Het heeft even geduurd maar eindelijk had ik genoeg courgettes om zoetzuur te maken. Terwijl ik vorig jaar bijna niet door de courgetteberg heen kon eten moet ik ze dit jaar zelfs sparen om een kilo te hebben. Maar het is gelukt en inmiddels staan er vier potten zelfgemaakte zoetzuur op het aanrecht. Ik hoop dat ik het nog eens kan maken (het lijkt alsof de courgetteplant nu pas echt op gang gekomen is) want ik gebruik de zoetzuur veelvuldig voor de sla.
Toen ik mijn sla vorige week deelde met iemand stond die versteld van de lekkere smaak terwijl er geen sladressing door zat. ‘Hoe maak je het zo lekker dat het niet droog is?’ vroeg ze. En zo kwam het geheim van de zoetzuur boven tafel. Het sap van de zoetzuur dat een beetje meekomt mengt zich met het water van de gewassen sla en de vulling van de tomaat. De rozijnen nemen wat vocht op en zijn daardoor wat sappiger en samen zorgt het, zonder dressing, voor een lekkere, frisse salade.
Voor wie het recept zoekt: zelf zoetzuur maken