Lief

Terwijl ik lekker aan het tuinieren was en het onkruid tussen de plantjes verwijderde kreeg ik gezelschap van twee lieveheersbeestjes. Twee verliefde lieveheersbeestjes. Zo zagen ze er in ieder geval wel uit. Of misschien was de verliefdheid al overgegaan in duurzame liefde. Of misschien waren ze gewoon uit op voortplanting. In ieder geval, ze liepen boven op elkaar over de tegels tussen mij en mijn onkruidemmer. Aangezien ik een liefhebber ben van lieveheersbeestjes sinds ik weet dat ze luizen eten, deed ik erg mijn best om ze niet te pletten. En daarvoor moest ik wel goed opletten want ze renden nogal enthousiast heen en weer. Maar op een gegeven moment was ik ze kwijt en ik hoopte maar dat ze niet plat onder mijn slippers zaten. Of gespietst aan mijn schepje. Of… ja, wat kan een lieveheersbeestje toch niet allemaal aan gevaren tegenkomen in zijn leven. Ik mijmerde over de kwetsbaarheid van deze kleine diertjes en tuinierde maar wat verder.

Opeens voelde ik wat gekriebel op mijn been. De lieveheersbeestjes waren nog niet klaar en banjerden vrolijk verder. Geen obstakel was hun te hoog, geen plaats te gek. Ik hield maar even pauze en even later waren ze alweer andere ‘bergen’ aan het beklimmen.

Ik hoop dat ze vele kleintjes voortbrengen en nog vele luizen zullen verorberen.

2 antwoorden naar “Lief”

  1. Altijd leuk om lieveheersbeestjes te vinden! Ik heb er dit jaar een tiental naar de kas verplaatst in de hoop dat ze daar eitjes zouden leggen en de vele luizen zouden verorberen (en dat is nog gelukt ook).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.