Hoera! Ik kwam op een avond thuis van mijn tuin (ja, de tuinmiddagen lopen weleens over in de avond, het kan nog net voor het te donker is…) en precies op het moment dat ik in het ‘coconnenbakje’ keek, kroop er een vlinder uit. Direct liet ik alles uit mijn handen vallen. De oogst die schoongemaakt en opgeruimd zou worden, de bloemen die in het water moesten, het eten dat ik zou gaan maken: HET moment was aangebroken, eindelijk zou ik een vlinder uit zijn cocon zien komen! Het gaat altijd zo snel dat ik meestal al een ‘kant-en-klare’-vlinder tegen de wand van het bakje zie zitten, met hooguit nog wat golvende vleugels. Al moet ik zeggen dat het me elke keer weer verrast, zo’n nieuw leven dat geruisloos mijn kamer in is gekropen.
Zonder mijn blik ook maar een ogenblik af te winden grabbelde ik in mijn tas naar mijn fototoestel. Als een vlinder uit zijn cocon kan kruipen zonder dat ik iets merk terwijl de bak voor mijn neus staat, dan zal ik dit keer niet eens met mijn ogen knipperen. Maar ik heb het mis. De vlinder neemt alle tijd en na een half uur weet ik dat dit niet de snelste vlinder is… Maar zo heb ik gelukkig alle tijd om foto’s te maken. En daar laat ik jullie graag in delen. Vandaag deel I. Bij foto 4 en 5 zie je duidelijk hoe de vlinder met zijn pootjes aan de cocon trekt/zich afzet op de cocon.
Beweging in de kraamkamer! Een verslag van mijn rupsenbelevenissen van vandaag.
Ik had weer nieuwe rupsen meegenomen naar huis en het leek me leuker om de rupsen in een glazen bak te doen in plaats van de plastic bak waar ik door alle krassen niet meer in kon kijken. Dus nadat ik de rupsen uit de bak had gehaald zette ik het deksel op zijn kant in de bak zodat ik de achtergebleven cocon wat beter kon bekijken. Verder zaten er nog twee rupsen al een aantal dagen nogal stil, ook op het deksel, en het leek me leuk om te zien hoe ze zouden veranderen in een pop.
Vanavond ontdekte ik dat er nog een klein rupsje was achtergebleven. Och toch! In de verste verte geen eten voor het beestje meer te vinden. Zorgvuldig werd deze alsnog verhuisd naar het rupsenhuis. Toch nog maar even goed kijken of dat dan écht de laatste was. Het viel me opeens op dat die ene rups wel heel erg had zitten poepen. Ik meende dat ‘ie een cocon aan het spinnen was? Poepen rupsen dan nog? Misschien was het kantelen van het deksel te stressvol voor het beestje? Toch wel raar want op een blad beweegt hun ondergrond ook voortdurend.
Het leuke van zo’n open bak is dat je zo nu en dan even kunt kijken. Nu de cocon zo’n twee weken oud is, kan het niet lang meer duren voor deze opengaat. En ja, dat wil ik wel heel graag meemaken!
Een uur later weer kijken levert een interessante ontdekking op. De poepjes van de rups bewegen! Hoe is het mogelijk?! Door goed te turen naar het kleine gekrioel ontdek ik dat er allemaal mini-rupsjes onder de rups vandaan komen. Of komen ze nu úit de rups? Ik zou het serieus gaan denken. Maar het zijn toch de vlinders die eitjes leggen? Niet de rupsen? Heeft die ene vlinder die ik eergisteren vrijliet al zo snel eitjes gelegd? Volgens mij was het meer bezig met bijkomen van zijn metamorfose…
Terwijl ik met mijn neus zowat bovenop de ‘zogende rups’ zit (het doet me denken aan zo’n zeug die tig kleintjes bij zich heeft krioelen die willen drinken) zie ik vanuit mijn ooghoek wat bewegen. Hé, de cocon! Nu ben ik helemaal niet meer bij de bak weg te slaan, dát wil ik wel zien! Ik weet dat een vlinder enigszins kreukelig uit zo’n cocon komt en ik ben reuze benieuwd hoe dat er dan uitziet. De bak verhuist naar de tafel en een extra lamp wordt aangesleept om genoeg licht te hebben om foto’s te maken. Prompt moet de accu van de camera opgeladen worden en is het SD-kaartje van de andere camera stuk. Het is toch wat. Gelukkig gaat zo’n metamorfose langzaam en laadt mijn accu snel op.
Terwijl ik verwachtte iets interessants te zien bij de cocon blijkt de ‘zogende rups’ nog interessanter. Kijk maar eens goed naar de foto’s. (Als je op de foto klikt krijg je deze in groter formaat) Op de foto om 19:05 zie ik mini-rupsjes tussen een heleboel draadjes. Op de volgende foto (19:58) lijken de rupsjes zich uit het net te ontwarren en kan ik zelfs een rupsje zover krijgen om op mijn vinger te kruipen. Bij de laatste foto (20:18) zie ik alleen een heleboel draadjes en nog het kopje van slechts één mini-rups. Wat gebeurt hier eigenlijk?
Het is mij een raadsel. Interessant is het wel!
Ondertussen zie ik de cocon verkleuren en opeens herken ik er een vlinder in! Zien jullie het ook? Het ligt op zijn rug, met de vleugels in mini-formaat ongeveer in het midden te zien, ik zie er al een stip op en een zwart randje.
Ondertussen is het 22 uur. De vlinder zit nog net zo ver in de cocon als drie uur geleden, de mini-rupsjes lijken zich ook ingesponnen te hebben en de rups die een cocon aan het maken is heeft zich uitgerekt, ingetrokken, zijn achterlijf heen en weer bewogen en zich weer uitgerekt. Ik heb blijkbaar de hele avond naar rupsen en een cocon zitten kijken. Live-tv. En hierbij dus het verslag 😉