Tag archieven: kapucijners

Update van het tuinleven

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Ik kreeg vandaag de hartelijke aanmoediging om toch vooral blogstukjes te blijven schrijven want ze worden graag gelezen. De blogstukjes zijn wat karig momenteel, ik moet er weer even een ritme in vinden. Tijdens het tuinieren maak ik regelmatig foto’s voor op de blog, vervolgens blijven de foto’s zo lang liggen tot het beeld alweer verouderd is. Hoog tijd om weer wat te laten zien.

In de tuin is inmiddels al her en der wat aan het groeien. Vanochtend ontdekte ik de eerste peultjes aan mijn doperwten. De aardbeiplanten bloeien al volop, de uien groeien gestaag door en de kapucijners gaan zich binnenkort aan de stokken hechten. Het is een rustig voorjaar met deze kou, de meeste plantjes staan nog thuis. Maar het weer begint al warmer te worden dus het zal niet lang meer duren of de plantjes mogen allemaal verhuizen.

Ik schreef de vorige keer dat de plantjes in mijn plastic tunnelkas het te koud hadden en slecht groeiden. Om te kijken of ze het in de kas van de tuin beter deden heb ik 2 tomatenplanten en twee komkommerplanten erin geplant. De tomatenplanten beginnen duidelijk bij te komen en ogen alweer mooi fris. Maar de komkommer vond óók de grotere kas niet leuk en ze zijn beide ten onder gegaan. Ik denk dat de slakken er een smakelijk hapje aan hebben gehad. Aangezien er al meerdere komkommerplanten het loodje hebben gelegd heb ik maar wat nieuwe gezaaid. Als het warm genoeg is kunnen ze de schade nog ruimschoots inhalen want zo groot zijn de planten van de eerste lichting nog niet.

Sinds zaterdag staan de meeste koolplanten ook in de tuin. Waar ze bij het overplanten nogal eens wat beschadigd raken is het dit jaar heel goed gegaan en heeft er van de 16 koolplanten maar één een geknakt blad. Ik ben zeer tevreden. De planten staan mooi onder een net om de vlinders uit de buurt te houden. Thuis staan ook nog wat koolplanten, ik heb duidelijk royaal gezaaid. Het zal wel komen doordat de oogst vorig jaar erg slecht was en ik dit jaar toch écht eigen, met name rode, kool wil. En ach, de ervaring leert dat er altijd wel weer een plekje voor te vinden is.

Verder heb ik mij vooral bezig gehouden met onkroud verwijderen. Zo was het aardbeiveldje vorig jaar nogal verwaarloosd en groeiden er complete grasmatten. Het gras is nu bijna weg, maar het heeft zich natuurlijk allang weer uitgezaaid. Even in de gaten houden de komende tijd, dat scheelt op de lange termijn. Verder kan ik wel merken dat ik vorig jaar de distels er heel trouw uitgehaald heb, want die hebben zich tenminste niet kunnen uitzaaien en er zijn er nog maar weinig van over. En dat terwijl er zo’n 1,5 jaar geleden ontzettend veel distels in de tuin zaten. Prettig om eer van je werk te hebben. 🙂

Mijn volkstuin op 8 mei 2021

Groei

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het gaat lekker in de volkstuin. In steeds meer vakken is wat gezaaid of staan de geplande plantjes thuis nog wat te groeien in een kasje. De hagelbui heeft voor zover ik kan zien niet voor schade gezorgd en de regen heeft alles lekker opgefrist. In de fruithoek groeien de bodembedekkers behoorlijk en dat scheelt straks enorm in het onkruid wieden.

De uien schieten de lucht in, een mooi gezicht zo al die groene sprietjes! Verder groeit er prei en wat sla in het vak. En er zijn wat Parijse wortels gezaaid.

16 april 2020
6 mei 2020

De aardbeienplantjes staan er fris bij en zitten boordevol met bloemen. De kapucijners groeien gestaag maar worden helaas aangevreten. Ik vermoed door een of ander kevertje, ik heb er jaarlijks last van. Met een beetje geluk groeien ze harder dan dat ze opgegeten worden en tot nu toe lijkt het daar wel op.

De pruimenboom heeft gebloeid en er groeien inmiddels een heleboel piepklein pruimpjes in de boom.

De japanse wijnbes is nog niet uitgelopen en ik vraag me af of dat nog gaat gebeuren. Eens even rondvragen of die al in blad moet staan op dit moment. Mogelijk heeft deze de verhuizing niet overleefd. Ook de ene braam is nog niet uitgelopen, maar deze is sowieso later dan de andere braam die in de tuin staat. Ik wacht het nog maar even af.

Inmiddels weet ik ook waarom de rabarber zo slecht is opgekomen. Twee van de vier planten zijn verrot. Van de planten die wel zijn opgekomen is er eentje nogal zielig. De planten staan te diep in de grond. Het zou kunnen dat ik ze niet goed geplant heb maar ik vermoed dat ik er teveel mest op gegooid heb waardoor ze dus niet boven de grond zijn gekomen. Erg jammer. Maar nu weet ik tenminste waar het aan ligt. Volgend jaar maar nieuwe plantjes kopen. Dit jaar heb ik dan wat extrra plek voor de vele koolplanten die ik thuis heb voorgezaaid.

Het vak dat ik volgezaaid heb met groenbemester is helemaal groen. Het is nog niet helemaal te zien wat het onkruid is en wat de groenbemester. De witte klaver kan ik er wel in ontdekken maar hoe de Esparette eruit ziet weet ik niet. Ik laat alles nog maar even lekker opkomen. De heermoes en pispotjes heb ik er al eens uitgeplukt, maar die blijven stug terugkomen. Het zij zo. Eerst moeten de kleine plantjes wat meer kunnen hebben voor ik grondiger te werk kan gaan.

Afgelopen week hebben we voor het eerst groente van eigen tuin gegeten. Een kropje sla. Eigenlijk nog wat te klein om al te oogsten, maar met 5 slaplanten die even groot zijn is dat niet erg. Het was heerlijk om weer eens lekkere, verse, knapperige sla uit eigen tuin te kunnen eten! De radijsjes was ik vergeten mee te nemen, die staan er nog voor de volgende krop sla.

Update

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er is de laatste weken weer genoeg gedaan in de tuin. En nu regent het, wat heerlijk! Alle gezaaide stukjes krijgen voldoende water en we hebben ’s avonds opeens weer meer tijd om lekker op de bank te zitten. Al heeft het ook wel wat gezelligs hoor, elke avond samen naar de tuin om water te geven en even te kijken hoe alles groeit.

Want het groeit goed allemaal! We kunnen duidelijk effect zien van het trouwe water geven aan de hele fruithoek. De bodembedekkers die in het begin van het jaar nog wat zielig waren beginnen nu volop te groeien. Ze bedekken de grond en houden zo niet alleen het onkruid tegen maar zorgen er ook voor dat de grond minder snel uitdroogt.

De aardbeiplanten staan er fris bij en zitten vol met bloemen. Daar zal mijn man straks lekker van kunnen smikkelen.

De kapucijners zijn bijna allemaal opgekomen en er staan inmiddels stokken bij. Helaas, zoals wel vaker, zijn de doperwten niet opgekomen. Zouden ze het toch nog te koud hebben gevonden? Ik weet het niet, volgens het zakje mochten ze gezaaid worden maar volgend jaar zal ik ze toch maar thuis voorzaaien. Of in de koude kas. Ik heb ze nogmaals gezaaid en hoop dat ze nu beter ontkiemen.

De prei komt massaal op, zowel de eerste als de tweede keer zaaien. Ik was wat te ongeduldig. Of beter gezegd: ik was bang dat ze wat te weinig water hadden gehad op een cruciaal moment en dat er daardoor niets opkwam. Net naast de gezaaide rijtjes had ik nog een keer rijtjes gezaaid. Nu staan er vier rijtjes met preisprietjes. 🙂

In de kas groeit de sla erg goed en binnenkort kunnen we wel een kropje oogsten. Met radijsjes erdoor, die doen het ook al erg goed.

Inmiddels heb ik ook wortels en bietjes gezaaid en een heleboel bloemen. Met de gestage regen van de afgelopen dagen hebben ze een mooi vochtige grond om in te ontkiemen. Al zal het nog even duren, zo lang zit het zaad nog niet in de grond.

De groenbemester onder het zeil is massaal opgekomen en bedekt het hele vak met een groene waas. Ik moest alweer flink onkruid trekken want ook dat groeide er welig. Met name heermoes en pispotjes zitten er veel. Helaas kan ik het nu niet uitgraven dus zal ik het regelmatig moeten onderhouden om te voorkomen dat het gaat woekeren. Het zij zo. Volgend jaar maar weer even met de spitvork erdoor, dat scheelt vaak enorm in het wortelonkruid. Het zeil is er inmiddels af, er kunnen geen zaadjes meer gesnoept worden, de plantjes kunnen nu wat meer hebben en inmiddels groeien ze de lucht in. Er is zelfs een phacelia overgebleven van deze winter, leuk!

De appelboom heeft een ziekte. De boom stond prachtig in bloei toen ineens alle bloemetjes verdorden. De groene blaadjes begonnen om te krullen en een week later werden de puntjes zwart. Ik heb nog niet helemaal kunnen ontdekken wat de boom heeft, maar de ziektes die erop lijken voorspellen weinig goeds. De kans is groot dat de boom het niet overleefd… Erg jammer!

De pruimenboom doet het gelukkig wel erg goed, er zitten al ieniemini-pruimpjes aan en de boom heeft mooi fris groen blad. Die heeft de verhuizing goed doorstaan.

Terwijl ik dit blogstukje typ en geniet van de tikkende regen op het dak begint het plots fiks te hagelen. Ai! Stonden de kapucijners nog maar veilig onder het net in plaats van naakt naast de bonenstaken… De hagelbui is van korte duur, binnenkort de schade maar opnemen in de tuin. Gelukkig staan de meeste plantjes nog veilig thuis, te wachten op IJsheiligen.

Water geven

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Na al die weken met regen had ik het niet verwacht, maar momenteel zijn mijn man en ik vrijwel dagelijks aan het water geven in de tuin. Hoewel de onderlaag nog vochtig genoeg is, ziet de bovenlaag er gebarsten en droog uit. Alles wat net gezaaid is heeft nog geen kans gehad om wortels te maken tot de vochtige onderlaag. Te weinig water geven en het zaaien is voor niets geweest. Dus gaan we trouw naar de tuin om alles water te geven. Ook de fruitstruiken krijgen wat, vooral de bodembedekkers eronder zien er droog en dor uit. Ze hebben na de verhuizing nog niet genoeg tijd gehad om zich te settelen.

Er staat inmiddels al aardig wat in de tuin, zoals gewoonlijk wordt er meer getuinierd dan geblogd 😉 Bij deze maar weer eens een update. Ga daarna maar snel weer lekker naar buiten om van het mooie weer te genieten.

In het preivak (nog geen prei te zien, maar het lijkt erop dat er al wel een sla is ontkiemd) heb ik alle plantuien geplant. Ik heb royaal besteld, vraag me niet waarom, dus voor de rest van het jaar hebben we waarschijnlijk wel genoeg uien.

In de koude kas komen de eerste radijsjes al boven de grond uitpiepen. Verder heb ik wat slaplantjes en andijvie gekocht om de oogst te spreiden. De eerste is alweer dood, hoe krijgt ‘ie het zo snel voor elkaar… De rest doet het goed en staat er fris en groen bij.

Verder heb ik ook wat broccoliplantjes gekocht, als voorsprong op mijn eigen zaaisel. Ook daar is er alweer eentje van dood, precies op de stengel doorgeknaagd door, vermoedelijk, een emelt. Ernaast staan nog drie andijvieplantjes, die wat minder snel zullen groeien als de plantjes in de koude kas. Weer een manier van oogst spreiden. Ze staan netjes onder een groen net, om te voorkomen dat de vlinders eitjes gaan leggen op die o zo smakelijke koolbladeren. Vorig jaar heeft het goed gewerkt.

En dan heb ik ook nog doperwten en kapucijners gezaaid. Ik wilde ze eigenlijk thuis voorzaaien, op de een of andere manier heb ik altijd veel uitval als ik ze rechtstreeks zaai, maar het kwam er maar niet van. Dan toch maar meteen in de volle grond. Misschien gaat het dit jaar wel goed, nu we zo trouw zijn met water geven. Met een net er overheen worden de net ontspruitende zaden niet door de vogels opgepikt. De kapucijners die ik heb gezaaid zijn klimmers en daar moeten nog stokken bij. Dan past het net er alleen niet meer overheen. Ik heb de gezaaide plekken gemarkeerd en als de plantjes een paar centimeter groot zijn kan ik de stokken er netjes naast in de grond duwen.

En zo begint de tuin al langzaam aan een beetje vorm te krijgen. Er moet nog plek blijven voor de tomatenplanten, de bonen, wortels, bieten, nog meer koolplanten en bloemen. O, en natuurlijk nog komkommer en meloen. Eigenlijk is er helemaal geen plaats voor groenbemesters 😀 Ach, we zien het ook allemaal wel. Dit jaar doe ik het rustig aan en ik zie wel wat er van komt. Ik ben allang blij dat de tuin er al netjes bij ligt en het is afhankelijk van het weer hoe lang dat zo blijft.

Update II

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

In mijn volkstuin groeien natuurlijk niet alleen maar mooie bloemen, al zou je het soms denken. Tussen de uit de kluiten gewassen Acanthus, de rijkelijk uitgezaaide phacelia, de vele papaver en de explosief groeiende anjers, groeien ook nog ergens wat groenten. En deze groeien minstens zo hard als de bloemen, zo niet nóg harder.

De wortels staan in mooie rijtjes naast de prei. Hoewel de meeste wortels er goed uitzien, lijkt de rode soort het dit jaar nog slechter te doen dan vorig jaar. Het zal wel erg gevoelig zijn voor warmte en droogte want de één na de ander schiet in bloei.

Een paar preiplantjes die ik in het voorjaar heb gekocht om de oogst te spreiden zijn klaar om geoogst te worden. Grote planten, dacht ik. Tot ik er eentje uittrok en ontdekte dat ik ze vergeten ben te ‘zetten’. De onderkant van de schacht is bijna niet wit omdat er maar een paar centimeter onder de grond heeft gezeten. O ja… 😀 Ach, de prei was groot genoeg. Binnenkort de nieuwe, jonge planten maar eens met de pootstok in de grond zetten.

De tomatenplanten groeien goed, ik moet regelmatig dieven. In één week heb ik zo een dief van 20 cm. Dat gaat wel snel met dit weer.

De bonen moest ik tussen het onkruid vandaan vissen en hadden een achterstand opgelopen. Wat wil je ook als het onkruid ze boven de pet groeit. Gelukkig staan ze nu weer vrij, volop in de zon en groeien ze lekker hard. Een paar planten zijn doodgegaan of het zaad is niet opgekomen. Tsja, het was even in een drukke periode. Ik heb er nog wat bij gezaaid en er is best kans dat die boontjes de achterstand wel weer inlopen.

De andijvie is inmiddels op. Drie mooie, dikke kroppen andijvie, mooi na elkaar klaar. Ik heb alweer nieuwe gezaaid en deze plantjes zijn nu zo’n 7 cm.

Aan de kapucijners heb ik dit jaar weinig gedaan. Tegen de tijd dat ik aandacht aan ze wilde besteden waren de eersten al rijp voor de oogst. We hebben er al een paar keer van gegeten en de laatsten zitten in de vriezer. Ik vermoed dat er van mijn oude, zelf gevangen zaad, toch wat opgekomen is en dat daar doperwten tussen hebben gezeten. Tsja, als het zaad eenmaal gedroogd is zie ik het verschil niet meer zo goed. Tussen de paarse kapucijners groeiden groene peulen: doperwten. En er groeiden paarsgroene peulen: dopcijners. Of kaperwten.

De eerste courgetteplant begint courgettes te produceren. We hebben er al twee op en er zaten alweer genoeg nieuwe aan. De andere courgetteplant is nog niet zover. Met het zaaien was er de eerste keer maar eentje opgekomen. De twee die ik erna zaaide kwamen allebei op. Gelukkig kon ik er een andere tuinder blij mee maken. Eén plantje slijten is makkelijker dan 30 courgettes 😉

Het is maar goed ook dat er weer courgettes zijn. De zoetzuur die ik er van maak is bij ons favoriet en inmiddels is de voorraad van vorig jaar bijna op. Waarschijnlijk komt het precies uit.

Als laatste nog even over de rabarber. Want ó, wat heb ik daar dit jaar veel oogst van! Ik geloof dat ik de 15 kilo wel haal. Ik gaf dan ook graag wat weg (1/3 van de vriezer zit nu vol rabarber) en gelukkig zijn er altijd wel liefhebbers voor. Aan het eind van het tuinjaar zal ik ook wat planten eruit halen, de eerste liefhebber heeft zich al gemeld.

Oogsten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er valt steeds meer te oogsten in de tuin. Zaterdag oogstte ik de eerste courgette, vandaag oogstte ik al nummer twee en drie. Van de rabarber haalde ik nog een laatste oogst, het bleek meer te zijn dan ik dacht: twee kilo rode rabarber. De worteloogst komt ook op gang. Vandaag aten we ons eerste maaltje gemengde wortels: oranje, gele en één lichtrode die niet meer te onderscheiden was van de oranje 😉 Ik had wat doperwtjes opgespaard (die willen dit jaar nog niet zo) en zo aten we zelfs wortels met doperwtjes uit eigen tuin. Heerlijk!

Ondertussen zijn er ook kapucijners aan de klimplanten verschenen, staat de snijbiet klaar om geoogst te worden en krijgen de rode bietjes al enig formaat. Het is overduidelijk zomer. kapucijners

Aanpoten

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is momenteel flink aanpoten in de tuin. Paadjes leggen, pispotjes en heermoes zorgvuldig uitgraven, zaaien, stellages bouwen, worteldoek ingraven en  dan zijn er nog de dingen die altijd doorgaan zoals het onkruid bijhouden en water geven. De laatste twee weken heb ik hard gewerkt in de tuin en dat begint zijn vruchten af te werpen. Vandaag een inhaalslag op mijn blog.

Vorig jaar heeft er een krop sla gebloeid en zichzelf uitgezaaid. Tot mijn grote verbazing hebben de slaplantjes de strenge vorst overleefd en staan er nu heel wat prachtige kroppen sla in de tuin. De kern is boterzacht en knapperig, de perfecte krop! We smullen er al enige tijd van. Bij het tuincentrum heb ik nog wat voorgezaaide sla gekocht om over een maand ook sla uit de tuin te kunnen eten. Er omheen heb ik kapucijners gezaaid en die komen inmiddels al op.

De wortels die ik heb gezaaid in maart zijn voor een groot deel goed opgekomen. Met al die bezoekjes aan de tuin krijgen ze ook regelmatig water. Het wortelloof ziet er prachtig frisgroen uit, dat belooft wat.

Verder heb ik rode bieten gezaaid, andijvieplantjes geplant, prei gezaaid en doperwten. Die laatste doen het niet zo goed, maar die lading was dan ook van vóór het trouwen. Inmiddels heb ik thuis alweer nieuwe plantjes staan. Verder heb ik rijsdoperwten voor geweekt en gezaaid.

Naast het zaaien en planten probeer ik om elke keer weer wat extra grond onkruidvrij te maken. De gedane stukken onkruidvrij houden is een stuk sneller dan de nieuwe stukken. Achterin zit nog een heel stuk waar veelvuldig pispotjes groeien. Deze moeten er met complete wortel uit, anders komen ze net zo snel weer terug. Dan gaat het onkruid verwijderen niet zo snel, maar ik weet: nu grondig werken bespaart me in de toekomst een heleboel tijd. En daar doe ik het voor.

En zo krijgt de tuin steeds meer vorm. Elke keer komt er weer een stukje bij dat ‘af’ is. Het geeft véél voldoening en is het harde werken zéker waard.

 

De tuin leegplukken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het is oogsttijd. Terwijl ik met enig regelmaat naar de kas ga om water te geven ben ik inmiddels ook steeds meer bezig met oogsten. Gister heb ik dan ook weinig meer gedaan dan water geven en oogsten. Het leverde me twee tassen vol oogst op. Dankzij mijn beleid van ‘kleine beetjes, vele soorten’ kan ik er gevarieerd van eten.

Het resultaat van gister:

3 bakken rode besjes
Paar frambozen
2 spitskolen
5 rode bieten
Halve portie wortels
Halve portie bonen
Wat doperwten
Handje kapucijners
Bakje tomaten
2 komkommers
1 courgette

Verse kapucijners

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Inmiddels heb ik ze al een paar keer gegeten: verse kapucijners. Lekker als (aanvulling op de) lunch.

Vorige week had ik een vriendin op bezoek en hebben we samen zitten doppen. Net zoals ik een aantal jaar geleden, had ze nog nooit verse kapucijners gezien. En verse zien er totaal anders uit dan die bruine dingen die je in de winkel in een potje kunt kopen. Ze smaken overigens ook heel anders.

Meestal eet ik ze enkel met spekjes en eventueel een uitje. Maar nu moesten we wat anders bedenken want daar hadden we niet genoeg aan. Samen bedachten we een ander recept. Het werden wraps met de kapucijners in plaats van de kidneybonen. We hebben er smakelijk van gegeten.

Oogstfeestje

Geplaatst op door — 3 reacties ↓

Afgelopen week was mijn  tuin onder het beheer van mijn tuinmaatje en vandaag was ik reuze benieuwd hoe alles groeide en bloeide. Een week geleden plukte ik al een enkele framboos en ook de rode besjes begonnen al behoorlijk rijp te worden. De oogst vandaag overtrof echter al mijn verwachtingen. Na drie bakjes rode bessen (goed voor zo’n 1,1 kilo) liet ik de rest maar hangen. Tenslotte moet ik het ook nog opeten, al is dat met rode besjes helemaal geen probleem. De rest mag nog wat dikker worden. Een bakje frambozen, twee dikke snackkomkommers, een flinke hand vol doperwten en anderhalf bakje kapucijners. O, en niet te vergeten het bosje bloemen. Ik had keuze genoeg uit bloemsoorten maar hield het bij enkel anjers.

Het liefst geef ik vanavond een oogstfeest maar kun je in je eentje een feestje vieren? Of ik moet de logeerhond meetellen, dan zijn we met twee. Alleen denk ik niet dat de logeerhond rode besjes lust.