Tag archieven: vlinderstruik

De stronk van de vlinderstruik

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De vlinderstruik moest eruit. Deze stond nog maar twee jaar (of alweer drie?) in de tuin. De struik groeide echter in mum van tijd uit van één dunne tak zonder hout tot een fikse struik met dikke, verhoutte takken. Vorig jaar besloot ik dat ik de struik eruit moest halen. Ik moest al minstens twee keer per jaar flink snoeien om de struik binnen de perken te houden en ik zag aan de dikke houten stronk al dat het nog een flinke dobber ging worden.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit winterklusje begin maart nog altijd niet gedaan was. Toen de lente in zicht kwam begon ik me er toch wat druk om te maken. De takken waren al allemaal kort geknipt, maar die stronk… De struik kon en mocht niet nóg een jaar blijven staan. Dus begon ik elke week een stukje te graven rondom de wortels. De verhoutte takken zaagde ik af.

Vorige week ontdekte ik dat ik weliswaar al een behoorlijk gat had gegraven, maar dat de wortels te dik waren om met mijn schep door te steken. Met een zaag kon ik er nog niet bij. Een buurman vroeg wat ik aan het doen was en bood aan om de resterende stronk om te hakken. Vervolgens hoefde ik enkel nog het gat dicht te gooien. En zo werd de grote klus toch nog afgerond vóór de lente. Wat een genot! 🙂

Takkenbos

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Behalve het rooien van de Japanse wijnbes ben ik afgelopen dinsdag nog meer aan het snoeien geweest. De vlinderstruik stond er afgelopen seizoen voor het laatst en moet nu weg. Of iemand deze komt afhalen of dat de struik naar de gemeentewerf gaat, het is sowieso handig om de struik te snoeien. Het is leuk om te doen en het zorgt voor meer ruimte om te lopen. Dus pakte ik nogmaals de snoeischaar en kortwiekte ik de vlinderstruik.

Nu staan er enkel nog de dikke, houtige takken. Wie wil mag de struik gratis komen ophalen.

Koffiedrinken op de snelweg

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

DSCN2503Het was heerlijk weer, afgelopen dinsdag en ik was blij dat ik de tijd had om naar mijn tuin te gaan en ervan te genieten. Heet was het echter wel dus voor mijn ontspannen koffiepauze zocht ik naar een plekje schaduw (die zijn er doorgaans wel in een oerwoud-tuin) waar ook nog mijn stoel kon staan zonder allerlei planten schade toe te brengen. Achter de kas was schaduw met wat extra tegels. Mijn linkerarm stak half in de bessenstruik, mijn voeten lagen bij de aardbeiplanten en mijn hoofd was slechts vijftien centimeter verwijderd van de vlinderstruik. Het bleek een druk stukje te zijn, ergens midden op de snelweg van de vlinders en bijen. Rakelings vlogen ze soms langs mijn hoofd, op volle snelheid onderweg naar de vlinderstruik, de rozenstruik of het IJzerhard. Het is jammer dat de vlinderstruik zo ontzettend snel groot wordt en dat deze daarom weg moet, want het is een schitterend gezicht om al die vlinders af en aan te zien én horen vliegen. Dat een vlinder met zijn vleugels kan klapperen was mij nog nooit eerder opgevallen, maar het is heus waar. Misschien uit enthousiasme om de vele lekkere nectar op de plant daar in de volle, warme zon. Ik voelde me een indringer als ik over mijn paadje naar de kast liep, voorzichtig lopend om niet omver gevlogen te worden terwijl de vlinders en bijen hun best deden om zo snel mogelijk bij de nectar te zijn.

Het voelde goed. DSCN2505

Tuin in het voorjaar

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

JullieDSCN2244 zullen de blauwe lucht even moeten wegdenken en daar (voor vandaag althans) een bewolkte lucht voor in de plaats moeten zetten maar verder geven deze foto’s aardig het beeld weer van hoe de tuin er momenteel uitziet. Terwijl ik deze foto’s maakte zat ik op het terrasje helemaal achterin de tuin. Een hele rij met knalrode tulpen springt meteen in het oog als je de tuin oploopt. De bloemen zijn behoorlijk fors voor een tulp, de meeste tulpen die je op de markt in een bos koopt zijn de helft kleiner. Misschien heeft de kleigrond dat effect op ze of is het gewoon een groot soort. Verder zit de vlinderstruik alweer vol in het blad. Ik geniet er graag nog even van, volgend jaar moet ‘ie eruit. Een vlinderstruik is ontzettend leuk maar op deze kleigrond groeit de struik zo hard dat ik aan het snoeien blíjf. En snoei geeft groei dus veel helpt het ook nog eens niet. Wie belangstelling heeft stuurt maar een bericht via de contactpagina. Jammer is het wel, ik geniet altijd erg van alle vlinders die er op af komen. Gelukkig zijn er nog heel wat andere plantensoorten die vlinders aantrekken.

Takkenhegje

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2093 Het tweede takkenhegje staat er alweer een maand denk ik zo, maar ik had jullie het resultaat nog niet kunnen laten zien. Bij deze. Nu heb ik aan beide kanten van de ‘poort’ een natuurlijke afscheiding. Het hoeft niet hoog, het heeft geen functie, het is vooral voor de sier. Plots is mijn vlinderstruik te klein in plaats van te groot en hebben ook de frambozenstruiken maar weinig snoei nodig vergeleken met de vraag naar de takken. Leuk om zo de takken van struiken uit mijn eigen tuin te gebruiken.

DSCN2084

Natte kleigrond

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

In het najaar kom ik steeds minder in mijn tuin, maar zo nu en dan wil ik er toch weer even heen. Om nog wat te oogsten of om enkel te genieten van dat stukje grond dat ik mag bewerken. Zo ook gister. Een vrije zaterdag is bij uitstek het moment om weer eens te tuinieren. En voor de winter zijn er nog genoeg klussen die gedaan kunnen worden dus vervelen hoef ik mij niet.

De klus die in ieder geval moet gebeuren stel ik het liefste uit. Het gaat om het graven van een geul waarin ik het worteldoek verder kan leggen rondom de frambozenstruiken. Ik ben al op de helft of misschien beter gezegd: nog maar op de helft. Het is namelijk een grote klus en aan het eind van de klus is het resultaat ook nog eens onzichtbaar. Maar goed, dat moet nog eens gebeuren. Gister heb ik lekker wat anders gedaan. Terwijl ik op mijn blog schrijf dat je vooral niet teveel moet opruimen in je tuin voor de winter, ga ik vervolgens zelf lekker takken afknippen om de boel er een beetje beter uit te laten zien. Of nou ja, vooral omdat ik het niet kon laten om eindelijk eens te mogen snoeien. Ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat de meeste mensen voor de winter de tuin netjes maken. Met die paar keer dat ik nu nog naar mijn tuin ga kan ik me al amper bedwingen. Laat staan als je er dagelijks tegenaan kijkt.

Zowel de vlinderstruik als de gele frambozenstruik heb ik kortgeknipt en van de takken heb ik een tweede hekje gemaakt. Helaas, ik kan geen foto laten zien want mijn camera lag nog thuis. Als je zo weinig naar de tuin gaat vergeet je prompt wat je mee moet nemen. Verder heb ik zoveel mogelijk distels en paardenbloemen verwijderd, juist met natte kleigrond is dat gemakkelijk te doen. De dahliaknol mocht mee naar huis evenals wat gladiolenbollen en witlofwortels. En uiteindelijk ging de thee ook gewoon weer mee terug, met de miezerregen trok een bakje verse koffie op de bank thuis toch meer.

Alledaags

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1978Alledaagse dingen vallen vaak niet op. Maar wat voor de één alledaags is, is voor een ander weer heel bijzonder. Daarbij kun je ook van alledaagse dingen genieten of je erover verwonderen. Voor mij zijn alle planten en dieren in mijn tuin enerzijds alledaags (nou ja, bijna dan) en anderzijds elke keer weer speciaal. Ik kan genieten van een vlinder die mijn vlinderstruik bezoekt terwijl ik even zit uit te rusten of van een padje dat door mijn tuin hupst. Elk jaar verbaas ik me weer over de groeikracht van de pompoenplant en over de weelde van de gezaaide bloemen.

GisterDSCN1998 ontdekte ik een mini-plantje van de uitgezaaide phacelia dat al staat te bloeien terwijl het nog amper boven de grond komt. Ik heb het voor jullie op de foto gezet, een foto van dichtbij en eentje op normale afstand. Ik ben benieuwd of jullie het op de tweede foto nog terug kunnen vinden. DSCN1999

Snoeien en sparen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1478 Laatst schreef ik al over mijn ’takkenboel’, al die gespaarde takken om een afscheiding te maken. Afgelopen week is er nog een heleboel bijgekomen. Alle takken van de lavatera waren kaal omdat het deze winter wél hard genoeg vroor daarvoor, en de vlinderstruik begon alweer uit te lopen. Een mooi moment om de boel eens flink terug te snoeien. De lavatera heb ik tot de stronk toe afgeknipt, de vlinderstruiken komen ook al aardig in die richting.

Normaal gesproken gooi ik de kleine takken op de composthoop maar deze keer heb ik die ook maar bewaard. Het scheelt hout op de composthoop en ik hoop dat ik zo een dichtere afscheiding kan maken. Bij de afscheiding langs de rozenstruik vielen nogal grote gaten namelijk. Ach ja… eigenlijk zou ik eens een hele berg wilgentakken moeten hebben, maar zo van eigen tuin heeft ook wel iets. DSCN1477

Opeens lijkt de tuin heel geordend en opgeruimd nu alle kale takken afgeknipt zijn. Een lekker begin van het jaar.

Voor de liefhebber heb ik trouwens nog een vlinderstruik! Er was iemand die belangstelling had maar dat is over gegaan, de struik is echter te groot om er nog bij te hebben. Wie o wie kan ik hiermee verblijden? Zo in het voorjaar is het een goed moment om te verplanten. Het gaat om een lichtpaarse variant. Belangstelling? Stuur even een mailtje. Je mag ‘m dan gratis meenemen. DSCN1479

Vlinder gemijmer

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1107_rs Gister had ik op zo’n hele middag tuin genoeg tijd om even rustig te pauzeren. Thuis had ik bedacht dat ik dan misschien wel even lekker kon zitten tekenen, de ideale ontspanning. Toen ik echter mijn bakje koffie zat te drinken op mijn nieuwe terras vond ik het leuker om wat om me heen te kijken. Er waren verschillende tuinders aan het werk en van mijn eigen tuin kan ik ook altijd erg genieten. Ik vroeg me wel af waarom ik bij het aanleggen van het terras niet had bedacht dat de vlinderstruik veel te hoog is om overheen te kijken. Tussen de takken door kijken lukt ook niet erg. Het plan voor het terras lag er al zo’n 1,5 jaar en ik ben vergeten om even te controleren of dit nog wel het beste plekje was. Hmmm. Daar zit je dan, terwijl je lekker van je tuin wilt genieten staar je naar de grote takken van de vlinderstruik.

Het duurde niet lang voor ik mijn mening bijstelde. Want er is veel te zien op zo’n vlinderstruik. Vlinders fladderen af en aan en ook hommels komen er graag. Eigenlijk wel heel bijzonder om op eerste rang naar al dat vlinder gefladder te kunnen kijken! Wat een goed idee zeg…

In mijn tuinboekje, dat ik toevallig deze keer had meegenomen, zit een overzichtskaart van de bekendste Nederlandse vlinders. Handig, want sinds ik weet dat ‘witte vlinders’ niet altijd koolwitjes zijn vraag ik me altijd af waar ik op moet letten om te kunnen ontdekken welk soort het is. Het bleken deze keer wel koolwitjes te zijn, die parend over de grond duikelden. Een atalanta vind ik ook altijd mooi om te zien. Verschillende vosjes kwamen langs en opeens ontdekte ik ook nog een gehakkelde aurelia. En díe naam kende ik tot nu toe alleen van de vlinderkaart.

DSCN1111_rsTerwijl ik naar de vrolijke vlinders zat te kijken vroeg ik me af wat vlinders tijdens hun leventje eigenlijk doen. Moeten ze iets bereiken? Of hoeven ze alleen maar eten te zoeken voor die dag en is dat genoeg? Tijdig eens voor nageslacht zorgen. Voor sommige vlinders een lange reis naar het zuiden tijdens de winter. En verder: fladderen. Wat heerlijk zeg! Ze hoeven niets en zijn ondertussen ontzettend waardevol en nuttig door de bestuiving van allerlei planten. Daar kan een bezige bij zoals ik nog wat van leren. Vlinders ZIJN gewoon.

Over bijen gesproken: ik werd vandaag nog met eentje geconfronteerd. Het was meteen de laatste ontmoeting want na het loslaten van zijn angel in mijn hand viel het beestje dood neer. Het was al dood voor ik doorhad dat ik hem had ontmoet. Gelukkig kon een vakkundig EHBO’er de plek meteen uitzuigen en heb ik er, op een pijnlijke plek na, geen last van gehad. Handig zo’n EHBO’er die je altijd bij de hand hebt. 😉

Stratenmaker

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

DSCN1100_rs Een goed begin is het halve werk. En zo werd het terras gister in een vlot tempo gelegd nadat ik de vorige keer al een begin had gemaakt. Eindelijk, na 1,5 jaar op de to-do-list te hebben gestaan 😉 Het is heerlijk om in een hoekje van mijn tuin te kunnen zitten, op een stoel in plaats van op de grond, in de schaduw als ik daar behoefte aan heb, en zo mijn tuin te kunnen overzien. Al is de vlinderstruik daar eigenlijk wat te groot voor, het belemmert mijn zicht. Genietend van mijn welverdiende bakje koffie overwoog ik om op een ander plekje ook een eventuele zit mogelijkheid te maken. Zes tegels moeten genoeg zijn om m’n stoel neer te kunnen zetten en mijn voeten nog op de tegels ervoor te kunnen neerzetten. Jullie vragen je vast af waar ik dat dan wil doen, gezien mijn propvolle tuin. Nou… goed nieuws! Volgend jaar krijg ik nog een stuk tuin erbij! 🙂 Mijn buren (de ‘guppen’) houden er mee op en ik krijg een halve tuin (net zoveel als dat ik nu heb, 62 m2) erbij. Wat een heerlijk vooruitzicht! Ik ben alweer lekker bezig met plannen maken. De vlinderstruik kan dan meer ruimte krijgen evenals de frambDSCN1102_rsozenstruiken. De pompoen hoeft dan niet meer via de bramenstruik en frambozenstruik de 2e verdieping op te zoeken maar mag gewoon over de grond verder groeien. En er is dus plaats voor een extra zitplekje. Alleen zal ik wel wat moeten puzzelen met mijn hoeveelheid tegels. Ik wil graag ook daar paadjes aanleggen (het is heerlijk om zonder modderschoenen door de tuin te kunnen lopen) maar daar heb ik niet genoeg voor. Ik zal wel wat paadjes moeten verleggen. Een leuke puzzel. Echt iets voor in de wintermaanden 🙂