Avonduren

Het was vrijdag heerlijk weer om nog even in de tuin te gaan. Dus toen ik ’s avonds de gelegenheid had om nog even te tuinieren greep ik die kans met beide handen aan. Hoewel ik soms het gevoel heb dat ik steeds maar kort in de tuin wat kan doen, is er toch al heel wat werk verzet en ligt de tuin er wel netjes bij.

Half april had ik een vak helemaal zaaiklaar gemaakt en stond ik op het punt om de witlof te zaaien toen ik erachter kwam dat de witlof pas half mei gezaaid mocht worden. Nog iets te vroeg dus. Maar het werk was niet voor niets, want met het verwijderen van slechts enkele nieuwe onkruidsprietjes was het vak zo weer zaaiklaar. Zo had ik vrijdag in een mum van tijd de witlofzaadjes in de aarde.

Verder heb ik nog een bloemenmengsel gezaaid, ik ben benieuwd wat er boven komt. Vorig jaar viel de opkomst van (een ander) bloemenmengsel wat tegen, maar je moet het blijven proberen. In ieder geval wordt er genoeg regen voorspeld voor de komende week dus ze zullen niet uitdrogen.

Bij de bessenstruiken heb ik een bodembedekker geplant: muurpeper. Het is een dichtbegroeiende vetplant. Waar de muurpeper groeit hoef ik veel minder onkruid te verwijderen en dat is handig omdat de bessenstruiken onder een net groeien. Nu is echter het probleem dat de muurpeper razendsnel groeit en inmiddels de bessenstruiken begint aan te vallen. Tijd om de boel in te tomen. Sommige stukken kan ik er zo af trekken, maar er zijn ook plekken waar de plant zich hardnekking in de aarde heeft verankerd. Dat is vervelend want het groeit gemakkelijk weer aan als je wat laat zitten. De vraag is of dit het goede alternatief is voor onkruid wieden. Eerlijk gezegd ben ik meer fan van de phlox, maar deze groeit niet zo snel en vorig jaar had ik wel wat anders aan mijn hoofd. Ik kijk het nog maar even aan en heb vrijdag flink wat verwijderd. Ook bij de frambozenstruiken kan ik ermee aan de gang. Mocht het maar één keer per jaar hoeven dan is het wel te overzien. Voorlopig staan de bessenstruiken in ieder geval weer even veilig.

Strak

Maandag ben ik lekker bezig geweest in de tuin. Het hoekje tussen de wortels en de koolplanten werd langzamerhand overgroeid door onkruid. Het was tot nu toe nog niet zo erg aangezien er toch niets anders groeide, maar het werd nu wel tijd om het hoekje aan te pakken. Niet alleen het onkruid heb ik allemaal verwijderd, ik heb ook meteen de muurpeper verplaatst en de bloeiende sla verwijderd.

Erna was er ruimte om weer een paadje aan te leggen. Met een touwtje, gespannen tussen twee haringen, en al een klein beetje ervaring gaat het paadjes leggen steeds wat netter en wat sneller. Gelukkig maar want in deze tuin is het nog een beetje complexer om een pad te leggen. Het probleem zit ‘m in het hoogteverschil. Aan het begin, bij het grote pad moet ik de tegel bijna ingraven, in het midden van de tuin moeten de tegels een heel stuk hoger liggen. Het zorgt ervoor dat het pad lastig stabiel te maken is. Maar goed, ik ben niet van plan om een professioneel stratenmaakster te worden en vind het vooral belangrijk dat ik er de komende paar jaar zonder beenbreuken overheen kan lopen. De tijd zal het leren maar ik verwacht dat dat wel goed komt.