Tag archieven: snijbiet

Snijbiet snijden

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De snijbiet doet het ontzettend goed. Nu had ik wel wat royaal gezaaid (het zakje met de witte moest op en ik wilde ook nog graag wat gekleurde snijbiet) maar het groeit ook als een tierelier. Aangezien mijn poging om er zoetzuur van te maken de eerste keer nog niet zo’n smakelijk resultaat gaf, heb ik nog weinig ideeën om de snijbiet in te maken. We eten vooral de kleine blaadjes, als sla. Voor de grote bladeren en de dikke stengels hebben we al verschillende recepten uitgeprobeerd, met wisselend succes. Tot nu toe hebben we nog niet echt een geweldig recept ontdekt. En daarom groeit de snijbiet rustig verder.

Ondertussen maak ik me druk om de vele courgettes en de massa’s tomaten. De boontjes worden trouw geplukt en gegeten (of ingevroren) en de wortels en bieten verdwijnen ook steeds meer uit de tuin. Handig om dan een groente te hebben die je kunt oogsten wanneer je maar wilt en weer kunt laten aangroeien als je nog wat nodig hebt. En zo groeit de snijbiet maar door en door.

Vrienden proberen ook wat snijbiet uit. Ik zet de groente weer eens op de kooklijst en zo is er weer een snijbietplantje opgegeten. Nog maar 43 te gaan. De eerste plantjes beginnen te bloeien. O, wat moet ik toch met deze groente, die zo stevig doorgroeit en waar ik de inspiratie voor mis?

Ik heb de boel afgeknipt. Niet alles, maar de eerste rij. Zo kunnen er weer frisse kleine blaadjes groeien voor de sla. De berg afgesneden snijbiet vult een heel vak in de tuin. O, wat is dat toch, dat ik die zorgvuldig verzorgde snijbiet maar gewoon op de tuin gooi?

Overvloed. Grote overvloed van een nog te onbekende groente. O, en ik moet bekennen: ik ben altijd al beter geweest in het verzorgen van plantjes dan in het uitproberen van nieuwe recepten. Ik vind het verzorgen ook echt veel leuker dan het verwerken van de groente. Dus neem het me maar niet al te kwalijk dat ik dit jaar lekker heb genoten van het verzorgen van de frisse snijbiet en er daarna compost voor de tuin van maak.

Nieuwe soort zoetzuur

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Vorige week heb ik een nieuwe soort zoetzuur uitgeprobeerd. In het boek ‘Eten uit de moestuin’ van Marleen van Es stond een recept voor zoetzuur van snijbietstengels. Met al die snijbiet op de tuin (het groeit harder dan wij kunnen eten) is elk recept welkom. In tegenstelling tot mijn eigen recept van zoetzuur hoef je hier niet eerst de groente in zout water te leggen en ook hoeft de groente niet gekookt te worden. De stengels kunnen rauw in een potje en je hoeft er enkel kokend water met azijn en suiker bij te doen. Zo’n makkelijk recept wilde ik graag eens uitproberen. Met alle verschillende kleuren stengels ziet het er leuk uit. We moeten het resultaat nog proeven en ik hoop van harte dat het lekker is. Er is nog een heleboel snijbiet dat ik dan kan verwerken en het is leuk om zoiets cadeau te geven. Mochten de stengels te hard blijken dan wil ik het nog eens proberen met gekookte stengels en verder is er nog genoeg te variëren met het toevoegen van kruiden. Mocht er een lekker recept uitrollen dan verschijnt die te zijner tijd wel op de blog.

 

Regenboog snijbiet

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

In de tuin heb ik snijbiet gezaaid van verschillende kleuren. Rood, oranje, geel en wit. Met de kleurrijke stengels zou het er vrolijk uit moeten zien en dat zou het ook doen als het niet zo explosief was gegroeid. De stengels zijn bijna niet zichtbaar onder de grote groene bladeren. Maar voor het oogsten maakt dat natuurlijk niet uit. Ik zoek van alle kleurtjes wat uit. En zo is het op ons bord een vrolijke boel. De kleine blaadjes eten we als sla, met de stengels er fijn gesneden doorheen. Het zorgt voor een knapperige bite.

Van de grotere snijbiet kook ik de stengels, in stukjes, zo’n 5-7 minuten. De bladeren slinken snel, net als spinazie en zijn sneller klaar. We aten het laatst met wat aardappels en een stukje vlees. De smaak was wat flauw en persoonlijk vond ik de verhouding blad-stengel niet in evenwicht. Maar er is nog genoeg snijbiet om het op een andere manier klaar te maken. In mijn kookboek zag ik een recept om de stengels in te maken tot zoetzuur. Kan ik mooi het blad gebruiken voor de warme maaltijd.

Voor wie ook eens iets met snijbiet wil klaarmaken: op de site groentegroente.nl staat hoe je snijbiet kunt klaarmaken en staan allerlei verschillende recepten.

Oogsten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er valt steeds meer te oogsten in de tuin. Zaterdag oogstte ik de eerste courgette, vandaag oogstte ik al nummer twee en drie. Van de rabarber haalde ik nog een laatste oogst, het bleek meer te zijn dan ik dacht: twee kilo rode rabarber. De worteloogst komt ook op gang. Vandaag aten we ons eerste maaltje gemengde wortels: oranje, gele en één lichtrode die niet meer te onderscheiden was van de oranje 😉 Ik had wat doperwtjes opgespaard (die willen dit jaar nog niet zo) en zo aten we zelfs wortels met doperwtjes uit eigen tuin. Heerlijk!

Ondertussen zijn er ook kapucijners aan de klimplanten verschenen, staat de snijbiet klaar om geoogst te worden en krijgen de rode bietjes al enig formaat. Het is overduidelijk zomer. kapucijners

Mollen

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

In de tuinen om mij heen staan allemaal ‘zoemapparaten’. Toen ik net begon op dit complex heb ik mij voortdurend afgevraagd wat voor geluid ik toch hoorde. Op een gegeven moment ontdekte ik de apparaatjes en hoorde ik dat het tegen de mollen was. Of de buren met apparaat nog last van mollen hebben weet ik niet. In ieder geval durven ze in mijn tuin wel te komen en graven ze naar hartenlust gangenstelsels. Zo nu en dan ligt er ergens een plantje spontaan verdord op de aarde. Als je de grond aan wilt duwen blijkt er een heel gat onder te zitten. Tsja, dan is het natuurlijk moeilijk om te wortelen voor zo’n plantje. Het verklaart waarom bepaalde snijbiet en bieten niet goed op gang zijn gekomen. Het voordeel was dat er ook geen onkruid groeide. Vorige week ontdekte ik een gangetje. Het ziet er eigenlijk best leuk uit. Alleen jammer van de verdorde snijbiet.

Afgelopen winter heb ik op een markt een aantal bollen gekocht van een plantensoort tegen mollen en woelmuizen. De naam ben ik helaas vergeten maar ik vermoed dat het keizerskroon is. Op vier plekken in de tuin heb ik de bollen geplant maar helaas zijn ze niet opgekomen. De bollen had ik al in de herfst moeten planten lees ik nu. Veel te laat geplant dus. Ik ben benieuwd of ze dan volgend jaar alsnog komen of dat ik nieuwe moet kopen. Even afwachten dus. Met die paar snijbiet en bietenplantjes die verloren zijn gegaan valt de schade nog wel mee.

Nieuwe voorraad II

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Naast de zaden voor tomaten heb ik nog een hele serie andere zaden besteld. Toen ik de doos openmaakte en alles eruit haalde vroeg ik me af of ik niet ergens was vergeten wat te schrappen. Vier soorten wortel? Twee keer prei? Klopte dat eigenlijk wel?

Het is inderdaad wel erg royaal, helemaal als je kijkt naar mijn zadenvoorraad. Maar toen ik de boel eens wat beter ging bekijken wist ik ook weer waarom ik het besteld had.

Neem nou de wortels. Naast zomerwortels wil ik dit jaar ook winterwortels proberen. In mijn vorige volkstuin had ik stevige kleigrond waarop wortels maar moeizaam te telen waren. Maar nu is de grond veel zachter en lijken wortels me wel haalbaar. Ik ben dol op verse wortels dus dat komt goed uit. Geïnspireerd door de wortelmix van de Lidl, met gele, oranje en rode wortels, heb ik dan ook drie soorten zomerwortels besteld. Het oog wil ook wat hè, tijdens het eten.

De rest van de tuin zal er ook kleurrijk uitzien met de paarse bloemkool, veelkleurige snijbiet en groene en oranje pompoenen. En natuurlijk met allemaal bloemen. Een nieuw zakje Zinnia was zowaar nodig. Het komt niet vaak voor dat ik een zakje echt helemaal kan opmaken maar bij de Zinnia komt dat toch in de buurt. Tijd voor nieuwe.

De nieuwe soort (naast alle nieuwe variëteiten) van dit jaar is de Ananaskers. Vorig jaar geproefd bij een andere tuinder en ik was meteen enthousiast. Nu maar hopen dat het goed wil groeien én vrucht dragen.

Nog even zaaien

Geplaatst op door — 3 reacties ↓

Ik heb het gevoel dat het einde van het tuinseizoen nadert. De één na de andere soort is klaar om te oogsten en zo langzamerhand neemt de oogst van bepaalde groenten alweer af. Zo had ik een overvloed aan boontjes maar is het meeste er nu wel van af. Alleen de snijbonen gaan nog even door. De kolen schieten al lekker op, van de bieten is al meer dan de helft geoogst en verorberd. Bij de frambozen ben ik inmiddels aanbeland bij de gele herfstframboos. Het voelt dan ook een beetje gek om nog te gaan zaaien. Maar er zijn nog soorten die gezaaid kunnen worden. De snijbiet zaaide ik afgelopen weekend, al had dat geloof ik al wel ietsje eerder gemoeten. Andijvie en sla kan nog steeds en zo heb ik er weer drie soorten bij. Nu goed in de gaten houden dat de boel niet uitdroogt, want zo in de zomer kan het snel gaan. En eerlijk gezegd, op zaailingen letten zit doorgaans ook niet in mijn zomerse ritme…

Voor de warmte

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik moest vanmorgen vroeg opstaan wilde ik nog even aan de slag kunnen in mijn tuin. Met deze warmte is het al snel té warm om in de tuin te werken. Zo overdag is er geen plekje schaduw en een beetje zonneschijn is leuk, maar met hard werken is de felle zon al snel een te grote warmtebron.

Dus was ik vanmorgen vroeg uit de veren en kon ik heerlijk op tijd aan de slag. Ik begon in de kas en ondanks de automatische raamopeners was het daar al 37 graden. Rustig werken geblazen dus. Het water geven in de kas gebeurt al maandenlang heel trouw 3-5 keer per week en met deze warmte groeit alles explosief. Zo nam de goji-bes al bijna een kwart van de kas in beslag met zijn lange takken. Hoewel er nog geen bloemetjes aan zitten en ik niet weet of ik mijn eigen oogst verknipte, heb ik de struik toch maar flink teruggesnoeid. Tenslotte is de goji-bes voor erbij in plaats van dat mijn kas er staat voor de goji-bes.

De snijbiet doet het ontzettend goed, regelmatig kan ik wat oogsten en ook mijn tuinmaatje geniet ervan. Eigenlijk vind ik het veel gemakkelijker dan spinazie. De grote bladeren oogsten gemakkelijker, ik kan veel sneller weer opnieuw oogsten en het tijdstip van oogsten komt wat minder precies. Bovendien is het schoonmaken ook sneller. De smaken van de beide groentes lijken wel veel op elkaar, al is het toch niet hetzelfde. Ik had verwacht dat de snijbiet met de warmte in de zomer wel zou doorschieten maar dat is nog steeds niet het geval. Het staat nu echter in de weg omdat de komkommer en meloenplant minder goed kunnen groeien. Tijd om de boel te rooien. Nog één keer kan ik er flink van eten. Er is genoeg groente op komst ter vervanging.

Met het opruimen van de snijbiet, het snoeien van de goji-bes en het verwijderen van het onkruid ziet de kas er al een heel stuk netter uit. Alleen de tomatenplanten moeten nog (verder) opgebonden worden en alweer flink worden gediefd. Ik sta er versteld van hoe snel de dieven uitgroeien tot enorme stengels. Zowel mijn tuinmaatje als ik zijn de afgelopen tijd aan het dieven geweest en toch vind ik alweer dieven van gerust 30 cm. Zo langzamerhand komt er echter steeds meer overzicht en vallen ook de dieven beter op. Alles krijgt natuurlijk nog weer een flinke plens water en met een voldaan gevoel verlaat ik de kas.

Plantjes in de kas

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Al vroeg was ik begonnen met het zaaien in de kas. Tenslotte wil ik er graag gebruik van maken dat ik het tuinseizoen wat kan verlengen. Het betekende wel dat ik vanaf dat moment 2x per week naar de tuin moest om water te geven. En zowaar, het tuinritme zat er sneller in dan ooit. Inmiddels staan er al heuse plantjes in de kas. De sla heeft al aardige blaadjes en de snijbiet laat zich ook zien. Helaas is er weinig opgekomen van de gezaaide snijbiet. Of zijn de slakken me voor geweest, ondanks slakkenkorrels. De oorzaak weet ik niet precies, maar ik heb er maar weer een rijtje bij gezaaid.

Thuis was ik ook al druk aan het zaaien geweest. Vorige week gingen de eerste plantjes naar de kas, volle grond. Een plantje andijvie en een lading tomatenplanten. Aan het verschil tussen de andijvie en de sla kun je duidelijk zien dat de andijvie in warmte is opgekweekt. De sla heeft kleinere blaadjes maar ziet er veel gezonder uit dan de andijvie met zijn lange slappe blad. Het andere verschil is dat van de andijvie thuis bijna alles opgekomen is en van de sla in de kas maar de helft. Het is altijd kiezen of delen.

De tomatenplanten hebben de eerste warme dag in de kas goed doorstaan. Ik was een beetje bang dat ze zouden bezwijken en een gemakkelijkere prooi zouden worden voor de slakken. Maar gelukkig, dinsdag stonden ze er nog fris en fruitig bij. Het betekent dat ik rustig aan de andere tomatenplanten ook naar de kas kan verhuizen. Dat scheelt ruimte in de vensterbank, ze zijn hun potje al bijna ontgroeid.

 

 

 

Vervroegd kunnen zaaien

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De kas is in gebruik genomen voor het nieuwe tuinseizoen. Tijdens het klaarmaken van de grond, enige tijd geleden, merkte ik dat de kas een boel warmte vasthoudt. Ik verwachtte dat het een paar graden warmer zou zijn dan buiten maar het bleek minstens 7 graden verschil te zijn. Dat is in het voorjaar een heleboel. Dat is het verschil tussen nog niet zaaien of wél zaaien.

En zo begon ik afgelopen week met het zaaien van de eerste groenten in mijn kas. Snijbiet en sla liggen nu te ontkiemen onder de fijngemaakte aarde in een hoopje vermiculiet. Het vermiculiet moet het water beter vasthouden, juist bij de kleine plantjes ligt door door uitdroging op de loer. Ik zal nu met enig regelmaat naar de tuin moeten want water krijgt het niet vanzelf. En het is belangrijk om in de gaten te houden of de slakken niet actiever zijn dan ik. Om de beestjes een beetje tegen te werken heb ik om de sla plastic bakjes gezet. De onderkant heb ik eruit gesneden. Rondom de bakjes liggen slakkenkorrels. Het zal ze misschien genoeg tegenhouden om de sla de kans te geven om te groeien.

Straks eens even kijken, al verwacht ik dat er nog niets te zien zal zijn.