Sinds kort heb ik ’s avonds op het balkon gezelschap. Met mooi weer vind ik het heerlijk om ’s avonds nog op mijn balkon te zitten lezen. Afgelopen week werd het een avond waarop ik bleef zitten tot ik de letters van mijn boek niet meer kon zien. Aan het lezen was ik echter allang niet meer want ik had ontdekt dat er een beestje mij gezelschap kwam houden. Een beetje schuw maar eigenlijk helemaal niet zo heel bang scharrelde een muisje rond op het balkon, nog geen meter bij mij vandaan. De zonnebloempitten die de kraaien hadden laten vallen uit de voederpot zocht het muisje één voor een op om ze tevreden op te peuzelen. Aangezien het al bijna donker was kon ik me voorstellen dat het beestje rondscharrelde. Vanavond echter was het nog lang niet donker toen ik alweer wat vanuit mijn ooghoeken het balkon zag oversteken. Hé, daar is ‘ie weer! Het was half negen en nu ik wist dat het muisje zich weinig van mijn aanwezigheid aan zou trekken heb ik mijn camera gepakt. Ik laat jullie graag meegenieten van de zoektocht van Muis over het balkon. 
Hoewel ik mijn balkondeur eigenlijk niet meer open durf te laten staan (een muis op het balkon is heel wat anders dan een muis in de woonkamer) vind ik het stiekem ook wel weer een beetje leuk, zo’n klein gezelschap wat ik kan observeren. Als zo’n muisje al druk bezig is op mijn balkon, hoeveel meer dieren aan insecten, slakken en misschien wat wormen zullen er dan niet op mijn balkon leven? Misschien zit ik als “reus” wel middenin een ‘wereldstad’.
