De pioenroos heeft de verhuizing goed doorstaan en is inmiddels op zijn hoogtepunt. Met dat warme weer gaat het natuurlijk wel héél snel. Terwijl ik dit stukje typ regent het buiten flink, van de open bloemen zal er morgen wel weinig over zijn. Maar gelukkig, er staat er hier binnen nog eentje in een vaasje.
Bij de pioenroos twijfel ik altijd of ik wat knoppen zal afsnijden. Het probleem is namelijk dat er meerdere knoppen aan één steel zitten en dat de onderste knoppen doorgaans nog lang niet zo groot zijn als de bovenste. Echter, als ik alleen de bovenste knop wil meenemen heb ik maar een steeltje van zo’n 7 cm en dat is wel weer erg kort voor zo’n grote bloem. Meestal wacht ik dus maar af tot er een knop opengaat die een steel voor zich alleen heeft, of tot de bovenste knoppen zijn uitgebloeid en de onderste aan de beurt zijn. En verder geniet ik ervan als ik op de tuin ben. Want o, wat zijn pioenrozen toch mooie bloemen zeg! Zo’n klein knopje dat uitloopt tot een reusachtige bloem, ik sta er elk jaar weer versteld van. 
