Mijn bestelformulier voor de nieuwe zaden was allang de deur uit. En doorgaans bestel ik nogal royaal, omdat er zóveel leuke soorten in de folder staan. Het was dus niet nodig om ‘ja’ te zeggen toen mijn tuinmaatje vroeg of ik nog wat zakjes zaad wilde. Ze bleven over op haar werk, de houdbaarheidsdatum naderde en de zaden waren niet meer te verkopen.
Maar ja… ik ben niet zo goed in ‘nee’ zeggen en bij alles wat met tuin, tuinieren en volkstuinen te maken heeft al helemáál niet.
Zo kwam het dat ik nog een hele voorraad aan zaden kreeg. Veel verschillende bonen en een andere soort witlof. En dan nog drie nieuwe soorten, namelijk witte kool, wortelpeterselie en snijbiet.
Met zo’n enorme keuze uit soorten groente wordt het hóóg tijd om eens een teeltplan te maken. Mijn tuinmaatje zei niet voor niets (terecht!) dat ik blijkbaar mijn aandacht momenteel ergens anders heb liggen. Half februari en zelfs het teeltplan nog niet eens gemaakt. Maar gelukkig, het zijn leuke dingen die me afleiden. Je zou kunnen zeggen dat ik dit jaar op tuingebied een flinke winterslaap heb gehouden. De aandacht voor de tuin komt vanzelf weer terug.