Hoewel het tuinseizoen ten einde loopt, is de tuin nog niet leeg. Sterker nog, kort geleden heb ik net weer een stuk ingezaaid. Dit keer met winterpostelein. Een jaar geleden had ik er nog nooit van gehoord. Hoewel, ik herinner me opeens dat ik jaren terug bij een oude vrouw ging schoonmaken via de thuiszorg. Ze wilde graag dat ik ook de boodschappen voor haar deed en het heeft haar enige moeite gekost om mij ervan te overtuigen dat winterpostelein in de supermarkt te koop is. Op de afdeling groente. Ik snapte er niks van. Ik dacht aan delftsblauw porselein tussen de aardappels en vroeg me af of die vrouw niet een beetje in de war was. In de supermarkt heb ik nog iemand ernaar gevraagd, diegene aankijkend met een blik van: ‘ja, ik weet ook niet wat ik ervan moet denken’ en het bleek er niet te zijn. Jammer, anders had ik toen al kunnen ontdekken dat het niet delftsblauw is. Het is dus een soort sla, tenminste, ik denk dat het in die categorie valt. Kleine blaadjes, een beetje zo groot als spinazie. Het zaad ontkiemt pas bij lage temperaturen en zo kun je in de winter dus nog verse groenten oogsten.
En je kunt er hele lekkere soep van maken… 🙂