Tag archieven: zoetzuur

Nieuwe soort zoetzuur

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Vorige week heb ik een nieuwe soort zoetzuur uitgeprobeerd. In het boek ‘Eten uit de moestuin’ van Marleen van Es stond een recept voor zoetzuur van snijbietstengels. Met al die snijbiet op de tuin (het groeit harder dan wij kunnen eten) is elk recept welkom. In tegenstelling tot mijn eigen recept van zoetzuur hoef je hier niet eerst de groente in zout water te leggen en ook hoeft de groente niet gekookt te worden. De stengels kunnen rauw in een potje en je hoeft er enkel kokend water met azijn en suiker bij te doen. Zo’n makkelijk recept wilde ik graag eens uitproberen. Met alle verschillende kleuren stengels ziet het er leuk uit. We moeten het resultaat nog proeven en ik hoop van harte dat het lekker is. Er is nog een heleboel snijbiet dat ik dan kan verwerken en het is leuk om zoiets cadeau te geven. Mochten de stengels te hard blijken dan wil ik het nog eens proberen met gekookte stengels en verder is er nog genoeg te variëren met het toevoegen van kruiden. Mocht er een lekker recept uitrollen dan verschijnt die te zijner tijd wel op de blog.

 

Zoetzuur van courgettes

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Met al die courgettes die momenteel in de tuin groeien, werd het alweer hoog tijd om een voorraad zoetzuur te maken. Mijn man en ik eten het allebei graag door de salade of bij de nasi. En zo waren de potjes van vorig jaar zowaar allemaal al op. Gelukkig wordt het recept in onze familie door meer mensen gemaakt en konden we zo nog wat potjes krijgen. Ik moest het maken van de zoetzuur een paar dagen uitstellen omdat het een paar dagen nóg warmer was dan de afgelopen maanden. Maar inmiddels hebben we weer een nieuwe voorraad. Ik had genoeg courgettes om meteen nóg eens twee keer het recept te maken, maar we hadden niet genoeg grote lege potjes meer op voorraad.

Zo nu en dan hoor ik van mensen in mijn omgeving dat ze het recept voor deze zoetzuur ook hebben gemaakt. En dan blijkt het soms lastig om de potjes goed vacuüm te krijgen. Daarom nog even een tip. Het vacuüm in de potjes ontstaat als de potjes op de kop staan en het gloeiend hete vocht afkoelt. Omdat de inhoud minder ruimte inneemt als het is afgekoeld, trekt het deksel vacuüm. Hierdoor kun je het veel langer bewaren. Hoe minder lucht er in het potje zit, hoe beter het potje vacuüm trekt. Daarom is het belangrijk om de potjes tot aan de rand te vullen. Doordat bij de zoetzuur er veel ‘stukjes’ zijn, lijkt het potje al snel vol, terwijl er her en der nog luchtbellen zitten. Wat daarom kan helpen is om de inhoud even met een lepel aan te duwen en het laatste stukje nog op te vullen met het sap van de zoetzuur. Mijn ervaring is dat er dan minder luchtbellen in de potjes achterblijven. Overigens garandeert ook dit niet dat alle potjes vacuüm zijn. Soms weet je gewoon niet hoe het komt.

Heb ik een potje dat niet vacuüm geworden is, dan zet ik met een stift een vraagteken op het deksel. Is het potje de keer erna wéér niet vacuüm, dan weet ik dat het aan het deksel ligt en wordt het tijd om het weg te gooien.

Het recept van deze zoetzuur vind je hier.

Een nieuwe voorraad zoetzuur

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

P_20160819_211140Het vele snijwerk is gedaan voor de nieuwe voorraad zoetzuur: twee kilo courgette, 4 flinke uien en twee paprika’s. De paprika komt helaas (nog) niet uit eigen tuin, maar de courgettes en uien wel. En zo is mijn hele voorraad courgettes in één keer verwerkt.

Ondertussen staat de pan op het vuur en is het wachten tot het kookt. Voor een ieder die het recept (nog) eens wil weten, klik hier voor de link naar het juiste blogbericht.

Nieuwe voorraad

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het heeft een tijdje geduurd maar vandaag heb ik eindelijk weer een nieuwe voorraad zoetzuur ingemaakt. De courgetteplanten waren dit jaar niet zo productief als twee jaar geleden (vorig jaar had ik er maar één) waardoor ik eigenlijk helemaal geen overvloed aan courgettes had die ik maar moest inmaken. Twee jaar geleden wist ik soms niet wat ik met al die courgettes aan moest en dacht ik: misschien is twee planten voor mij wel wat teveel. Vorig jaar merkte ik dat ik aan één plant toch wat te weinig had, dus vooruit, maar weer twee dit jaar. Voor de zoetzuur had ik 2 kilo courgettes nodig en ik heb ze enigszins moeten sparen. Gelukkig bleven ze lang goed en inmiddels zitten ze gezoet en gezuurd in potjes.

Voor de verandering heb ik dit keer ook een aantal kleine potjes gevuld. Ik vind het leuk om zoiets cadeau te geven maar met die grote potten die ik doorgaans gebruik ben ik dan wel heel snel door mijn voorraad heen. Bovendien is het natuurlijk maar de vraag of een ander het ook zoveel gebruikt als ikzelf doe. Dus… wat kleine potjes. Misschien wel meteen weer voor het laatst want ó… wat een gedoe zeg! Potjes jam vul ik met behulp van een trechter maar bij zoetzuur werkt dat niet zo goed. Met een plastic bakje en een lepel gaat het nog aardig, maar als de opening van een potje nog kleiner is dan de lepel gaat er wel erg veel naast en gaat het bovendien erg langzaam. Gelukkig, een klein potje is ook sneller vol, dat scheelt dan weer 😉

Voor wie het ook eens zelf zoetzuur wil maken, het recept staat al op mijn blog. Zoeken op ‘zoetzuur’ of gewoon hier klikken.

Sladressing

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het heeft even geduurd maar eindelijk had ik genoeg courgettes om zoetzuur te maken. Terwijl ik vorig jaar bijna niet door de courgetteberg heen kon eten moet ik ze dit jaar zelfs sparen om een kilo te hebben. Maar het is gelukt en inmiddels staan er vier potten zelfgemaakte zoetzuur op het aanrecht. Ik hoop dat ik het nog eens kan maken (het lijkt alsof de courgetteplant nu pas echt op gang gekomen is) want ik gebruik de zoetzuur veelvuldig voor de sla.

Toen ik mijn sla vorige week deelde met iemand stond die versteld van de lekkere smaak terwijl er geen sladressing door zat. ‘Hoe maak je het zo lekker dat het niet droog is?’ vroeg ze. En zo kwam het geheim van de zoetzuur boven tafel. Het sap van de zoetzuur dat een beetje meekomt mengt zich met het water van de gewassen sla en de vulling van de tomaat. De rozijnen nemen wat vocht op en zijn daardoor wat sappiger en samen zorgt het, zonder dressing, voor een lekkere, frisse salade.

Voor wie het recept zoekt: zelf zoetzuur maken

 

Courgette, courgettes, heel veel courgettes!

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Momenteel gebeurt er niet zoveel in mijn tuin. Ja, er groeit van alles en met dit weer (eerst warm en nu veel regen) zullen de courgettes wel extra hard groeien. Morgen zal er wel een joekel van een courgette liggen aangezien ik nog geen tijd heb gehad om langs de tuin te gaan. Tsja… dat heb je soms.

Ondertussen ben ik bezig om een deel van mijn courgettes te verwerken tot zoetzuur. Van beppe heb ik het recept gekregen en aangezien ik al een aantal jaren geniet van de heerlijke, frisse zoetzuur (die ik overigens graag door de sla meng in plaats van door de rijst) vraag ik me af of ik daar wel tegenop kan. We zullen het zien. Ik zal trouw het recept volgen dus als het anders smaakt zal het door heDSCN7203_rst verschil in liefde waarmee het is klaargemaakt komen. Of misschien geeft Friese klei andere smaak aan courgettes?

Na de zoetzuur, waar ik hoop zo’n 5 courgettes in te kunnen verwerken, zal ik weer wat nieuwe recepten uit moeten proberen. Tenslotte liggen er nog een aantal op me te wachten en uiteraard komen er binnenkort weer wat van de tuin. Ik heb op ah.nl alweer een paar lekker ogende recepten gezien. De courgette in plakken snijden en gebruiken als soort van pizzabodem met daarop kaas, tomaat en salami. Gevulde courgette, in een omelet of gepaneerd en gebakken. Zo kan ik nog heel wat keren courgette eten voor ik weer hetzelfde eet. Allemaal gratis uit de tuin en een goeie prikkel tot het oefenen in nieuwe recepten.

(Op de foto zijn mijn courgettes in de koelkast te zien. Inmiddels liggen ze daar niet meer, ik leerde dat je groenten die boven de grond groeien (met uitzondering van ‘blaadjes’ (sla ed) buiten de koeling moet bewaren om de smaak beter te behouden)