Als we op vakantie zijn vind ik het altijd interessant om te kijken of er groenten of fruit in de regio gegeten wordt dat ik nog niet ken. Vorig jaar kwamen we vaak cactussen tegen waar cactusvruchten aan groeiden. Helaas lukte het toen niet meer om ergens één losse vrucht te kopen en meteen 6 tegelijk leek me wat teveel. Zo aantrekkelijk vond ik ze er niet uit zien.
Dit jaar maakten we kennis met mirabellen. Dit zijn kleine, gele ronde vruchtjes die we overal op de markten zagen liggen. Dit jaar wachtte ik niet te lang en op een markt kocht ik er een stuk of tien om ze eens uit te proberen. Ze zagen er nog wat groenig uit, maar de marktman verzekerde me dat ik ze al kon eten. Nou, ze waren nog wat hard, maar na een paar dagen verschenen er al wat rode stipjes op en kleurde de vrucht donkerder geel. Tijd om ze op te eten.
De mirabel heeft een pit en lijkt een beetje op een kleine pruim. Mijn eerste indruk was dat de mirabellen niet veel smaak hebben maar dat moest ik later die week bijstellen. De mirabellen van de markt waren duidelijk nog niet genoeg gerijpt. De smaak zal wel komen als de vrucht rijper wordt. In een restaurantje kregen we namelijk een toetje van mirabellen met wat room en gebakken notenkruim. Ze smaakten verrukkelijk zoet en zacht.
Weer terug van vakantie ontdekte ik dat de mirabel een soort pruim is. En inderdaad, toen ik de pit in het vruchtvlees zag zitten moest ik meteen aan een pruim denken. Hoewel wij ze in Frankrijk voor het eerst hebben gegeten, blijken ze ook gewoon in Nederland te groeien. Ik zal eens om me heen kijken, misschien kunnen we nog eens een “Frans” toetje nemen.
Ik heb mijn allereerste eigen pruim geoogst. Vorig jaar kocht ik het boompje en dit jaar groeien er drie pruimen aan. Inmiddels is de eerste geoogst en al opgegeten. Het smaakte heerlijk! Nu goed opletten wanneer de rest rijp is want ik wil de andere twee niet missen!