Na al die weken met regen had ik het niet verwacht, maar momenteel zijn mijn man en ik vrijwel dagelijks aan het water geven in de tuin. Hoewel de onderlaag nog vochtig genoeg is, ziet de bovenlaag er gebarsten en droog uit. Alles wat net gezaaid is heeft nog geen kans gehad om wortels te maken tot de vochtige onderlaag. Te weinig water geven en het zaaien is voor niets geweest. Dus gaan we trouw naar de tuin om alles water te geven. Ook de fruitstruiken krijgen wat, vooral de bodembedekkers eronder zien er droog en dor uit. Ze hebben na de verhuizing nog niet genoeg tijd gehad om zich te settelen.
Er staat inmiddels al aardig wat in de tuin, zoals gewoonlijk wordt er meer getuinierd dan geblogd 😉 Bij deze maar weer eens een update. Ga daarna maar snel weer lekker naar buiten om van het mooie weer te genieten.
In het preivak (nog geen prei te zien, maar het lijkt erop dat er al wel een sla is ontkiemd) heb ik alle plantuien geplant. Ik heb royaal besteld, vraag me niet waarom, dus voor de rest van het jaar hebben we waarschijnlijk wel genoeg uien.
In de koude kas komen de eerste radijsjes al boven de grond uitpiepen. Verder heb ik wat slaplantjes en andijvie gekocht om de oogst te spreiden. De eerste is alweer dood, hoe krijgt ‘ie het zo snel voor elkaar… De rest doet het goed en staat er fris en groen bij.
Verder heb ik ook wat broccoliplantjes gekocht, als voorsprong op mijn eigen zaaisel. Ook daar is er alweer eentje van dood, precies op de stengel doorgeknaagd door, vermoedelijk, een emelt. Ernaast staan nog drie andijvieplantjes, die wat minder snel zullen groeien als de plantjes in de koude kas. Weer een manier van oogst spreiden. Ze staan netjes onder een groen net, om te voorkomen dat de vlinders eitjes gaan leggen op die o zo smakelijke koolbladeren. Vorig jaar heeft het goed gewerkt.
En dan heb ik ook nog doperwten en kapucijners gezaaid. Ik wilde ze eigenlijk thuis voorzaaien, op de een of andere manier heb ik altijd veel uitval als ik ze rechtstreeks zaai, maar het kwam er maar niet van. Dan toch maar meteen in de volle grond. Misschien gaat het dit jaar wel goed, nu we zo trouw zijn met water geven. Met een net er overheen worden de net ontspruitende zaden niet door de vogels opgepikt. De kapucijners die ik heb gezaaid zijn klimmers en daar moeten nog stokken bij. Dan past het net er alleen niet meer overheen. Ik heb de gezaaide plekken gemarkeerd en als de plantjes een paar centimeter groot zijn kan ik de stokken er netjes naast in de grond duwen.
En zo begint de tuin al langzaam aan een beetje vorm te krijgen. Er moet nog plek blijven voor de tomatenplanten, de bonen, wortels, bieten, nog meer koolplanten en bloemen. O, en natuurlijk nog komkommer en meloen. Eigenlijk is er helemaal geen plaats voor groenbemesters 😀 Ach, we zien het ook allemaal wel. Dit jaar doe ik het rustig aan en ik zie wel wat er van komt. Ik ben allang blij dat de tuin er al netjes bij ligt en het is afhankelijk van het weer hoe lang dat zo blijft.