Met het opkomen van al het zaaigoed, komt er natuurlijk ook onkruid op. Met name op de plekken waar ik regelmatig water geef gedijdt het onkruid goed. Als ik op de tuin bezig ben ben ik altijd wel even aan het onkruid trekken, al is het maar even de grootste plantjes in het voorbijgaan. Ik probeer het vooral vóór te zijn dat het onkruid gaat bloeien, al lukt dat lang niet altijd.
Zo nu en dan trek ik er een middag voor uit om alleen onkruid weg te halen. Met twee flinke emmers, een matje, een schepje en handschoenen ga ik dan lekker aan de slag. Zoals die keer dat ik onder het zeil op zoek ging naar mijn plantjes. Ik had zonnebloem, afrikaantjes, dille, kamille en andijvie gezaaid. Regelmatig gaf ik het stukje water. Er kwam van alles op en het onkruid groeide het hardst van allemaal. Ik moet zeggen dat ik mijzelf al begon af te vragen wat ik nu precies aan het water geven was. Tijd om de boel op te schonen!
Het gaf veel voldoening. Er blijken prachtige kropjes andijvie te staan en een heel rijtje afrikaantjes en dille. De kamille lijkt niet te zijn opgekomen en van de zonnebloemen is er denk ik ook maar ééntje. Al staan er een paar plantjes tussen waarvan ik niet zeker weet of het ook een zonnebloem kan worden. Vooruit, die mogen nog even blijven staan.
In het hoekje (net niet te zien op de foto’s) groeit ook een gladiool onder het zeil. Tsja… waar die bollen precies in de grond zaten wist ik niet. Deze heeft het dan lekker warm zo onder het zeil.
eek ontdekte ik dat het uiteinde van de courgette begon te rotten. Ik had er vlak na de oogst een hoekje afgesneden om te proeven of het nog lekker was en dat is gevoeliger voor rot. Dus de zaag kwam eraan te pas, de courgette werd in stukken gesneden en uit het midden van deze prachtige gele courgette haalde ik een serie mooie dikke zaadjes. De zaadjes liggen nu te drogen op een stukje keukenrolpapier en de rest van de courgette ging de bokashi-emmer in.
