Thuis: explosief

Terwijl ondergronds de vele bloembollen zich voorbereiden op hun leven boven de grond, groeit er al van alles in de tuin. Ik kan merken dat we bemeste tuinaarde hebben gebruikt bij de aanleg van de tuin want alles groeit explosief. Zo hebben we een gebroken hartje dat in 1,5 jaar een complete struik geworden. Ik schat dat deze zo’n 20 keer zo groot is geworden. Het is een prachtige plant maar deze zomer zal ‘ie toch even gesnoeid moeten worden. Het zou toch leuk zijn als er nog ruimte overblijft voor de rest van de planten.

Van mem kregen we een paar stekjes van een clematis. De ene krult zich, met wat hulp, om de lantaarn. De ander hecht zich aan een gaaswerk aan de schutting. De laatste is net gaan bloeien, o, wat is deze prachtig! Op de foto lijken de bloemen wit, maar in het echt zijn ze zachtpaars. En dan hebben we nog een derde clematis, deze kregen we afgelopen najaar. Hij is nu net groot genoeg om het gaaswerk vast te pakken, maar als deze net zo snel groeit als de rest zal het volgend jaar ook voor een mooie bloemenpracht zorgen.

clematis

De perenboom heeft dit jaar geen bloesem en we zullen dus ook geen peren krijgen. De boom heeft een jaar extra om stevig te wortelen en energie op te doen voordat het vrucht gaat geven.

Er heeft zich van alles uitgezaaid en ook dat zal voor verrassingen zorgen. In de ene hoek vermoed ik dat er zonnebloemen opkomen. We hebben vorig jaar een mooie zonnebloem in de tuin gehad en ik ben vergeten er zaad van te vangen. De vogels hebben er smakelijk van zitten eten en misschien heb ik het geluk dat ze wat zaden hebben overgelaten. Het zou leuk zijn als we die soort zonnebloem weer hebben dit jaar. Het was een relatief kleine zonnebloem met meerdere bloemen. Ideaal voor ons formaat tuin.

Verderop in de tuin groeien tientallen kiemplantjes. De brandende liefde staat er naast, die zou weleens de moederplant kunnen zijn. Maar er stonden ook spaanse margrieten en viooltjes dus ook dat wordt een verrassing.

Het grasveld is inmiddels weer mooi groen. Vorig jaar was er rond de geboorte van onze zoon weinig aandacht voor het gras en juist toen het regelmatig gemaaid moest worden is het wat verwaarloosd. Zo hadden we eerst een prachtig groen veld, met lang gras, maar aan het eind van het jaar waren er grote gaten in gevallen. Ik heb dit voorjaar de kale stukken twee keer opnieuw ingezaaid en inmiddels is het weer een mooi grasveld. Regelmatig even maaien (zo’n postzegelstukje is ook zo klaar) en ons zoontje heeft een heerlijk speelveldje. Hij had het er zelfs zo naar zijn zin gehad met het mooie weer dat hij het afgelopen week op een brullen zette toen hij niet op het (kletsnatte) gras mocht na een regenbui. Goed om te merken dat hij graag naar buiten gaat.

Dierenleed

Het stukje grond tegen de muur van de gemeentewerf aan is niet zo goed te gebruiken als moestuin. Door de hoge muur komt er maar weinig zon. Door de vereniging wordt het dan ook niet meegerekend voor je aantal vierkante meters. Maar gebruiken mag je het wel en de afgelopen jaren groeiden daar verschillende vaste planten. Een klimhortensia, lampionplant, gele Wederik, clematis (die overigens maar slecht op gang kwam en vervolgens waarschijnlijk is overwoekerd) en verschillende bodembedekkers. Verder was daar mijn composthoop, takkenhoop en een plekje voor mijn tuinkast.

Soms kwam ik daar padjes tegen. Onopvallend donkerbruin. Soms ritselde er wat tussen de lange stelen van de Wederik en overwoog ik om snel alles opzij te buigen in de hoop te ontdekken welk diertje zich daar schuilhield.

Maar nu… nu wordt álles weggehaald. Er zal niets anders overblijven dan kale grond. Logisch als je bedenkt dat een volgende tuinder met zijn eigen plannen en ideeën komt. Maar uitermate wreed als je denkt aan al die diertjes die er een huis hadden gevonden. Het liefst nam ik ze allemaal mee naar de M&M-tuin maar ik denk niet dat ze daar gelukkig van worden. Hopelijk gaan de werkzaamheden langzaam genoeg om ze rustig te kunnen laten vertrekken naar een tuin (of twee) verderop. In dat geval heeft het tenminste een voordeel dat er nog zoveel te doen is.

(ver)plant

Daar staat ‘ie dan, de tuinkast. Pontificaal met z’n rug in de wind. Als ik pech heb valt ‘ie om en je weet het maar nooit, de wind kan van alle kanten komen. Ondanks het advies van een zeilende klusjesman wilde ik ‘m toch zo hebben staan want ja, anders komt er een plant in de knel. En wie mij een beetje kent weet dat mijn liefde voor planten zeer groot is en dat er grote zorgvuldigheid in acht genomen moet worden bij het verzorgen van deze hartendieven.

Dus… die kast moet nog maar even zo blijven staan want om de klimhortensia aan het eind van z’n groeiperiode te verplanten is natuurlijk een slecht idee. En het zou toch verschrikkelijk jammer zijn als de plant, na twee jaar langzaam groeien, door onzorgvuldig handelen dood zou gaan.

Maar goed, niet alleen het groot worden van planten kost tijd. Soms kost het ook tijd om mij van mening te laten veranderen. Stel nou dat het toch hard gaat waaien, precies uit de verkeerde richting…? Het is toch wel heel erg fijn dat ik nu zo’n prachtige kast op mijn tuin heb, toch jammer als ‘ie omwaait en kapot gaat. Of zal het wel meevallen? Tenslotte staan er hoge planten achter en komt de wind maar zelden vanaf die kant. Maar ja, ik ga natuurlijk niet meteen naar mijn tuin als ik merk dat de wind verkeerd staat. En hoeveel planten gaan er wel niet dood als de kast er bovenop valt?

Nog meer tegels op de bodem leggen? Die tegels wil ik straks gebruiken in mijn extra stuk tuin dus dat is slechts een tijdelijke oplossing. Hmmm…

GDSCN1324_rsoed, ik ben overtuigd van mijn ongelijk en heb gister (met gróte zorgvuldigheid uiteraard) de klimhortensia uitgegraven en verplaatst. Och, die mooie takken die zich al lichtjes aan de muur gingen hechten, al die wortels die braken bij het graven… Tsja, het is niet anders. De clematis kon ik laten staan, mocht die toch nog wat dicht op de kast zitten dan kan ‘ie zich er mooi aan optrekken.

Na het leggen van een extra tegel was er geen tijd meer om de kast te verplaatsen. Misschien heb ik het geluk dat er nog eens een sterk iemand in de buurt is, dan gaat het in ieder geval ook een stuk gemakkelijker. Tot die tijd liggen er, voor de zekerheid, nog wat extra tegels in de kast.

 

 

Dag tuin (I)

Ik ben bijna de hele dag met de tuin bezig geweest. Heerlijk was het! Na een paar weken de tuin ‘er even bij’ moeten doen was het een verademing om vandaag alle tijd te hebben. En het was ook nog lekker weer, het kon niet beter!

’s Ochtends ben ik bepakt en bezakt (koffie moest natuurlijk mee, net als een berg irissen, broccoli, het tuingereedschap etc) naar de tuin vertrokken om lekker te tuinieren. Ik kwam erachter dat het wel handig zou zijn om nog wat pvc-buizen te halen zodat ik een net kan spannen over de net geplante plantjes en daarom ging ik er ’s middags nog eens op uit. En als je dan eenmaal weer bij je tuin bent komt van het één het ander.

Ik heb alle prei geoogst, op de bijna bloeiende planten na. Zo was ik ’s avonds dus nog even zoet met het verwerken van de prei. De meeste prei was al aan het doorschieten, gezien de vele bloemknoppen die ik nog tegen kwam. Kan ik thuis ook genieten van de bloeiende prei. De nieuwe prei zag ik vandaag trouwens al boven de grond piepen, mooi zo!

Verder was er weer rabarber om te oogsten en hoop ik morgen te kunnen genieten van zelfgemaakte rabarbercake. Ik ben benieuwd of het mij dit keer gaat lukken om de taart niet in 2 dagen (bijna) helemaal op te eten, want o, wat is díe lékker zeg!

Helaas was de batterij van mijn camera leeg, nét op het moment dat ik een foto wilde maken van de prachtige, paarse clematis met de witte bloemetjes van de klimhortensia op de achtergrond. Volgende keer dus maar.

Ik heb de frambozenstruiken behoorlijk gesnoeid. Eerlijk gezegd wist ik niet zo goed waar ik moest beginnen, gezien de vele nieuwe scheuten. Tot ik de phlox zag die er tussenin staat: deze bloeit niet meer omdat het te weinig licht heeft. Ah, bij fruitstruiken moet je toch zorgen dat de vruchten genoeg licht krijgen? Dat inzicht had ik net even nodig en even later werd de composthoop weer wat opgehoogd.

De irissen zijn geplant, als ze aanslaan heb ik binnenkort nog meer paarse bloemen in de tuin, naast de phacelia en de clematis.

Morgen weer meer over deze tuindag.

Gewoeker

boerenkool
Wat ziet boerenkool er toch prachtig uit!

Ik ging naar mijn tuin om uien te poten maar toen ik thuiskwam zaten de pootuitjes nog steeds in mijn tas. Blijkbaar had ik andere dingen te doen.  Maar wat precies…? O, ja, het begon met het willen oogsten van de boerenkool. Ik had tegenover iemand laten vallen dat ik nog veel boerenkool had staan en zij gaf aan wel wat mensen te weten die er blij mee zouden zijn. Echter toen ik bij mijn boerenkool kwam bleek die al bijna in bloei te staan, dus helaas. Ik had gedacht dat het wel zou meevallen aangezien ik de kop eruit had gehaald, maar blijkbaar werkt dat niet zo bij boerenkool. Het net dat over de boerenkool stond, of beter gezegd: in de boerenkool want die groeide er op sommige plekken al doorheen, kon weer terug naar de aardbeien. Een meevaller want ik had er al op gerekend dat ik dit jaar een nieuw net zou moeten gebruiken. Het is niet van sterke kwaliteit en bij teveel heen en weer gesjouw wil het ook nogal makkelijk in de knoop raken. Maar het is me gelukt om het heelhuids te verplaatsen en zo te kunnen hergebruiken.

Bij mijn frambozenplanten zag ik tientallen nieuwe plantjes opkomen. Ai… ik wist niet dat dat zulke woekerplanten waren! Ik moest meteen denken aan de frambozentakken die ik had gebruikt voor mijn ‘hekje’. Als die weer zijn gaan uitlopen betekent dat ook… En ja hoor, de ene buurman kwam al zeggen dat mijn andere buren niet zo blij waren met die frambozentakken daar op de afscheiding. Ja, dat snapte ik helemaal en ik heb ze eruit getrokken. Nu zitten de takken horizontaal door het hekwerkje gevlochten en zullen ze vanzelf  afsterven.

Na het fatsoeneren van de frambozenstruiken (de woekeraartjes eruit getrokken en de lange takken langs de pvc-buizen geleid), het her en der uittrekken van onkruid, het snoeien van de rozenstruik en de clematis en het rondhuppelen over mijn eigen stukje grond was het alweer tijd om naar huis te gaan. Die uien komen later wel. En de foto’s komen morgen.

Takkenbende

Vraag iemand met een volkstuin hoe hij aan het materiaal van zijn zelfgebouwde kas komt en het antwoord is steevast: ‘Daar en daar werd geklust en toen heb ik even gevraagd en kon ik dat en dat meenemen.’ Dat klinkt heel makkelijk maar ik moet daar toch heus wat meer moed voor verzamelen. Ik kwam er deze week achter dat ik gelukkig daarin niet de enige ben! Dat bemoedigde mij wel want tsja… het klinkt inderdaad heel simpel, waarom doe ik het dan niet gewoon?

Overigens denk ik dat ik ook nog wel zover kom. De eerste keer dat ik hoorde dat er ergens werd geklust duurde het 3 weken voor ik er langs fietste met voldoende moed om het te vragen. Uiteraard was het klussen allang weer voorbij. De de tweede ‘kluslocatie’ ontdekte ik vorige week en toen stond ik er 2 dagen later al op de stoep. Helaas, de klusmannen waren blijkbaar al naar huis en het hek zat op slot. Er wordt nog wel geklust denk ik, maar elke keer als ik er langskom zit het hek dicht, even vragen gaat dan moeilijk.

Gister waren de buren bezig met het maken van een huisje van takken. Hoe ze aan die takken kwamen? Natuurlijk, ‘daar en daar even gevraagd’. Hmmm. De gemeente heeft een heel aantal bomen in de buurt gesnoeid en de takken liggen nog klaar om opgehaald te worden.Of ik ook takken nodig had. Nou… eigenlijk vooral oud hout. Daar konden ze me gelukkig wel mee helpen dus binnenkort moet ik maar eens een plan maken voor een compostbak (hoera, connecties hebben helpt ook! :-))

Maar toen ik vandaag nog eens langs de plek fietste waar de buren die takken vandaan hadden, begon ’t toch wat te kriebelen. Vast handig om de framboos langs te leiden. In de winkel zijn de stokken misschien netter maar wel veel duurder… Of misschien kan ik ze gebruiken voor de clematis?

Vanavond ben ik nog even op stap gegaan met takkenschaar en tuinhandschoenen. Inmiddels staan er een aantal grote takken in m’n schuurtje. Ik moet nog even bedenken hoe ik ze precies kan gaan gebruiken, maar dat komt nog wel. Anders had ik morgen spijt als alles door de gemeentewerkers was opgeruimd en versnipperd. Nu voel ik me trots. Dat oude hout of een oud kozijn met nog glas erin komt ook nog wel eens. En misschien duurt dat helemaal niet zo lang meer.

Foto’s 28 mei

Ja, er zijn weer een heleboel nieuwe foto’s om te bekijken!

De clematis (paars) bloeit, evenals de duizendknoop (roze).

De gladiolen komen al op, dit zijn hele kleine bolletjes die ik als proef ook heb gepoot, blijkbaar hebben ze genoeg kracht om boven de grond te komen, die van de grote bollen zijn nog niet tevoorschijn gekomen.

Binnenkort heb ik ook bloeiende prei, dat is die prei die ik nog heb van vorig jaar. Die mag dan ook gerust gaan bloeien.

De bloemkool heeft de eerste week nog overleefd ondanks regen en slakken.

In de kas was ’t nogal vochtig geweest, ’t rook er naar algen. Maar nu is het wat warmer en blijft kas openstaan.

overzichtclematis bloeitclematis bloeit2duizendknoopgladiooltjesprei bloeit bijnaprei bloeit bijna2bloemkoolaardappels2kas2

Foto’s van 12 mei

Voor de liefhebber weer even wat foto’s van de tuin. Er is steeds zoveel te laten zien dat het lastig is om dat allemaal in een berichtje te proppen. Maar zo kan het ook.

 

clematis en klimhortensiaclematisaardbeienaardbeiEgyptische uispinazieoverzichtjede tuin

Stenen, steentjes en onkruid

Het regende toen ik naar de tuin fietste. Van de voorspelde regenbui kwam helaas niet zoveel terecht, ’t bleef bij wat druppen. Helaas, de tuin kan écht wel flink wat regen gebruiken! Maar goed, nu kon ik tenminste mijn nieuwe gieter inwijden.

Ik ben verder gegaan met het stuk tegen de schutting dat nog redelijk vol onkruid staat. Het geeft me het gevoel dat ik land aan het ontginnen ben. Ik kom veel stenen tegen en dikke wortels van hardnekkig onkruid. In ieder geval heb ik mijn lichaamsbeweging voor vandaag wel weer gehad, al snel liep het zweet over mijn rug.

Inmiddels staan de klimhortensia en de clematis in de tuin, een buurvrouw heeft ze al even bewonderd. ‘k Vind het er leuk uitzien. Helaas had ik geen fototoestel bij me in verband met de verwachte regen dus de foto hebben jullie nog tegoed.

De stenen heb ik verzameld, misschien maak ik nog een klein rotstuintje, dat lijkt me wel wat. Al moet ik daarvoor eerst denk ik nog meer land ontginnen.