Bezoek

We zijn verhuisd. Na een boel voorbereiding is het dan zover en inmiddels wonen we in een nieuw huis met een tuin. Nog vol tegels, maar dat zal in de toekomst wel veranderen.

Op ons balkonnetje in het oude huis hadden we de vogels eindelijk zover dat ze bij ons eten kwamen halen. De dagen voor de verhuizing was het druk met mussen die broodkruimels kwamen snoepen. Het was er zelfs zó druk dat we meerdere keren per dag wel het schaaltje konden aanvullen. Of het goed is voor vogels als ze voornamelijk broodkruimels krijgen weet ik niet, maar voor die korte tijd kon het geen kwaad. Voornamelijk een mannetjesmus kwam eten halen, maar met enig regelmaat kwam er ook een vrouwtje met een jonkie mee. Kwetterend om eten zat de jonge mus naast het schaaltje brood, te bibberen met z’n vleugeltjes, roepend om eten. Pa en ma stopten eten in z’n bekje, dat zo recht voor z’n neus van het schaaltje kwam.

De avond voor de verhuizing stond de balkondeur wagenwijd open om de boel wat af te koelen. Mannetjesmus zocht weer wat broodkruimels en stapte parmantig de kamer binnen. Ho, dat is niet de bedoeling! Ik zag het al gebeuren: de vogel wil terug, fladdert tegen het raam, raakt in paniek en voor je het weet heb je een vogel wild rondfladderend tegen elk raam dat ‘ie tegenkomt. Gelukkig, dat viel mee. De mus hipte zo weer terug het balkon op. Daar waren toch meer kruimeltjes te vinden dan op het kale laminaat.

De ochtend van de verhuizing braken de mussen een record: ik legde de laatste broodkruimels op het schaaltje en binnen een minuut zat mannetjesmus alweer te snoepen. Voor het schaaltje verhuisd werd was ‘ie leeg.

Ze zullen wel verdwaasd rondgehipt hebben op het balkonnetje, de dag na onze verhuizing. Her en der lagen nog verloren broodkruimels waar ze van konden eten. Verder moesten ze op zoek naar een nieuwe voederplaats.

Op ons nieuwe adres zijn ook genoeg mussen en ze weten onze tuin al te vinden. Ze hippen wat rond en pikken her en der wat eten van de tegels. De broodkruimels die ik gister voor ze uitgestrooid heb, heeft ze echter niet bereikt. De logeerhond heeft ze smakelijk zitten oplikken.

Suzanne met de mooie ogen

Genoeg te vertellen over mijn balkon momenteel. Dat krijg je met al die kleine plantjes die je gaat verpotten. De Suzanne met de mooie ogen heeft zich er niets van aangetrokken dat het in zo’n piepklein bakje stond. Tegen de tijd dat ik het ga verplanten is het al een aardige sliert geworden. Ik weet nog steeds niet zo goed waar ik ze in zal zetten. Ze kunnen prachtig klimmen en op een mooi plekje met goede klimmogelijkheden wordt het een prachtige, volle plant. Maar… waar is dat op mijn balkon? Ik weet het nog niet precies. Vorig jaar hadden ze wel klimmogelijkheden maar werd het teveel één sliert die een beetje wegviel tussen de andere plantjes. In de tuin daarentegen deed de plant het schitterend, enkel bij wat stokken.

In ieder geval hebben ze nu hard een grotere pot nodig, dus vooruit dan maar. Met twee stokken erbij kunnen ze alvast lekker aan het klimmen. Ondertussen heb ik nog weer even de tijd om iets te bedenken. Of misschien halen ze vanaf de top van de stokken wel precies het gaaswerk dat er boven zit, groeien ze uit tot een volle plant en is het probleem al opgelost.

Ondersteboven

O ja… die plantenzak heb ik ook nog…. De Topsy Turner, de zak waarin de tomaat ondersteboven kan groeien. Allang weer vergeten en inmiddels staan alle tomatenplanten al in de tuin. Gelukkig heb ik connecties met andere tuinliefhebbers en had ik enige tijd geleden nog gevraagd om tomatenplantjes. Ze werden laatst netjes bezorgd toen mijn vriendin op bezoek kwam. Handig hoor. De zak werd voor een deel gevuld met wederom Makkelijke Moestuin Mix. Van die mix heeft de plant maar zo’n 15-20 cm nodig om te groeien. Dat scheelt enorm want de zak is minstens 50 cm lang. Om het uitdrogen wat uit te stellen heb ik er bovenop nog wat oude aarde gedaan.

De tomatenplantjes waren nog klein en zo kon ik er nog twee in kwijt. Meestal ben ik al te laat en dan wil dat niet meer zo goed. Als ze eenmaal zitten groeien ze wel lekker om elkaar heen. Komende zomer kan ik weer tomaatjes snoepen terwijl ik op het balkon lig te luieren. Heerlijk! 🙂

Nieuwe potgrond

Mijn balkon was zo langzamerhand wat dicht geslibd. Tientallen klein potjes met plantjes, allang groot genoeg om verpot of naar de grote wijde volkstuin gebracht te worden. Maar ach… soms blijven dingen wel eens liggen hè. Ondertussen groeiden in de hangpotten allemaal plantjes van onbekende afkomst. Rucola, onkruid, enne… sjonge, dat lijkt wel het plantje van vorig jaar!

De afgelopen tijd ben ik flink actief geweest met verpotten en het verversen van de aarde in de plantenbakken. Het heeft de petunia in de hangbak goed gedaan. In een week tijd is het van een klein groen plantje naar een volop bloeiende volle bak gegroeid. Wauw…! De wortels zijn duidelijk nog intact en de nieuwe aarde heeft de plant een nieuwe boost gegeven.

De anjers wilde ik ook in een andere pot hebben. Tussen het blauwgroen van de anjers bleek nog een ander plantje te groeien. Ik geloof dat het middaggoud is. Nóg maar een pot vullen. Gelukkig kwamen er ook heel wat potten vrij doordat ik maar eens ongewenste plantjes ging weggooien. Zo ging de citroenmelisse bij het groen afval. Het plantje deed het prima. Je kunt er heerlijke thee van zetten. Maar als je dan één keer bedenkt dat het toch wel wat doet denken aan schoonmaakmiddel is het voorgoed afgelopen. Niet doen dus. En anders past er in die pot vast nog wel een leuk bloeiend plantje. Middaggoud bijvoorbeeld.

De doorzettende muis

Een muis houdt niet van aluminiumfolie. Waarom het precies is heb ik nooit uitgezocht, maar op zolder werkt het uitstekend. Elk gaatje wordt dichtgestopt met aluminiumfolie en voor zover ik weet zijn díe gaatjes allemaal nog dicht. Het enige probleem op zolder is dat er nog gaatjes zijn die minder goed bereikbaar zijn waardoor een muis alsnog wel binnen kan komen.

Maar dan de muis op het balkon. Alle tot nu toe gegeven informatie blijkt opeens onderuit te gaan want… de muis zit aan het aluminiumfolie… 🙁 Een paar dagen nadat ik het gat versperd had met het folie begon het geknaag opnieuw. Toen ik naar buiten keek bleken er overal snippers aluminiumfolie te liggen. Hé, dat doet een muis toch niet?

Nogmaals heb ik het gat dicht proberen te maken. Het zou wel eens een ingang naar de spouwmuur kunnen zijn want het gat is eindeloos. Maar als de ingang maar versperd is, dacht ik zo. Het is inmiddels weer een tijdje stil. Nu maar hopen dat de muis niet óm het aluminiumfolie gaat knagen.

Lampionnen in kleur

Ik mis wel eens wat verlichting op mijn balkon. In de winter bijvoorbeeld, als het al vroeg donker is. Eigenlijk wil ik de gordijnen nog niet dicht doen maar het raam lijkt zo’n zwart gat. En in de zomer is het juist heerlijk om ’s avonds nog even buiten te zitten als het niet meer zo warm is. De tl-lamp in de keuken kan ik dan wel aanzetten maar het staat zo ongezellig.

Vanaf vandaag is dat allemaal geen probleem meer. Ik heb lampionnen gekregen om mijn balkon mee te verlichten. Het geeft een sfeervol uitzicht in plaats van een saai zwart gat. Ze zijn op zonne-energie wat het probleem van de ontbrekende elektriciteit ook meteen oplost. Het is wat koud om buiten te zitten, maar je zou het toch bíjna gaan doen 😉 dscn2074

Klein gezelschap

DSCN0993Sinds kort heb ik ’s avonds op het balkon gezelschap. Met mooi weer vind ik het heerlijk om ’s avonds nog op mijn balkon te zitten lezen. Afgelopen week werd het een avond waarop ik bleef zitten tot ik de letters van mijn boek niet meer kon zien. Aan het lezen was ik echter allang niet meer want ik had ontdekt dat er een beestje mij gezelschap kwam houden. Een beetje schuw maar eigenlijk helemaal niet zo heel bang scharrelde een muisje rond op het balkon, nog geen meter bij mij vandaan. De zonnebloempitten die de kraaien hadden laten vallen uit de voederpot zocht het muisje één voor een op om ze tevreden op te peuzelen. Aangezien het al bijna donker was kon ik me voorstellen dat het beestje rondscharrelde. Vanavond echter was het nog lang niet donker toen ik alweer wat vanuit mijn ooghoeken het balkon zag oversteken. Hé, daar is ‘ie weer! Het was half negen en nu ik wist dat het muisje zich weinig van mijn aanwezigheid aan zou trekken heb ik mijn camera gepakt. Ik laat jullie graag meegenieten van de zoektocht van Muis over het balkon. DSCN1004

Hoewel ik mijn balkondeur eigenlijk niet meer open durf te laten staan (een muis op het balkon is heel wat anders dan een muis in de woonkamer) vind ik het stiekem ook wel weer een beetje leuk, zo’n klein gezelschap wat ik kan observeren. Als zo’n muisje al druk bezig is op mijn balkon, hoeveel meer dieren aan insecten, slakken en misschien wat wormen zullen er dan niet op mijn balkon leven? Misschien zit ik als “reus” wel middenin een ‘wereldstad’.

DSCN0994

Donkerblauwe viooltjes

P_20160312_161328Wat heb ik de afgelopen dagen van het mooie weer genoten zeg! Hoewel het niet overal in het land zo was, hadden we hier 3 dagen stralend weer. Ik ben twee dagen in mijn tuin aan de slag gegaan en heb vandaag mijn balkon een voorjaarsbeurt gegeven. Afgelopen week kocht ik een tray donkerblauwe viooltjes en deze heb ik her en der in een plantenbak geplant. De Lidl heeft deze week de potgrond in de aanbieding en daarmee kon ik een aantal plantenbakken weer opvullen. Wat extra aarde maar ook wat extra voeding. Verder konden alle dode takken afgeknipt worden, moest het gaas weer stevig vastgezet worden en wilde ik bovenal genieten van het heerlijke weer. Aan het eind van de middag kon ik voor het eerst dit jaar in de zon op mijn balkon koffiedrinken. O,P_20160312_161337 wat héérlijk!

Het voordeel van het opruimen van mijn balkon en het planten van nieuwe plantjes is dat ik daar dagelijks van kan genieten. Nog even en dan komen bij de viooltjes ook de tulpen, ik zag vanmiddag al het eerste tulpenkopje boven de aarde verschijnen. Lang leve het voorjaar!

P_20160312_161410

Er past nog meer op het balkon

P_20150602_163657Je houdt het niet voor mogelijk maar er is nog steeds ruimte op mijn balkon. Na al die bloempotten die ik steeds weer vul en waarvan maar een klein deel naar de tuin verdwijnt, blijkt er nog genoeg ruimte te zijn voor twee nieuwe grote bloempotten. Lekker fleurig, weer een ander kleurtje. Inmiddels is de eerste gevuld met een cherry tomatenplant. Voor de tweede moet ik eerst nog de bestelde zak potgrond ophalen voor ik verder kan en kan ik nog even bedenken wat ik erin wil hebben.

Zo nu en dan doet mijn balkon me denken aan dat kleine studentenkamertje dat ik had. 7,5 vierkante meter. Een hoogslaper, een boel planken aan de muur en een heerlijk groot bureau. En nog paste er in elk hoekje en gaatje nog wel wat extra, was er nog ruimte voor een logé en toen ik ging verhuizen bleef ik me verbazen over de enorme berg spullen die er maar uit het kamertje bleef stromen. Efficiënt gebruik maken van de ruimte zit wel in de familie, ik zal er wel een tik van meegekregen hebben. Gelukkig.

Balkonpraat (II)

De duiven op het balkon zijn ongewenst. Het is sneu maar waar. Muis echter wordt gedoogd en soms stiekem verwelkomd. Echter geeft dat wel enige onrust nu de zomer dichterbij komt. Want een open balkondeur is meer dan genoeg voor een muis om mijn huis binnen te glippen. In de winter vond ik het gezellig, zo’n muisje op het balkon. Laatst heb ik echter maar de laatste restjes vogelvoer (lees: muizenvoer) verwijderd in de hoop dat dit kleine diertje op zoek ging naar een ander plekje.

En nu? Nu is muis dood.

Gezien de aangelegde voedselvoorraden die ik bij het opruimen van het balkon vond, had hij genoeg te eten. Het zou me niks verbazen als het een vast plekje op mijn balkon had gevonden gezien de hoop achter mijn rieten bloembak (nu het favoriet duivenplekje) Echter stond er een verraderlijke val op het balkon. Een val die zichzelf langzaamaan in werking stelde. In het begin onschuldig en ongevaarlijk. Na een forse regenbui redelijk gevaarlijk. Na heel wat forse regenbuien dodelijk.

Muis is erin getrapt. Erin gezonken beter gezegd.

DSCN1495-1
Om gevoelige lezers een trauma te besparen is de foto enigszins onscherp gemaakt.