Avonduren

Het was vrijdag heerlijk weer om nog even in de tuin te gaan. Dus toen ik ’s avonds de gelegenheid had om nog even te tuinieren greep ik die kans met beide handen aan. Hoewel ik soms het gevoel heb dat ik steeds maar kort in de tuin wat kan doen, is er toch al heel wat werk verzet en ligt de tuin er wel netjes bij.

Half april had ik een vak helemaal zaaiklaar gemaakt en stond ik op het punt om de witlof te zaaien toen ik erachter kwam dat de witlof pas half mei gezaaid mocht worden. Nog iets te vroeg dus. Maar het werk was niet voor niets, want met het verwijderen van slechts enkele nieuwe onkruidsprietjes was het vak zo weer zaaiklaar. Zo had ik vrijdag in een mum van tijd de witlofzaadjes in de aarde.

Verder heb ik nog een bloemenmengsel gezaaid, ik ben benieuwd wat er boven komt. Vorig jaar viel de opkomst van (een ander) bloemenmengsel wat tegen, maar je moet het blijven proberen. In ieder geval wordt er genoeg regen voorspeld voor de komende week dus ze zullen niet uitdrogen.

Bij de bessenstruiken heb ik een bodembedekker geplant: muurpeper. Het is een dichtbegroeiende vetplant. Waar de muurpeper groeit hoef ik veel minder onkruid te verwijderen en dat is handig omdat de bessenstruiken onder een net groeien. Nu is echter het probleem dat de muurpeper razendsnel groeit en inmiddels de bessenstruiken begint aan te vallen. Tijd om de boel in te tomen. Sommige stukken kan ik er zo af trekken, maar er zijn ook plekken waar de plant zich hardnekking in de aarde heeft verankerd. Dat is vervelend want het groeit gemakkelijk weer aan als je wat laat zitten. De vraag is of dit het goede alternatief is voor onkruid wieden. Eerlijk gezegd ben ik meer fan van de phlox, maar deze groeit niet zo snel en vorig jaar had ik wel wat anders aan mijn hoofd. Ik kijk het nog maar even aan en heb vrijdag flink wat verwijderd. Ook bij de frambozenstruiken kan ik ermee aan de gang. Mocht het maar één keer per jaar hoeven dan is het wel te overzien. Voorlopig staan de bessenstruiken in ieder geval weer even veilig.

Grote voorraad

Mijn bestelformulier voor de nieuwe zaden was allang de deur uit. En doorgaans bestel ik nogal royaal, omdat er zóveel leuke soorten in de folder staan. Het was dus niet nodig om ‘ja’ te zeggen toen mijn tuinmaatje vroeg of ik nog wat zakjes zaad wilde. Ze bleven over op haar werk, de houdbaarheidsdatum naderde en de zaden waren niet meer te verkopen.

Maar ja… ik ben niet zo goed in ‘nee’ zeggen en bij alles wat met tuin, tuinieren en volkstuinen te maken heeft al helemáál niet.

Zo kwam het dat ik nog een hele voorraad aan zaden kreeg. Veel verschillende bonen en een andere soort witlof. En dan nog drie nieuwe soorten, namelijk witte kool, wortelpeterselie en snijbiet.

Met zo’n enorme keuze uit soorten groente wordt het hóóg tijd om eens een teeltplan te maken. Mijn tuinmaatje zei niet voor niets (terecht!) dat ik blijkbaar mijn aandacht momenteel ergens anders heb liggen. Half februari en zelfs het teeltplan nog niet eens gemaakt. Maar gelukkig, het zijn leuke dingen die me afleiden. Je zou kunnen zeggen dat ik dit jaar op tuingebied een flinke winterslaap heb gehouden. De aandacht voor de tuin komt vanzelf weer terug.

Treurige witlof

witlofHet is droevig gesteld met mij witlof dit jaar… Al in de tuin zag ik dat de planten er dit jaar veel minder fris bij stonden dan vorig jaar. De bladeren begonnen te rotten, de plantjes bleven klein. Dat voorspelde weinig goeds voor de wortels. Het is wat. Schrijf je een blog waar zowaar tot in Engeland de tips over de witlof worden toegepast en staat je eigen witlof er zo treurig bij. Het kan gebeuren! De wortels heb ik geoogst en zoals ik al verwachtte waren deze klein en sprieterig. Helaas… dat wordt niks met mijn witlofoogst dit jaar… 🙁

Desondanks heb ik tóch de wortels gezet. Er was er eentje bij die gelukkig nog redelijk dik was, alleen erg gek gevormd. De rest is tsja… het is meer om me het gevoel te geven dat ik niet helemáál voor niks heb gezaaid, verzorgd en gewacht. Al zullen er waarschijnlijk enkel wat losse blaadjes komen.

Áls ze komen. En dan zullen ze met heel erg veel liefde opgegeten worden! dscn3061

Planten planten

DSCN2431 Er zijn weer heel wat plantjes in de tuin gezet, afgelopen vrijdag. De bonenplanten stonden al even op de tuin (advies: zet de potjes voorgezaaide bonen NIET in je kas, dat wit uitgeslagen blad erna betekent namelijk dat het verbrand is) en moesten hoognodig geplant worden.

Samen met mijn tuinmaatje ben ik aan de slag gegaan en aan het eind van de middag hadden we flink wat werk verzet. Alle bonenplanten stonden in de grond met een reserve aan vocht rondom hun kleine wortelstelsel. De rest van het vak werd ingezaaid met eveneens bonen. Verder waren er nog doperwtplantjes die de grond in konden; zelfs na 2x zaaien en regelmatig water geven vielen er nog grote gaten in de rij dus ik was blij dat ik thuis ook nog wat had gezaaid. Na de theepauze (die door het warme weer maar koudwaterpauze werd) werd de witlof uitgeplant evenals de zinnia’s en twee kogeldistels. Tussendoor kregen vele planten een extra slokje water, zelfs struiken begonnen al slappe blaaDSCN2430djes te krijgen. Ik was dan ook erg blij dat het gister en vandaag regende want om nu elke 2 à 3 dagen de héle tuin water te geven… Dankzij het natte weer hoef ik me wat minder zorgen te maken om de net geplante plantjes, ze zullen niet snel te droog zijn. De slakken zijn met dit weer echter wel massaal aan het werk dus helemaal zorgenvrij ben ik niet. Morgen maar eens kijken hoe ze de eerste dagen doorgekomen zijn.

Volle vensterbank

1460743719934983185636 Van de groenten die ik dit jaar wil verbouwen is bijna alles inmiddels gezaaid. Inmiddels wordt het tijd om aan de bloemenserie te beginnen. Daarvan heb ik alleen de vlijtige liesjes en Susanne met de mooie ogen gezaaid. Meer is echter nog niet mogelijk aangezien de vensterbank inmiddels helemaal vol staat. De doperwten en kapucijners (rechts op de foto) zijn al ijverig aan het zoeken naar houvast. Ze moeten binnenkort naar buiten. Dat er dan meer plek zal zijn valt te betwijfelen aangezien de courgette-, komkommer-, pompoen- en tomatenplantjes hun potjes alweer uitgroeien. Hoog tijd om ze naar de tuinkas te verplaatsen. En hoewel ze daar prima terecht kunnen qua plek en licht, is het beter nog even te wachten. Tenslotte is het lastig om op te letten waar je staat als je bovenhands glas in de kas moet schuiven en bevestigen. Maar mocht de nood hoog worden dan is daar ook wel weer wat op te vinden.

Er is echter nog een andere uitwijkplaats. Helaas had de kalanchoë (de soort plant die ik van jongs af aan altijd wel in één of meerdere kleuren in de vensterbank heb staan) zoveel luis dat het meer een kweekbak voor luis leek dan een bloeiende plant. Snel de deur uit! De vensterbank in de slaapkamer is nu flink gesopt en kan binnenkort wel wat plantjes herbergen. Hopelijk zijn er geen luizen meer achtergebleven…!

In de kweekbak op de foto hieronder komt alweer van alles boven: witlof, maïs en boerenkool laat zich al zien, de andijvie vraagt nog wat geduld. 14607436867931917065333

Zelf witlof kweken? Goed te doen!

Het afgelopen jaar probeerde ik voor het eerst zelf witlof te kweken en het is me goed bevallen. Aangezien ik van tevoren maar moeilijk kon inschatten hoeveel werk het was en waar ik allemaal op moest letten maak ik graag voor anderen een ‘handleiding’ met wat foto’s.

Het kweken van zaad tot witlof duurt zo’n driekwart jaar. Je zaait de witlof in april buiten in de volle grond. Voorzaaien in huis kan natuurlijk ook. witlofwortel oogstenOmdat je uiteindelijk de wortel wilt oogsten en je het liefst één grote penwortel hebt (zie het verschil in wortels op de foto’s) is het handig om van tevoren de grond goed los te maken.

De witlofplantjes zullen er uitzien als sla maar dan niet als krop maar met grote, losse bladen. Je kunt dit blad eten maar erg lekker vind ik ze niet. Boven de grond nemen ze wel aardig wat ruimte in, houd daar rekening mee bij het zaaien of verplant ze later.

Tot oktobwitlofwortels witlof rooiener hoef je vervolgens weinig te doen aan de witlof. Tegen de tijd dat het bijna gaat vriezen kun je de wortels oogsten. Steek met een riek in de buurt van de plant en wip de plant op zonder de wortel te breken. De plant kun je een aantal dagen, met het blad er nog aan, op de tuin laten liggen. De bladeren zullen afsterven terwijl de energie naar de wortel(s) gaat.

Na een aantal dagen snijd je de bladeren tot 2 à 3 centimeter boven de wortel af, veeg je de wortel wat schoon en snijd je de kleine worteltjes eraf. Je kunt ervoor kiezen om alle wortels tegelijk te rooien en ze in te kuilen zodat ze beschermd worden tegen de vorst, of je kunt er steeds een aantal oogsten en deze meteen zetten. Met de zachte winter het afgelopen jaar was dat laatste bij mij goed te doen.

Het zetten van de wortels lijkt moeilijker dan het is. Het is van belang dat de wortel in vochtige, voedingsarme grond komt te staan en in het donker. Als je niet zoveel witlof tegelijk wilt hebben (zoals ik) dan kun je hiervoor een emmer vullen met een deel (gebruikte) potgrond en een deel zand. De wortel(s) snijd je eventueel op dezelfde lengte af en zet je in de aarde voordat je de emmer helemaal vult. Vervolgens vul je de emmer tot de rand van de wortels. Zorg dat er geen rotte blaadjes meer aan zitten en giet vervolgens water in de emmer zodat de aarde vochtig is en het zand allemaal tussen de wortels gespoeld is.

Om het donker te maken kun je een vuilniszak over de emmer doen. Zorg ervoor dat het geheel dicht is zodwitlofat je de vochtigheid behoudt. Je hoeft geen water meer te geven.

Na 6-8 weken kun je de witlof afsnijden en opeten.

De wortel heeft erna niet voldoende energie meer om nog een stronk witlof te laten groeien. Wel groeien er nog weer kleine blaadjes uit de wortel. Ik wil dit jaar (2016) eens uitproberen of het ook werkt om de wortels weer in de tuin te zetten en in oktober weer te oogsten.

Na de witlof

WitlofAfgelopen winter heb ik voor het eerst van mijn leven mijn eigen witlof verbouwd. Een langdurig proces van zaad naar plantje met wortel, wortel oogsten en tot een witlofstronkje laten groeien. Al met al neemt het zo’n driekwart jaar in beslag. Ondanks de lange tijdsspanne is het me goed bevallen. Het voordeel is namelijk dat ik in de winter nog groente van eigen tuin kan eten zonder dat ik in de winter kort daarvoor naar mijn tuin moet. Want dat is vaak het probleem met mijn wintergroenten: ik kom te weinig in mijn tuin. De witlofwortels kan ik nog een tijdje goed houden in een zak en ondertussen alvast een paar wortels zetten. Op het moment dat ze bijna klaar zijn plan ik in wanneer ik ze wil eten en kan ik ze verser dan vers opeten.

Ik heb echter nog niet ontdekt wat ik daarná met de witlofwortels moet. Ik las op een site dat je niet een tweede stronkje uit de wortels kunt kweken omdat de wortel dan te weinig voeding bevat. Gezien de miezerige blaadjes die er inmiddels aangroeien geloof ik dat meteen. Echter… zou het ook werken als ik de complete wortel weer in de tuin zet en in de herfst nogmaals oogst? Volgens mijn logica (er groeien weer groene bladeren aan, de wortel kan weer voeding opnemen en nog verder groeien) zou dat moeten kunnen. Ik wil het gaan proberen. Daarnaast zal ik ook maar wat nieuwe witlof zaaien voor het geval het níet lukt. Want inmiddels wil ik ’s winters niet meer zonder eigen witlof. Witlof

Winterse kou

Vorst! Ik was al zo snel ingesteld op ‘een warme winter’ dat ik me er spontaan door heb laten overvallen. Erg? Nou, de mooie dahlia-bollen liggen veilig op zolder en de boerenkool kan juist wel wat vorst hebben. Misschien dat de bloemkoolplantjes wat bescherming nodig zouden hebben? Dat zou ik eerst nog moeten opzoeken (sjonge, het is al januari! Beetje laat, niet?) dus ik hoop maar hard dat ze er tegen kunnen…

Nee, dan de witlofwortels. Vorige week geoogst, netjes op balkon gelegd met de bladeren er nog aan. Na een week kunnen ze dan mooi in een emmer met zand. Dagelijks zie ik ze liggen. Even binnenleggen is zó gepiept. Maar vanmiddag kwam het pas in mij op dat die vást niet tegen vorst kunnen, aangezien wordt aangeraden om ze in te kuilen. O, nee…

De blaadjes zagen er nog groen uit, dat leek nog prima. Toch? Toen ik ze snel even wilde binnenhalen bleek dat schone schijn te zijn. De wortels zaten vastgevroren aan de balkonvloer. Drie kon ik er nog heelhuids afkrijgen, één brak doormidden en de rest heb ik daarom maar laten liggen. Ik weet eigenlijk niet of ze nu nog wel willen groeien. Maar uiteraard ga ik het proberen, ik ben altijd in voor een nieuw experiment!

Winterkost

veldslaVandaag viel het me op dat ik nog vrij wat soorten groente uit de tuin eet. De boerenkool waarvan momenteel een deel in de vriezer ligt, de witlof die ik op zolder kan oogsten, de vergeten bleekselderij waar ik vorige week nog eentje van uit de tuin haalde en prei, die overigens vooral nog in de tuin staat. Ondertussen is de veldsla klaar om te oogsten en heb ik vanmiddag nog pompoensoep gegeten wat ik enige tijd geleden had ingevroren.

Vergeet ik zowaar ook nog dat ik vandaag weer eens heb genoten van mijn droogbonen die ik zo goed kan bewaren dat ik gewoon vergeet dat ik ze zelf geteeld heb. Leuk. En dat in januari!

En… waarschijnlijk kan ik over een week ook weer een cherrytomaatje eten… 🙂

Groen afval

Hoewel het niet vriest is er weinig te doen in mijn tuin. Nou ja… ik zou heus wel dingen kunnen doen maar de natte klei werkt niet echt motiverend. Bovendien krijgen bepaalde hobby’s van mij slechts in de winter de kans om er mee aan de slag te gaan en kan de tuin nog wel even wachten. Als het weer wat warmer wordt komen de tuinkriebels vanzelf wel weer.

Toch ga ik met enige regelmaat naar de tuin. Niet vaak, maar de regelmaat is er wel. Ik ben namelijk een actieve afvalscheider en in mijn appartementencomplex is geen mogelijkheid om groen afval in te leveren. Met mijn twee bokashi-emmers die ik inmiddels als simpele ‘groencontainer’ in gebruik heb kan ik het groene afval toch verzamelen zonder dat ik last heb van stank. Echter, een emmer is wel eens vol en zo stap ik dan maar weer op de fiets om de emmer(s) te legen. Best leuk om dan weer even te kijken hoe de tuin erbij ligt ook al veranderd er momenteel niet zoveel.

Ik kwam vandaag weer thuis met een aantal porties verse boerenkool, een vergeten bleekselderij en nog wat witlofwortels. En zo eet ik nog steeds met enige regelmaat groente uit eigen tuin.