer voor ik ervan ga eten. Met een halflege vriezer leek het mij vorige week dan ook erg geschikt om alle boerenkool te oogsten. Zo zijn de wintergroenten tenminste bij de hand. En binnenkort zal ik maar weer eens een flinke pompoen gaan slachten. Tenslotte zijn die voor de winter bewaard en met het winterse weer van de afgelopen dagen is de winter overduidelijk begonnen.

Bloeiende aardpeer in de hoogte

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

bloeiende aardpeer Het hele jaar zag ik de aardpeerplant groeien. Het ging over het pad heen hangen en zat me in de weg. Wat snoeien hielp maar even, het groeide zo weer verder over het pad. Een stok erbij hielp ook weinig, al snel hing ook de stok over het pad. Laatst dacht ik: “En nu is het genoeg geweest, ik laat mijn route niet bepalen door de aardpeer!” Met een snoeischaar in de aanslag wilde ik de plant te lijf gaan. Maar… er zaten knoppen in de plant. Helemaal in de top, zo’n 3 meter hoog.

Ai… daar had ik vorig jaar tevergeefs op zitten wachten en om ze dan dit jaar voortijdig af te knippen…

Dus mocht de aardpeer blijven met zijn bloemen. Wel vroeg ik me af wat ik er aan had als de bloemen drie meter hoog hun schoonheid lieten zien. Zó lang ben ik niet… Zo nu en dan trok ik een steel naar beneden om te kijken of de plant al in bloei stond.

Totdscn3017 laatst. Ik zag het al toen ik op mijn tuin af kwam lopen: de aardpeer stond in bloei! Vrolijke gele bloemen in het steeds kaler wordende tuincomplex. Wat leuk! Ik ben blij dat ik de plant niet gesnoeid heb. Soms moet je gewoon wat afstand nemen.

Opgebakken aardpeer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

IMG-20160330-WA0011P_20160330_183526Op aanraden van een lezer heb ik voor de verandering de aardperen niet tot soep gekookt maar deze opgebakken. Aangezien ik de soep niet veel smaak vond hebben verwachtte ik er niet zoveel van maar ik werd blij verrast! Ik heb zitten smullen van deze knapperige, zoete opgebakken aardpeerschijfjes. De aardpeer had ik geschild, in schijfjes gesneden en een paar minuten gekookt. Vervolgens in boter gebakken en enkel met zout bestrooid. Heerlijk was het, een echte aanrader voor een ieder die aardpeer in zijn/haar tuin heeft. En anders is het natuurlijk nog niet te laat om daar eens aan te beginnen 😉

Kas opbouwen II

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

DSCN2108 Al die tuinkassen die je op het volkstuinencomplex ziet zien er zo ontzettend handig uit. En het ís ook handig als je al twee maanden eerder kunt beginnen met tuinieren, als je tomatenplanten droog en warm staan en je een beschutte plek hebt voor kwetsbare zaailingen. Regelmatig keek ik enigszins jaloers naar de tuinders die me al bijna volgroeide bloemkolen konden laten zien terwijl ik net een plantje van 10 centimeter had. Ik hield mijzelf voor dat ik tenminste niet al in februari een paar keer per week naar de tuin hoefde te fietsen, maar eigenlijk was dat vooral om mijn jaloezie te temperen.

Dus toen ik in december een tweedehands kas kon kopen van iemand op het andere volkstuinencomplex verheugde ik me al op vroege oogst. Echter, er moest al heel wat werk verzet worden nog vóór de kas op mijn tuin kwam te staan. Het bestuderen van de constructie, het verzamelen van het juiste gereedschap en inpakmateriaal, het afbreken van de kas, het voorzichtig verhuizen van alle kwetsbare onderdelen (en dan met name ál dat glas), het waterpas maken en verankeren van de fundering en het zoeken van de juiste klemmetjes en schroefjes ter vervanging van de gesneuvelde exemplaren.

Inderdaad… wát een werk zeg!

DSCN2109Afgelopen vrijdag kwamen mijn ouders helpen met het goed leggen van de fundering. Het frame moest iets worden opgeschoven en daarbij wilden we graag dat de kas op een serie tegels kon steunen om verzakking te voorkomen. Het was koud maar zonnig. Bij ons in de familie helpen we elkaar met alle plezier bij het klussen als de catering maar goed is. Dus had ik de avond ervoor appeltaart gemaakt en terwijl mijn ouders gezamenlijk de waterpas ter wille waren verzamelde ik de ingrediënten voor het avondeten. De veldsla werd massaal geoogst (het stond nogal gevaarlijk dichtbij de kas en je kunt moeilijk verwachten dat iedereen op de plantjes let tijdens het klussen) evenals een hele lading prei en aardpeer. Best handig, die wintergroenten.

DSCN2107Het resultaat van die middag klussen leek niet zo groot maar was wel het belangrijkste onderdeel van het bouwen van de kas. Een kas gaat snel kapot als deze scheef staat en er spanning op het glas komt te staan. Genoeg reden om na deze koude klus thuis op te warmen met koffie en knapperige appeltaart terwijl de kersverse prei werd gekookt voor het avondeten.

Gelei-soep

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Aaraardpeersoepdpeer… tsja, wat maak je daar eigenlijk van? De ‘proef-aardpeertjes’ heb ik toen door de soep gedaan. Ze waren al wat rimpelig en zacht geworden, het leek me niet meteen een goed plan om daar nog veel bijzonders van te maken. Maar dit keer, met mijn mooie verse, stevige aardperen wilde ik iets maken waarna ik tenminste een idee zou hebben van de smaak van deze knol.

Het is soep geworden. En om te kunnen kennismaken met de smaak heb ik er bewust niet teveel andere ingrediënten in gedaan. Het resultaat: een gelei-achtige soep, het deed me een beetje denken aan half doorzichtige gelatine. Niet meteen een lust voor het oog. De meeste recepten die ik was tegenkomen voegden er dan ook room toe maar dat wilde ik niet. Ik moest concluderen dat de aardpeer niet een uitgesproken smaakt heeft. Velen combineren het met pastinaak, Parmezaanse kaas, room, nootmuskaat en/of prei.

Mijn soep bevatte aardpeer, prei, nootmuskaat en peper en zout. Wat mij betreft toch wel een minimum aan ingrediënten. Het soepje smaakte wel maar ik was er niet enthousiast over. De volgende keer wil ik er wat meer werk van maken nu ik weet dat de smaak niet van de aardpeer zal komen. Ik zag nog een lekker recept met kerrie. Binnenkort dus maar weer eens naar de tuin om te oogsten.

Aardpeer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

aardpeerBij het maken van mijn teeltplan voor 2016 pakte ik mijn oude teeltplan erbij. De vaste planten kon ik meteen weer invullen en zo schreef ik gedachteloos de aardpeer op het nieuwe teeltplan. Even later staarde ik er verbaasd naar. Aardpeer? Dat had ik nog helemaal niet gegeten en het staat al een jaar in mijn tuin. Het was juist hierom dat ik het graag in mijn tuin wilde: ook in de winter uit de tuin kunnen eten. De winter is al vergevorderd, de plannen voor het nieuwe seizoen worden volop gemaakt en de aardpeer… die zit nog in de aarde.

Afgelopen zaterdag was ik in mijn tuin en ik begreep een beetje beter waarom ik de aardpeer glad vergeten was. De plant was afgestorven en je zag enkel nog een dode tak liggen. Geen wonder dat ik er niet aan dacht om de aardpeer te oogsten. Maar daar kwam verandering in! Om het mezelf niet te moeilijk te maken begon ik met vier stuks. Een onbekende knol, zoiets laat ik vaak een tijdje liggen terwijl ik bedenk dat ik een recept moet opzoeken. Van vorig jaar, toen ik een paar knolletjes kreeg om te proberen, weet ik nog dat ze snel verouderen en je ze toch wel in een paar dagen moet nuttigen. Inmiddels zijn deze knolletjes verorberd, morgen een foto van het gerecht.

Rondje tuin

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

IMG-20150516-WA0004 Bezoek uit het hoge noorden! 🙂 Gezellig. Gelukkig was het vanmiddag op den duur droog en konden we even een rondje door mijn tuin. Van de plannen om iets te fabriceren voor de capucijners is niks gekomen. Eerst langs de praxis waar we niet vonden wat we zochten maar wel met wat anders vandaan kwamen. Vervolgens een babbeltje met een andere tuinder (ja… ik heb weer aardpeer! Een paar om te proeven en, als het lekker is, ook al een paar om te poten) veel babbelen met elkaar en ach… de tijd vliegt. Maar dat is altijd zo als ik in mijn tuin ben.

Inmiddels ben ik weer wat stekjes kwijt, heb iIMG-20150516-WA0001k weer eens een foto van mijzelf in mijn tuin en weet ik dat er drie peertjes aan de perenboom zitten. De tomatenplanten leven nog, of ze zich prettig voelen in de volle grond kan ik nog moeilijk zeggen. En leuk om te horen dat mijn tuin er al een stuk overzichtelijker uitziet dan een jaar geleden. (toen was het op den duur ook wel erg vol… 😉 )

Dit was weer het (korte) tuinnieuws van vandaag!

Aardpeer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is heerlijk om met anderen te babbelen over tuinieren. Vooral over moestuinieren. Om ideeën uit te wisselen, te genieten van elkaars enthousiasme en om elkaar aan te steken om nieuwe dingen te proberen.

Afgelopen weekend kreeg ik een aardpeer in handen gedrukt. ‘Gekocht bij een biologische winkel, in maart in de grond stoppen en je kunt de hele winter oogsten.’ Ik ben vaak wel in voor wat nieuws, de aardpeer ken ik qua uiterlijk nog van mijn werk bij De Moestuin maar gegeten heb ik het nog nooit. Verbouwd al helemaal nog niet. Dus voor ik deze aardpeer in de grond stop wil ik wel graag weten waar ik rekening mee moet houden. Helemaal omdat het een vaste plant blijkt te zijn. Waar ga ik deze poten?

Lang leve de zoekmachines op internet. ‘Aardpeer verbouwen’ levert een prachtig resultaat op met een website geheel gewijd aan: aardperen. Genaamd: deaardpeer.nl Hoe kan het ook anders. De details kunnen jullie daar lezen. Ik herhaal alleen wat ik interessant vind 😉

De plant van de aardpeer kan wel zo’n 2,5 meter hoog worden (och heden, ik herinner mij zonnebloemen van die lengte die mijn struiken bedreigden tijdens storm…) en het is dan ook niet verwonderlijk dat het familie is van de zonnebloemen. Een andere naam voor de aardpeer is topinamboer, wat me ergens wel bekend in de oren klinkt. Wie weet staat er in mijn oude moestuinboeken wel wat over te lezen onder deze naam. Aangezien de aardpeer tegen vorst kan is het gevaar dat het gaat woekeren. Elk achtergebleven knolletje groeit in het voorjaar weer uit tot een nieuwe plant. Aangezien ik bij het aardappels rooien al regelmatig een knolletje vergeet zal dat hier niet anders gaan. Goed nadenken dus waar ik het ga poten.

En zo heb ik straks weer iets wat ik in de winter kan oogsten. Nog even en ik ben ook in de winter ‘druk’ met de tuin… 😉

 

Gebruikte sites: