Tag archieven: bessenstruik

Gaaswerk vervangt net

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Zo, hier is dan weer eens wat geluid vanuit de volkstuin. Ik wilde een afscheidsbericht typen maar het blijft toch een beetje kriebelen om wat te vertellen over de tuin. Dus bij deze: de blog zal niet meer regelmatig wordeng geüpdate maar zo nu en dan laat ik nog wel even wat van me horen.

Afgelopen winter ben ik in de tuin bezig geweest om het net rondom de bessenstruiken te vervangen voor een vogelvriendelijke variant namelijk: gaas. De tijd zal het leren of het veilig genoeg is, maar de vastgedraaide vogeltjes uit een net peuteren vond ik zo verschrikkelijk dat ik dat graag wil voorkomen. In gaas kunnen ze tenminste niet verstrikt raken als ze in paniek weg proberen te komen.

Bij deze langdurige klus die ik graag voor mij uit wilde schuiven kreeg ik gelukkig wat hulp. Ons kleine ventje is dol op boormachines. Hij heeft er dan ook altijd één bij de hand; met een grote fantasie kun je van alles wel een boormachine maken. Mama helpen met schroeven en boren was dus ook geen probleem. We zaten dus gezellig in het zonnetje te werken.

Echter: gaaswerk is niet zomaar geplaatst. Ik ben al aardig wat uurtjes bezig geweest en het is nog niet helemaal af, maar gelukkig is het einde in zicht. Ik heb nieuwe palen geplaatst en met twee extra palen kon ik zo een vaste opening maken in het gaaswerk. Daar komt een vliesdoek te hangen dat ik er makkelijk vanaf kan halen. Tenslotte moet het onkruid nog steeds verwijderd kunnen worden. Het gaaswerk rondom is verder klaar, aan de bovenzijde ben ik op de helft. Nog één keer moed verzamelen en het geduldwerkje van ijzerdraad rijgen uitoefenen en ik heb het gaaswerk vast.

Hopelijk geen gewonde of zieke vogels meer en goed beschermde bessen.

Samen tuinieren

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Een collega vroeg of ze me eens mocht helpen in mijn tuin. Nou, graag! Momenteel is er meer dan genoeg te doen en als er dan iemand graag vieze handen wil maken, van harte welkom.

De grond van de nieuwe fruitstrook is zo goed als doorgewerkt en de eerste planten kunnen verhuisd worden. We gingen dus samen aan het uitgraven. De rabarberplanten moesten eerst. Er sterven al steeds meer bladeren af en nog even en je kunt de planten een stuk moeilijker lokaliseren. Een perfect moment om ze te verhuizen.

In het afgelopen jaar had ik een zeer grote rabarberoogst. Omdat er in de vriezer nog steeds een paar kilo ligt, na alle potjes jam en rabarbertaarten, wil ik daar wel wat planten van kwijt. De eerste plant is al naar Friesland verhuisd. Verder heb ik al wel wat mensen een plant aangeboden maar ik weet niet meer precies wie er ‘ja’ op had gezegd… Ze blijven voorlopig nog maar even in de tuin staan. Vier planten kunnen verhuisd worden. De planten zitten behoorlijk diep met hun stronken maar met z’n tweeën gaat het uitgraven vlot. Met een kruiwagen worden de planten verhuisd en binnen mum van tijd staan de planten op hun nieuwe stek.

Na een bakje koffie aan de picknicktafel zetten we ons werk weer voort. Voor de bessenstruiken is ook al plek. Twee kleintjes zijn al verhuisd, maar voor de grote kan ik wel een paar extra handen gebruiken. Ze staan dicht op elkaar (één van de redenen om te verhuizen) en het uitgraven is een hele klus. Maar ook daar komt schot in de zaak.

In de nieuwe tuin staan nu, naast de twee bessenstruiken die er al waren, nu ook nog twee grote bessenstruiken en een kleine kruisbes. Tussendoor planten we wat bodembedekkers en blauwe druifjes. De planten kunnen gaan wortelen.

In mijn ‘huidige’ tuin beginnen al wat gaten te vallen. Een deel van de oogst is voorbij en nu een deel van het fruit ook verhuisd is, komen er toch serieus kale plekken. Het begint al ergens op te lijken.

Fruithoek

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Toen ik enkele jaren geleden deze volkstuin kreeg, wist ik dat ik alle fruitstruiken bij elkaar wilde hebben staan. Na een jaar kwam de verhuizing van mijn oude volkstuin naar de huidige tuin en ik heb geprobeerd de fruitstruiken meteen zo goed mogelijk neer te zetten. Niet alle planten hebben de verhuizing overleefd. De framboos moest te lang wachten voor het in de houten bak kon staan en verdroogde in zijn kleine emmertje. Bij de braam ging het net zo en die kan toch echt wel wat hebben.

De druivenstruiken hadden we wel meteen in de tuin gezet, maar toen de pergola af was bleek de ene struik toch niet op de goede plek te staan. Het scheelde maar een klein stukje maar ik kon niet meer bij de composthoop komen. Bovendien kwam de struik zo te ver buiten het bereik van het net dat ik wilde spannen. En dus moest de struik al snel weer verplaatst worden.

Inmiddels heeft alles zijn plekje gevonden en het lijkt erop dat het zo kan blijven staan. Een constructie van pvc-buizen en een net zorgt voor een effectieve bescherming tegen de vogels. Met zo’n groot net kun je er ook makkelijk onder. Na de klus geen gepruts met het dichten van gaten die overal weer tevoorschijn piepen, maar gewoon het net strak trekken en met haringen vastzetten. Ik ben er erg blij mee.

De bessenstruik hangt helemaal vol en geen vogel die er aan komt. Ik heb al een paar bakjes kunnen oogsten en er is nog genoeg.

De nieuwe braam groeit ook lekker en ik kan dit jaar al een eerste (kleine) oogst verwachten. Ook de nieuwe framboos is aangeslagen (al is er één van de drie dood gegaan) en er groeien een paar frambozen aan. Op de echte oogst zal ik wat langer moeten wachten.

Verder heb ik dit voorjaar nog een kruisbes gekocht en een witte bes. Beide struikjes zijn nog veel te klein om oogst te kunnen geven, maar ze zijn tenminste begonnen met groeien. En dat zegt wat, want met water geven denk ik er meestal niet aan om ook in de fruithoek wat te geven. Blijkbaar hebben ze toch genoeg gehad.

Afgelopen week heb ik de druivenstruik gesnoeid. De lange uitlopers knipte ik af en de kleinste trosjes ook. Voor het eerst heb ik aan de witte druif trosjes zitten, al zijn de druifjes nog erg klein. Andere jaren had de druif erg last van ziekte, maar dat heb ik dit jaar regelmatig behandeld en het heeft effect.

De blauwe druif heeft, in tegenstelling tot alle andere jaren, maar een schamele oogst in het verschiet. Het zal wel komen door het verplaatsen. Bovendien heeft nu de blauwe druif wat last van ziekte. Dat werkt natuurlijk ook niet mee.

De pioenroos en de bessenstruik

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het zou zomaar de titel van een sprookje kunnen zijn. En als je de pioenroos en de bessenstruik naast elkaar ziet dan zou je denken dat ze elkaar gevonden hebben. Eind goed al goed. Ware het niet dat bessenstruiken en pioenrozen beter niet zo in elkaar verstrengeld kunnen zitten. Ze zitten elkaar alleen maar in de weg. Een romance is voor hen niet weggelegd.

Helaas… ze hebben het er toch op gewaagd en nu zit er niets anders op dan ze een beetje in te tomen. Verplaatsen kan op dit moment niet. De bessenstruik nog verder snoeien zou jammer zijn van de vele trosjes bessen die in de verkeerde takken hangen. Maar wat nog wel een optie is zijn plantenringen. Ik heb ze eens aangeschaft voor de pioenroos, de ring voorkomt dat de plant helemaal gaat hangen onder het gewicht van de bloemen. Ik vergeet ze nogal eens te gebruiken. Maar nu ben ik er op tijd bij. De pioenroos kreeg een mooie ring en stond meteen al rechter op.

De plantenring is er vast niet voor bedoeld, maar handig is het wel: de bessenstruik kreeg ook een ring. Om zo een beetje bij de pioenroos uit de buurt te blijven. Je weet maar nooit wat er anders kan ontstaan. 😉

Bessenstruiken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Afgelopen winter heb ik mij verdiept in het snoeien van bessenstruiken. Niet alleen in mijn eigen tuin maar ook op mijn werk moest er flink wat gesnoeid worden. Leuk en leerzaam.

Mijn beste bessenstruik heb ik gekregen toen het vier losse takken waren. Overgebleven van het snoeien. Ik kreeg het advies om ze in het water te zetten en na enige tijd over te zetten in de tuin. De struik doet het geweldig en heeft mijn (gekochte) bessenstruik van 4 jaar oud ruimschoots ingehaald qua groei en oogst. Ook dit jaar lijkt het erop dat de struik weer een royale oogst gaat geven, de takken hangen al vol trosjes, nu nog bestaande uit bloemetjes.

Bij het snoeien van de bessenstruiken afgelopen winter, leek het mij dan ook leuk om weer eens wat takken te bewaren en te kijken hoe goed deze zouden aanslaan. Een deel zette ik in een vaas in de woonkamer, een deel in een vaas in de (koude) slaapkamer en een deel plantte ik meteen in de aarde. Bij sommige verwijderde ik alle zijtakken, bij andere liet ik er enkele zitten.

Inmiddels hebben de takken in de slaapkamer geweldige wortels. Helaas worden ze belaagd door luis. In de woonkamer hadden de takken als eerste blaadjes maar duurde het wat langer voor er wortels te zien waren. Nog geen luis te zien gelukkig. De takken in de aarde, buiten, beginnen inmiddels ook uit te lopen. Ook hier is de luis actief zag ik vanmiddag. Wat extra aandacht kunnen de jonge takken dus wel gebruiken, in de vorm van water met groene zeep, om te helpen in de strijd tegen de luizen. Verder lijken alle drie de methodes prima werkbaar om een bessenstruik te stekken.

Voor wie het ook eens wil proberen: snoei vóórdat de struik begint uit te lopen en bewaar de takken die een potlood dik zijn. Rechte takken zijn het mooist. Knip de onderste knoppen/takken eraf. Of je nu rechtstreeks of via een vaas de takken in de aarde zet, dat maakt niet zoveel uit. Wil je de bessen in een struikvorm laten groeien, maak dan een soort ‘wigwam op de kop’ met vier takken. Het knooppunt moet net op de aarde komen te zitten.

Alleen maar even kijken…

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik had een afspraak in de buurt van mijn tuin. Op de terugweg haalde het mooie weer me over om even een kijkje te nemen. Tenslotte was ik er alweer een hele tijd niet geweest en treurde ik nog altijd om mijn gemiste lentedag vorige week. Dus fietste ik een klein stukje om.

Ik was niet de enige die door het mooie weer naar de tuin gelokt was. Met de wijnboer maakte ik een gezellig babbeltje. Verderop keerde iemand net terug naar huis en even later kwam de volgende alweer aanfietsen.

In mijn tuin was weinig veranderd. Het groene wat er voor de winter nog was aan groenbemesters was vrijwel allemaal dood gevroren. De kas was nog heel en de mandarijnenplant had de vorst overleefd. Een beetje water moest hem alvast weer wat op gang brengen. Achterin de tuin was het een puinhoop. Een half uitgegraven vlinderstruik, een berg snoeihout en nog een andere berg tuinafval. Hoog tijd om eens wat te gaan doen. Maar ik kwam alleen om te kijken.

Ik kuierde wat door de tuin en mijn oog viel op de bessenstruik. Vorig jaar geplant en veel van geoogst. De kale takken lieten duidelijk zien hoeveel de struik was gegroeid. Plots werden de tuinkriebels mij teveel. Ik pakte de snoeischaar en ging, met de kennis van het snoeiboek nog in mijn achterhoofd, aan de slag. Vier gesteltakken kiezen… Het kiezen gaat doorgaans nog wel, het afknippen van de rest is moeilijker. Het zijn er inmiddels twee minder en nog steeds drie teveel. Maar dat geeft niet, alles op zijn tijd.

Van de gesnoeide takken zocht ik een paar op van potlooddikte en stak deze in mijn ‘fruithoek’ in de grond. Als ze aanslaan heb ik eindelijk de bessenstruiken op de goeie plaats. En anders heb ik gewoon een leuke middag gehad.

Een zeer royale oogst

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

rode bessenstruikRegelmatig sta ik jubelend in mijn tuin. Als ik de hommels druk hoor zoemen rondom de phacelia, als ik de eerste aardbeien van het seizoen kan plukken, als gezaaide bonen tot prachtige planten groeien, als de vingerhoedskruid volop in bloei staat… o, en nog op véél meer momenten! Vandaag was een bijzonder jubelmoment want ik heb er 4 jaar op moeten wachten: een royale oogst van rode besjes! De eerste lichting is eraf en dit weegt 1,8 kilo. Mjammie!

Ik ben dol op de besjes. Vooral om de smaak maar ook een beetje om de goeie herinneringen. Vroeger, als kind, logeerde ik elke zomer een week bij mijn pake en beppe. Mijn pake had een heleboel bessenstruiken in de tuin en ik vond het prachtig als ik mocht helpen plukken. Terug in huis kon beppe allemaal rupsjes van mijn trui plukken. Het was minstens zo leuk om erna de besjes op te snoepen. Ik weet niet wat ik lekkerder vond: ze zo opeten en dan de friszure smaak of de besjes die speciaal door beppe werden klaargemaakt met een klein beetje suiker. Tijden veranderen, maar de rode besjes smaken nog net zo lekker als vroeger! rode bes

Rodebessenstruik met groene bessen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2389De bessen zijn inderdaad nog behoorlijk groen maar de hoeveelheid die er in de struiken hangt beloofd veel goeds. Eindelijk. Al jaren wacht ik op een mooie oogst met rode bessen. Het is één van mijn favoriete vruchten (lekker, dat zure besje) en de bessenstruik stond al vanaf het eerste begin in mijn volkstuin. Helaas… luizen teisterden drie jaar lang mijn bessenstruik. Aan het begin van het derde tuinjaar heb ik de struik naar een zonniger plekje verplaatst in de hoop dat het de struik goed zou doen, met al die luizen zag de struik er behoorlijk zielig uit.

DSCN2408Ondertussen kreeg ik wat snoeitakken van een andere rodebessenstruik en met een beetje aandacht groeide dit uit tot een nieuwe struik. Met een tweede bessenstruik kreeg ik twee keer zoveel kans op oogst. De belaagde struik gaf voorzichtig wat rode bessen op zijn nieuwe plekje, al waren de luizen me wéér voor. De nieuwe struik gaf zowaar ook al wat besjes, mooie, dikke, sappige rode vruchten. Er gloorde een oogstje aan de horizon.

 

En dit jaar… sjonge, het is natuurlijk nog niet zover maar het lijkt erop dat ik dan toch eindelijk een echte rodebessenoogst ga krijgen dit jaar. De nieuwe struik heeft een behoorlijke groeispurt doorgemaakt en hangt boordevol groene vruchtjes. Met enige moeite en veel zorgvuldigheid hebben mijn tuinmaatje en ik de struiken omhuld met netten. Het zou toch jammer zijn als dit jaar niet de luizen maar de vogels de oogst wegkapen. Nog even geduld hebben. Na zo lang wachten weet ik zeker dat deze besjes de lekkerste zullen zijn die ik ooit heb geproefd 😉 DSCN2409

Fruitstruiken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2373 Mijn rode bessenstruik zit bomvol groene bessen! Ik ben er ontzettend blij mee want ik heb er lang op moeten wachten. De kunst is nu nog om het goed te beschermen tegen hongerige vogels. Een net is het meest logisch maar het nadeel is dat de struik wat onhandig staat en ik dan niet alleen een bessenstruik maar ook een pioenroos en een paadje onder een net moet verbergen. Misschien is een afschrikkend middel ook voldoende, de vraag is nog even of ik dat risico ga nemen of dat ik dit jaar voor de volledige oogst ga en de gevangen pioenroos voor lief neem.

De frambozenstruiken lopen ook alweer behoorlijk uit en ik heb op bestelling wat stekjes uitgegraven. HoeDSCN2375wel in mijn tuin elke tak weer uitloopt die ik zo in de grond steek, was dat vorig jaar bij anderen niet het geval en dit keer wacht ik nog even af of de stekjes goed aanslaan in een emmertje met vruchtbare (en natte) klei. Het lijkt erop van wel, tijd om de bestellingen te laten ophalen.

Toekomstdromen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN9098_rsHet duurt nog even maar elke keer als ik in mijn tuin ben dan droom ik een stukje verder. Waar jullie een stuk vol onkruid zien, zie ik alle ruimte voor bonenplantjes, frambozenstruiken, aardappels en kolen. Zo nu en dan ben ik al in dit toekomstige stukje tuin bezig. De buren zijn er te weinig om de tuin nog te onderhouden, wat ook de reden is dat ze er mee stoppen. Dit zorgt echter wel voor flink wat onkruid en onkruid dat bloemen krijgt en vervolgens zaad is niet zo welkom. Dus de grote stukken onkruid trek ik er maar uit, ik ben er maar vanuit gegaan dat ze dat niet aan het kweken waren voor een of ander onbekend geniaal middeltje. En bij elk onkruid dat ik eruit trek, denk ik: wat heerlijk om alvast voorwerk te kunnen doen. Alles wat ik er nu uittrek scheelt ongeveer 100 onkruidplantjes volgend jaar eruit trekken.

Als ik geluk heb blijven de bessenstruik en de appelboom staan. Dat zou toch wel heel leuk zijn. Het is nog even afwachten maar ik verwacht niet dat ze zoiets weer gaan verplanten. Het is natuurlijk nog maar de vraag of ze daar ruimte voor hebben in hun ‘ huistuin’. Maar goed, alles is pas zeker als ik op 1 januari de ‘sleutel’  ontvang. Tot die tijd droom ik er alleen nog maar van.