Tussendoor

Er verschijnen maar weinig berichtjes op mijn blog en dat nog wel in het “hoogseizoen” van tuinnieuws. Er is genoeg te zien in de tuin en er groeit ook van alles. Het uitblijven van de berichtjes betekent dan ook niet dat er niets in de tuin gebeurt. Al moet ik zeggen dat het tuinieren momenteel een beetje ’tussendoor’ moet. Soms letterlijk een vrij uurtje. Maar meestal gun ik mijzelf wel wat meer tijd op de tuin. Want in een uur weer naar huis… dat lukt me eigenlijk nooit.

Er is al heel wat gezaaid en opgekomen. Naast de talloze kroppen sla, de wortels, prei en kapucijners komen nu ook eindelijk de doperwten op gang. Ik had al een tweede keer gezaaid met nieuw zaad maar ook dat leek niet op te komen. Nu kan een periode van droogte tijdens het kiemproces betekenen dat er niets opkomt, maar ik had toch regelmatig water gegeven. Ik ben thuis nog maar wat gaan zaaien. Twee dagen later zag ik in de tuin dat er prachtige plantjes boven de grond uitsteken. Dát valt dan mooi mee. Ze kregen een flinke plens water en wat slakkenkorrels voor de zekerheid. Binnenkort kunnen de thuis gezaaide plantjes er vast nog wel tussen.

Inmiddels heb ik ook rode biet, snijbiet en sperziebonen gezaaid. Ze kunnen mooi rustig gaan ontkiemen terwijl ik me ondertussen bezighoudt met klussen in het nieuwe huis. Dat is dan weer het voordeel van een volkstuin: neem de tijd om te zaaien en heel veel gaat erna vanzelf.

Gister heb ik een hele serie tomatenplantjes in de tuin gezet. Het neemt allemaal meer ruimte in dan ik op papier had bedacht. Het liefste zet ik de planten ver uit elkaar. Vorig jaar stonden ze te dicht bij elkaar en dat heeft als nadeel dat de planten niet goed opdrogen na een regenbui. Juist vochtigheid bevordert de besmettelijke ziekte phytophtora. En hoewel je die, met name op een volkstuin, bijna niet kunt voorkomen, probeer ik het altijd zo lang mogelijk tegen te houden. Ik denk dat ik dit jaar de courgette dus maar ónder de tomatenplanten laat groeien, in plaats van ernaast. Voorlopig groeien daar nu nog slakroppen. Wat dat betreft wordt de tuin dit jaar goed gebruikt.

Tomatenplantjes

Er komt steeds meer ruimte in de tuin voor de thuis opgekweekte planten. Met name de tomatenplanten groeien hun potje uit en verlangen naar de volle grond. Met het mooie weer ben ik regelmatig op de tuin te vinden en elke keer gaan er een paar mee in de fietstas. En zo begint het balkon al wat leger te worden en de tuin groener.

Waar de tomatenplanten rijp zijn voor de tuin, moeten andere soorten nog gezaaid worden. Ach, alles gaat wat later dit jaar en dan blijkt het ook wel goed te komen. Door het warme weer halen de laat gezaaide planten de vroeg gezaaide soms bijna weer in. Maar zover is het nu nog niet. In de kweekbak komen de kiemblaadjes tevoorschijn van de boontjes, pompoenen, courgette, zinnia en basilicum. De sla is een koude kiemer en die wil niet zo goed met dit weer. Ach, als de bak verder leeg is kan ik het altijd nog even in de koelkast zetten. En het lijkt me een goed idee om weer één van de slakroppen te laten bloeien en zaaien, het bevalt me goed, die prachtige kroppen sla.

Kiemplantjes

“Heb jíj al gezaaid?” Het is zowat de standaard vraag tussen tuinders momenteel. En steeds meer mensen hebben de eerste zaadjes in de aarde zitten. Het is leuk om de eerste plannen voor komend jaar uit te wisselen en het gevoel te krijgen dat het tuinseizoen weer van start gegaan is.

Mijn eerste plantjes zijn al opgekomen. Zowel de tomatenplantjes als de koolplantjes. Als de kweekbak dicht zit en de zon schijnt kan de temperatuur erin behoorlijk oplopen en zodoende gaan ze als een speer.

Afgelopen weekend ben ik ook eindelijk weer eens naar mijn tuin geweest. Ik had weinig tijd en kwam er eigenlijk alleen langs (en dus in mijn goede kloffie) dus veel is er niet gebeurd. Maar het was heerlijk om even op mijn tuin rond te lopen en te mijmeren over komend tuinseizoen. Nog even en ik ben niet meer afhankelijk van het weekend voor mijn tuinuurtjes. Gelukkig maar! Nu de zon steeds vaker en warmer begint te schijnen beginnen mijn groene vingers te kriebelen. Niets vervelenders dan ontdekken dat het vervolgens in het weekend slecht weer is. Of dat ik juist dán geen tijd heb. Maar nog even geduld en dan kan ik naar hartenlust tuinieren.

In de tuin heb ik ook wat gezaaid, al kwam ik erachter dat het nog veel te vroeg was. Ik had in mijn hoofd dat je wortelen vanaf half maart kunt zaaien. Toen ik op doorreis langs de tuin kwam had ik dan ook wat wortelzaad bij me. Op de tuin aangekomen las ik de instructies goed door en kwam erachter dat ‘onder glas’ een essentieel vergeten onderdeel van de instructie was. Ach ja… een mens vergeet wel eens wat hè. Maar goed, ik kon het toch niet laten om een rijtje te zaaien. Wie weet met wat mooi weer…

Nieuwe voorraad I

De zaden zijn binnen! Hoera! Prompt begint het weer te kriebelen om in de tuin aan de slag te gaan. Of beter gezegd: thuis voor de tuin aan de slag te gaan. Buiten is het nog veel te koud en er valt weinig te bewerken aan een bevroren grond. Omdat er een verhuizing op stapel staat is voorzaaien niet heel erg handig. Tenslotte moeten de kwetsbare plantjes dan ook nog weer verhuisd worden én er zal iemand voor ze moeten zorgen terwijl ik minder thuis ben. Maar natuurlijk zal ik wel íets zaaien. Al is het alleen al om weer even te kunnen genieten van de start van het nieuwe tuinseizoen. Sommige groenten zal ik wel als klein plantje kopen. Maar mijn hoeveelheid aan soorten tomaat kan ik niet in de doos laten zitten.

Dit jaar heb ik bij het bestellen van het zaad er rekening mee gehouden dat ik nu geen kas meer heb. De tomaten zullen extra kwetsbaar zijn omdat ze afhankelijk zijn van goed weer. Ze zijn echter té lekker om het niet te proberen.

Uiteraard komt er weer Sungold, mijn favoriete oranje cherrytomaat. Ik heb een nieuw zakje zaad besteld, maar mogelijk kan ik het dit jaar redden met wat stekjes van een overgehouden tomatenplant. Het is nog even spannend of de stekjes het gaan redden maar de eerste heeft al een worteltje, dus wie weet…

Vorig jaar kreeg ik een aantal plantjes van de (waarschijnlijk) Bombonera tomaat, ook wel de choco-tomaat genoemd. Deze tomaten worden lichtbruin als ze rijp zijn. Het ras beviel me erg goed. De tomaatjes zijn overheerlijk en er komen veel vruchten aan een plant. Komend jaar ga ik kijken hoe ze het doen in de buitenlucht.

En dan heb ik nog de vroegrijpende struiktomaat ACE. Omdat deze vroeg rijpt is het minder vatbaar voor de aardappelziekte/phytophtora. En dat kan ik wel gebruiken nu ze in weer en wind moeten staan en gevoelig zijn voor een natte zomer. En ik hoop dat deze plantjes niet te groot worden, dan kan ik ze namelijk nog wel in een tunnelkas houden en ze zo wat bescherming bieden.


Dit jaar heb ik mijn zaad, via de volkstuinvereniging, besteld bij Zaadhandel Van der Wal. Via de links in de blog kunnen jullie zien welke soorten ik heb besteld.

 

Tomatenplant in de herfst

Momenteel vind ik maar weinig tijd of inspiratie om een blogstukje te schrijven. Laat ik zeggen dat mijn aandacht even ergens anders ligt. Bij iets leuks 🙂 In de herfst en winter is er natuurlijk ook minder te schrijven, al zijn er gelukkig nog wel wat planten die inspiratie bieden. Zoals vandaag de tomatenplant.

Ik vind het elk jaar weer een uitdaging om in huis nog enige tijd tomaten te kunnen kweken. Hoewel de kwantiteit niet zo groot is, gaat het me vooral om het zien groeien. Juist een plant die ‘in beweging’ is, is interessant en deze soort groeit het hele jaar door. Het gaat hier om de ‘Sungold’, de plant die oranje cherrytomaatjes voortbrengt. Waar de meeste tomatenplanten na verloop van tijd stoppen met groeien, gaat de Sungold gewoon door. Inmiddels is de plant al tot aan het plafond gekomen en wordt het tijd om de top eraf te halen. Tenslotte moet er ook nog capaciteit zijn om tomaten te kunnen laten groeien. Ik ben benieuwd of ik de top weer kan laten wortelen nu het licht een stuk minder is. Het is het proberen waard natuurlijk!

Ondersteboven

O ja… die plantenzak heb ik ook nog…. De Topsy Turner, de zak waarin de tomaat ondersteboven kan groeien. Allang weer vergeten en inmiddels staan alle tomatenplanten al in de tuin. Gelukkig heb ik connecties met andere tuinliefhebbers en had ik enige tijd geleden nog gevraagd om tomatenplantjes. Ze werden laatst netjes bezorgd toen mijn vriendin op bezoek kwam. Handig hoor. De zak werd voor een deel gevuld met wederom Makkelijke Moestuin Mix. Van die mix heeft de plant maar zo’n 15-20 cm nodig om te groeien. Dat scheelt enorm want de zak is minstens 50 cm lang. Om het uitdrogen wat uit te stellen heb ik er bovenop nog wat oude aarde gedaan.

De tomatenplantjes waren nog klein en zo kon ik er nog twee in kwijt. Meestal ben ik al te laat en dan wil dat niet meer zo goed. Als ze eenmaal zitten groeien ze wel lekker om elkaar heen. Komende zomer kan ik weer tomaatjes snoepen terwijl ik op het balkon lig te luieren. Heerlijk! 🙂

Gele bloemetjes

De tomatenplanten zijn er klaar voor, de vruchtjes mogen komen! Her en der verschijnen er aan de planten al mooie gele bloemetjes. Leuk!

Voordat mijn eigen tomaten rijp zijn eet ik nog wel tomaten uit de supermarkt. Nadat ik eenmaal weer tomaten uit mijn eigen kas heb gegeten, hoef ik ze eigenlijk niet meer. Want de tomaten uit eigen tuin hebben zóveel meer smaak! Van de opbrengst uit eigen tuin vind ik het verschil met de supermarkt bij de tomaat misschien wel het grootst. Al komen de doperwten en kapucijners ook hoog op de ranglijst.

Kasplantjes

Met de vorst in de afgelopen maand is ook in de kas niet alles goed gegaan. Een aantal tomatenplanten zijn doodgevroren, helaas! Het is natuurlijk voor mij nog uitproberen wat wel en niet kan in de kas. Het was voor mij dan ook wel een steuntje in de rug dat ook bij een ervaren tuinder nog plantjes waren doodgevroren. Niet dat ik hem de plantjes niet gun, integendeel, maar dat ook met ervaring je zoiets nog kan overkomen. Wel zag ik dat hij een extra isoleerlaag aanbracht voor zulke koude nachten. Het percentage planten dat het in zijn kas had overleefd lag dan ook een heel stuk hoger. Gelukkig mocht ik wat tomatenplanten hebben en was de schade zo miniem.

De sla doet het ontzettend goed, er verschijnen al mooie plantjes en zelfs al een klein kropje. Erg leuk om te zien en (nog?) geen last van slakken. Dat is ook een voordeel van de kas: je geeft water, je strooit wat slakkenkorrels, en geen regen die de boel weer wegspoelt. Zo hebben de korrels veel langer effect.

Vandaag kon ik ook nog van de kas als schuilhut genieten. Het regende de hele ochtend al een klein beetje maar al werkende was het niet storend. Alleen in de pauze wilde ik toch wel droog zitten en kon ik genieten van mijn eigen ‘huisje’. Uitrusten op een stoel na flinke arbeid, met een kopje thee, droog en warm. Met de tikkende regen op het dak en de fluitende vogels om me heen, vielen mijn ogen zowaar eventjes dicht. Heerlijk ontspannen.

Verhuisplan

Het wordt tijd om weer wat plantjes te verhuizen naar de tuin. De vier bakken met zaailingen zitten behoorlijk vol. Dat is nog niet meteen het probleem maar wel de verschillen tussen de plantjes. Waar de paprikaplant nog graag wat extra warmte en de plastic kap goed kan gebruiken, zorgt de andijvie ernaast ervoor dat de kap er niet meer op past. De tomatenplantjes hebben zo weinig ruimte dat ze na 2 dagen alweer om water beginnen te schreeuwen met hun hangende bladeren. De Afrikaantjes vormen al knopjes en kunnen straks hun werk gaan doen in de kas. De sla is lang en slap, het kan wel wat meer weerstand hebben om beter te gaan groeien.

Gelukkig heb ik de kas waar ik de (te grote) plantjes kwijt kan. De eerste lading, die ik enkele weken geleden al verhuisde, is goed aangeslagen. Alleen de tomatenplanten vonden het deze week toch wel wat koud. Daarom heb ik bewust nog even gewacht met de rest. Overdag loopt de temperatuur in de kas snel op, maar ’s nachts is het nog behoorlijk koud. Nu is het tijd voor de volgende lading. Zodat de kleine plantjes wat extra aandacht kunnen krijgen en zich kunnen nestelen in de warmte onder de plastic kap.

Plantjes in de kas

Al vroeg was ik begonnen met het zaaien in de kas. Tenslotte wil ik er graag gebruik van maken dat ik het tuinseizoen wat kan verlengen. Het betekende wel dat ik vanaf dat moment 2x per week naar de tuin moest om water te geven. En zowaar, het tuinritme zat er sneller in dan ooit. Inmiddels staan er al heuse plantjes in de kas. De sla heeft al aardige blaadjes en de snijbiet laat zich ook zien. Helaas is er weinig opgekomen van de gezaaide snijbiet. Of zijn de slakken me voor geweest, ondanks slakkenkorrels. De oorzaak weet ik niet precies, maar ik heb er maar weer een rijtje bij gezaaid.

Thuis was ik ook al druk aan het zaaien geweest. Vorige week gingen de eerste plantjes naar de kas, volle grond. Een plantje andijvie en een lading tomatenplanten. Aan het verschil tussen de andijvie en de sla kun je duidelijk zien dat de andijvie in warmte is opgekweekt. De sla heeft kleinere blaadjes maar ziet er veel gezonder uit dan de andijvie met zijn lange slappe blad. Het andere verschil is dat van de andijvie thuis bijna alles opgekomen is en van de sla in de kas maar de helft. Het is altijd kiezen of delen.

De tomatenplanten hebben de eerste warme dag in de kas goed doorstaan. Ik was een beetje bang dat ze zouden bezwijken en een gemakkelijkere prooi zouden worden voor de slakken. Maar gelukkig, dinsdag stonden ze er nog fris en fruitig bij. Het betekent dat ik rustig aan de andere tomatenplanten ook naar de kas kan verhuizen. Dat scheelt ruimte in de vensterbank, ze zijn hun potje al bijna ontgroeid.