Worteldoek II

De middag wortels uitgraven en worteldoek ingraven is me goed bevallen. Midden in de winter kom ik veel minder buiten en dan merk ik dat ik het tuinieren mis. Toch moet ik altijd over een drempel heen om in de winter naar de tuin te gaan. Een goede reden dus om niet te lang te wachten met de tweede helft van de klus. En zo ging ik enkele dagen later alweer naar de tuin. Ik wist wat ik wilde gaan doen en kon snel aan de slag.

Het werk vlotte snel en ik realiseerde me dat ik de klus misschien wel af kon krijgen. Dat zou wel erg fijn zijn. Er is nog genoeg te doen in de tuin. Hoewel ik lekker bezig was weet ik dat deze klus snel blijft liggen zodra er andere dingen te doen zijn.

Het werd even flink doorwerken want de zon ging op tijd onder. Maar zowaar, vóór het donker werd kon ik tot het eind van het stuk worteldoek doorwerken. Nu is alles waar ik niet goed bij kan en wat aan de buren grenst mooi afgewerkt. Heerlijk voldaan ging ik naar huis.


Worteldoek I

In de winter is het tijd voor, jawel, de winterklussen! Tot nu toe is de winter zacht en droog, ideaal hiervoor. Rondom de feestdagen bleef er nog genoeg vrije tijd over om eens lekker aan de slag te gaan. Met een extra paar sokken aan ging ik aan de slag. Het was koud, maar er moest een inspannende klus gedaan worden, dus eigenlijk was het helemaal niet erg.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is DSCN6228.jpg

Achterin mijn tuin heb ik de composthoop liggen. Deze was behoorlijk groot geworden en ik was al aan een nieuwe stapel begonnen. Tussen de twee hopen was nog ruimte vrij, ideaal om de oudste stapel eens om te keren. De kwaliteit van de compost onderin verraste me. Prachtige, fijnverteerde compost. Een deel heb ik dan ook meteen maar over de tuin verspreid.

Met het omgooien van de composthoop kwam er eindelijk ruimte om mijn ‘wortedoek klus’ af te maken. Eigenlijk is het stuk onder de composthoop het enige stuk waar nooit goed het wortelonkruid weggehaald is. En daar groeiden inmiddels al behoorlijk dikke wortels van het pispotje, ook wel haagwinde genoemd. Tijdens de zomermaanden is het al snel te heet voor deze intensieve klus terwijl ik in de winter wel wat extra warmte kan gebruiken. Dus dankzij de kou kon ik flink aan de slag om de dikke witte wortels van het pispotje uit te graven.

Vervolgens kon ik verder met het ingraven van het worteldoek. Na zo’n 2,5 uur buiten werken kon ik tevreden terug kijken op een ontspannen middag. Het worteldoek kwam tot bijna achterin de hoek en ik had een wit emmertje vol dikke witte wortels. Nog één of twee keer een middag aan de slag en de (in de zomer) vervelende klus is geklaard.

Wat is een pispotje/haagwinde?

Worteldoek ingraven

In mijn vorige tuin kwam ik er na een paar jaar achter dat de frambozenstruik behoorlijk kan woekeren. Toen was het echter al te laat en kwam de struik al meters vanaf de struik weer uit de grond opzetten. Ik heb toen worteldoek verticaal ingegraven om te voorkomen dat ik het hele jaar bezig zou zijn de frambozentakken uit te trekken.

Toen ik in deze tuin bij de buurvrouw een frambozenstruik zag staan w as ik dan ook meteen alert. Mijn eerste plan was om mijn eigen framboos dan ook maar in dezelfde hoek te zetten. Maar bij nader inzien pak ik het liever anders aan. Net als in mijn oude tuin ben ik bezig worteldoek verticaal in te graven. Nu er nog niet zoveel in de tuin staat is dat nog goed te doen. Ondertussen kan ik bij het graven de aarde vrijmaken van de wortels van pispotjes. Mijn eigen framboos komt in een houten kist met worteldoek eronder.

Het verticaal ingraven van het worteldoek is een hele klus en bepaald niet mijn favoriete bezigheid. Maar inmiddels zit het belangrijkste in de grond. Het liefst trek ik het doek door tot achter de composthoop langs. Maar dat zijn plannen voor later. Voorlopig kan ik weer even verder.

Graafwerkzaamheden

DSCN0732 Wie ooit nog eens van plan is om een framboos in zijn tuin te planten mag er eerst wel goed over nadenken hoeveel ruimte deze struik mag innemen. Bovengronds ziet het er prachtig uit, is het makkelijk te snoeien en geeft het heerlijke vruchten. Ondergronds is het echter een verschrikkelijk woekerende plant die zich een weg dwars door de tuin baant.Meters bij de struik vandaan schiet er opeens weer wat groens omhoog wat hardnekkig terug blijft komen. Enkel mDSCN0731et flink graafwerk kan de wortel getraceerd worden en is deze weer te herleiden tot de moederstruik. Middenin het tuinseizoen, als er allerlei groente in de tuin staat is dat echter niet wenselijk. Vandaar dat ik dit voorjaar ben begonnen met het maken van een scheiding met worteldoek. Rondom het stuk met de frambozenstruiken en de braamstruik komt een rand met worteldoek tot zo’n halve à 1 meter diep.

In het voorjaar heb ik het eerste gedeelte gedaan maar er moet nog een heel stuk gebeuren. Het leek me gister een geschikt moment: weinig groente in de tuin, geen droge (en dus harde) grond én mooi weer.

Het is een klus die maar langzaam vordert, elke vooruitgang is welkom. Gelukkig ben ik toch weer bijna twee meter verder gekomen. En als het tegelpad er dan tóch al uit ligt is het nog niet zo’n gek idee om de route nog eens te bekijken. Echt praktisch lag het niet. Nu ik de tuin alweer een aantal jaren heb weet ik wat beter waar ik wel en waar ik geen paadje wil hebben. Zo langs de perenboom kan prima want daar groeit toch niks, vlak langs de frambozenstruik is onhandig want de helft van het jaar hangen de takken royaal over het pad. Na de klus van het worteldoek kan ik dus over naar ’tegels leggen’. Zo blijft ook de winter nog ’tuinseizoen’. DSCN0735

Graven

Prachtig weer, lekker warm. Heerlijk! Om op het balkon te zitten met een ijsje of zo. Niet echt weer om in je tuin te staan graven. Maar goed, je hebt wel eens rare mensen, en die moeten zo nodig weer op schema komen met hun tuin…

Om een lang (zwam)verhaal kort te maken: vanmiddag stond ik in de hitte te graven in mijn tuin om een stuk worteldoek rondom de frambozenstruiken te leggen. Het is nog niet klaar, maar voorlopig is het genoeg. Juist dat vak waarin ik nu (of liever 2 weken geleden) wilde zaaien, moest eerst half omgeploegd worden om alle wortels van de framboos eruit te halen en vervolgens dmv worteldoek af te sluiten van de moederplant. Ik hoop dat het doek diep genoeg zit en dat alle kleine worteltjes die nog achtergebleven zijn niet meer gaan uitlopen.

In ieder geval is het me gelukt om nog net voor half mei de capucijners en de doperwten gezaaid te hebben. De volgende stap is om nog een stellage erbij te bouwen die de capucijners tot 2 meter hoogte kan ondersteunen. Hmmm… misschien moet ik op zoek naar een scout of zo…? Mijn vaardigheden zitten meer op het gebied van het neerzetten en ombuigen van pvc-buizen. Gaas heb ik ook al, maar dit gaat maar tot 1 meter hoogte. Nou goed, ik kan nog even vooruit en de capucijners kunnen nog even groeien.

Frambozenstruiken

ToeDSCN1584n ik mijn tuin nog maar net had, wist ik het nog niet, anders zou het wel eens kunnen zijn dat deze struiken niet in mijn tuin terecht gekomen waren. Inmiddels weet ik het namelijk wél: frambozenstruiken woekeren verschríkkelijk! En in zulke vruchtbare kleigrond met alle ruimte om te groeien gaat dat hooguit één à twee jaar goed. Inmiddels is voor mij het 3e jaar aangebroken en moet ik echt wat doen om deze struiken in toom te houden. Zou ik ze nu aanschaffen dan zou ik ze in een grote pot in de tuin ingraven. Nu is het daarvoor wat te laat (ze laten zich niet meer in een pot wurmen) en ga ik aan de slag met worteldoek. Het begin is er al, een flink gat dat diep genoeg is om het worteldoek ónder de wortels van de framboos te krijgen. Nu moet dat gat nog een greppel worden om de hele struikenboel heen zodat ze alleen in dat éne vak kunnen woekeren. In zeker zin heeft het geen haast, al is het wel handig om het in het voorjaar te doen. Na een half uurtje graven loopt het zweet me over de rug, ook al is het nog fris. Laat staan wat er in de zomer gebeurt als het 20 graden is of warmer. Bovendien staan er straks allemaal bonen in dit vak. Maar goed, het is een hele klus dus ik doe het maar rustig aan. Stukje bij beetje, zo kom ik er wel. En ondertussen mag iedereen stekjes van mijn frambozenstruik aannemen als ze zich er maar van bewust zijn dat deze struik ‘gewoon in de tuin’ een risico met zich meebrengt.