Het stond al even op de planning, een ritje naar de stort. Met al het afval dat uit de tuin kwam, de grote wortels van de maggiplant én een groeiende verzameling wortelonkruid was er afgelopen zaterdag voldoende om de rit maar eens te maken.
Samen met echtgenoot gingen we aan de slag om het laatste hoekje van de tuin afvalvrij te maken. Het werd een grote bak vol stukjes plastic. Plastic vergaat niet. Het valt uiteen in kleine stukjes en na verloop van vele jaren heb je héél veel kleine stukjes. Tot de stukjes zo klein zijn dat je ze niet met het blote oog meer kunt zien. Deze stukjes plastic waren groot genoeg om te kunnen zien, maar irritant klein om uit de tuin te vissen. Er zullen er nog genoeg liggen maar het ergste ligt nu op de stort. De stenen waren makkelijker te verwijderen. Er bleken 6 tegels van 40 bij 60 cm onder de aarde te liggen, een bak vol grote en kleine stenen en nog een verzameling aan halfvergane palen. De grote tegels kan ik mooi gebruiken bij de afscheiding van mijn tuin. Aangezien de vorige huurder veel aarde op de tuin heeft gebracht ligt mijn tuin nu hoger dan de tuinen naast mij. Dat maakt het wel eens lastig om de tuin egaal te krijgen zonder alle aarde naar de buren te brengen. Een randje om de tuin zou ideaal zijn. De grove stenen gaan naar het rotsrandje. De rest zijn we nu kwijt. Wat een heerlijk opgeruimd gevoel geeft dat.
Terwijl we nog bezig waren met het opruimen van de laatste spullen kwam er een andere tuinder langs. Of we nog belangstelling hadden voor courgette- of komkommerplanten. Nou… die komkommerplanten kon ik wel goed gebruiken! Ik heb ze dit jaar vanwege de bruiloft en het opbouwen van de tuin niet gezaaid. Maar nu was er precies een plekje vrijgekomen waar de komkommer zou kunnen staan. En zo stond er aan het eind van de klus ook al meteen wat in de tuin. Ze zijn erg klein, maar met een beetje geluk groeien ze hard genoeg om een mooie oogst te produceren.