Zo, hier is dan weer eens wat geluid vanuit de volkstuin. Ik wilde een afscheidsbericht typen maar het blijft toch een beetje kriebelen om wat te vertellen over de tuin. Dus bij deze: de blog zal niet meer regelmatig wordeng geüpdate maar zo nu en dan laat ik nog wel even wat van me horen.
Afgelopen winter ben ik in de tuin bezig geweest om het net rondom de bessenstruiken te vervangen voor een vogelvriendelijke variant namelijk: gaas. De tijd zal het leren of het veilig genoeg is, maar de vastgedraaide vogeltjes uit een net peuteren vond ik zo verschrikkelijk dat ik dat graag wil voorkomen. In gaas kunnen ze tenminste niet verstrikt raken als ze in paniek weg proberen te komen.
Bij deze langdurige klus die ik graag voor mij uit wilde schuiven kreeg ik gelukkig wat hulp. Ons kleine ventje is dol op boormachines. Hij heeft er dan ook altijd één bij de hand; met een grote fantasie kun je van alles wel een boormachine maken. Mama helpen met schroeven en boren was dus ook geen probleem. We zaten dus gezellig in het zonnetje te werken.
Echter: gaaswerk is niet zomaar geplaatst. Ik ben al aardig wat uurtjes bezig geweest en het is nog niet helemaal af, maar gelukkig is het einde in zicht. Ik heb nieuwe palen geplaatst en met twee extra palen kon ik zo een vaste opening maken in het gaaswerk. Daar komt een vliesdoek te hangen dat ik er makkelijk vanaf kan halen. Tenslotte moet het onkruid nog steeds verwijderd kunnen worden. Het gaaswerk rondom is verder klaar, aan de bovenzijde ben ik op de helft. Nog één keer moed verzamelen en het geduldwerkje van ijzerdraad rijgen uitoefenen en ik heb het gaaswerk vast.
Hopelijk geen gewonde of zieke vogels meer en goed beschermde bessen.
Hoi, af en toe een update is toch prima! Dat past nu beter bij jou leven. Altijd leuk om iets van jou te lezen. Ik kijk af en toe es. Geniet, en tot over een poosje …