Jaaaa, het is me gelukt! Ik heb ‘even gevraagd’ en nu heb ik een heleboel oud hout tot mijn beschikking! š
Gisteravond fietste ik naar mijn tuin en kwam ik (weer) langs een huis waar ik overdag iemand bezig zag met het maken van een nieuwe houten bank. Het oude hout lag op een grasveld aan de weg en ik vroeg me af of dat weg zou gaan. Na een paar keer bellen (de aanhouder wint) deed er iemand open en toen ik vroeg of het hout wegging en of ik het mocht hebben, kreeg ik toestemming. Dus heb ik mijn fietstassen volgeladen met de kleinste stukken en ben ik naar mijn tuin gefietst. Er zaten zelfs nog resten van het nieuwe hout bij, misschien leuk voor een vogelhuisje. Op de terugweg de grote planken over mijn stuur en zadel gelegd en naar huis gewaggeld, dat was dichterbij. Na nog een ritje was alles opgeruimd. Nu kan ik aan de slag. Heerlijk! En dat terwijl het eigenlijk niet direct meer nodig was omdat ik van de buurman nog wat oud hout kon krijgen. Ach, zelf verzameld hout is natuurlijk veel leuker. Een overwinning geeft voldoening en dat is heel wat waard.
Mijn roos doet het schitterend, de meeste bloemen bloeien en het lijkt bijna meer bloem dan struik. Volgend jaar kan ‘ie niet langer op mijn balkon staan, op deze manier groeit ‘ie al snel zijn bloembak uit.
Pingback: De weg van via-via - Spruitenieren