Elk jaar is het weer spannend hoeveel peren ik in het najaar kan oogsten. Ook al lijkt het in het voorjaar een royale oogst te worden, er kan nog van alles gebeuren. En elk jaar gebeurt er inderdaad ook van alles. Dit jaar zijn er 4 peren die het tot nu toe overleefd hebben en rustig verder groeien tot een volwassen peer. Dat is een record! Ik heb al één keer 2 peren geoogst, een ander jaar slechts 1 en ik geloof dat ik vorig jaar helemaal niets had. Vier peren zou dus een enorme vooruitgang zijn.
Maar zoals gezegd, er kan nog van alles gebeuren. En zo gebeurde er deze week iets dat de oogst met 25% verminderde. Een peer begon te rotten nadat er blijkbaar een vogel van had geproefd. Enkele dagen later viel de peer naar beneden, precies op een stokje. Een gespietste peer. De kostbare vrucht heeft nu niet enkel aan de bovenkant een rotte plek, maar óók aan de onderkant. Daar valt nog weinig van te eten… Ik heb de peer na onderzoek weer terug gespietst aan het stokje en hoop dat de wespen, bijen, hommels en vlinders er smakelijk van zullen eten. Dan is de vrucht niet voor niets gegroeid. 