Fruithoek

Toen ik enkele jaren geleden deze volkstuin kreeg, wist ik dat ik alle fruitstruiken bij elkaar wilde hebben staan. Na een jaar kwam de verhuizing van mijn oude volkstuin naar de huidige tuin en ik heb geprobeerd de fruitstruiken meteen zo goed mogelijk neer te zetten. Niet alle planten hebben de verhuizing overleefd. De framboos moest te lang wachten voor het in de houten bak kon staan en verdroogde in zijn kleine emmertje. Bij de braam ging het net zo en die kan toch echt wel wat hebben.

De druivenstruiken hadden we wel meteen in de tuin gezet, maar toen de pergola af was bleek de ene struik toch niet op de goede plek te staan. Het scheelde maar een klein stukje maar ik kon niet meer bij de composthoop komen. Bovendien kwam de struik zo te ver buiten het bereik van het net dat ik wilde spannen. En dus moest de struik al snel weer verplaatst worden.

Inmiddels heeft alles zijn plekje gevonden en het lijkt erop dat het zo kan blijven staan. Een constructie van pvc-buizen en een net zorgt voor een effectieve bescherming tegen de vogels. Met zo’n groot net kun je er ook makkelijk onder. Na de klus geen gepruts met het dichten van gaten die overal weer tevoorschijn piepen, maar gewoon het net strak trekken en met haringen vastzetten. Ik ben er erg blij mee.

De bessenstruik hangt helemaal vol en geen vogel die er aan komt. Ik heb al een paar bakjes kunnen oogsten en er is nog genoeg.

De nieuwe braam groeit ook lekker en ik kan dit jaar al een eerste (kleine) oogst verwachten. Ook de nieuwe framboos is aangeslagen (al is er één van de drie dood gegaan) en er groeien een paar frambozen aan. Op de echte oogst zal ik wat langer moeten wachten.

Verder heb ik dit voorjaar nog een kruisbes gekocht en een witte bes. Beide struikjes zijn nog veel te klein om oogst te kunnen geven, maar ze zijn tenminste begonnen met groeien. En dat zegt wat, want met water geven denk ik er meestal niet aan om ook in de fruithoek wat te geven. Blijkbaar hebben ze toch genoeg gehad.

Afgelopen week heb ik de druivenstruik gesnoeid. De lange uitlopers knipte ik af en de kleinste trosjes ook. Voor het eerst heb ik aan de witte druif trosjes zitten, al zijn de druifjes nog erg klein. Andere jaren had de druif erg last van ziekte, maar dat heb ik dit jaar regelmatig behandeld en het heeft effect.

De blauwe druif heeft, in tegenstelling tot alle andere jaren, maar een schamele oogst in het verschiet. Het zal wel komen door het verplaatsen. Bovendien heeft nu de blauwe druif wat last van ziekte. Dat werkt natuurlijk ook niet mee.

Zomersnoei

DSCN2490Rond deze tijd van het jaar is mijn tuin net een oerwoud. Met name bij de frambozenstruiken en braamstruik beginnen enorme lange takken te groeien en het paadje langs deze struiken is amper begaanbaar. En dat terwijl ik juist nu dat paadje veel moet gebruiken tijdens het plukken van de frambozen. Het werd dus weer hoog tijd voor de zomersnoei. Ik ben rigoureus te werk gegaan en heb alle takken die vlakbij het paadje stond tot op de grond afgeknipt. De andere takken heb ik aan de gespannen waslijn vastgemaakt. Door de nog jonge en flexibele takken in de goeie richting te buigen en met een clipje aan de lijn te haken blijft de tak vanzelf op de goede manier staan. Heel handig want zo kan ik de clipjes vervolgens weer gebruiken voor de volgende takken.

De braamstruik heb ik vorig jaar vrijwel helemaal afgeknipt. Bij nader inzien had ik beter wat minder ver kunnen snoeien. De struik groeit vanzelf weer aan, dat is het probleem niet. Het probleem is dat de struik niet zoals de framboos nieuwe, rechte takken maakt maar de takken alle kanten op laat groeien. Nu de takken nog te kort zijn om vast te maken aan de waslijn, zitten al die uitstekende takken zo laag bij de grond behoorlijk in de weg. Bij de volgende snoeibeurt zorg ik dat ik alle takken die al de goede kant op geleid zijn niet korter snoei dan de onderste waslijn. Dat scheelt heel wat keren omlopen in de tuin.

Graafwerkzaamheden

DSCN0732 Wie ooit nog eens van plan is om een framboos in zijn tuin te planten mag er eerst wel goed over nadenken hoeveel ruimte deze struik mag innemen. Bovengronds ziet het er prachtig uit, is het makkelijk te snoeien en geeft het heerlijke vruchten. Ondergronds is het echter een verschrikkelijk woekerende plant die zich een weg dwars door de tuin baant.Meters bij de struik vandaan schiet er opeens weer wat groens omhoog wat hardnekkig terug blijft komen. Enkel mDSCN0731et flink graafwerk kan de wortel getraceerd worden en is deze weer te herleiden tot de moederstruik. Middenin het tuinseizoen, als er allerlei groente in de tuin staat is dat echter niet wenselijk. Vandaar dat ik dit voorjaar ben begonnen met het maken van een scheiding met worteldoek. Rondom het stuk met de frambozenstruiken en de braamstruik komt een rand met worteldoek tot zo’n halve à 1 meter diep.

In het voorjaar heb ik het eerste gedeelte gedaan maar er moet nog een heel stuk gebeuren. Het leek me gister een geschikt moment: weinig groente in de tuin, geen droge (en dus harde) grond én mooi weer.

Het is een klus die maar langzaam vordert, elke vooruitgang is welkom. Gelukkig ben ik toch weer bijna twee meter verder gekomen. En als het tegelpad er dan tóch al uit ligt is het nog niet zo’n gek idee om de route nog eens te bekijken. Echt praktisch lag het niet. Nu ik de tuin alweer een aantal jaren heb weet ik wat beter waar ik wel en waar ik geen paadje wil hebben. Zo langs de perenboom kan prima want daar groeit toch niks, vlak langs de frambozenstruik is onhandig want de helft van het jaar hangen de takken royaal over het pad. Na de klus van het worteldoek kan ik dus over naar ’tegels leggen’. Zo blijft ook de winter nog ’tuinseizoen’. DSCN0735

Heel veel fruit

DSCN0095
Van tevoren wegen hoeveel fruit het is en berekenen hoeveel suiker en marmello er bij moet.

Vandaag ben ik samen met mijn tuinmaatje de hele ochtend bezig geweest met jam maken. En dat werd hoog tijd want onderhand paste er nog weinig bij in de vriezer. De vriezer mist nu 11 (liter)bakjes vol aardbeien, frambozen, bramen en Japanse wijnbes, eindelijk weer ruimte!

Het hele huis rook naar zoet fruit en de halve keuken plakte zoals fruit 😉 Maar het is met zijn tweeën niet alleen gezelliger maar ook nog eens snel opgeruimd.

Voor het eerst kon ik eens een jamsoort maken met Japanse wijnbes als hoofdbestanddeel in plaats van een restje. Het is aardbei-Japanse wijnbes geworden en heeft de eerste smaaktest glorieus doorlopen!

Het resultaat? 30 potjes jam! Niet alleen aardbei-Japanse wijnbes, ook een soort van aardbei-framboos-Japanse wijnbes en (de meeste) aardbei-braam-framboos.

 

DSCN0100
Heel veel potjes ontsmetten, afspoelen en laten drogen. En dan… welke deksel past op welk potje?

DSCN0104

Vrij baan

volkstuin pad Vandaag ben ik zo’n 4,5 uur in mijn tuin geweest, al dan niet aan het werk. En ik heb geeneens tijd gehad om de Japanse wijnbes te oogsten of de aardbeien…

frambozenstruik
Weer een béétje loopruimte langs de frambozenstruiken…

Ik had me voorgenomen om dit keer niet te beginnen met oogsten of onkruid trekken. Daar begin ik doorgaans mee, zo van: eerst wat in ieder geval moet gebeuren, daarna wat er nog te doen valt. En zo kon mijn tuin langzaam tot een oerwoud groeien, want die tak die gister nog niet broodnodig gesnoeid moest worden, is vandaag nog maar amper groter.

Vandaag draaide ik het voor de verandering eens om: eerst aandacht besteden aan wat orde in de tuin. Er bleven namelijk steeds minder paden over waar je nog gewoon kon lopen. En dan vind ik een pad waar je slechts drie keer over iets heeft hoeft te stappen nog vrij toegankelijk 😉

Inmiddels is er weer wat meer ruimte om te lopen. Ik heb een kruiwagen gevuld met onkruid, resten van de koolplanten en een heleboel frambozen- en braamtakken. Vooral de frambozenstruiken dijden zo breed uit dat het een hele kunst was om er nog wat te kunnen plukken. Inmiddels is er weer wat licht te zien tussen de takken. En het paadje ernaast is weer een klein beetje beloopbaar. Niet ruim, maar daarvoor zal ik nog even moeten wachten tot de frambozenoogst afgelopen is. Ik kan er tenminste weer langs om de vruchten te plukken.

Achterin de tuin ben ik eveneens lekker bezig geweest. Het randje langs de composthoop is nu plantvrij en de grond wat lager. Zo rolt er niet steeds van alles op het pad. De royaal uitgezaaide IJzerhard moet zich nu beperken tot één stukje grond. Met nog even een mesje langs de tegels, een vegertje erlangs en het ziet er opeens netjes uit. (zie eerste foto) Wat heerlijk!

Als ik weer eens op mijn terrasje zit heb ik zicht op twee paadjes en beide paadjes zijn NETJES! 🙂

frambozenstruik
Er kan weer licht komen tussen de frambozentakken.

frambozenstruik

Braam-oerwoud

DSCN1877Vandaag kon ik, na de vele ‘moezonregens’ van de afgelopen dagen en vanmorgen, weer lekker in mijn tuin bezig. Het is dat ik deze week wat minder tijd heb, anders was ik graag morgen weer gegaan. Er is namelijk veel te doen en met die natte klei is het heel gemakkelijk om al die vervelende distelplanten er heelhuids uit te trekken. (als je bij distels een stukje wortel achterlaat bij het verwijderen dan groeit de plant gewoon weer aan) Daarnaast was er een royale oogst van 9 soorten groente&fruit, een heleboel onkruid (dat groeit óók goed met al die nattigheid) en is er een compleet oerwoud ontstaan bij de braam-, framboos- en japanse wijnbesstruiken.

Aangezien de brDSCN1878aam zich graag elders wortelt en hierbij enkel zijn takken enige tijd op de grond hoeft neer te leggen leek het me verstandig om die als eerste aan te pakken. Ik zal nog wel aan het snoeien gaan maar de grote takken zijn inmiddels, soms met enig geweld maar uiteraard met liefde, weer in de nabijheid van de waslijnen en palen geleid. Ik had net nieuwe clipjes gekocht en die zijn meteen allemaal in gebruik genomen. De braamstruik heeft nogal zijn eigen wil namelijk. Als ik de tak naar de waslijn beneden wil leiden dan trekt de struik de waslijn gewoon mee naar boven. Maar met een combinatie van een tak die ik naar boven wil leiden en die de waslijn naar beneden trekt, mag de struik het met zichzelf uitvechten. In ieder geval kon ik erna zonder strijd naar huis 😉

Trouwens: ik kon vandaag ook de eerste bramen oogsten!

Waslijn

DDSCN1480e palen stonden er inmiddels, tijd voor de volgende stap. Hoewel er voor gister een lage gevoelstemperatuur werd voorspeld weerhield mij dat er niet van om even lekker in mijn tuin aan de slag te gaan. Liever kort dan niet. Uiteindelijk bleef ik er de hele middag, al werkende had ik het niet koud en de zon was heerlijk! Het verbaasde me dat er verder weinig mensen op de tuin waren, hoewel er voor de meesten waarschijnlijk nu niet zoveel te doen is. Met mijDSCN1482n nieuwe stuk tuin kan ik al aan de slag vóór de plantjes de tuin in kunnen. Gelukkig maar, ik heb er gister ontzettend van genoten! Eén van de dingen die ik heb gedaan is het vastmaken van een waslijn langs de palen zodat ik de takken van braam en framboos gemakkelijk kan leiden. Dat heb ik aan het begin van mijn moestuin-carrière bij iemand gezien en het is veel handiger dan met touw. De waslijn kon een keer heen en weer met nog net genoeg voor een derde verbinding tussen de laatste palen. Dat viel me alles mee. Nu eerst maar even afwachten of dit genoeg is.

DSCN1481Vervolgens heb ik alle pvc-buizen met de takken en touwen ontward en de takken zoveel mogelijk aan de waslijn geklikt met de daarvoor gehaalde clipjes. De braam moest nodig wat ingetoomd worden, sommige takken konden al bijna helemaal rond. Het was ook niet voor niets dat ik het graag wat overzichtelijker wilde maken.

 

Spijkers met koppen slaan

DSCN1414Afgelopen vrijdag was het heerlijk weer om in de tuin bezig te gaan. Ik moest nog een aantal palen in de grond zetten om de frambozen en braamstruik beter te kunnen leiden maar had ik de hoop op wat stevige palen in de tuin al opgegeven. De palen vervoeren op de fiets en ze dan zelf in de tuin slaan…? Dat zag ik nog niet zo zitten en inmiddels had ik het provisorisch al opgelost met een stel pvc-buizen. Enig nadeel daarbij was wel dat ik de draden niet op een bepaalde hoogte kon vastmaken waardoor de takken eigenlijk nog alle kanten opgroeiden.

Laat nu net de klusjesman het klussen in andermans tuin nog niet vervelend vinden. En zo kwam het er toch nog van. Uiteindelijk bleDSCN1417ek ik zelf toch best een paal de grond in te krijgen met behulp van een grondboor die in het gemeenschappelijke hok stond. Dat slaan met zo’n grote hamer zag er misschien wel stoer uit, maar mijn ge-aai over de paal had niet zoveel effect. Met dank aan de klusjesman staan de 4 palen nu toch stevig in de grond.

Bij de volgende vrije dag met mooi (of redelijk) weer kan ik aan de slag met hamer, spijkers en draad om de fruittakken te fatsoeneren. Ik zie er al naar uit!  DSCN1421

Stekken

DSCN1286_rsEen weekendje weg en alle trouwe lezers zitten dagenlang zonder blogberichtjes. Tsja… ik had er graag nog wat op gezet maar ik ontdekte dat het leven uit meer bestaat dan blog typen. Lekker slapen vóór zo’n weekend bijvoorbeeld.

Maar hier is er dan weer eentje. Op de foto’s ziet het er net zo nat uit als het hier nu buiten is, de herfst is echt begonnen. Ik ontdekte vorige week nog net op tijd dat de braam zich wilde stekken aan de overkant van het pad. Het woekert blijkbaar niet alleen onder de grond maar gaat ook boven de grond op zoek naar extra ruimte. Gelukkig kon ik nog op tijd de takken met de eerste wortels weer terug buigen naar hDSCN1292_rset plekje voor de braam.

Ook de Japanse wijnbes maakt een stek. Is er nog iemand die graag een struikje wil? Als deze stek aanslaat heb ik er inmiddels 3 struiken en dat is wel wat veel. Laat even een berichtje achter op de site.

De tuinburen hebben hun prachtige bieten gelukkig geoogst. Het was jammer geweest als die in de tuin bleven staan.

DSCN1287_rsDe gele framboos brengt nog steeds vruchten voort. Het zal niet lang meer duren maar nu ik wat minder in mijn tuin te vinden ben is dat ook niet erg. Door het vochtige weer zijn de vruchten kwetsbaar (evenals de laatste aardbeien, sommige rotten al aan de plant) maar zo’n late oogst maakt ze wel extra bijzonder.

Voor de variatie…

… maakte ik nogmaals jam. Dit keer geen aardbei-rabarberjam maar jam van bramen, aardbeien, japanse wijnbes, frambozen, pruimen en appel. De vriezer is opeens bijna leeg en het aanrecht staat vol potjes overheerlijke jam. Van de laatste kilo pruimen kan ik nog één keer jam maken en dan is het toch echt gebeurd voor dit jaar. Want wat moet ik met nóg meer jam? Tenslotte hoef ik niet dagelijks te jureren bij een ‘verzorg een leuke zeildag’ en lopen die verjaardagen ook niet echt storm. Maar ja, het maken is zo leuk hè…

Maar nu is er, behalve dat de grens van het normale nadert, een andere grens bereikt, namelijk de hoeveelheid beschikbare potjes. Als het goed is heb ik nog net genoeg voor de pruimenjam en dan zijn ze echt allemaal vol.

Zo nu en dan gaat er een potje weg omdat het deksel niet meer goed is. Dan is het niet vacuüm en heb ik mogelijk een keer het potje niet open kunnen krijgen en het deksel geforceerd. Of, zoals vanmiddag het geval was, het deksel draait door. Toen ik hier tijdens het potjes vullen achter kwam, goot ik snel de jam over in een ander potje. Dat potje was echter kleiner en de jam stroomde rijkelijk over het aanrecht. Tijd om te proeven! En het potje kon erna bij de afwas want een plakkerig verjaardagscadeau geven kan natuurlijk niet.