Tag archieven: stekken

Gestekte Yacon

Geplaatst op door — 5 reacties ↓

Het is gelukt! Het takje dat ik had afgebroken van de yacon heeft niet alleen wortels gekregen maar is inmiddels ook aangeslagen in de aarde. En dat terwijl het takje voor ik het in een vaasje had gezet eerst nog een week ‘ergens’ heeft gelegen. En zo groeit er midden in de winter een yaconplantje bij mij in de vensterbank. Enige nadeel is dat ik meer blij wordt van het plantje dan van de yaconknol. O, ik vind het lekker hoor, daar niet van, maar ik merk dat het best veel is en uiteindelijk blijft het maar liggen. Dat is toch eigenlijk jammer?

Ach, in het voorjaar kan ik de plant vast wel aan een liefhebber kwijt en tot die tijd geniet ik van het frisgroene in mijn vensterbank.

Yacon laten overwinteren

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Het eerste jaar waarin ik een yacon had heb ik geprobeerd hiervan een knolletje te laten overwinteren. De knol begon echter niet meer uit te lopen. Inmiddels weet ik wat het probleem is geweest en ga ik het nog eens proberen. De yacon is namelijk niet winterhard maar heeft wel verschillende middelen om te overwinteren.

Als je de yacon oogst zul je verschillende soorten knollen aantreffen. Dikke knollen, en smalle knollen waar ‘oogjes’ aan zitten. Deze knollen met oogjes kun je apart houden om volgend jaar weer te laten uitgroeien tot een nieuwe plant. Hoewel ik toen wel een smal knolletje had bewaard. was dit een knolletje zonder oog. Juist dat oog is noodzakelijk om de knol weer te laten uitlopen.

De knol moet je overigens wel bewaren in droog zand, anders verschrompelt het.

Een andere manier om de yacon te laten overwinteren is het stekken van de plant. Hiervoor neem je een stukje van de stengel waar nog wat nieuwe blaadjes aan zitten of knoppen. De stengel zet je in het water en na verloop van tijd zal deze wortels aanmaken en uitlopen.

Zo ontdekte ik dat de plant best tegen een stootje kan. Ik heb namelijk pas een week na de oogst een stuk stengel afgesneden en deze is zowaar ook nog uitgelopen. Nu staat het stukje in een potje in de vensterbank en komen er allemaal nieuwe, frisse blaadjes aan. 

Fruitstruiken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2373 Mijn rode bessenstruik zit bomvol groene bessen! Ik ben er ontzettend blij mee want ik heb er lang op moeten wachten. De kunst is nu nog om het goed te beschermen tegen hongerige vogels. Een net is het meest logisch maar het nadeel is dat de struik wat onhandig staat en ik dan niet alleen een bessenstruik maar ook een pioenroos en een paadje onder een net moet verbergen. Misschien is een afschrikkend middel ook voldoende, de vraag is nog even of ik dat risico ga nemen of dat ik dit jaar voor de volledige oogst ga en de gevangen pioenroos voor lief neem.

De frambozenstruiken lopen ook alweer behoorlijk uit en ik heb op bestelling wat stekjes uitgegraven. HoeDSCN2375wel in mijn tuin elke tak weer uitloopt die ik zo in de grond steek, was dat vorig jaar bij anderen niet het geval en dit keer wacht ik nog even af of de stekjes goed aanslaan in een emmertje met vruchtbare (en natte) klei. Het lijkt erop van wel, tijd om de bestellingen te laten ophalen.

Nieuwe plantjes

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is niet gek als mensen zo rond mijn verjaardag op het idee komen om mij te verblijden met een plantje. En natuurlijk vind ik dat altijd leuk! Maar… wat voor plantje is dan geschikt? Niet dat ik veeleisend ben hoor, ik vind alle plantjes leuk, maar ik kan het me voorstellen dat iemand dan graag wat speciaals wil geven. En waar houd ik eigenlijk van, als het om plantjes gaat?

Om het een ander nog eens flink lastig te maken zend ik daarbij nogal tegenstrijdige signalen uit. Zo houd ik van wat variatie en, als ik zelf mag kiezen, neem ik het liefst een plantje in huis dat ik nog niet heb. Desondanks heb ik toch zo’n 18 Olifantspoten in huis, variërend van 3 cm tot bijna een meter hoog.

Dat heeft te maken met het niet willen weggooien van planten. Als een plant ziek is (nadat ik uiteraard er alles aan gedaan heb om ‘m beter te maken) of dood lukt het op den duur nog wel, maar die gezonde planten… die gooi je toch niet weg? Het probleem is dus vooral als planten te stekken zijn of zaad produceren. Een volwassen Olifantspoot geeft op een productieve dag wel 10 zaden die altijd ergens in de kamer terecht komen. Je zou denken: wat een bende, maar nee hoor, de zaadjes worden netjes in een bloembak gedeponeerd en je hoeft er niet meer naar om te kijken. Jullie begrijpen wel waar al die Olifantspoten vandaan komen.

Je kunt er nog zo van overtuigd zijn dat een plant niet valt te stekken, ik ga het tóch proberen. Want er is niets leuker dan een plant te vermeerderen. En als ik eenmaal weet hoe het moet…

Ik denk dat het beste advies is om een plantje te kiezen dat je zelf wel zou willen krijgen. De kans is namelijk groot dat ik na enige tijd de plant zoveel heb vermeerderd dat je er eentje cadeau krijgt.

Heel veel stekjes

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN0752De Japanse wijnbes kan nogal weelderig groeien. Om te voorkomen dat de takken alle kanten op gaan maak ik ze doorgaans met een boogje vast aan een pvc-buis. Eigenlijk zou zo’n systeem als die ik bij de frambozenstruiken heb handiger zijn: wat palen in de grond en een waslijn erlangs spannen. Zo groeien de takken mooi recht en kun je er makkelijk bij met oogsten. Als je tenminste wel tijdig de takken aan de lijn vastmaakt, anders helpt het niets. Maar goed, tot nu toe doe ik het altijd provisorisch met wat pvc-buizen die ik in de grond heb gestoken. En dat gaat nog best. Deze keer heb ik de takken wat te enthousiast naar beneden gebogen: elk uiteinde van de tak dat de grond raakte heeft zich gesetteld en is gaan wortelen. Zo heb ik nu een heleboel stekjes van de Japanse wijnbes.

Basilicum

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN9188_rsWel eens een basilicumplant gekocht die na twee maanden alweer dood was? Ik wel, en daar doe ik het natuurlijk niet voor. Gelukkig heb ik ook wel eens een basilicumplant gekocht die al jaren meegaat. Het gaat hier om een andere soort, eentje met groen-paarse blaadjes en paarse bloemetjes (als ik de plant zover laat komen)

Ik heb de plant eens bij een tuincentrum gekocht en afgelopen winter heb ik de plant binnen gezet zodat het niet door de vorst overvallen zou worden. Inmiddels is de plant de moeder van alweer een hele serie stekjes. Een gezond ogend takje afknippen en een tijd in een vaasje water laten staan, moeilijker is het niet om deze plant te stekken. Als er worteltjes aan het takje komen kan het in een potje met aarde. Nog een tijdje regelmatig kleine beetjes water geven en er is een nieuwe plant om van te oogsten.

Ik vraag me af of het toeval is of dat de gangbare basilicum niet te stekken/over te houden is. Op mijn werk werden laatst alle basilicumplanten uit de kas gerooid en ook het kleine plantje dat ik van deze soort heb ziet er erg zielig uit. Ik geloof dat ik bij de aanschaf van de donkere basilicumplant een geweldig aankoop gedaan! En dat terwijl het een impulsaankoop was, ik was verrukt over de mooie paarse bloemetjes die er al aan zaten 😉

Tomaatje

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN9185_rsEr hangt nog één tomaatje aan mijn binnenplant. Het is mij goed bevallen om een ‘dief’ te stekken en te laten opgroeien tot een tomatenplant. Op deze manier heb ik tot oktober nog verse tomaatjes. Lekker voor in de sla en makkelijk zo dichtbij. Volgend jaar zorg ik voor minstens twee planten want zulke lekkere cherrytomaatjes zijn in een mum van tijd op.

Aan de tomatenplant die op het balkon staat zitten ook nog twee tomaatjes. Die zijn nog helemaal groen, ik denk niet dat ze buiten nog rood gaan worden maar zolang het niet vries laat ik ze nog maar aan de plant zitten. De plant zit nog goed in z’n vel, het heeft nog een heel aantal nieuwe bladen aangemaakt. Bijzonder, de tomatenplanten op mijn tuin zijn na de oogst ineengekrompen en verdord.

Zo zie je maar weer dat een plant reageert op zijn omgeving.

Stekken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1286_rsEen weekendje weg en alle trouwe lezers zitten dagenlang zonder blogberichtjes. Tsja… ik had er graag nog wat op gezet maar ik ontdekte dat het leven uit meer bestaat dan blog typen. Lekker slapen vóór zo’n weekend bijvoorbeeld.

Maar hier is er dan weer eentje. Op de foto’s ziet het er net zo nat uit als het hier nu buiten is, de herfst is echt begonnen. Ik ontdekte vorige week nog net op tijd dat de braam zich wilde stekken aan de overkant van het pad. Het woekert blijkbaar niet alleen onder de grond maar gaat ook boven de grond op zoek naar extra ruimte. Gelukkig kon ik nog op tijd de takken met de eerste wortels weer terug buigen naar hDSCN1292_rset plekje voor de braam.

Ook de Japanse wijnbes maakt een stek. Is er nog iemand die graag een struikje wil? Als deze stek aanslaat heb ik er inmiddels 3 struiken en dat is wel wat veel. Laat even een berichtje achter op de site.

De tuinburen hebben hun prachtige bieten gelukkig geoogst. Het was jammer geweest als die in de tuin bleven staan.

DSCN1287_rsDe gele framboos brengt nog steeds vruchten voort. Het zal niet lang meer duren maar nu ik wat minder in mijn tuin te vinden ben is dat ook niet erg. Door het vochtige weer zijn de vruchten kwetsbaar (evenals de laatste aardbeien, sommige rotten al aan de plant) maar zo’n late oogst maakt ze wel extra bijzonder.

Komkommerplant

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

komkommerplant Dagelijks kijk ik even bij mijn komkommerplant. Het groeit hard en de draad die ik had gespannen om het te leiden is inmiddels niet meer voldoende. De plant krijgt één à twee keer per dag water, komkommers bevatten veel water en hebben dus ook veel water nodig.

Het afgelopen weekend was ik niet thuis en moest ik wat verzinnen voor deze dorstige plant. Ik heb een plastic melkpak  gevuld met water en onderin een gaatje geprikt. Na het weekend was de grond eronder wel nat, maar een groot deel van het water zat nog in het pak. De plant zag er echter wel goed uit dus het heeft zijn werk gedaan. De dop eraf draaien vertelde meteen de oorzaak, binnen een halve dag was de rest van het water uit het pak gedruppeld.

De plant vertoont echter sinds twee dagen gele bladeren. Ik heb ook al twee keer een komkommertje eraf gehaald dat geel begon te kleuren in plaats van groot en groen te worden. Voor zover ik weet is de plant zelfbestuivend of zou dat niet voor alle komkommerplanten gelden? Verder staat de plant natuurlijk maar in een pot en ik kan me voorstellen dat dat ook niet ideaal is. Het krijgt niet voor niets zo vaak water. Te weinig voedingsstoffen misschien? Ik heb er gister maar wat mestkorrels bij gedaan, wie weet helpt dat.

gestekte komkommerplantDaarnaast heb ik nog een grote zijtak gediefd. Ik had er twee aan laten zitten maar misschien was dat wat teveel. Nu ik weet dat het soms ook lukt om deze takken te stekken heb ik er nog eentje afgebroken en in het water gezet. De komkommertjes die er al aan zaten heb ik eraf gehaald, evenals de onderste, grote bladeren. Zo hoeft de plant minder energie te steken in de groei van de komkommer en verdampt er minder water via de bladeren. De overlevingskans wordt groter.

De eerste gestekte komkommerplant is aangeslagen en staat in de vensterbank. Zo hoop ik een beetje het idee van een kas na te bootsen, misschien doet ‘ie het dan beter. Al vraag ik me wel af hoe ik dat ga doen als de plant net zo groot wordt als de plant die buiten staat. Ach… naar buiten kan ‘ie altijd nog.

Komkommer experiment (II)

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

(vervolg)

Ik bleef toch volhouden. Iemand gaf me de tip om de grote bladen eraf te halen zodat er minder vocht zou verdampen. Een ander moedigde me aan dat ik het vooral moest proberen en dat ze benieuwd was naar het resultaat.

Ik wikkelde de takjes in nat papier en deed ze in een zakje. Thuis zette ik ze in een vaas met water, in de badkamer want dat was op dat moment de koelste plek in het huis. Als de takjes teveel vocht zouden verliezen door verdamping, zouden ze ten dode opgeschreven zijn.

In de loop van de weken (het experiment heeft zo’n 2 weken geduurd) hield ik de takken nauwlettend in de gaten. Groeiden er al worteltjes? Werden de blaadjes nou slapper of leek dat maar zo? Sommige blaadjes gingen dood, andere blaadjes bleven slap hangen maar verdorden niet. Hmmm, bijzonder.

Op een dag ontdekte ik dat ze vol zaten met zwarte luis. O! Het was al zo moeilijk voor ze om te overleven en dan dit er ook nog bij! Zorgvuldig bespoot ik ze met water en zeepsop. Wat besmettingsgevaar betreft was het een voordeel dat ze in de badkamer stonden, anders waren er nog veel meer planten in gevaar geweest.

Een takje ging dood, ik gooide het weg en vroeg me af of ik de rest ook niet beter kon weggooien. Alle takken zagen er nu niet echt levendig uit. Maar goed, aangezien ze niet in de weg stonden en de takken toch nog niet helemaal dood leken te zijn liet ik ze staan.

Van de meeste takken kan ik nog niet zoveel zeggen, op één tak na. Die begon heel voorzichtig wortels aan te maken. Hoera!

Na twee weken kon ik zeggen dat het experiment geslaagd was. Ik kon een tak met al aardige wortels (en zijworteltjes) in een pot met modder zetten om verder te gaan groeien. Ondertussen zijn er nog steeds een aantal takken die weliswaar niet dood zijn, maar ook (nog?) geen wortels hebben. Ik ben benieuwd welke kant dat opgaat. Bewezen is in ieder geval dát het mogelijk is. 🙂