blog
De Amaryllis is inmiddels allang weer uitgebloeid, maar voor de blog had ik nog wel even foto’s gemaakt. De tweede generatie Amaryllisbollen. Ik werd verrast door de kleur want ik meende dat ik een rode Amaryllis had, maar de bloemen waren rood met wit. En toen herinnerde ik me weer dat ik een paar jaar geleden twéé bollen had en blijkbaar heeft de rood met witte zich vermenigvuldigd. Zie hier het resultaat.
Enkele jaren geleden schreef ik een blogstukje over het overhouden van amaryllisbollen. Ik probeer het elk jaar en met wisselend succes. Zo had ik al eens gelezen dat na een paar jaar de amaryllisbol niet meer zo goed wil en die ervaring heb ik ook.
Maar toch ben ik doorgegaan. Elk jaar zette ik de bol weer in de tuin om de bol weer nieuwe energie te laten opdoen. In de winter kwam er geen bloem. Maar wie weet… na een paar jaar bijkomen…?
Er gebeurde wat anders: de bol ging zich vermeerderen. Zo had ik vorig jaar een heleboel kleine en middelgrote amaryllisbollen. De grote bol deed het niet zo goed, het blad groeide wel maar vergeelde en stierf kort erna af.
De kleine bolletjes laten ook hun blad groeien en blijven mooi groen. Vorig jaar waren ze nog veel te klein om een bloem te produceren. Afgelopen zomer stonden ze weer in de tuin. Ze werden een keer helemaal kaalgevreten door de slakken maar ze krabbelden weer op.
Inmiddels staan alle bollen in de woonkamer en vanmorgen ontdekte ik dat er een kleine bol een knop heeft voortgebracht. Hoera! Mijn zelfgekweekte amaryllisbol!
De meeste bolletjes zijn nog steeds te klein, maar deze ene knop geeft toch genoeg resultaat om het te blijven proberen. Al weet ik niet of het bewaren van de grote bol nog de moeite waard is, het blad hangt alweer helemaal slap.
Begin dit jaar schreef ik een blogstukje over het overhouden van een Amaryllisbol. Inmiddels zijn de nieuwe bollen overal om mij heen weer te koop, met al een klein groen puntje dat uit de bol opklimt. Aangezien ook de vorst alweer enige tijd aanwezig is, werd het tijd om wat mijn overgebleven Amaryllisbol te gaan doen.
De eerste bladeren werden al wat geel. Moest de bol niet nog drogen…? Ik gebruikte de zoekfunctie op mijn eigen site om mijn vorige blogstukje weer op te zoeken. Soms is het best wel handig, zo’n blog 😀
Ik las dat ik de bladeren moet afsnijden en eventueel de wortels kan inkorten om de bol nog eens te kunnen overhouden. En natuurlijk ga ik daarvoor 🙂 Ik moest eerst een hele klont aarde van de wortels afborstelen. Ik voelde me net een kapster die een kluwen haar uit de knoop haalde. De wortels vlogen alle kanten op en de grove wortels bleven mooi zitten. Na het “borstelen” van mijn Amaryllisbol kon ik de bladeren en wortels inkorten. Het nieuwe uiterlijk is nog wat kaal maar ook wel netjes vind ik.
Nu is het tijd om de bol zo’n 6 weken te drogen op een koele, donkere plek. Een winterslaap in sneltreinvaart.
Van een vriendin kreeg ik een uitgebloeide Amaryllisbol. Raar cadeau zou je zeggen, maar nee, het is juist iets wat ik graag wilde hebben omdat ik eens wil proberen zo’n bol over te houden en het de volgende winter weer te laten bloeien. Talloze uitgebloeide Amaryllissen worden weggegooid terwijl veel narcisbollen in de grond worden gestopt om er nog jaren van te kunnen genieten. Zou dat bij een Amaryllis niet net zo goed kunnen?
De bol staat al enkele dagen in huis en ik begin me af te vragen of ik de bol ook in de aarde moet z
etten en water moet geven of dat water geven de bol juist laat rotten. Voor al die vragen is er uiteraard internet. Genoeg kwekers die mij tips willen geven voor het overhouden van een Amaryllis.
Het stappenplan is als volgt:
Deze informatie heb ik verzameld van verschillende websites, voor meer informatie kun je daar nog een kijkje nemen: