Het leek zo mooi, de taart op de bokashi emmer en geen muis die er bij kon. En dat was ook zo. Tot ik zag dat er geen vogels op af kwamen en ik op het idee kwam om de bokashi emmer wat meer op een beschutte plek te zetten. Het duurde niet lang of de taart leek aangevreten. Al snel begon ik een vermoeden te krijgen wie er zo regelmatig langs kwam. En ja hoor, al snel zag ik meerdere keren per dag de muis weer langs huppelen. Regelrecht naar de (toen nog) prachtige (vogel)taart.
Hoe kwam dit kleine diertje tegen het gladde oppervlak omhoog? Jullie kunnen het misschien al wel raden. Zo midden op mijn balkon kon de muis er inderdaad niet op komen, over het hengsel zou het misschien nog kunnen lopen maar dat zat veel te hoog voor zo’n klein diertje. Maar zet de emmer naast een hoge bloempot en zelfs een ongeletterde muis weet boven te komen.
Tsja… daar had ik de taart niet voor gemaakt! De emmer staat weer midden op h
et balkon. Geen vogels te zien, de winter is veel te zacht, ze kunnen genoeg ander (lekkerder?) voer vinden. Door de hevige regenval van de afgelopen week is de taart inmiddels plaatkoek geworden.
En muis? Die komt nog graag even langs, op zoek naar over de rand gespoelde kruimeltjes.