Tag archieven: tuinkas

Verkocht

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De kas in de Spruit-tuin is verkocht. Helaas kon ik die niet meenemen en gelukkig kon ik er een koper voor vinden. Ik hoef er verder niets meer aan te doen, de koper zal de kas zelf afbreken en verhuizen. Wat heerlijk zeg! Ik weet nog veel te goed hoeveel werk we ervan hebben gehad om de kas te plaatsen. Wat dat betreft is het spijtig dat ik er niet langer van kon genieten. Ik heb er echter twee jaar optimaal gebruik van gemaakt en er veel plezier van gehad.

Inmiddels is de kas al redelijk leeg gehaald. Alle tomaten, komkommers en paprika’s zijn geoogst. In de vensterbank liggen de tomaten nog te kleuren. Opeens hoef ik niet meer rekening te houden met water geven. Dat is wel lekker hoor. Vandaag heb ik er maar even van genoten om een dagje vrij te hebben en andere dingen te doen. De komende tijd zal er nog genoeg getuinierd worden!

Naast de kas komt ook al steeds meer ruimte. Nu de rozenstruik weg is, is het er wel wat kaal geworden. Al die prachtige zwarte aarde motiveren om lekker verder te gaan. Opgeruimd staat netjes!

Bezorgd

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Na een tijd van voorbereiding, uitzoeken, opmeten, offertes controleren en corrigeren, gegevens doorgeven en afwachten was het vandaag de dag dat het nieuwe glas voor mijn kas bezorgd werd. Van tevoren had ik al zitten piekeren hoe ik het glas het beste kon neerleggen zonder dat het zou breken. Tenslotte was het met het vervoer van de kas ondanks het goede verpakken toch niet allemaal zo goed gegaan. En hoe moest ik het naar mijn tuin brengen want de bezorging was maar tot op de stoep. De vorige keer gebruikten we een kruiwagen maar eigenlijk paste het glas daar niet zo goed in. En dan zóveel platen (voor het dak al 12)… tsja. Omdat ik niet goed kon overzien wat ik nodig zou hebben fietste ik naar de tuin met veel karton, een oude deken en de laatste oude doeken die ik nog kon vinden in huis in de hoop er ter plekke wat op te kunnen verzinnen.

DSCN2236Het bleek allemaal mee te vallen. Hoewel het glas niet verpakt was (zoals ik al had begrepen), zaten er wel mooie dikke plakkers op. De bezorger wilde me met alle liefde helpen om het glas naar mijn tuin te brengen en met elk twee keer lopen was het al gedaan. Door de dikke plakkers kon het glas tegen elkaar gezet worden en enkel voor de zekerheid deden we een stuk karton tussen de glasplaten en de wand van de kas. De deken, doeken en resterende dozen konden weer mee naar huis. Opgelucht stopte ik de spullen weer in mijn tas om vervolgens heerlijk ontspannen te kunnen gaan tuinieren.

Heeft u voor mij…

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

… 13 glasplaten van 60 bij 45,5 centimeter?

Ik heb het een tijdje voor me uitgeschoven maar deze week moest ik er toch echt aan geloven: glasplaten bestellen. Tsja… alles moet je eens voor de eerste keer doen en dit is zo’n klusje. Nu lijkt het niet zo moeilijk maar toen ik ermee aan de slag wilde gaan begreep ik waarom ik de ‘gemakkelijke klus’ zolang voor me uitgeschoven had. Zo zijn er zijn nog een stel glasplaten die weliswaar kapot zijn maar waar nog wel een kleinere plaat uitgesneden kan worden. Oud glas is echter kwetsbaarder bij het snijden, dus de vraag is of het lukt. Daarbij, het glas dat nu in de kas zit is 3 mm dik, ongehard glas. Een tuinkas heeft echter vaak gehard glas en 4 mm is niet ongewoon. Ga ik voor wat sterker of voor hetzelfde? Dus… wat wil ik eigenlijk precies bestellen?

Je zou denken: glas koop je bij een glaszetter. Ik ga het er dan wel zelf inzetten maar het moet toch ergens vandaan komen. Op internet blijken echter nog talloze andere bedrijven glasplaten aan te bieden. En dat zijn dan nieuwe glasplaten. Je kunt ook voor tweedehands gaan. Via marktplaats bijvoorbeeld. Of misschien heeft de glaszetter ook wel wat tweedehands achter in een schuurtje staan.

Het bezorgen dan: dat kan niet moeilijk zijn. Hoewel… ik wil het natuurlijk niet aan huis bezorgd hebben want dan zou ik alsnog met al het glas in de fietstas naar mijn tuin moeten. Graag op de tuin bezorgen dus. Echter, vanuit mijn tuin kan ik de weg niet zien en als de bestelling van zo’n internetwinkel aangeeft dat het ‘in de ochtend’ bezorgd wordt loop ik het risico wel heel lang aan de straatkant te moeten wachten. Ik kan vragen of ze een kwartier van tevoren bellen (zodat ik nog naar de tuin kan fietsen) maar dan moeten ze het wel bezorgen op een dag dat ik thuis ben. Als ik vanuit Nieuwegein moet komen heb ik aan een kwartier niet genoeg. Bij een plaatselijk bedrijf is dat misschien wel gemakkelijker af te spreken dan bij een landelijke.

Ik heb het nog geeneens over een prijs gehad. Er zit namelijk nogal verschil in de prijzen en dan ga ik toch liever voor goedkoop dan duur 😉 Even op de sites kijken wat de prijzen zijn blijkt óók nog eens niet zo gemakkelijk. Ik mag dan weten dat ik 3 mm vlak glas wil hebben maar bij het ene bedrijf staan prijzen per vierkante meter, bij de ander kan ik een offerte aanvragen en bij de derde hebben ze liever dat ik bel.

Pfff… doe ik nou zo moeilijk of is glas bestellen toch niet zo eenvoudig?

Het begin is er inmiddels. Ik had voor mezelf op een rijtje gezet welke formaten ik nodig had. Vervolgens heb ik bij 4 bedrijven een offerte aangevraagd met daarbij ook de vraag of het mogelijk is om een kwartier voor het bezorgen mij te bellen. De eerste reacties heb ik alweer terug. Bijna tijd voor een volgende stap.

Ploegen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2160Tijdens het opbouwen van de kas kon ik het natuurlijk niet maken om iedereen te vragen op zijn tenen te lopen en ook nog op de tegels in plaats van de aarde. Sterker nog, dat was gewoon onmogelijk. Het gevolg was een behoorlijk aangestampte aarde in en om de kas. Wat de schade aan de planten er omheen betreft is het me alles meegevallen. De rode bessenstruik heeft een takje minder, de veldsla had ik voortijdig geoogst en de rozenstruik heeft iedereen uit de buurt gehouden met zijn doornen. Daarbij bleef er ook geen onkruid meer heel en dat is natuurlijk wel leuk.

Toen het in de afgelopen week zulk mooi weer was ben ik vol frisse moed aan de slag gegaan in de kas. Al het overgebleven glas eruit (de grote stukken heb ik bewaard, de rest kon weg) en vervolgens de schop flink diep in de aarde steken en de aarde opwippen. Spitten kun je het niet noemen, daarbij wordt de aarde ook omgekeerd en dat vinden de kleine hardwerkende beestjes doorgaans erg vervelend. Bovendien stond er geen sprietje onkruid meer, dáárvoor was het dus ook niet nodig. Gewoon ‘wat omscheppen’ leek me wel voldoende. De aarde was vooral taai en bleef in grote brokken staan. Ik heb er de (deels) gecomposteerde bladeren over verdeeld en vervolgens nog een zak compost. Nu mogen de gekoesterde diertjes hun werk doen door het door de aarde te werken en de grote brokken fijner te maken. Tegen de tijd dat ik daadwerkelijk wat in de kas wil laten groeien kan ik de aarde nog wel fijner maken met de hark, voorlopig is het wel genoeg.

DSCN0942Als laatste legde ik nog een klein tegelpaadje aan, de praktijk moet uitwijzen of het nog wat breder moet of dat ik zo overal wel bij kan. Hoe meer pad, hoe minder ruimte voor de planten tenslotte.

 

 

Kas opbouwen III

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

DSCN2118 De grote dag was daar: de dag waarop de kas zou worden opgebouwd. Hoewel ik graag wilde dromen van een prachtige glazen kas, zag ik nog teveel beren op de weg om daaraan toe te geven. Eerst moest de kas maar eens staan.

Met vier man sterk vertrokken we naar mijn tuin. De middag ervoor had ik al uitgezocht met welke onderdelen we moesten beginnen. Mijn broer, die meegeholpen had de kas af te breken, was deze dag uiterst belangrijk want een verkeerde volgorde kon ons veel kostbare tijd kosten. De eersDSCN2131te twee onderdelen bleken al snel verkeerd te zitten en wat waren we blij dat we de dag ervoor nog niet verder waren gegaan. Ik ben geen grote klusser (geef mij maar een trap om te schilderen in plaats van een kas in elkaar zetten) maar er was genoeg te doen en het was ontzettend leuk om te zien hoe het frame al snel de juiste vorm begon aan te nemen. Het verliep voorspoedig tot we bij de dakspanten vastliepen. Twee schroefgaatjes die tegenover elkaar moesten zitten bleken een centimeter uit elkaar te liggen. Hoe je het ook schoof, duwde, puzzelde, het blééf teveel verschil. DSCN2139Even een extra gaatje boren lijkt dan makkelijk maar je wilt niet aan het eind van het proces erachter komen dat de glasplaten allemaal een centimeter te groot zijn. Er was inmiddels een wind opgestoken en de lunchtijd was aangebroken, tijd om thuis op te warmen met soep en afstand te nemen om wat ideeën te laten opborrelen.

De kostbare tijd die we gebruikten voor de lunch zorgde voor nieuwe inzichten en niet lang na de lunch zat ook het dak in elkaar. Terwijl de mannen alle bouten bij langs gingen om deze goed vast te zetten gingen de vrouwen de staanders bij langs met glastape. En toen kon het glas erin…!

Bij het uitpakken van de vele pakketten met glasplaten blekDSCN2140en er helaas nogal wat gesneuveld te zijn. Al bij het afbreken van de kas was ons opgevallen dat sommige glasplaten kapot waren maar nog wel in gebruik. Echter, een glasplaat in twee delen is wat anders dan een glasplaat in drie delen. Daarbij was het nog een heel gepuzzel om de achterzijde van de kas qua glasplaten passend te krijgen daar er wat platen van een afwijkend formaat waren gebruikt. Maar we zijn niet vies van puzzelen en ook het probleem van het tekort aan glasplaten is met een voorlopige oplossing opgelost. Een half uur voor het donker werd, zaten alle (hele) glasplaten erin en was de rest afgedekt met stevig zeil.

IDSCN2144k zal nu de maten voor de ontbrekende glasplaten moeten nemen en daarvoor nieuwe platen moeten regelen. Iets wat ik ook nog nooit eerder heb gedaan, dus nog wel een hobbel om te nemen. Maar… het grootste gedeelte van de kas staat.

En uiteraard: dat vierden we met appeltaart.

DSCN2153

Kas opbouwen II

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

DSCN2108 Al die tuinkassen die je op het volkstuinencomplex ziet zien er zo ontzettend handig uit. En het ís ook handig als je al twee maanden eerder kunt beginnen met tuinieren, als je tomatenplanten droog en warm staan en je een beschutte plek hebt voor kwetsbare zaailingen. Regelmatig keek ik enigszins jaloers naar de tuinders die me al bijna volgroeide bloemkolen konden laten zien terwijl ik net een plantje van 10 centimeter had. Ik hield mijzelf voor dat ik tenminste niet al in februari een paar keer per week naar de tuin hoefde te fietsen, maar eigenlijk was dat vooral om mijn jaloezie te temperen.

Dus toen ik in december een tweedehands kas kon kopen van iemand op het andere volkstuinencomplex verheugde ik me al op vroege oogst. Echter, er moest al heel wat werk verzet worden nog vóór de kas op mijn tuin kwam te staan. Het bestuderen van de constructie, het verzamelen van het juiste gereedschap en inpakmateriaal, het afbreken van de kas, het voorzichtig verhuizen van alle kwetsbare onderdelen (en dan met name ál dat glas), het waterpas maken en verankeren van de fundering en het zoeken van de juiste klemmetjes en schroefjes ter vervanging van de gesneuvelde exemplaren.

Inderdaad… wát een werk zeg!

DSCN2109Afgelopen vrijdag kwamen mijn ouders helpen met het goed leggen van de fundering. Het frame moest iets worden opgeschoven en daarbij wilden we graag dat de kas op een serie tegels kon steunen om verzakking te voorkomen. Het was koud maar zonnig. Bij ons in de familie helpen we elkaar met alle plezier bij het klussen als de catering maar goed is. Dus had ik de avond ervoor appeltaart gemaakt en terwijl mijn ouders gezamenlijk de waterpas ter wille waren verzamelde ik de ingrediënten voor het avondeten. De veldsla werd massaal geoogst (het stond nogal gevaarlijk dichtbij de kas en je kunt moeilijk verwachten dat iedereen op de plantjes let tijdens het klussen) evenals een hele lading prei en aardpeer. Best handig, die wintergroenten.

DSCN2107Het resultaat van die middag klussen leek niet zo groot maar was wel het belangrijkste onderdeel van het bouwen van de kas. Een kas gaat snel kapot als deze scheef staat en er spanning op het glas komt te staan. Genoeg reden om na deze koude klus thuis op te warmen met koffie en knapperige appeltaart terwijl de kersverse prei werd gekookt voor het avondeten.

Kale grond

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

fundering tuinkasHet ziet er nogal kaal uit, de plaats waar de tuinkas komt te staan. De organische stof en phacelia die er een maand geleden nog te zien waren zijn vertrapt en verdort. Tsja, je kunt moeilijk tijdens zo intensieve klus óók nog rekening gaan houden met de planten. Gelukkig stond er niets waardevols in de buurt, enkel de boerenkool die ik dan maar tijdig heb geoogst. Er moet nog een datum geprikt worden om weer met een stel klussers aan de slag te gaan met de kas. Lastig, als de winter eraan zit te komen en je doorgaans zo’n klus enkele weken vooruit plant. Voor hetzelfde geld waait het dan hard, is het vrieskoud of hoost het. Maar tot nu toe lijkt de kas mooi weer aan te trekken, ondanks slechte weerberichten. Zo was met het afbreken twee uur lang regen voorspeld en hebben we slechts een half uurtje miezerregen gehad. Bij het verhuizen was het stralend weer met een mooie helderblauwe lucht en bij het leggen van de fundering kwam de regen pas toen het beton gehard was. Wie op de weersberichten afgaat zal meer slecht weer hebben dan diegene die dagelijks buiten is. En ja, soms heb je gewoon geluk 😉

Een nieuwe tuinkas: de fundering

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is deze week wat stilletjes op mijn blog. Niet alleen gebeurt er weinig in de tuin, ook ben ik druk bezig met klussen in huis. Tussendoor moest er ‘even’ nog een kas verhuisd worden.

DSC_0360Vandaag gingen we met drie man sterk bezig met een fikse klus op mijn tuin: de fundering van de kas leggen. Voor een glazen tuinkas is het ontzettend belangrijk dat er een goede fundering is. Ten eerste moet de fundering goed verankerd zitten, anders vliegt de kas met een flinke storm de lucht in. Daarnaast wil je niet dat de kas gaat verzakken, bij een scheve kas komt er teveel spanning op het glas waardoor deze kapot kunnen gaan. Om diezelfde reden moet de fundering waterpas liggen.

Al met al dus een klus die goed uitgevoerd moet worden om nog lang plezier te kunnen hebben van de tuinkas. Vorige week dacht ik dat de kas in één dag opgebouwd kon worden. Later deze week bereidde ik me er al op voor dat het waarschijnlijk alleen de fundering zou worden. Halverwege vandaag werd het de vraag óf de fundering er ’s avonds zou liggen.

DSCN2064We hadden het advies gekregen om de pootjes van een kas in beton te gieten. De kas had echter geen fundering (deze week geleerd: de fundering van een kas kun je er los bij kopen, bij mijn kas zat ‘ie er dus niet bij) dus moesten we zelf pootjes fabriceren. Terwijl twee naar de bouwmarkt gingen om betonmortel en gegalvaniseerde ijzerpalen te halen ging ik aan de slag met de schop: vier diepe gaten graven waar we een tegel in konden leggen en het beton (in een opengesneden emmertje) op konden gieten. Fanatiek ging ik van start. DSC_0364Van het hele kasgebeuren was dit het eerste echte ’tuinwerk’, lekker graven. Het was heerlijk werken, het was prachtig weer en de dag was nog lang.

Al lang na lunchtijd waren er vier gaten van 70 cm diep, was de funderingrand in elkaar gezet, zaten de ijzerpalen eraan maar moest het geheel nog waterpas gemaakt worden. Bovendien zat de funderingrand niet heel stabiel in elkaar en was enige versteviging wel gewenst. We waren hard aan pauze toe. Hoog tijd om thuis even lekker op te warmen met een kop soep en bij te komen op een comfortabele stoel.

Hard toe aan een behaaglijk lange pauze maar de tijd tikte verder… (wordt vervolgd)

Een nieuwe tuinkas: verhuizen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

kas_verhuizenEen nieuwe kas: alles gaat in stukje bij beetje want het is een hele klus. Vandaag stond het verhuizen van de tuinkas op de planning. En wederom hadden we geluk met het weer. Er was zelfs een strakblauwe lucht met een heerlijk zonnetje!

Bij het afbreken had ik de vele glasplaten omhuld met karton en dit per 6 platen met tape gebundeld. Dat maakte het vervoeren een stuk gemakkelijker. Het glas was minder kwetsbaar én alles bleef netjes op zijn plek.

De lange staanders waren met de kruiwagen wat lastig maar ook dat is gelukt. En dat was een hele kunst want het pad naar de tuin was, door de vele regen, inmiddels meer een modderpoel dan een pad te noemen. Met wat glibberen en glijden kwamen we vanzelf bij de auto aan… 😉

Met dank aan twee behulpzame mensen, die nog een lekker stuk appeltaart in het verschiet hebben, zijn alle onderdelen van de tuinkas inmiddels heelhuids overgekomen. En zo, stukje bij beetje, vordert deze grote klus.

Wordt vervolgd.