Verstrikt I

Ik zal het eerlijk toegeven: ik heb in mijn tuin afgelopen zomer een dode merel gevonden in mijn net. Over de bessenstruiken heb ik een net gemaakt om de vogels weg te houden en elke keer als ik er bezig ben geweest maak ik alle gaten weer zorgvuldig dicht. En toch komt er soms een vogel in. Ik baal er ontzettend van en heb voor het volgende tuinseizoen andere plannen. Maar zover is het nog niet en dit jaar moest ik het nog met het net doen. Cd’tjes en lintjes hebben niet genoeg geholpen om alle vogels te weren. De rode bessen zagen er te aantrekkelijk uit. Eén keer kon ik een vogel uit het net bevrijden, een andere keer vloog er net eentje weg toen ik kwam, al zat deze overigens aan de goede kant van het net.

Met al die verschrikte en verstrikte vogels is het net me een doorn in het oog. Ik heb gaas besteld en volgend jaar wil ik de bessen beschermen met een gaaswerk. De vogels kunnen er nog steeds in opgesloten raken maar zullen niet verstrikt raken in een net. Het is een klus die wel wat tijd kost en dat lukte me dit jaar niet meer voor de start van het tuinseizoen. Komend winter hoop ik ermee aan de slag te kunnen zodat het voor het nieuwe seizoen klaar is.

Inmiddels is de bessenoogst voorbij. Hoewel de aantrekkingskracht op de struikjes nu natuurlijk niet zo groot is, wil ik koste wat het kost vermijden dat er nóg eens een vogel vastzit in mijn net. En dus heb ik vandaag het net verwijderd. Het zat goed vast en ik moest het op de randen losknippen. Alleen in het midden bovenop zit het nu nog vast, maar zo kan het wel even, het werd namelijk alweer donker. Nog een voordeel van het opruimen van het net is dat ik nu veel makkelijkere het onkruid kan verwijderen. Want dat is ondertussen wel hard nodig!

Avonduren

Het was vrijdag heerlijk weer om nog even in de tuin te gaan. Dus toen ik ’s avonds de gelegenheid had om nog even te tuinieren greep ik die kans met beide handen aan. Hoewel ik soms het gevoel heb dat ik steeds maar kort in de tuin wat kan doen, is er toch al heel wat werk verzet en ligt de tuin er wel netjes bij.

Half april had ik een vak helemaal zaaiklaar gemaakt en stond ik op het punt om de witlof te zaaien toen ik erachter kwam dat de witlof pas half mei gezaaid mocht worden. Nog iets te vroeg dus. Maar het werk was niet voor niets, want met het verwijderen van slechts enkele nieuwe onkruidsprietjes was het vak zo weer zaaiklaar. Zo had ik vrijdag in een mum van tijd de witlofzaadjes in de aarde.

Verder heb ik nog een bloemenmengsel gezaaid, ik ben benieuwd wat er boven komt. Vorig jaar viel de opkomst van (een ander) bloemenmengsel wat tegen, maar je moet het blijven proberen. In ieder geval wordt er genoeg regen voorspeld voor de komende week dus ze zullen niet uitdrogen.

Bij de bessenstruiken heb ik een bodembedekker geplant: muurpeper. Het is een dichtbegroeiende vetplant. Waar de muurpeper groeit hoef ik veel minder onkruid te verwijderen en dat is handig omdat de bessenstruiken onder een net groeien. Nu is echter het probleem dat de muurpeper razendsnel groeit en inmiddels de bessenstruiken begint aan te vallen. Tijd om de boel in te tomen. Sommige stukken kan ik er zo af trekken, maar er zijn ook plekken waar de plant zich hardnekking in de aarde heeft verankerd. Dat is vervelend want het groeit gemakkelijk weer aan als je wat laat zitten. De vraag is of dit het goede alternatief is voor onkruid wieden. Eerlijk gezegd ben ik meer fan van de phlox, maar deze groeit niet zo snel en vorig jaar had ik wel wat anders aan mijn hoofd. Ik kijk het nog maar even aan en heb vrijdag flink wat verwijderd. Ook bij de frambozenstruiken kan ik ermee aan de gang. Mocht het maar één keer per jaar hoeven dan is het wel te overzien. Voorlopig staan de bessenstruiken in ieder geval weer even veilig.

Bescherming

Een belangrijke reden om al mijn planten van de ene volkstuin naar de andere volkstuin te verhuizen was het ruimtegebrek bij de fruitstruiken. De bessenstruiken stonden te dicht op elkaar en dat zou de komende jaren alleen maar erger worden. Bovendien wilde ik graag alle struiken onder één net kunnen zetten wat ik gewoon kon laten zitten. Met de druivenstruik en braam die steeds dwars door het net heen groeiden was dat niet haalbaar. En dus heb ik in mijn nieuwe tuin de bessenstruiken ruim uit elkaar gezet zodat ze alle ruimte hebben om tot volwassen grootte te groeien.

Eén bessenstruik is klein en is nog altijd niet uitgelopen. Ik vraag me af of het nog gaat gebeuren, ook al lijkt de plant wel knopjes te hebben. Nou ja, het struikje staat niet in de weg dus het krijgt alle tijd om alsnog te beginnen. En anders komt er volgend jaar een nieuw stekje.

Met mijn man ben ik afgelopen maandag lekker aan de slag gegaan in de tuin. Hij sloeg de palen in de grond en ik draaide er oogjes in. Met een groen ijzerdraad werden de palen met elkaar verbonden. Het net van vorig jaar (de grootste die ik toen kon vinden in de winkel) haalde het net van de ene rij palen tot de andere. Een wit vlies zit alleen aan de bovenkant permanent vast, de rest is zo los te maken zodat ik nog onkruid kan verwijderen en straks natuurlijk de besjes kan oogsten. Voorlopig hoef ik hier niets meer aan te doen. Dacht ik maandag.

Vandaag kwamen we er helaas achter dat er een gat in het net zit. Mogelijk heeft het net wat te strak gezeten, of hebben we het gat over het hoofd gezien. Gelukkig heb ik nog tijd om het te repareren voordat de vogels nieuwsgierig op de struiken met malse besjes af komen. Morgen maar met naald en draad aan de slag. Ik hoop dat het voldoende is, anders moet er al na een week een nieuw net overheen…