Met het mooie weer van de laatste dagen ben ik lekker veel in de tuin bezig geweest. En dat mocht ook wel, want Ijsheiligen komt al in zicht en dan kunnen alle plantjes de tuin in. Maar eerst moet de tuin er nog voor worden klaargemaakt. Ondertussen worden er al vorstbestendige groenten gezaaid en zo komt het nieuwe tuinseizoen weer op gang.
Prei, wortels, sla en bieten zijn gezaaid, uitjes en knoflook geplant, aardappels gepoot en een deel van de doperwten staan al als plantje in de tuin. Andere jaren zaaide ik ze rechtstreeks in de tuin maar na een aantal jaren met slechte opkomst heb ik ze dit jaar maar thuis voorgezaaid. In de tuin weten de beestjes ze helaas alweer te vinden, maar nu hebben ze tenminste al enig formaat om weerstand te bieden.
De sla komt ook op, maar ondertussen worden ze voorbij gesprint door de sla die zich vorig jaar uitgezaaid heeft. Daarbij had ik voor de zekerheid ook thuis gezaaid en ook die plantjes doen het goed, dat beloofd een heleboel sla deze zomer.
Zo zoetjes aan kunnen we weer beginnen aan het nieuwe tuinseizoen. De eerste zaadjes zitten inmiddels alweer in de grond.
Thuis komen de doperwten, tomaten, komkommers en sla al boven de grond. Ik heb ze in kweekbakken gezaaid en op zolder gezet, waar bij ons het meeste licht is. Het is er niet te warm (vooral de doperwten en sla willen niet te warm) maar van de droger krijgen ze zo nu en dan wel even warme voetjes. Ze gedijen er goed bij.
Ik wilde ook graag even in de tuin kijken. Het is nog wat koud en echt tuinweer kon je het deze week niet noemen, maar ik ging toch even. Onder toeziend oog vanuit de buggy kon ik vast wat sla zaaien en de eerste plantuitjes in de tuin zetten. Voor meer activiteiten was het voor de kleine toch echt te koud. Tsja, wat wil je als de muts meteen wordt afgegooid en de handschoenen losgeschud. Een volgende keer wat langer, als het wat warmer is. Ondertussen kan de sla ontkiemen en kunnen de eerste uitjes vast gaan wortelen. Alle kleine beetjes helpen.
Het gaat lekker in de volkstuin. In steeds meer vakken is wat gezaaid of staan de geplande plantjes thuis nog wat te groeien in een kasje. De hagelbui heeft voor zover ik kan zien niet voor schade gezorgd en de regen heeft alles lekker opgefrist. In de fruithoek groeien de bodembedekkers behoorlijk en dat scheelt straks enorm in het onkruid wieden.
De uien schieten de lucht in, een mooi gezicht zo al die groene sprietjes! Verder groeit er prei en wat sla in het vak. En er zijn wat Parijse wortels gezaaid.
16 april 2020
6 mei 2020
De aardbeienplantjes staan er fris bij en zitten boordevol met bloemen. De kapucijners groeien gestaag maar worden helaas aangevreten. Ik vermoed door een of ander kevertje, ik heb er jaarlijks last van. Met een beetje geluk groeien ze harder dan dat ze opgegeten worden en tot nu toe lijkt het daar wel op.
De pruimenboom heeft gebloeid en er groeien inmiddels een heleboel piepklein pruimpjes in de boom.
De japanse wijnbes is nog niet uitgelopen en ik vraag me af of dat nog gaat gebeuren. Eens even rondvragen of die al in blad moet staan op dit moment. Mogelijk heeft deze de verhuizing niet overleefd. Ook de ene braam is nog niet uitgelopen, maar deze is sowieso later dan de andere braam die in de tuin staat. Ik wacht het nog maar even af.
Inmiddels weet ik ook waarom de rabarber zo slecht is opgekomen. Twee van de vier planten zijn verrot. Van de planten die wel zijn opgekomen is er eentje nogal zielig. De planten staan te diep in de grond. Het zou kunnen dat ik ze niet goed geplant heb maar ik vermoed dat ik er teveel mest op gegooid heb waardoor ze dus niet boven de grond zijn gekomen. Erg jammer. Maar nu weet ik tenminste waar het aan ligt. Volgend jaar maar nieuwe plantjes kopen. Dit jaar heb ik dan wat extrra plek voor de vele koolplanten die ik thuis heb voorgezaaid.
Het vak dat ik volgezaaid heb met groenbemester is helemaal groen. Het is nog niet helemaal te zien wat het onkruid is en wat de groenbemester. De witte klaver kan ik er wel in ontdekken maar hoe de Esparette eruit ziet weet ik niet. Ik laat alles nog maar even lekker opkomen. De heermoes en pispotjes heb ik er al eens uitgeplukt, maar die blijven stug terugkomen. Het zij zo. Eerst moeten de kleine plantjes wat meer kunnen hebben voor ik grondiger te werk kan gaan.
Afgelopen week hebben we voor het eerst groente van eigen tuin gegeten. Een kropje sla. Eigenlijk nog wat te klein om al te oogsten, maar met 5 slaplanten die even groot zijn is dat niet erg. Het was heerlijk om weer eens lekkere, verse, knapperige sla uit eigen tuin te kunnen eten! De radijsjes was ik vergeten mee te nemen, die staan er nog voor de volgende krop sla.
Er is de laatste weken weer genoeg gedaan in de tuin. En nu regent het, wat heerlijk! Alle gezaaide stukjes krijgen voldoende water en we hebben ’s avonds opeens weer meer tijd om lekker op de bank te zitten. Al heeft het ook wel wat gezelligs hoor, elke avond samen naar de tuin om water te geven en even te kijken hoe alles groeit.
Want het groeit goed allemaal! We kunnen duidelijk effect zien van het trouwe water geven aan de hele fruithoek. De bodembedekkers die in het begin van het jaar nog wat zielig waren beginnen nu volop te groeien. Ze bedekken de grond en houden zo niet alleen het onkruid tegen maar zorgen er ook voor dat de grond minder snel uitdroogt.
De aardbeiplanten staan er fris bij en zitten vol met bloemen. Daar zal mijn man straks lekker van kunnen smikkelen.
De kapucijners zijn bijna allemaal opgekomen en er staan inmiddels stokken bij. Helaas, zoals wel vaker, zijn de doperwten niet opgekomen. Zouden ze het toch nog te koud hebben gevonden? Ik weet het niet, volgens het zakje mochten ze gezaaid worden maar volgend jaar zal ik ze toch maar thuis voorzaaien. Of in de koude kas. Ik heb ze nogmaals gezaaid en hoop dat ze nu beter ontkiemen.
De prei komt massaal op, zowel de eerste als de tweede keer zaaien. Ik was wat te ongeduldig. Of beter gezegd: ik was bang dat ze wat te weinig water hadden gehad op een cruciaal moment en dat er daardoor niets opkwam. Net naast de gezaaide rijtjes had ik nog een keer rijtjes gezaaid. Nu staan er vier rijtjes met preisprietjes. 🙂
In de kas groeit de sla erg goed en binnenkort kunnen we wel een kropje oogsten. Met radijsjes erdoor, die doen het ook al erg goed.
Inmiddels heb ik ook wortels en bietjes gezaaid en een heleboel bloemen. Met de gestage regen van de afgelopen dagen hebben ze een mooi vochtige grond om in te ontkiemen. Al zal het nog even duren, zo lang zit het zaad nog niet in de grond.
De groenbemester onder het zeil is massaal opgekomen en bedekt het hele vak met een groene waas. Ik moest alweer flink onkruid trekken want ook dat groeide er welig. Met name heermoes en pispotjes zitten er veel. Helaas kan ik het nu niet uitgraven dus zal ik het regelmatig moeten onderhouden om te voorkomen dat het gaat woekeren. Het zij zo. Volgend jaar maar weer even met de spitvork erdoor, dat scheelt vaak enorm in het wortelonkruid. Het zeil is er inmiddels af, er kunnen geen zaadjes meer gesnoept worden, de plantjes kunnen nu wat meer hebben en inmiddels groeien ze de lucht in. Er is zelfs een phacelia overgebleven van deze winter, leuk!
De appelboom heeft een ziekte. De boom stond prachtig in bloei toen ineens alle bloemetjes verdorden. De groene blaadjes begonnen om te krullen en een week later werden de puntjes zwart. Ik heb nog niet helemaal kunnen ontdekken wat de boom heeft, maar de ziektes die erop lijken voorspellen weinig goeds. De kans is groot dat de boom het niet overleefd… Erg jammer!
De pruimenboom doet het gelukkig wel erg goed, er zitten al ieniemini-pruimpjes aan en de boom heeft mooi fris groen blad. Die heeft de verhuizing goed doorstaan.
Terwijl ik dit blogstukje typ en geniet van de tikkende regen op het dak begint het plots fiks te hagelen. Ai! Stonden de kapucijners nog maar veilig onder het net in plaats van naakt naast de bonenstaken… De hagelbui is van korte duur, binnenkort de schade maar opnemen in de tuin. Gelukkig staan de meeste plantjes nog veilig thuis, te wachten op IJsheiligen.
Na al die weken met regen had ik het niet verwacht, maar momenteel zijn mijn man en ik vrijwel dagelijks aan het water geven in de tuin. Hoewel de onderlaag nog vochtig genoeg is, ziet de bovenlaag er gebarsten en droog uit. Alles wat net gezaaid is heeft nog geen kans gehad om wortels te maken tot de vochtige onderlaag. Te weinig water geven en het zaaien is voor niets geweest. Dus gaan we trouw naar de tuin om alles water te geven. Ook de fruitstruiken krijgen wat, vooral de bodembedekkers eronder zien er droog en dor uit. Ze hebben na de verhuizing nog niet genoeg tijd gehad om zich te settelen.
Er staat inmiddels al aardig wat in de tuin, zoals gewoonlijk wordt er meer getuinierd dan geblogd 😉 Bij deze maar weer eens een update. Ga daarna maar snel weer lekker naar buiten om van het mooie weer te genieten.
In het preivak (nog geen prei te zien, maar het lijkt erop dat er al wel een sla is ontkiemd) heb ik alle plantuien geplant. Ik heb royaal besteld, vraag me niet waarom, dus voor de rest van het jaar hebben we waarschijnlijk wel genoeg uien.
In de koude kas komen de eerste radijsjes al boven de grond uitpiepen. Verder heb ik wat slaplantjes en andijvie gekocht om de oogst te spreiden. De eerste is alweer dood, hoe krijgt ‘ie het zo snel voor elkaar… De rest doet het goed en staat er fris en groen bij.
Verder heb ik ook wat broccoliplantjes gekocht, als voorsprong op mijn eigen zaaisel. Ook daar is er alweer eentje van dood, precies op de stengel doorgeknaagd door, vermoedelijk, een emelt. Ernaast staan nog drie andijvieplantjes, die wat minder snel zullen groeien als de plantjes in de koude kas. Weer een manier van oogst spreiden. Ze staan netjes onder een groen net, om te voorkomen dat de vlinders eitjes gaan leggen op die o zo smakelijke koolbladeren. Vorig jaar heeft het goed gewerkt.
En dan heb ik ook nog doperwten en kapucijners gezaaid. Ik wilde ze eigenlijk thuis voorzaaien, op de een of andere manier heb ik altijd veel uitval als ik ze rechtstreeks zaai, maar het kwam er maar niet van. Dan toch maar meteen in de volle grond. Misschien gaat het dit jaar wel goed, nu we zo trouw zijn met water geven. Met een net er overheen worden de net ontspruitende zaden niet door de vogels opgepikt. De kapucijners die ik heb gezaaid zijn klimmers en daar moeten nog stokken bij. Dan past het net er alleen niet meer overheen. Ik heb de gezaaide plekken gemarkeerd en als de plantjes een paar centimeter groot zijn kan ik de stokken er netjes naast in de grond duwen.
En zo begint de tuin al langzaam aan een beetje vorm te krijgen. Er moet nog plek blijven voor de tomatenplanten, de bonen, wortels, bieten, nog meer koolplanten en bloemen. O, en natuurlijk nog komkommer en meloen. Eigenlijk is er helemaal geen plaats voor groenbemesters 😀 Ach, we zien het ook allemaal wel. Dit jaar doe ik het rustig aan en ik zie wel wat er van komt. Ik ben allang blij dat de tuin er al netjes bij ligt en het is afhankelijk van het weer hoe lang dat zo blijft.
Het is mooi weer geworden. Precies op tijd. Nu alle scholen, sportclubs, restaurants en ik weet niet wat allemaal dicht zijn, is het tuinseizoen begonnen. Maandag was het stralend weer en op het volkstuincomplex was het een drukte van belang. Na weken van regen zat iedereen te popelen om te kunnen beginnen en we genieten volop.
Ook ik ben lekker in de tuin bezig geweest. Thuis zocht ik op welke groenten ik kon zaaien en ik greep meteen mijn kans. Voor je het weet hebben we weer een week regen, al lijkt het er voorlopig niet op. Terwijl ik de preizaadjes nog maar net in de grond had, trok ik de laatste prei van het vorige seizoen uit de tuin. Een prachtige groente is dat, je kunt het het hele jaar door oogsten. Al duurt het natuurlijk nog wel even voor deze zaadjes voor oogstbare prei zorgen.
In de koude kas zaaide ik nogmaals wat sla en ook radijses. Enige weken geleden had ik al sla gezaaid in de hoop dat het lekker vroeg zou opkomen, maar daar is nog niets van te zien. Maar niet geprobeerd is altijd mis. Nu heb ik wat nieuwe in de koude kas gezaaid en ook een paar in de koude grond. Ik blijf het proberen 😉
Verder kon ik aan de gang met het onkruid. Hele tapijten gras groeien er aan de randen van mijn volkstuin. Met de natte aarde wil het er nog niet zo gemakkelijk uit. Behalve op het tegelpad. Daar hoefde ik maar een beginnetje te maken en ik trok hele lappen onkruid weg. Opeens ligt er een mooi schoon paadje achterin de tuin.
Het was vandaag mooi weer. Ik heb ervan genoten door een uurtje in de zon te zitten op een bankje buiten, met een dikke jas aan. De zon wordt al lekker warm.
Verder is het verre van lekker tuinweer. Harde wind en veel regen. Laatst was het op een zaterdagmiddag nog redelijk weer. Er stond wel een flinke wind maar het was droog en dat was al heel wat. Mijn man kwam me helpen met het zware werk in de tuin. De dichte dikke kleigrond moet een beetje losser gemaakt worden. Helemaal na zulke hevige regenbuien is goed te zien waar het water allemaal blijft staan. Complete meertjes ontstaan er aan de rand van de tuin.
Van een buurman kreeg ik voor de tuin thuis de tip om met een grondboor wat gaten te maken en deze te vullen met turfmolm. De grond achter huis is nogal dicht en de turfmolm kan dan als een lont werken om het water bij de plantjes te krijgen. Andersom kan het natuurlijk ook werken en daarom gaan we het ook toepassen in de volkstuin.
Met een grondboor maakte mijn man een stel gaten in de kleigrond op de plekken waar het water bleef staan. En ja hoor, op den duur kon hij zien dat de grond van samenstelling veranderde, zoals te zien is op de foto. De gaten vulde ik met de turfmolm. Met een stok kon ik het vermengen met water want de gaten stonden meteen alweer vol met water. Het is even afwachten of het op de lange termijn het water beter laat zakken.
In ieder geval was het ook nodig om de grond beter los te maken. Met een riek ging mijn man de kleigrond te lijf terwijl ik onkruid ging trekken. Vorig jaar heb ik een gereedschap gekregen waarmee je de grond wat losser kunt maken en die kwam nu ook goed van pas.
Na anderhalf uur waren er twee vakken grond mooi losgemaakt en onkruidvrij. Die zijn vast klaar voor het zaaien. De komende jaren zal ik veel groenbemesters zaaien om die vervolgens door de grond te kunnen werken. Ook dat kan goed helpen tegen wateroverlast.
In de koude kas heb ik alvast een beetje sla gezaaid. Met mijn ervaring dat sla zichzelf prima kan uitzaaien en na de winter dan prachtige kropjes levert, is het vroeg zaaien zeker het proberen waard. Ik ben benieuwd.
Er verschijnen maar weinig berichtjes op mijn blog en dat nog wel in het “hoogseizoen” van tuinnieuws. Er is genoeg te zien in de tuin en er groeit ook van alles. Het uitblijven van de berichtjes betekent dan ook niet dat er niets in de tuin gebeurt. Al moet ik zeggen dat het tuinieren momenteel een beetje ’tussendoor’ moet. Soms letterlijk een vrij uurtje. Maar meestal gun ik mijzelf wel wat meer tijd op de tuin. Want in een uur weer naar huis… dat lukt me eigenlijk nooit.
Er is al heel wat gezaaid en opgekomen. Naast de talloze kroppen sla, de wortels, prei en kapucijners komen nu ook eindelijk de doperwten op gang. Ik had al een tweede keer gezaaid met nieuw zaad maar ook dat leek niet op te komen. Nu kan een periode van droogte tijdens het kiemproces betekenen dat er niets opkomt, maar ik had toch regelmatig water gegeven. Ik ben thuis nog maar wat gaan zaaien. Twee dagen later zag ik in de tuin dat er prachtige plantjes boven de grond uitsteken. Dát valt dan mooi mee. Ze kregen een flinke plens water en wat slakkenkorrels voor de zekerheid. Binnenkort kunnen de thuis gezaaide plantjes er vast nog wel tussen.
Inmiddels heb ik ook rode biet, snijbiet en sperziebonen gezaaid. Ze kunnen mooi rustig gaan ontkiemen terwijl ik me ondertussen bezighoudt met klussen in het nieuwe huis. Dat is dan weer het voordeel van een volkstuin: neem de tijd om te zaaien en heel veel gaat erna vanzelf.
Gister heb ik een hele serie tomatenplantjes in de tuin gezet. Het neemt allemaal meer ruimte in dan ik op papier had bedacht. Het liefste zet ik de planten ver uit elkaar. Vorig jaar stonden ze te dicht bij elkaar en dat heeft als nadeel dat de planten niet goed opdrogen na een regenbui. Juist vochtigheid bevordert de besmettelijke ziekte phytophtora. En hoewel je die, met name op een volkstuin, bijna niet kunt voorkomen, probeer ik het altijd zo lang mogelijk tegen te houden. Ik denk dat ik dit jaar de courgette dus maar ónder de tomatenplanten laat groeien, in plaats van ernaast. Voorlopig groeien daar nu nog slakroppen. Wat dat betreft wordt de tuin dit jaar goed gebruikt.
Na een periode van droogte en warmte zorgt een flinke hoeveelheid regen al snel voor een groeispurt. Niet alleen de rabarber was flink gegroeid. Allerlei planten in mijn tuin hebben een flinke sprong gemaakt. Het was een hele ontdekkingstocht om dinsdag weer in de tuin te komen. Hierbij even een paar foto’s van al het moois wat er momenteel te zien is.
De pruimenboom is uitgebloeid en laat inmiddels tientallen klein vruchtjes zien. Ze zullen het niet allemaal redden maar het lijkt erop dat de oogst weer een stuk groter is dan vorig jaar. Lekker!
De sla als gevolg van de bloeiende sla van vorig jaar is ook flink gegroeid. Van kleine kropjes naar de eerste serieuze kroppen sla. Het uitdelen kan beginnen want dit gaan we met z’n tweeën nooit op krijgen. Ook achterin de tuin groeien nog een heleboel slaplantjes. En dan hebben we al 3x sla uit eigen tuin hebben gehad om zo de kleine kropjes vast te oogsten. Wat een overvloed zeg.
De wortels komen mooi op in rijtjes. Ik heb er al eens onkruid tussenuit gehaald, een geduld klusje want je mag de wortelplantjes niet beschadigen. Maar inmiddels kan ik wel weer aan de slag. Gelukkig zijn de plantjes nu al wat beter zichtbaar.
De rode kool en broccoli groeien goed.
De tijm voor in de tuin bloeit schitterend.
De gladiolen schieten opeens uit de grond. Ze zijn in de winter niet eens uit de grond gehaald.
De pioenroos heeft zijn groene bladeren en begint inmiddels aan de knoppen.
De eerste rabarberoogst is binnen. En wát voor een oogst zeg! Vorige week had ik al gezien dat ik de rabarber kon oogsten maar het kwam er niet van. Na de regen van het afgelopen weekend is de rabarber explosief gegroeid. De bladeren waren enorm en sommige stengels waren dan ook erg dik. Hopelijk is het niet van invloed op de smaak want normaal oogst ik ze al een stuk dunner.
Er kwam een grote tas aan te pas om de rabarber in mee te nemen. Thuisgekomen was ik erg benieuwd hoeveel het zou zijn. Bij de Lidl had ik rabarber zien liggen voor 1.19 voor 500 gram. En dat was dan ook nog in de aanbieding. Wat dat betreft heb ik mijn zaad van dit jaar alweer terugverdiend met de rabarberoogst van 6.7 kilo. En dat was zowaar nog maar de eerste oogst. Dat belooft wat!
Verder kon ik ook nog weer een malse krop sla oogsten en zowaar al de eerste, kleine radijsjes.
De foto van de rabarberplanten is overigens van ná het oogsten. Zoals jullie zien, er is nog genoeg op komst.
