Water geven

Na al die weken met regen had ik het niet verwacht, maar momenteel zijn mijn man en ik vrijwel dagelijks aan het water geven in de tuin. Hoewel de onderlaag nog vochtig genoeg is, ziet de bovenlaag er gebarsten en droog uit. Alles wat net gezaaid is heeft nog geen kans gehad om wortels te maken tot de vochtige onderlaag. Te weinig water geven en het zaaien is voor niets geweest. Dus gaan we trouw naar de tuin om alles water te geven. Ook de fruitstruiken krijgen wat, vooral de bodembedekkers eronder zien er droog en dor uit. Ze hebben na de verhuizing nog niet genoeg tijd gehad om zich te settelen.

Er staat inmiddels al aardig wat in de tuin, zoals gewoonlijk wordt er meer getuinierd dan geblogd 😉 Bij deze maar weer eens een update. Ga daarna maar snel weer lekker naar buiten om van het mooie weer te genieten.

In het preivak (nog geen prei te zien, maar het lijkt erop dat er al wel een sla is ontkiemd) heb ik alle plantuien geplant. Ik heb royaal besteld, vraag me niet waarom, dus voor de rest van het jaar hebben we waarschijnlijk wel genoeg uien.

In de koude kas komen de eerste radijsjes al boven de grond uitpiepen. Verder heb ik wat slaplantjes en andijvie gekocht om de oogst te spreiden. De eerste is alweer dood, hoe krijgt ‘ie het zo snel voor elkaar… De rest doet het goed en staat er fris en groen bij.

Verder heb ik ook wat broccoliplantjes gekocht, als voorsprong op mijn eigen zaaisel. Ook daar is er alweer eentje van dood, precies op de stengel doorgeknaagd door, vermoedelijk, een emelt. Ernaast staan nog drie andijvieplantjes, die wat minder snel zullen groeien als de plantjes in de koude kas. Weer een manier van oogst spreiden. Ze staan netjes onder een groen net, om te voorkomen dat de vlinders eitjes gaan leggen op die o zo smakelijke koolbladeren. Vorig jaar heeft het goed gewerkt.

En dan heb ik ook nog doperwten en kapucijners gezaaid. Ik wilde ze eigenlijk thuis voorzaaien, op de een of andere manier heb ik altijd veel uitval als ik ze rechtstreeks zaai, maar het kwam er maar niet van. Dan toch maar meteen in de volle grond. Misschien gaat het dit jaar wel goed, nu we zo trouw zijn met water geven. Met een net er overheen worden de net ontspruitende zaden niet door de vogels opgepikt. De kapucijners die ik heb gezaaid zijn klimmers en daar moeten nog stokken bij. Dan past het net er alleen niet meer overheen. Ik heb de gezaaide plekken gemarkeerd en als de plantjes een paar centimeter groot zijn kan ik de stokken er netjes naast in de grond duwen.

En zo begint de tuin al langzaam aan een beetje vorm te krijgen. Er moet nog plek blijven voor de tomatenplanten, de bonen, wortels, bieten, nog meer koolplanten en bloemen. O, en natuurlijk nog komkommer en meloen. Eigenlijk is er helemaal geen plaats voor groenbemesters 😀 Ach, we zien het ook allemaal wel. Dit jaar doe ik het rustig aan en ik zie wel wat er van komt. Ik ben allang blij dat de tuin er al netjes bij ligt en het is afhankelijk van het weer hoe lang dat zo blijft.

Hoera! De zon schijnt!

Het is mooi weer geworden. Precies op tijd. Nu alle scholen, sportclubs, restaurants en ik weet niet wat allemaal dicht zijn, is het tuinseizoen begonnen. Maandag was het stralend weer en op het volkstuincomplex was het een drukte van belang. Na weken van regen zat iedereen te popelen om te kunnen beginnen en we genieten volop.

Ook ik ben lekker in de tuin bezig geweest. Thuis zocht ik op welke groenten ik kon zaaien en ik greep meteen mijn kans. Voor je het weet hebben we weer een week regen, al lijkt het er voorlopig niet op. Terwijl ik de preizaadjes nog maar net in de grond had, trok ik de laatste prei van het vorige seizoen uit de tuin. Een prachtige groente is dat, je kunt het het hele jaar door oogsten. Al duurt het natuurlijk nog wel even voor deze zaadjes voor oogstbare prei zorgen.

In de koude kas zaaide ik nogmaals wat sla en ook radijses. Enige weken geleden had ik al sla gezaaid in de hoop dat het lekker vroeg zou opkomen, maar daar is nog niets van te zien. Maar niet geprobeerd is altijd mis. Nu heb ik wat nieuwe in de koude kas gezaaid en ook een paar in de koude grond. Ik blijf het proberen 😉

Verder kon ik aan de gang met het onkruid. Hele tapijten gras groeien er aan de randen van mijn volkstuin. Met de natte aarde wil het er nog niet zo gemakkelijk uit. Behalve op het tegelpad. Daar hoefde ik maar een beginnetje te maken en ik trok hele lappen onkruid weg. Opeens ligt er een mooi schoon paadje achterin de tuin.

Middenin in een leeg vak groeit opeens een prachtige plant. Het is opgekomen vanuit de dikke bol die ik in het najaar in de tuin heb gepoot. Keizerskroon, tegen mollen en muizen. Van alle vijf bollen zie ik er overigens maar één die opgekomen is. Ik vraag me af of de rest later komt of dat de rest het laat afweten. Dat zou wel jammer zijn, ik vind de plant er prachtig uitzien. En als het dan ook nog wat mollen en muizen op afstand houdt is het helemaal mooi meegenomen. Een gangetje precies onder je net ontkiemde rode bieten verpest de oogst. Aan de andere kant: de kleigrond is aardig ingeklonken en wat gangetjes onder de grond zouden me ook nog wel eens kunnen helpen. Nou ja, we zien het wel. In ieder geval bloeit er binnenkort wat moois.

Prei zetten

Het stond al enige tijd op mijn todolist en vandaag kwam ik er aan toe: de prei zetten. Voor zover ik weet doe je dit als de prei ongeveer een potlooddikte is. Nou, er zaten nog wel wat preitjes tussen die zo dik waren, maar de meesten waren dat stadium allang voorbij. Gelukkig maar, want zoveel tijd hebben ze niet meer om dik te worden.

Ik ben gestart met “oogsten” van de prei. Niet om op te eten maar om de wortels even wat korter te kunnen knippen en om de top van de prei in te korten. Zo wordt de prei gestimuleerd om te gaan groeien. In de breedte graag, dat heb ik het liefst.

Om de prei te zetten maakte ik met een pootstok gaten in de aarde. Sommige prei bleek dikker dan het gat dat ik kon maken. De klus iets te lang uitgesteld… Maar goed, beter te dik dan te dun. De meeste prei kon echter nog mooi in het gat staan.

De dikke prei zou ik mee naar huis kunnen nemen, maar de komende dagen zullen we het niet eten en ik vind het jammer als het oud wordt. Maar ook daar is wel weer een oplossing voor. Ik groef een geul en legde de dikke preien naast elkaar. Losjes weer dichtgooien en nog even met de pootstok wat gaten erbij maken. De wortels van prei houden wel van wat zuurstof. De twee dikste preien neem ik binnenkort mee naar huis, tot die tijd staan ze zo goed bewaard in de aarde.

Voorsprong

O, wat is het al lekker weer geweest zeg! Ik ben momenteel al met regelmaat in mijn tuin te vinden. Voor deze tuin is het voor het eerst dat ik het hele jaar rond in dezelfde woonplaats woon als dat de volkstuin is. Ik heb er tijdens de winter mooi gebruik van gemaakt door de laatste tegelpaden op orde te maken. Inmiddels ben ik alweer lekker bezig met zaaien en water geven.

Voor de verandering heb ik dit jaar een stel groenteplantjes gekocht. Er zit nog een (laatste) verhuizing aan te komen en thuis voorzaaien was niet zo handig.

Het voordeel van het kopen van de plantjes is dat er ineens al aardige plantjes in de tuin staan, waar ik anders nog thuis met mini-plantjes bezig was. Het nadeel is dat ik ze dus meteen in de tuin heb gezet (ze worden toch al verkocht?) en compleet ben vergeten om te wachten tot half mei. Nu maar de weersvoorspellingen in de gaten houden en hopen dat er geen strenge vorst meer komt.

Bij het verhuizen is een deel van mijn frambozenplantjes verloren gegaan. Of misschien groeit er nog wel ergens een klein puntje, maar veel oogst zal er dit jaar dan niet aan komen. Ik kreeg van de buurvrouw al een mooi stekje. Bij het kopen van de groenteplantjes kwam ik een pot met een frambozen trio tegen. Ik kon de verleiding niet weerstaan en hoop zo dit jaar weer frambozen uit eigen tuin te hebben in alle soorten en maten. Ze mogen tussen de blauwe druifjes gaan wortelen, groeien en vrucht dragen.

Als groenteplantjes kocht ik onder andere een paar preiplantjes. De nieuwe prei is al gezaaid maar dat zal nog wel een tijdje duren voor ik die kan oogsten. Met deze zes planten heb ik dan tussendoor ook al een keertje oogst.

Verder kocht ik rode kool en broccoli. Hiervoor mocht ik even aan de slag. Vorig jaar kwam ik wat knolvoet tegen in de grond en dit remt de groei van de wortels van koolplantjes. Omdat ik niet verwacht het in een volkstuin te kunnen uitbannen heeft het niet zoveel zin om 8 jaar lang helemaal geen kolen te planten. Wat wel kan helpen is om extra veel kalk te strooien en om de koolplantjes in een stukje eigen potgrond te kweken. Daarom heb ik 9 bloempotjes ingegraven en deze gevuld met potgrond. Hierin heb ik de koolplantjes geplant. Ik hoop dat dit gaat werken en de koolplantjes mooi groot worden.

Als laatste moest er nog een net over de koolplantjes. Terwijl ik daarmee bezig was zag ik het eerste koolwitje al nieuwsgierig rondfladderen, op zoek naar een mooi vers koolplantje. Het heeft de mijne voorbij moeten vliegen.

Eerste zaadjes

Als ik naar de tuin ga neem ik vrijwel altijd mijn fototoestel mee. In de tuin bedenk ik soms al wat ik op mijn blog ga zetten en maak er vast een foto voor. Maar ach, thuis raken de foto’s wel eens in de vergetelheid. Met al die regenbuien van laatst kwam er weinig van tuinieren terecht en bedacht ik ook geen nieuwe blogstukjes. Tot ik laatst een blogstukje schreef over de gezaaide doperwten. Tussen alle foto’s kwam ik onderstaande foto tegen.

Een belangrijke foto die ik meteen op mijn blog had willen zetten. Niet dat de foto zo bijzonder is. Je ziet alleen maar aarde. Maar het feit dat ik weer kon beginnen met zaaien is toch wel leuk nieuws! Dus bij deze alsnog.

Het was nog februari toen ik de eerste zaadjes in de grond stopte. Een paar rijtjes voor wortels (rood, geel en oranje) en een rijtje prei. Nog erg vroeg, dat is waar. Maar het was zulk prachtig weer dat ik het wel het proberen waard vond. Met de regenbuien in de week erna konden ze in ieder geval niet uitdrogen. Binnenkort zaai ik weer een rijtje. Slaan de eerste rijtjes dan niet aan, dan heb ik niet tekort. Slaan ze wél aan dan heb ik mijn oogst een paar weken vervroegd. Het valt te proberen.

Aanpoten

Het is momenteel flink aanpoten in de tuin. Paadjes leggen, pispotjes en heermoes zorgvuldig uitgraven, zaaien, stellages bouwen, worteldoek ingraven en  dan zijn er nog de dingen die altijd doorgaan zoals het onkruid bijhouden en water geven. De laatste twee weken heb ik hard gewerkt in de tuin en dat begint zijn vruchten af te werpen. Vandaag een inhaalslag op mijn blog.

Vorig jaar heeft er een krop sla gebloeid en zichzelf uitgezaaid. Tot mijn grote verbazing hebben de slaplantjes de strenge vorst overleefd en staan er nu heel wat prachtige kroppen sla in de tuin. De kern is boterzacht en knapperig, de perfecte krop! We smullen er al enige tijd van. Bij het tuincentrum heb ik nog wat voorgezaaide sla gekocht om over een maand ook sla uit de tuin te kunnen eten. Er omheen heb ik kapucijners gezaaid en die komen inmiddels al op.

De wortels die ik heb gezaaid in maart zijn voor een groot deel goed opgekomen. Met al die bezoekjes aan de tuin krijgen ze ook regelmatig water. Het wortelloof ziet er prachtig frisgroen uit, dat belooft wat.

Verder heb ik rode bieten gezaaid, andijvieplantjes geplant, prei gezaaid en doperwten. Die laatste doen het niet zo goed, maar die lading was dan ook van vóór het trouwen. Inmiddels heb ik thuis alweer nieuwe plantjes staan. Verder heb ik rijsdoperwten voor geweekt en gezaaid.

Naast het zaaien en planten probeer ik om elke keer weer wat extra grond onkruidvrij te maken. De gedane stukken onkruidvrij houden is een stuk sneller dan de nieuwe stukken. Achterin zit nog een heel stuk waar veelvuldig pispotjes groeien. Deze moeten er met complete wortel uit, anders komen ze net zo snel weer terug. Dan gaat het onkruid verwijderen niet zo snel, maar ik weet: nu grondig werken bespaart me in de toekomst een heleboel tijd. En daar doe ik het voor.

En zo krijgt de tuin steeds meer vorm. Elke keer komt er weer een stukje bij dat ‘af’ is. Het geeft véél voldoening en is het harde werken zéker waard.

 

Zaaien en afwachten

Nu ik met grote tussenpozen op de tuin kom gaat het zaaien natuurlijk wat lastig. Dit jaar heb ik dan ook het motto: alles wat lukt is mooi meegenomen. En verder koop ik gewoon wat voorgekweekte plantjes in een tuincentrum. Maar eerst zelf proberen doe ik natuurlijk wel. Zo heb ik in maart (te vroeg) en half april wat rijtjes wortels gezaaid. ‘Bij droog weer elke dag water geven,’ stond er achter op het zakje. Tsja… dat is nou nét niet mogelijk. Gelukkig kwam de regen vanzelf vorige week. En wie weet lukt het om deze week nog eens langs te gaan met een gieter. Mocht het niet lukken: zonder zaaien was het sowieso niet gelukt, dus dan zaai ik gewoon nog een keer.

Een rijtje prei kwam ernaast, dat moet zichzelf ook maar even redden. Vervolgens ben ik in mijn bakje met zaden gaan zoeken naar de zaden die niet meer in mei gezaaid konden worden. De doperwten kunnen tot half mei. Daar heb ik ook maar even een rijtje van gezaaid. Een vliesdoek moet de ontkiemende erwtjes beschermen tegen de vogels die er smakelijke rupsjes in zien. Het gaaswerk kan later er nog wel naast gezet worden. En zo heb ik in één middagje toch nog een mooie start kunnen maken. Het voelde goed en ik ging voldaan naar huis.

 

Nieuwe voorraad II

Naast de zaden voor tomaten heb ik nog een hele serie andere zaden besteld. Toen ik de doos openmaakte en alles eruit haalde vroeg ik me af of ik niet ergens was vergeten wat te schrappen. Vier soorten wortel? Twee keer prei? Klopte dat eigenlijk wel?

Het is inderdaad wel erg royaal, helemaal als je kijkt naar mijn zadenvoorraad. Maar toen ik de boel eens wat beter ging bekijken wist ik ook weer waarom ik het besteld had.

Neem nou de wortels. Naast zomerwortels wil ik dit jaar ook winterwortels proberen. In mijn vorige volkstuin had ik stevige kleigrond waarop wortels maar moeizaam te telen waren. Maar nu is de grond veel zachter en lijken wortels me wel haalbaar. Ik ben dol op verse wortels dus dat komt goed uit. Geïnspireerd door de wortelmix van de Lidl, met gele, oranje en rode wortels, heb ik dan ook drie soorten zomerwortels besteld. Het oog wil ook wat hè, tijdens het eten.

De rest van de tuin zal er ook kleurrijk uitzien met de paarse bloemkool, veelkleurige snijbiet en groene en oranje pompoenen. En natuurlijk met allemaal bloemen. Een nieuw zakje Zinnia was zowaar nodig. Het komt niet vaak voor dat ik een zakje echt helemaal kan opmaken maar bij de Zinnia komt dat toch in de buurt. Tijd voor nieuwe.

De nieuwe soort (naast alle nieuwe variëteiten) van dit jaar is de Ananaskers. Vorig jaar geproefd bij een andere tuinder en ik was meteen enthousiast. Nu maar hopen dat het goed wil groeien én vrucht dragen.

Dag tuinen I

Het was gister een dag vol tuinieren. ’s Ochtends in de Spruitenieren-tuin, ’s middags in de M&M-tuin. Vandaag even een stukje over de Spruitenieren-tuin. De prei is allang een potlooddikte (het is maar wat voor potlood je neemt ;-)) en moest dus gezet worden. Het vak stond, naast prei, vol met komkommerkruid als groenbemester. Verder stonden er nog de laatste restjes van de tulpen. De tulpenbollen groef ik uit. Er kwamen prachtige groepen bollen uit. Mooi om te zien hoe in een paar jaar één enkele bol zich kan vermeerderen. Het komkommerkruid trok ik uit deels eruit en mocht op een leeg tuinvak composteren.

Door het uitgraven van de tulpenbollen was de aarde al mooi los geworden en werd het steken van de gaten met de pootstok een makkelijk klusje. Van koemestkorrels en water maakte ik in een emmer een vloeibaar papje. In elk gaatje kwam een schepje koemestpap en een gekortwiekte prei. Sommige prei is al lekker dik, anderen zijn nog dunner dan een potloodje. Ik ben benieuwd of het toevoegen van de koemestpap helpt. Afgelopen jaren bleef de prei regelmatig te dun en ik vermoed dat het aan een tekort aan voedingsstoffen ligt. Dit jaar maar eens wat uitproberen. Als de prei volgende week allemaal geel is, is het wat teveel van het goeie geweest. 

Tuin ontginnen

M&M-tuin

Vier weken een tuin aan zijn lot overlaten leert hoe snel onkruid kan groeien. De aarde wil bedekt zijn en als er geen plantjes staan is onkruid een uitstekend middel daarvoor. Met het warme weer is het enorm de lucht in geschoten. Gelukkig was ik al een beetje voorbereid door de foto’s van mijn vriend, desondanks was het schrikbarend hoeveel groen er in de tuin opgekomen was. Al het werk tot nu toe voor niks…? Dat zou moeten blijken.

Een voordeel van zoveel onkruid, dat ook nog eens flink hoog staat, is dat het relatief snel opruimt en een geweldig resultaat geeft. Ik begon vooraan in de tuin, daar was het onkruid het hoogst. Bovendien stond er allemaal knoopkruid in bloei. En helaas, er stonden er ook al heel wat zaad rond te strooien. Dat voorspelt nog vele plantjes in de nabije toekomst. Maar goed, altijd nog liever knoopkruid dan heermoes. Het grootste gedeelte was simpelweg onkruid trekken en in groenafvalzakken stoppen. Bij de worteltjes werd het moeilijker, al verwachtte ik niet dat er nog maar één worteltje zou staan. Het kreeg geen ruimte, weinig (?) licht en het heeft amper geregend de afgelopen maanden.

Maar, ik stond versteld: er waren meer wortels te zien dan in de Spruit-tuin. Terwijl ze daar wekelijks water krijgt en het onkruid netjes bijgehouden wordt. En de slakken trouw langskomen. Die slakken zullen hier in de M&M-tuin wel minder actief zijn. Of door al het onkruid de worteltjes niet zien.

De kostbare wortelplantjes zorgden wel voor veel meer werk. Want domweg onkruid trekken was er niet bij. Op mijn knieën met mijn neus er bovenop plukte ik plantje voor plantje rondom de wortels eruit. Twee keer kwam er per ongeluk een wortel mee. En ja hoor, er groeit een prachtige, radijsvormige wortel, knaloranje. Wauw… ik krijg er al ontzettend zin in!

Aan het eind van de ochtend, of eigenlijk was het al middag, lagen er 7 volle zakken met onkruid. Ik werk doorgaans met emmertjes maar omdat ik het hier wat moeilijk kwijt kan is een groenafvalzak makkelijker. Ik kan zo meer meenemen op de fiets en kieper alles in de groencontainer in de wijk. De wortels lagen er weer zichtbaar bij met genoeg ruimte en licht om verder te groeien. Hetzelfde geldt voor de uien. Alleen rondom de prei moet er nog wat gebeuren, al verwacht ik niet dat de prei zo’n aanval van onkruid overleefd. Het is bovendien veel moeilijker te vinden tussen al het andere groen. Maar goed, als het een beetje lukt is dat natuurlijk leuk, helemaal omdat ik dan kan zien hoe goed het hier groeit.