Toen ik eens op internet aan het zoeken was naar fruitbomen, ontdekte ik dat er in Boskoop een grote fruitbomenkwekerij zit. Nu zitten er in Boskoop heel veel kwekers van allerlei soorten bomen. Wat dat betreft is het dus niet zo verwonderlijk. Maar, een vriendin van mij woont in Boskoop en de kwekerij zit op fietsafstand. En dus had ik de mogelijkheid om eens zelf langs te gaan bij een kwekerij.
Mijn vriendin wilde wel met mij mee om eens te kijken. En zo gingen we laatst naar de kwekerij van de familie Houweling. Waarschijnlijk beter bekend onder de naam fruitbomen.net.
Ik keek mijn ogen uit. Waar het eerst vooral allemaal boompjes op rij waren, ontdekte ik al snel dat ik in elke mogelijke soort fruitboom óók nog eens keus had uit verschillende rassen. En dan kon ik nog weer kiezen uit hoogstam of laagstam. Het was maar goed dat we op de fiets waren en ik erna nog met het openbaar vervoer moest. Anders had ik zeker van alles gekocht.
Dat kopen is overigens geen probleem. Er staan nog wel een aantal fruitsoorten op mijn wensenlijstje. Maar ik denk er graag eerst even goed over na welke soorten het gaan worden. Tenslotte is de tuin ook een keer vol.
Een abrikozenboompje lijkt me wel wat, maar die kan beter bij huis staan, een beetje beschut in plaats van op de kale volkstuin. Er waren meerdere soorten om uit te kiezen. Dankzij de uitgebreide website kan ik hier thuis nog eens verder naar kijken en een soort kiezen. Ook een moerbeiboompje lijkt me wel wat en ik ontdekte dat deze kwekerij ze in laagstam heeft. In dat geval kan ik er eentje in mijn volkstuin neerzetten.
En dan nog kiwi. Mijn man vertelde laatst dat zijn collega een kiwiboom in de tuin heeft en hij liet foto’s zien van prachtige kiwi’s zo groot als eieren. Gewoon in Nederland in de tuin. Ik wist wel dat je in Nederland kiwi’s kunt kweken maar dat ze zo groot kunnen worden had ik niet verwacht. Bij de collega duurde het 6-7 jaar voor er iets te oogsten viel. Dus toen ik in de kwekerij kiwi’s zag staan was ik geneigd om maar vast eentje mee te nemen. De keuze was echter reuze en ai… wat kies je dan? De ‘Jenny’ van de collega stond er tussen, maar ook een zelfbestuivende soort die sneller oogst geeft. Ik heb me toch nog maar even ingehouden. Het is ook zo jammer als je na jaren wachten op de oogst toch liever een andere soort had gekozen.
Uiteindelijk gingen we met lege handen weer huiswaarts. Maar mijn handen jeukten om thuis aan de slag te gaan en uit te zoeken welke soort ik kan gaan kopen.