Woekerende pompoen

Hij was spontaan opgekomen. Een pompoen op de composthoop. Het zaadje zal wel een mooi plekje hebben gekregen nadat ik afgelopen winter de composthoop heb omgeschept. Pompoenen schijnen het goed te doen op een composthoop en doorgaans kweek je weinig plantjes daar, dus ruimte genoeg. Zou je denken.

Ik liet de plant zijn gang gaan maar de laatste twee weken kon ik bijna niet meer bij mijn composthoop komen. Het was dat ik nog een alternatieve route heb aangelegd (een versperde composthoop overkomt mij wel vaker) want de pompoen groeide explosief. Vanaf de alternatieve route werd het ook steeds moeilijker om de composthoop te bereiken dus begon ik wat te snoeien.

Op den duur werd de tuin van de buurman belaagd. De japanse wijnbes werd bereikt. De druivenstruik was opeens behangen met pompoen, de braamstruik kwam in gevaar. Toen was het genoeg.

Gister heb ik de pompoen gekortwiekt. Mijn vermoeden werd bevestigd: het ging om de muskaatpompoen, die ik twee jaar geleden heb gekweekt. Een pompoen die toen 1/3 van de tuin in beslag nam en waar ik meerdere pompoenen van 13 kilo afhaalde. Ja, die was erg leuk, toen ik nog weinig tijd had om in de tuin te werken en het grootste deel van de tuin braak lag. Maar niet in dat krappe hoekje van de composthoop met al mijn kostbare fruitstruiken ernaast.

Ik moet toegeven dat ik de plant niet met wortel en al heb uitgetrokken. Tegen beter weten in hoop ik dat er op een dag een prachtige pompoen op mijn composthoop ligt terwijl de plant netjes op de hoop is blijven liggen. Over een week zal die valse hoop ook wel weer over zijn.

Geel en groen

Tussen de groene bladeren massa in de tuin verschijnen steeds meer vruchten. Ik vind het leuke van deze pompoenplanten is dat de pompoenen niet zo groot worden. Waar anderen voor ‘hoe groter, hoe beter’ gaan, heb ik liever klein en meer. Als de pompoen eenmaal is aangesneden is de houdbaarheid nog maar beperkt. Bij een grote pompoen resulteert dat al snel in een pan pompoensoep met resterend nog een halve pompoen. Nee, geef mij maar kleintjes, dan kan ik zo nu en dan pompoen eten en gaat het me niet tegenstaan.

Op de tuin vind ik het ook wel leuk. Zo komen er veel meer vruchten aan de plant. Ik vind het altijd leuk om de bladeren opzij te duwen en verrast te worden door wéér een nieuwe pompoen.

Ik heb een groene en een oranje pompoenplant en aan beide groeien al pompoenen van goed formaat. Als ik het goed heb worden ze nog ietsje groter en rijpen ze dan af.

Snelle groei

Een foto van het vooraanzicht van de tuin. Momenteel lijkt er alleen pompoen te groeien als je deze foto zo ziet. En die pompoen groeit inderdaad explosief. Elke twee dagen is er weer een paar meter bijgekomen. Ik had dit jaar bewust niet dezelfde soort als vorig jaar gezaaid. De muskaatpompoen van vorig jaar groeide zó snel, met zúlke grote bladeren dat ik al wist dat het dit jaar niet in mijn tuin ging passen. Maar deze pompoenplanten kunnen er ook wat van. Ik mag wel goed oppassen dat er straks geen pompoen tussen de pruimen hangt, of om de tomatenplanten gewikkeld is. De pompoenen beginnen ook al te komen.

Rechts op de foto zien jullie nog twee courgetteplanten. Ook deze kunnen er wat van. Elke twee dagen kan ik weer vier nieuwe courgettes meenemen. Het recept van de zoetzuur is alweer opgezocht en binnenkort staat er weer een lading zoetzuur in de kast. En de rest van de (almaar groeiende) voorraad courgettes? Elke bezoeker krijgt er minimaal twee mee. Aan het eind van de zomer kunnen we waarschijnlijk het hele dorp uitnodigen.

Tomatenplantjes

Er komt steeds meer ruimte in de tuin voor de thuis opgekweekte planten. Met name de tomatenplanten groeien hun potje uit en verlangen naar de volle grond. Met het mooie weer ben ik regelmatig op de tuin te vinden en elke keer gaan er een paar mee in de fietstas. En zo begint het balkon al wat leger te worden en de tuin groener.

Waar de tomatenplanten rijp zijn voor de tuin, moeten andere soorten nog gezaaid worden. Ach, alles gaat wat later dit jaar en dan blijkt het ook wel goed te komen. Door het warme weer halen de laat gezaaide planten de vroeg gezaaide soms bijna weer in. Maar zover is het nu nog niet. In de kweekbak komen de kiemblaadjes tevoorschijn van de boontjes, pompoenen, courgette, zinnia en basilicum. De sla is een koude kiemer en die wil niet zo goed met dit weer. Ach, als de bak verder leeg is kan ik het altijd nog even in de koelkast zetten. En het lijkt me een goed idee om weer één van de slakroppen te laten bloeien en zaaien, het bevalt me goed, die prachtige kroppen sla.

Nieuwe voorraad II

Naast de zaden voor tomaten heb ik nog een hele serie andere zaden besteld. Toen ik de doos openmaakte en alles eruit haalde vroeg ik me af of ik niet ergens was vergeten wat te schrappen. Vier soorten wortel? Twee keer prei? Klopte dat eigenlijk wel?

Het is inderdaad wel erg royaal, helemaal als je kijkt naar mijn zadenvoorraad. Maar toen ik de boel eens wat beter ging bekijken wist ik ook weer waarom ik het besteld had.

Neem nou de wortels. Naast zomerwortels wil ik dit jaar ook winterwortels proberen. In mijn vorige volkstuin had ik stevige kleigrond waarop wortels maar moeizaam te telen waren. Maar nu is de grond veel zachter en lijken wortels me wel haalbaar. Ik ben dol op verse wortels dus dat komt goed uit. Geïnspireerd door de wortelmix van de Lidl, met gele, oranje en rode wortels, heb ik dan ook drie soorten zomerwortels besteld. Het oog wil ook wat hè, tijdens het eten.

De rest van de tuin zal er ook kleurrijk uitzien met de paarse bloemkool, veelkleurige snijbiet en groene en oranje pompoenen. En natuurlijk met allemaal bloemen. Een nieuw zakje Zinnia was zowaar nodig. Het komt niet vaak voor dat ik een zakje echt helemaal kan opmaken maar bij de Zinnia komt dat toch in de buurt. Tijd voor nieuwe.

De nieuwe soort (naast alle nieuwe variëteiten) van dit jaar is de Ananaskers. Vorig jaar geproefd bij een andere tuinder en ik was meteen enthousiast. Nu maar hopen dat het goed wil groeien én vrucht dragen.

Opruimen

M&M-tuin

Na het oogsten van de pompoenen (in de M&M-tuin gebeurde dat zaterdag al) kon ik de pompoenplant opruimen. Nou, dat was nog een aardige klus. De slierten van de plant lagen tot halverwege de tuin en ‘even’ de plant op de composthoop gooien was er niet bij. Maar het was een leuk klusje met veel resultaat. Opeens is het zeil weer helemaal te zien, is de composthoop óvervol en kon ik het onkruid aan de voorkant van de tuin makkelijk verwijderen. Nu het niet meer zulk groeizaam weer is, is het onkruid verwijderen ook een dankbaarder werkje. De week erna is de zwarte aarde tenminste niet weer bezaaid met kiemplantjes.

Achterin de tuin kon ik ook nog onkruid verwijderen al komt daar steeds minder op. De eerste yacon-plant heb ik inmiddels gerooid, daarover later meer. En zo lijkt de M&M-tuin opeens weer heel anders. Je zou bijna zeggen dat het klaar is voor de winter, ware het niet dat er nog heel wat planten verhuisd moeten worden voor het echt winter is.

De week van de pompoen

Het wordt buiten kouder en dus ben ik mijn pompoenen gaan oogsten. De komende vijf jaar kan ik hiermee wel vooruit. In totaal zijn er 10 muskaatpompoenen variërend van 5 tot meer dan 11 kilo. Ik heb ze niet eens allemaal gewogen al zou het nog wel leuk zijn om nog even te kijken hoe zwaar de grootste is.

In ieder geval is er genoeg voorraad om pompoensoep, pompoentaart, pompoensaus, pompoenchutney of wat dan ook met pompoen te maken. Veel teveel om dus zelf op te eten en zo langzamerhand verdwijnen de eerste pompoenen al naar andere adresjes. Vandaag oogstte ik ook de pompoenen in de Spruit-tuin. Helaas was ik daar wat te laat. De pompoenen vertoonden alle drie al flinke barsten. Blijkbaar is rijpen aan de plant toch niet per definitie de beste plek. En dat terwijl ze nu al zo mooi op kleur zijn…! Pompoen nummer drie is achtergebleven op de tuin. De fietstas was te klein, de pompoen te beschadigd en bovendien boordevol slakken. Tsja… als je dan toch al een royale hoeveelheid hebt is die keus iets gemakkelijker te maken. Maar jammer blijft het wel.

(Te) groot II

M&M-tuin

De grote pompoen vast in het fietsmandje… En dan? Het deed me denken aan het pompoen-avontuur van vorig jaar. Dat telen van de pompoenen zorgt toch wel voor wat belevenissen!

Mijn vriend was ook net thuis en kwam me een schilmesje brengen. Het steeltje van de pompoen leek zich namelijk in het gaas van het mandje gewurmd te hebben. Ik hoopte dat het korter snijden ervan genoeg ruimte zou opleveren om de pompoen uit de mand te vissen. Eigenlijk was de pompoen gewoon te groot voor de mand. Geen plek om het beet te pakken en een flink gewicht. Terwijl ik moeizaam zat te prutsen had mijn (sterke) vriend een beter idee.

‘Wacht maar, ik weet wat beters. Vang jij de pompoen op?’ vroeg hij, terwijl hij de fiets van me overnam. Afwachtend keek ik hem aan. Wilde hij nou met de fiets gaan stuiteren in de hoop dat de pompoen eruit zou springen? Ik hoopte dat ik de pompoen op tijd zou weten te vangen, het is niet echt mijn specialiteit. Nog voor ik mijn bezwaren kenbaar kon maken tilde hij de fiets in de lucht en hield die op de kop. De pompoen bleef muurvast zitten maar met wat duwen en trekken gaf de zwaartekracht nét dat zetje wat nodig was om het ding in beweging te krijgen. Even later liepen we met de dikkerd naar boven om de weegschaal op te zoeken.

This poll is no longer accepting votes

Hoe zwaar is de muskaatpompoen?
×

(Te) groot I

M&M-tuin

De eerste pompoen is geoogst! Helemaal op kleur gekomen is ‘ie nog niet, maar ik heb vorig jaar ontdekt dat dit bij de muskaatpompoen helemaal geen probleem is. Sterker nog, de pompoen is al verder gekleurd dan de meeste pompoenen vorig jaar bij mij ooit zijn geweest. Toen ik gister het tuincomplex op kwam fietsen riep een tuinder me al toe dat ik zeker mijn pompoenen kwam oogsten. Er liggen er inderdaad behoorlijk wat en de pompoen op de foto is misschien wel de grootste. Aan het eind van de winter kunnen mijn vriend en ik waarschijnlijk geen pompoen meer zien. 😉 Maar weggooien zal niet gebeuren, er zijn altijd wel mensen met belangstelling en ik werd ook al getipt om het aan de plaatselijke voedselbank te doneren.

Na het tuinieren wilde ik de pompoen in de fietstas stoppen, maar de fietstassen die ik daar heb zijn mijn reserve en die zijn niet zo groot. Het paste dus niet! Daar stond ik dan met mijn dikke pompoen…

Gelukkig zit er een mandje op de fiets en zowaar paste het grote ding er precies in. Echt gemakkelijk fietsen was het niet. Het eerste straatje is ook nog eens een klinkerweg en het stuur vloog alle kanten op met zo’n gewichtige last. Het werd een wiebelige, slingerende fietstocht in een laag tempo. Hotsend en gelukkig niet botsend kwamen de pompoen en ik heelhuids thuis.

Als ik dacht dat het daarmee klaar was, dan had ik het mis. Want toen ik de pompoen voorzichtig uit het mandje wilde tillen, bleek deze namelijk muurvast te zitten…

Morgen zal ik vertellen hoe de pompoen uit de mand kwam.

 

Pompoenen op komst

M&M-tuin

De pompoenplant in de M&M-tuin is, naast het produceren van véle bladeren en stengels, inmiddels ook pompoenen aan het produceren. Zoekend in de wirwar van bladeren heb ik er tot nu toe vijf geteld. Ze liggen nu netjes op een steen, vooral op het zeil kan het water namelijk lang blijven staan. Jammer als ze zouden gaan rotten. In tegenstelling tot vorig jaar zijn ze nu al aan de plant aan het verkleuren en de eerste gele tinten komen al tevoorschijn. Erg fijn want met de vorst moeten ze geoogst worden en vorig jaar waren ze toen allemaal nog helemaal donkergroen. De pompoenplant met oranje, kleine, pompoenen lijkt van de aardbodem verdwenen te zijn. Heel bijzonder, dit jaar zijn er wel meer planten van soort gewisseld. Onmogelijk natuurlijk, ik zal me wel eens vergist hebben met het opschrijven van de namen. Met tot gevolg dat ik straks 8 muskaatpompoenen in de aanbieding heb. En dat terwijl je met twee toch echt al meer dan genoeg hebt voor de hele winter… Misschien is het een idee om een marktkraampje te beginnen? 😉