Logés

Ze zijn er weer, mijn jaarlijkse logés. Of nou ja, dit keer zijn het weer totaal anderen, maar toch zit er een ritme in. Ergens in de zomer als ik koolplanten tegenkom die helemaal kaalgevreten worden door de rupsen neem ik weer wat logés mee. Dit jaar ben ik vrij laat, volgens mij had ik ze vorig jaar al een maand eerder. Maar gelukkig, ook nu mag ik er weer van genieten: het zien opgroeien van de rupsen, het mysterie van de cocon en het vrijlaten van de nieuw geboren vlinder. In mijn dromen komen er wel eens honderden verschillende, felgekleurde vlinders uit de bak tevoorschijn. In werkelijkheid zijn het vrijwel altijd koolwitjes (ik vis ook wel eens ergens anders rupsen vandaan) maar ook al heeft een koolwitje weinig variatie in kleur, het blijft een mooie vlinder. Vooral omdat de pasgeboren vlinders nog heel sloom zijn en zich gerust van dichtbij laten bekijken. Daar moet je in de vrije natuur toch wat meer geduld voor hebben. Nog even geduld, de rupsen moeten zich eerst nog vol eten.