De witlof moet in het donker groeien maar zo nu en dan kan ik het niet laten om de vuilniszak eraf te halen om even te spieken. En wat een leuke verrassing was dat, om gister dit aan te treffen! Het begint al op heuse witlofkropjes te lijken.
Het verschil in grootte tussen de witlofstronkjes is nogal groot, maar dat was het verschil in wortel ook. In de tuin heb ik laatst alweer een paar wortels gerooid (en dit keer laat ik ze wél op de tuin liggen met het blad eraan) maar de (grote) wortel die in deze pot zit is tot nu toe ook de grootste van allemaal. Waarschijnlijk hadden ze wel iets meer ruimte gewild in de tuin. Maar al doende leert men. En ik moet zeggen: ik ben erg trots op het resultaat, en al helemaal omdat het de eerste keer is!